Σρι Γκουρού Γκρανθ Σαχίμπ

Σελίδα - 351

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਛਪੈ ਕਿਉ ਛਪਿਆ ਏਕੀ ਏਕੀ ਵੰਡਿ ਦੀਆ ॥੪॥੭॥

kahai naanak chhapai kiau chhapiaa ekee ekee vandd deea |4|7|

Λέει ο Νανάκ, κρύβοντας, πώς μπορεί να κρυφτεί ο Κύριος; Έχει δώσει στον καθένα το μερίδιό του, ένα προς ένα. ||4||7||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

aasaa mahalaa 1 |

Aasaa, First Mehl:

ਕਰਮ ਕਰਤੂਤਿ ਬੇਲਿ ਬਿਸਥਾਰੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਫਲੁ ਹੂਆ ॥

karam karatoot bel bisathaaree raam naam fal hooaa |

Το κλήμα των καλών πράξεων και του χαρακτήρα απλώθηκε, και φέρει τον καρπό του Ονόματος του Κυρίου.

ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖ ਅਨਾਹਦੁ ਵਾਜੈ ਸਬਦੁ ਨਿਰੰਜਨਿ ਕੀਆ ॥੧॥

tis roop na rekh anaahad vaajai sabad niranjan keea |1|

Το Όνομα δεν έχει μορφή ή περίγραμμα. Δονείται με το μη χτυπημένο ρεύμα ήχου. μέσω του Λόγου του Σαμπάντ, αποκαλύπτεται ο Άμωμος Κύριος. ||1||

ਕਰੇ ਵਖਿਆਣੁ ਜਾਣੈ ਜੇ ਕੋਈ ॥

kare vakhiaan jaanai je koee |

Μπορεί κανείς να μιλήσει για αυτό μόνο όταν το γνωρίζει.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਸੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

amrit peevai soee |1| rahaau |

Μόνος του πίνει στο Αμβροσιακό Νέκταρ. ||1||Παύση||

ਜਿਨੑ ਪੀਆ ਸੇ ਮਸਤ ਭਏ ਹੈ ਤੂਟੇ ਬੰਧਨ ਫਾਹੇ ॥

jina peea se masat bhe hai tootte bandhan faahe |

Όσοι το πίνουν είναι ενθουσιασμένοι. τα δεσμά και τα δεσμά τους κόβονται.

ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਭੀਤਰਿ ਤਾ ਛੋਡੇ ਮਾਇਆ ਕੇ ਲਾਹੇ ॥੨॥

jotee jot samaanee bheetar taa chhodde maaeaa ke laahe |2|

Όταν το φως κάποιου αναμιγνύεται με το Θείο Φως, τότε η επιθυμία για Μάγια τελειώνει. ||2||

ਸਰਬ ਜੋਤਿ ਰੂਪੁ ਤੇਰਾ ਦੇਖਿਆ ਸਗਲ ਭਵਨ ਤੇਰੀ ਮਾਇਆ ॥

sarab jot roop teraa dekhiaa sagal bhavan teree maaeaa |

Ανάμεσα σε όλα τα φώτα, βλέπω τη Μορφή Σου. όλοι οι κόσμοι είναι η Μάγια σου.

ਰਾਰੈ ਰੂਪਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਬੈਠਾ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਵਿਚਿ ਛਾਇਆ ॥੩॥

raarai roop niraalam baitthaa nadar kare vich chhaaeaa |3|

Ανάμεσα στις αναταραχές και τις μορφές, κάθεται γαλήνιος αποστασιοποιημένος. Χορηγεί το βλέμμα της χάρης Του σε αυτούς που είναι βυθισμένοι στην ψευδαίσθηση. ||3||

ਬੀਣਾ ਸਬਦੁ ਵਜਾਵੈ ਜੋਗੀ ਦਰਸਨਿ ਰੂਪਿ ਅਪਾਰਾ ॥

beenaa sabad vajaavai jogee darasan roop apaaraa |

Ο Γιόγκι που παίζει στο όργανο του Σαμπάντ κερδίζει το Ευλογημένο Όραμα του Απείρως Όμορφου Κυρίου.

ਸਬਦਿ ਅਨਾਹਦਿ ਸੋ ਸਹੁ ਰਾਤਾ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ॥੪॥੮॥

sabad anaahad so sahu raataa naanak kahai vichaaraa |4|8|

Αυτός, ο Κύριος, είναι βυθισμένος στο Άκτιστο Shabad του Λόγου, λέει ο Nanak, ο ταπεινός και πράος. ||4||8||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

aasaa mahalaa 1 |

Aasaa, First Mehl:

ਮੈ ਗੁਣ ਗਲਾ ਕੇ ਸਿਰਿ ਭਾਰ ॥

mai gun galaa ke sir bhaar |

Η αρετή μου είναι ότι κουβαλάω το φορτίο των λόγων μου στο κεφάλι μου.

ਗਲੀ ਗਲਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ॥

galee galaa sirajanahaar |

Τα αληθινά λόγια είναι τα λόγια του Δημιουργού Κυρίου.

ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਹਸਣਾ ਬਾਦਿ ॥

khaanaa peenaa hasanaa baad |

Πόσο άχρηστα είναι το φαγητό, το ποτό και το γέλιο,

ਜਬ ਲਗੁ ਰਿਦੈ ਨ ਆਵਹਿ ਯਾਦਿ ॥੧॥

jab lag ridai na aaveh yaad |1|

αν ο Κύριος δεν είναι αγαπητός στην καρδιά! ||1||

ਤਉ ਪਰਵਾਹ ਕੇਹੀ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥

tau paravaah kehee kiaa keejai |

Γιατί κάποιος να νοιάζεται για οτιδήποτε άλλο,

ਜਨਮਿ ਜਨਮਿ ਕਿਛੁ ਲੀਜੀ ਲੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

janam janam kichh leejee leejai |1| rahaau |

αν σε όλη του τη ζωή συγκεντρώνεται σε αυτό που πραγματικά αξίζει να συγκεντρωθεί; ||1||Παύση||

ਮਨ ਕੀ ਮਤਿ ਮਤਾਗਲੁ ਮਤਾ ॥

man kee mat mataagal mataa |

Η διάνοια του μυαλού μοιάζει με μεθυσμένο ελέφαντα.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਬੋਲੀਐ ਸਭੁ ਖਤੋ ਖਤਾ ॥

jo kichh boleeai sabh khato khataa |

Ό,τι και να πει κανείς είναι εντελώς ψεύτικο, το πιο ψεύτικο από τα ψεύτικα.

ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਲੈ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥

kiaa muhu lai keechai aradaas |

Λοιπόν, τι πρόσωπο πρέπει να βάλουμε για να κάνουμε την προσευχή μας,

ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਦੁਇ ਸਾਖੀ ਪਾਸਿ ॥੨॥

paap pun due saakhee paas |2|

όταν και η αρετή και η κακία είναι κοντά ως μάρτυρες; ||2||

ਜੈਸਾ ਤੂੰ ਕਰਹਿ ਤੈਸਾ ਕੋ ਹੋਇ ॥

jaisaa toon kareh taisaa ko hoe |

Όπως μας φτιάχνεις, έτσι γινόμαστε.

ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

tujh bin doojaa naahee koe |

Χωρίς Εσένα, δεν υπάρχει κανένας άλλος.

ਜੇਹੀ ਤੂੰ ਮਤਿ ਦੇਹਿ ਤੇਹੀ ਕੋ ਪਾਵੈ ॥

jehee toon mat dehi tehee ko paavai |

Όπως είναι η κατανόηση που δίνεις, έτσι και εμείς λαμβάνουμε.

ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵੈ ॥੩॥

tudh aape bhaavai tivai chalaavai |3|

Όπως ευχαριστεί τη Θέλησή Σου, έτσι μας οδηγείς. ||3||

ਰਾਗ ਰਤਨ ਪਰੀਆ ਪਰਵਾਰ ॥

raag ratan pareea paravaar |

Οι θεϊκές κρυστάλλινες αρμονίες, οι σύζυγοί τους και οι ουράνιες οικογένειές τους

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਉਪਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਰ ॥

tis vich upajai amrit saar |

από αυτά παράγεται η ουσία του Αμβροσιακού Νέκταρ.

ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕਾ ਇਹੁ ਧਨੁ ਮਾਲੁ ॥

naanak karate kaa ihu dhan maal |

Ω Νανάκ, αυτός είναι ο πλούτος και η περιουσία του Δημιουργού Κυρίου.

ਜੇ ਕੋ ਬੂਝੈ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥੪॥੯॥

je ko boojhai ehu beechaar |4|9|

Αν γινόταν κατανοητή αυτή η ουσιαστική πραγματικότητα! ||4||9||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

aasaa mahalaa 1 |

Aasaa, First Mehl:

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਅਪਨੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ਤਾ ਮਿਲਿ ਸਖੀਆ ਕਾਜੁ ਰਚਾਇਆ ॥

kar kirapaa apanai ghar aaeaa taa mil sakheea kaaj rachaaeaa |

Όταν με τη Χάρη Του ήρθε στο σπίτι μου, τότε οι σύντροφοί μου συναντήθηκαν για να γιορτάσουν τον γάμο μου.

ਖੇਲੁ ਦੇਖਿ ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਸਹੁ ਵੀਆਹਣ ਆਇਆ ॥੧॥

khel dekh man anad bheaa sahu veeaahan aaeaa |1|

Βλέποντας αυτό το παιχνίδι, το μυαλό μου έγινε ευλογημένο. Ο σύζυγός μου ο Κύριος ήρθε να με παντρευτεί. ||1||

ਗਾਵਹੁ ਗਾਵਹੁ ਕਾਮਣੀ ਬਿਬੇਕ ਬੀਚਾਰੁ ॥

gaavahu gaavahu kaamanee bibek beechaar |

Τραγουδήστε λοιπόν - ναι, τραγουδήστε τα τραγούδια της σοφίας και του στοχασμού, ω νύφες.

ਹਮਰੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਭਤਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

hamarai ghar aaeaa jagajeevan bhataar |1| rahaau |

Η σύζυγός μου, η Ζωή του κόσμου, ήρθε στο σπίτι μου. ||1||Παύση||

ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਹਮਰਾ ਵੀਆਹੁ ਜਿ ਹੋਆ ਜਾਂ ਸਹੁ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਜਾਨਿਆ ॥

guroo duaarai hamaraa veeaahu ji hoaa jaan sahu miliaa taan jaaniaa |

Όταν παντρεύτηκα μέσα στην Γκουρντβάρα, την Πύλη του Γκουρού, γνώρισα τον Άρχοντα Σύζυγό μου και Τον γνώρισα.

ਤਿਹੁ ਲੋਕਾ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਰਵਿਆ ਹੈ ਆਪੁ ਗਇਆ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੨॥

tihu lokaa meh sabad raviaa hai aap geaa man maaniaa |2|

Ο Λόγος του Σαμπάντ Του διαπερνά τους τρεις κόσμους. όταν ο εγωισμός μου ησύχασε, το μυαλό μου έγινε χαρούμενο. ||2||

ਆਪਣਾ ਕਾਰਜੁ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ਹੋਰਨਿ ਕਾਰਜੁ ਨ ਹੋਈ ॥

aapanaa kaaraj aap savaare horan kaaraj na hoee |

Ο Ίδιος τακτοποιεί τις υποθέσεις Του. Τις υποθέσεις του δεν μπορεί να τις κανονίσει κανένας άλλος.

ਜਿਤੁ ਕਾਰਜਿ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਦਇਆ ਧਰਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੩॥

jit kaaraj sat santokh deaa dharam hai guramukh boojhai koee |3|

Με την υπόθεση αυτού του γάμου παράγονται η αλήθεια, η ικανοποίηση, το έλεος και η πίστη. μα πόσο σπάνιος είναι αυτός ο Γκουρμούχ που το καταλαβαίνει! ||3||