ਪੰਜਾਬੀ 
English 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1093
ਬੂਝਹੁ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਣਾ ਏਹ ਅਕਥ ਕਥਾ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
boojhahu giaanee boojhanaa eh akath kathaa man maeh |ಓ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಕರೇ, ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ: ಮಾತನಾಡದ ಮಾತು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿದೆ.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਅਲਖੁ ਵਸੈ ਸਭ ਮਾਹਿ ॥
bin gur tat na paaeeai alakh vasai sabh maeh |ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ವಾಸ್ತವದ ಸಾರವು ಕಂಡುಬರುವುದಿಲ್ಲ; ಅದೃಶ್ಯ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲೆಡೆ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਜਾਣੀਐ ਜਾਂ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
satigur milai ta jaaneeai jaan sabad vasai man maeh |ಒಬ್ಬನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಶಬ್ದದ ಪದವು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಂಡಾಗ ಭಗವಂತನನ್ನು ತಿಳಿಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਆਪੁ ਗਇਆ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਗਇਆ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖ ਜਾਹਿ ॥
aap geaa bhram bhau geaa janam maran dukh jaeh |ಅಹಂಕಾರವು ಹೊರಟುಹೋದಾಗ, ಅನುಮಾನ ಮತ್ತು ಭಯವೂ ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಜನನ ಮತ್ತು ಮರಣದ ನೋವು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਮਤਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਈਐ ਊਤਮ ਮਤਿ ਤਰਾਹਿ ॥
guramat alakh lakhaaeeai aootam mat taraeh |ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ, ಕಾಣದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಾನೆ; ಬುದ್ಧಿಯು ಉನ್ನತವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಒಂದನ್ನು ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ಸಾಗಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਸੋਹੰ ਹੰਸਾ ਜਪੁ ਜਾਪਹੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਤਿਸੈ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥
naanak sohan hansaa jap jaapahu tribhavan tisai samaeh |1|ಓ ನಾನಕ್, 'ಸೋಹಂಗ್ ಹಂಸಾ' - 'ಅವನು ನಾನು, ಮತ್ತು ನಾನು ಅವನೇ' ಎಂಬ ಪಠಣವನ್ನು ಪಠಿಸಿ. ಮೂರು ಲೋಕಗಳು ಅವನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿವೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਨੁ ਮਾਣਕੁ ਜਿਨਿ ਪਰਖਿਆ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
man maanak jin parakhiaa gurasabadee veechaar |ಕೆಲವರು ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ರತ್ನವನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸੇ ਜਨ ਵਿਰਲੇ ਜਾਣੀਅਹਿ ਕਲਜੁਗ ਵਿਚਿ ਸੰਸਾਰਿ ॥
se jan virale jaaneeeh kalajug vich sansaar |ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ಕಲಿಯುಗದ ಈ ಕರಾಳ ಯುಗದಲ್ಲಿ ತಿಳಿದಿರುವ ಕೆಲವು ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಗಳು ಮಾತ್ರ.
ਆਪੈ ਨੋ ਆਪੁ ਮਿਲਿ ਰਹਿਆ ਹਉਮੈ ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰਿ ॥
aapai no aap mil rahiaa haumai dubidhaa maar |ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವವನ್ನು ಜಯಿಸಿದಾಗ ಒಬ್ಬರ ಆತ್ಮವು ಭಗವಂತನ ಆತ್ಮದೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತಿರುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਦੁਤਰੁ ਤਰੇ ਭਉਜਲੁ ਬਿਖਮੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥੨॥
naanak naam rate dutar tare bhaujal bikham sansaar |2|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್ನಿಂದ ತುಂಬಿರುವವರು ಕಷ್ಟಕರವಾದ, ವಿಶ್ವಾಸಘಾತುಕ ಮತ್ತು ಭಯಾನಕ ವಿಶ್ವ-ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਮਨਮੁਖ ਅੰਦਰੁ ਨ ਭਾਲਨੀ ਮੁਠੇ ਅਹੰਮਤੇ ॥
manamukh andar na bhaalanee mutthe ahamate |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮೊಳಗೆ ಹುಡುಕುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರದ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾਂ ਭਵਿ ਥਕੇ ਅੰਦਰਿ ਤਿਖ ਤਤੇ ॥
chaare kunddaan bhav thake andar tikh tate |ನಾಲ್ಕು ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾ, ಒಳಗೊಳಗೇ ಆಸೆಯನ್ನು ಸುಟ್ಟು ಹಿಂಸಿಸಿ ಸುಸ್ತಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਨ ਸੋਧਨੀ ਮਨਮੁਖ ਵਿਗੁਤੇ ॥
sinmrit saasat na sodhanee manamukh vigute |ಅವರು ಸಿಮೃತಿ ಮತ್ತು ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ; ಮನ್ಮುಖರು ವ್ಯರ್ಥವಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਸਤੇ ॥
bin gur kinai na paaeio har naam har sate |ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಯಾರೂ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ.
ਤਤੁ ਗਿਆਨੁ ਵੀਚਾਰਿਆ ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਗਤੇ ॥੧੯॥
tat giaan veechaariaa har jap har gate |19|ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಸಾರವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುವ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವನು ಮೋಕ್ಷ ಹೊಂದುತ್ತಾನೆ. ||19||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |ಸಲೋಕ್, ಎರಡನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਕਰੇ ਆਪਿ ਆਪੇ ਆਣੈ ਰਾਸਿ ॥
aape jaanai kare aap aape aanai raas |ಅವನು ಸ್ವತಃ ತಿಳಿದಿದ್ದಾನೆ, ಅವನೇ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಅದನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਤਿਸੈ ਅਗੈ ਨਾਨਕਾ ਖਲਿਇ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥੧॥
tisai agai naanakaa khalie keechai aradaas |1|ಆದ್ದರಿಂದ ಓ ನಾನಕ್ ಅವರ ಮುಂದೆ ನಿಂತು ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಳನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಿ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਤਿਨਿ ਦੇਖਿਆ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਸੋਇ ॥
jin keea tin dekhiaa aape jaanai soe |ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನು ಅದರ ಮೇಲೆ ನಿಗಾ ಇಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನಿಗೇ ಗೊತ್ತು.
ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਜਾ ਘਰਿ ਵਰਤੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥੨॥
kis no kaheeai naanakaa jaa ghar varatai sabh koe |2|ಹೃದಯದ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ಅಡಕವಾಗಿರುವಾಗ ನಾನು ಯಾರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಲಿ, ಓ ನಾನಕ್? ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸਭੇ ਥੋਕ ਵਿਸਾਰਿ ਇਕੋ ਮਿਤੁ ਕਰਿ ॥
sabhe thok visaar iko mit kar |ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮರೆತು, ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸ್ನೇಹಿತರಾಗಿರಿ.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੁ ਪਾਪਾ ਦਹੈ ਹਰਿ ॥
man tan hoe nihaal paapaa dahai har |ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕರ್ತನು ನಿಮ್ಮ ಪಾಪಗಳನ್ನು ಸುಟ್ಟು ಹಾಕುತ್ತಾನೆ.
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਚੁਕੈ ਜਨਮਿ ਨ ਜਾਹਿ ਮਰਿ ॥
aavan jaanaa chukai janam na jaeh mar |ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಬರುವಿಕೆಗಳು ನಿಲ್ಲುತ್ತವೆ; ನೀವು ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟಿ ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ਸੋਗਿ ਨ ਮੋਹਿ ਜਰਿ ॥
sach naam aadhaar sog na mohi jar |ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು ನಿಮ್ಮ ಬೆಂಬಲವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನೀವು ದುಃಖ ಮತ್ತು ಬಾಂಧವ್ಯದಲ್ಲಿ ಸುಡಬಾರದು.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਮਨ ਮਹਿ ਸੰਜਿ ਧਰਿ ॥੨੦॥
naanak naam nidhaan man meh sanj dhar |20|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿರಿ. ||20||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |ಸಲೋಕ್, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਾਇਆ ਮਨਹੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਮਾਂਗੈ ਦੰਮਾ ਦੰਮ ॥
maaeaa manahu na veesarai maangai damaa dam |ನೀನು ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಮಾಯೆಯನ್ನು ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ; ನೀವು ಪ್ರತಿ ಉಸಿರಿನೊಂದಿಗೆ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಿ.
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਨਾਨਕ ਨਹੀ ਕਰੰਮ ॥੧॥
so prabh chit na aavee naanak nahee karam |1|ನೀನು ಆ ದೇವರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಲೂ ಇಲ್ಲ; ಓ ನಾನಕ್, ಇದು ನಿಮ್ಮ ಕರ್ಮದಲ್ಲಿಲ್ಲ. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਾਇਆ ਸਾਥਿ ਨ ਚਲਈ ਕਿਆ ਲਪਟਾਵਹਿ ਅੰਧ ॥
maaeaa saath na chalee kiaa lapattaaveh andh |ಮಾಯೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಸಂಪತ್ತು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ, ಆದ್ದರಿಂದ ನೀವು ಅದಕ್ಕೆ ಏಕೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಿ - ನೀವು ಕುರುಡರೇ?
ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਣ ਧਿਆਇ ਤੂ ਤੂਟਹਿ ਮਾਇਆ ਬੰਧ ॥੨॥
gur ke charan dhiaae too tootteh maaeaa bandh |2|ಗುರುವಿನ ಪಾದಗಳನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ, ಮಾಯೆಯ ಬಂಧಗಳು ನಿಮ್ಮಿಂದ ದೂರವಾಗುತ್ತವೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਭਾਣੈ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਇਓਨੁ ਭਾਣੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
bhaanai hukam manaaeion bhaanai sukh paaeaa |ಅವರ ಇಚ್ಛೆಯ ಸಂತೋಷದಿಂದ, ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಅನ್ನು ಪಾಲಿಸುವಂತೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವರ ಇಚ್ಛೆಯ ಸಂತೋಷದಿಂದ, ನಾವು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.
ਭਾਣੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿਓਨੁ ਭਾਣੈ ਸਚੁ ਧਿਆਇਆ ॥
bhaanai satigur melion bhaanai sach dhiaaeaa |ಅವರ ಇಚ್ಛೆಯ ಸಂತೋಷದಿಂದ, ಅವರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ನಮ್ಮನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಾರೆ; ಆತನ ಚಿತ್ತದ ಆನಂದದಿಂದ ನಾವು ಸತ್ಯವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇವೆ.
ਭਾਣੇ ਜੇਵਡ ਹੋਰ ਦਾਤਿ ਨਾਹੀ ਸਚੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਇਆ ॥
bhaane jevadd hor daat naahee sach aakh sunaaeaa |ಆತನ ಇಚ್ಛೆಯ ಆನಂದದಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಕೊಡುಗೆ ಮತ್ತೊಂದಿಲ್ಲ; ಈ ಸತ್ಯವನ್ನು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಘೋಷಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥
jin kau poorab likhiaa tin sach kamaaeaa |ಅಂತಹ ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತ ವಿಧಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರು, ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಬದುಕುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਸਰਣਾਗਤੀ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥੨੧॥
naanak tis saranaagatee jin jagat upaaeaa |21|ನಾನಕ್ ಅವರ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ್ದಾರೆ; ಅವನು ಜಗತ್ತನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು. ||21||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਿਨ ਕਉ ਅੰਦਰਿ ਗਿਆਨੁ ਨਹੀ ਭੈ ਕੀ ਨਾਹੀ ਬਿੰਦ ॥
jin kau andar giaan nahee bhai kee naahee bind |ಯಾರೊಳಗೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲವೋ, ಅವರಿಗೆ ದೇವರ ಭಯದ ಕಿಂಚಿತ್ತೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਮੁਇਆ ਕਾ ਕਿਆ ਮਾਰਣਾ ਜਿ ਆਪਿ ਮਾਰੇ ਗੋਵਿੰਦ ॥੧॥
naanak mueaa kaa kiaa maaranaa ji aap maare govind |1|ಓ ನಾನಕ್, ಈಗಾಗಲೇ ಸತ್ತವರನ್ನು ಏಕೆ ಕೊಲ್ಲಬೇಕು? ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಪ್ರಭುವೇ ಅವರನ್ನು ಕೊಂದಿದ್ದಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਨ ਕੀ ਪਤ੍ਰੀ ਵਾਚਣੀ ਸੁਖੀ ਹੂ ਸੁਖੁ ਸਾਰੁ ॥
man kee patree vaachanee sukhee hoo sukh saar |ಮನಸ್ಸಿನ ಜಾತಕವನ್ನು ಓದುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಸಂತೋಷದಾಯಕ ಶಾಂತಿಯಾಗಿದೆ.
ਸੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਭਲਾ ਆਖੀਐ ਜਿ ਬੂਝੈ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
so braahaman bhalaa aakheeai ji boojhai braham beechaar |ಚಿಂತನಶೀಲ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಅವನನ್ನು ಮಾತ್ರ ಉತ್ತಮ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਹਰਿ ਸਾਲਾਹੇ ਹਰਿ ਪੜੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
har saalaahe har parrai gur kai sabad veechaar |ಅವನು ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನನ್ನು ಓದುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ.