ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 351
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਛਪੈ ਕਿਉ ਛਪਿਆ ਏਕੀ ਏਕੀ ਵੰਡਿ ਦੀਆ ॥੪॥੭॥
kahai naanak chhapai kiau chhapiaa ekee ekee vandd deea |4|7|ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಅಡಗಿಕೊಂಡು, ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೇಗೆ ಮರೆಮಾಡಬಹುದು? ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಿಗೆ ಒಂದೊಂದು ಪಾಲನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ||4||7||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |ಆಸಾ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਕਰਮ ਕਰਤੂਤਿ ਬੇਲਿ ਬਿਸਥਾਰੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਫਲੁ ਹੂਆ ॥
karam karatoot bel bisathaaree raam naam fal hooaa |ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಗುಣಗಳ ಬಳ್ಳಿಯು ಹರಡಿಕೊಂಡಿದೆ ಮತ್ತು ಅದು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಫಲವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖ ਅਨਾਹਦੁ ਵਾਜੈ ਸਬਦੁ ਨਿਰੰਜਨਿ ਕੀਆ ॥੧॥
tis roop na rekh anaahad vaajai sabad niranjan keea |1|ಹೆಸರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ರೂಪ ಅಥವಾ ಬಾಹ್ಯರೇಖೆ ಇಲ್ಲ; ಇದು ಸ್ಟ್ರಕ್ ಆಗದ ಸೌಂಡ್ ಕರೆಂಟ್ನೊಂದಿಗೆ ಕಂಪಿಸುತ್ತದೆ; ಶಬ್ದದ ವಾಕ್ಯದ ಮೂಲಕ, ನಿರ್ಮಲ ಭಗವಂತನು ಬಹಿರಂಗಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਕਰੇ ਵਖਿਆਣੁ ਜਾਣੈ ਜੇ ਕੋਈ ॥
kare vakhiaan jaanai je koee |ಅದು ತಿಳಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಬಹುದು.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਸੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
amrit peevai soee |1| rahaau |ಅವನು ಮಾತ್ರ ಅಮೃತ ಮಕರಂದವನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਜਿਨੑ ਪੀਆ ਸੇ ਮਸਤ ਭਏ ਹੈ ਤੂਟੇ ਬੰਧਨ ਫਾਹੇ ॥
jina peea se masat bhe hai tootte bandhan faahe |ಅದನ್ನು ಕುಡಿದವರು ಪುಳಕಿತರಾಗುತ್ತಾರೆ; ಅವರ ಬಂಧಗಳು ಮತ್ತು ಸಂಕೋಲೆಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਭੀਤਰਿ ਤਾ ਛੋਡੇ ਮਾਇਆ ਕੇ ਲਾਹੇ ॥੨॥
jotee jot samaanee bheetar taa chhodde maaeaa ke laahe |2|ಒಬ್ಬನ ಬೆಳಕು ದೈವಿಕ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಬೆರೆತಾಗ, ಮಾಯೆಯ ಬಯಕೆ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ||2||
ਸਰਬ ਜੋਤਿ ਰੂਪੁ ਤੇਰਾ ਦੇਖਿਆ ਸਗਲ ਭਵਨ ਤੇਰੀ ਮਾਇਆ ॥
sarab jot roop teraa dekhiaa sagal bhavan teree maaeaa |ಎಲ್ಲಾ ದೀಪಗಳ ನಡುವೆ, ನಾನು ನಿನ್ನ ರೂಪವನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ; ಎಲ್ಲಾ ಲೋಕಗಳೂ ನಿನ್ನ ಮಾಯೆ.
ਰਾਰੈ ਰੂਪਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਬੈਠਾ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਵਿਚਿ ਛਾਇਆ ॥੩॥
raarai roop niraalam baitthaa nadar kare vich chhaaeaa |3|ತುಮುಲಗಳು ಮತ್ತು ರೂಪಗಳ ನಡುವೆ, ಅವರು ಪ್ರಶಾಂತವಾದ ಬೇರ್ಪಡುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುವವರ ಮೇಲೆ ಆತನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਬੀਣਾ ਸਬਦੁ ਵਜਾਵੈ ਜੋਗੀ ਦਰਸਨਿ ਰੂਪਿ ਅਪਾਰਾ ॥
beenaa sabad vajaavai jogee darasan roop apaaraa |ಶಬ್ದದ ವಾದ್ಯವನ್ನು ನುಡಿಸುವ ಯೋಗಿಯು ಅನಂತ ಸುಂದರ ಭಗವಂತನ ಪೂಜ್ಯ ದರ್ಶನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਸਬਦਿ ਅਨਾਹਦਿ ਸੋ ਸਹੁ ਰਾਤਾ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ॥੪॥੮॥
sabad anaahad so sahu raataa naanak kahai vichaaraa |4|8|ಅವನು, ಭಗವಂತ, ಪದಗಳ ಅನಿಯಂತ್ರಿತ ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ವಿನಮ್ರ ಮತ್ತು ಸೌಮ್ಯವಾದ ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ||4||8||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |ಆಸಾ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਮੈ ਗੁਣ ਗਲਾ ਕੇ ਸਿਰਿ ਭਾਰ ॥
mai gun galaa ke sir bhaar |ನನ್ನ ಪುಣ್ಯವೆಂದರೆ ನನ್ನ ಮಾತಿನ ಭಾರವನ್ನು ನನ್ನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊತ್ತಿದ್ದೇನೆ.
ਗਲੀ ਗਲਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ॥
galee galaa sirajanahaar |ನಿಜವಾದ ಪದಗಳು ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತನ ಮಾತುಗಳು.
ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਹਸਣਾ ਬਾਦਿ ॥
khaanaa peenaa hasanaa baad |ತಿನ್ನುವುದು, ಕುಡಿಯುವುದು ಮತ್ತು ನಗುವುದು ಎಷ್ಟು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿದೆ,
ਜਬ ਲਗੁ ਰਿਦੈ ਨ ਆਵਹਿ ਯਾਦਿ ॥੧॥
jab lag ridai na aaveh yaad |1|ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪಾಲಿಸದಿದ್ದರೆ! ||1||
ਤਉ ਪਰਵਾਹ ਕੇਹੀ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥
tau paravaah kehee kiaa keejai |ಯಾರಾದರೂ ಬೇರೆ ಯಾವುದನ್ನಾದರೂ ಏಕೆ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸಬೇಕು,
ਜਨਮਿ ਜਨਮਿ ਕਿਛੁ ਲੀਜੀ ਲੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
janam janam kichh leejee leejai |1| rahaau |ತನ್ನ ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ, ಅವನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು ಯೋಗ್ಯವಾದದ್ದನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದರೆ? ||1||ವಿರಾಮ||
ਮਨ ਕੀ ਮਤਿ ਮਤਾਗਲੁ ਮਤਾ ॥
man kee mat mataagal mataa |ಮನಸ್ಸಿನ ಬುದ್ಧಿಯು ಕುಡಿದ ಆನೆಯಂತೆ.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਬੋਲੀਐ ਸਭੁ ਖਤੋ ਖਤਾ ॥
jo kichh boleeai sabh khato khataa |ಯಾರೇ ಹೇಳಿದರೂ ಅದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಸುಳ್ಳು, ಸುಳ್ಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸುಳ್ಳು.
ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਲੈ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥
kiaa muhu lai keechai aradaas |ಹಾಗಾದರೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಲು ನಾವು ಯಾವ ಮುಖವನ್ನು ಧರಿಸಬೇಕು,
ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਦੁਇ ਸਾਖੀ ਪਾਸਿ ॥੨॥
paap pun due saakhee paas |2|ಸದ್ಗುಣ ಮತ್ತು ದುರ್ಗುಣಗಳೆರಡೂ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ? ||2||
ਜੈਸਾ ਤੂੰ ਕਰਹਿ ਤੈਸਾ ਕੋ ਹੋਇ ॥
jaisaa toon kareh taisaa ko hoe |ನೀನು ನಮ್ಮನ್ನು ಮಾಡಿದಂತೆಯೇ ನಾವೂ ಆಗುತ್ತೇವೆ.
ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
tujh bin doojaa naahee koe |ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਜੇਹੀ ਤੂੰ ਮਤਿ ਦੇਹਿ ਤੇਹੀ ਕੋ ਪਾਵੈ ॥
jehee toon mat dehi tehee ko paavai |ನೀನು ಕೊಡುವ ತಿಳುವಳಿಕೆಯಂತೆ ನಾವೂ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತೇವೆ.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵੈ ॥੩॥
tudh aape bhaavai tivai chalaavai |3|ನಿಮ್ಮ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ, ನೀವು ನಮ್ಮನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸುತ್ತೀರಿ. ||3||
ਰਾਗ ਰਤਨ ਪਰੀਆ ਪਰਵਾਰ ॥
raag ratan pareea paravaar |ದೈವಿಕ ಸ್ಫಟಿಕದಂತಹ ಸಾಮರಸ್ಯಗಳು, ಅವರ ಸಂಗಾತಿಗಳು ಮತ್ತು ಅವರ ಆಕಾಶ ಕುಟುಂಬಗಳು
ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਉਪਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਰ ॥
tis vich upajai amrit saar |ಅವುಗಳಿಂದ, ಅಮೃತ ಮಕರಂದದ ಸಾರವು ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕਾ ਇਹੁ ਧਨੁ ਮਾਲੁ ॥
naanak karate kaa ihu dhan maal |ಓ ನಾನಕ್, ಇದು ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತನ ಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತು ಆಸ್ತಿ.
ਜੇ ਕੋ ਬੂਝੈ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥੪॥੯॥
je ko boojhai ehu beechaar |4|9|ಈ ಅತ್ಯಗತ್ಯ ವಾಸ್ತವವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ! ||4||9||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |ಆಸಾ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਅਪਨੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ਤਾ ਮਿਲਿ ਸਖੀਆ ਕਾਜੁ ਰਚਾਇਆ ॥
kar kirapaa apanai ghar aaeaa taa mil sakheea kaaj rachaaeaa |ಅವರ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಅವರು ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ, ನನ್ನ ಜೊತೆಗಾರರು ನನ್ನ ಮದುವೆಯನ್ನು ಆಚರಿಸಲು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಭೇಟಿಯಾದರು.
ਖੇਲੁ ਦੇਖਿ ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਸਹੁ ਵੀਆਹਣ ਆਇਆ ॥੧॥
khel dekh man anad bheaa sahu veeaahan aaeaa |1|ಈ ನಾಟಕವನ್ನು ನೋಡಿ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಆನಂದವಾಯಿತು; ನನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತ ನನ್ನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಬಂದಿದ್ದಾನೆ. ||1||
ਗਾਵਹੁ ਗਾਵਹੁ ਕਾਮਣੀ ਬਿਬੇਕ ਬੀਚਾਰੁ ॥
gaavahu gaavahu kaamanee bibek beechaar |ಆದ್ದರಿಂದ ಹಾಡಿ - ಹೌದು, ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಬಿಂಬದ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಹಾಡಿ, ಓ ವಧುಗಳು.
ਹਮਰੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਭਤਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hamarai ghar aaeaa jagajeevan bhataar |1| rahaau |ನನ್ನ ಸಂಗಾತಿ, ಪ್ರಪಂಚದ ಜೀವನ, ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದಾಳೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਹਮਰਾ ਵੀਆਹੁ ਜਿ ਹੋਆ ਜਾਂ ਸਹੁ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਜਾਨਿਆ ॥
guroo duaarai hamaraa veeaahu ji hoaa jaan sahu miliaa taan jaaniaa |ಗುರುದ್ವಾರವಾದ ಗುರುದ್ವಾರದೊಳಗೆ ನಾನು ಮದುವೆಯಾದಾಗ, ನಾನು ನನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದೆ, ಮತ್ತು ನಾನು ಅವರನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡೆ.
ਤਿਹੁ ਲੋਕਾ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਰਵਿਆ ਹੈ ਆਪੁ ਗਇਆ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੨॥
tihu lokaa meh sabad raviaa hai aap geaa man maaniaa |2|ಅವನ ಶಬ್ದದ ಪದವು ಮೂರು ಲೋಕಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿದೆ; ನನ್ನ ಅಹಂಕಾರವು ಶಾಂತವಾದಾಗ, ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಸಂತೋಷವಾಯಿತು. ||2||
ਆਪਣਾ ਕਾਰਜੁ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ਹੋਰਨਿ ਕਾਰਜੁ ਨ ਹੋਈ ॥
aapanaa kaaraj aap savaare horan kaaraj na hoee |ಅವನೇ ತನ್ನ ವ್ಯವಹಾರಗಳನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ವ್ಯವಹಾರಗಳನ್ನು ಬೇರೆಯವರಿಂದ ಏರ್ಪಡಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਜਿਤੁ ਕਾਰਜਿ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਦਇਆ ਧਰਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੩॥
jit kaaraj sat santokh deaa dharam hai guramukh boojhai koee |3|ಈ ಮದುವೆಯ ಸಂಬಂಧದಿಂದ, ಸತ್ಯ, ತೃಪ್ತಿ, ಕರುಣೆ ಮತ್ತು ನಂಬಿಕೆ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ; ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಆ ಗುರುಮುಖ ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ! ||3||
ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਸਭਨਾ ਕਾ ਪਿਰੁ ਏਕੋ ਸੋਇ ॥
bhanat naanak sabhanaa kaa pir eko soe |ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, ಭಗವಂತನೇ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪತಿ.
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਹੋਇ ॥੪॥੧੦॥
jis no nadar kare saa sohaagan hoe |4|10|ಅವನು ತನ್ನ ಗ್ಲಾನ್ಸ್ ಆಫ್ ಗ್ರೇಸ್ ಅನ್ನು ಯಾರ ಮೇಲೆ ಬೀರುತ್ತಾನೋ ಅವಳು ಸಂತೋಷದ ಆತ್ಮ-ವಧು ಆಗುತ್ತಾಳೆ. ||4||10||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |ಆಸಾ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਗ੍ਰਿਹੁ ਬਨੁ ਸਮਸਰਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
grihu ban samasar sahaj subhaae |ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮಚಿತ್ತದ ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವವನಿಗೆ ಮನೆ ಮತ್ತು ಅರಣ್ಯ ಒಂದೇ.
ਦੁਰਮਤਿ ਗਤੁ ਭਈ ਕੀਰਤਿ ਠਾਇ ॥
duramat gat bhee keerat tthaae |ಅವನ ದುಷ್ಟ ಮನಸ್ಸು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದೇವರ ಸ್ತುತಿಗಳು ಅದರ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.
ਸਚ ਪਉੜੀ ਸਾਚਉ ਮੁਖਿ ਨਾਂਉ ॥
sach paurree saachau mukh naanau |ಒಬ್ಬರ ಬಾಯಿಯಿಂದ ನಿಜವಾದ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುವುದು ನಿಜವಾದ ಏಣಿಯಾಗಿದೆ.