ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 767
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਪੁੰਨ ਪੂਜਾ ਨਾਮੁ ਸਾਚਾ ਭਾਇਆ ॥
atthasatth teerath pun poojaa naam saachaa bhaaeaa |ತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆ, ದಾನ ಮತ್ತು ಆರಾಧನೆಯ ಅರವತ್ತೆಂಟು ಪವಿತ್ರ ಸ್ಥಳಗಳು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ.
ਆਪਿ ਸਾਜੇ ਥਾਪਿ ਵੇਖੈ ਤਿਸੈ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ॥
aap saaje thaap vekhai tisai bhaanaa bhaaeaa |ಅವನೇ ತನ್ನ ಇಚ್ಛೆಯ ಆನಂದದಿಂದ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ, ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನೋಡುತ್ತಾನೆ.
ਸਾਜਨ ਰਾਂਗਿ ਰੰਗੀਲੜੇ ਰੰਗੁ ਲਾਲੁ ਬਣਾਇਆ ॥੫॥
saajan raang rangeelarre rang laal banaaeaa |5|ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಸುತ್ತಾರೆ. ||5||
ਅੰਧਾ ਆਗੂ ਜੇ ਥੀਐ ਕਿਉ ਪਾਧਰੁ ਜਾਣੈ ॥
andhaa aagoo je theeai kiau paadhar jaanai |ಕುರುಡನನ್ನು ನಾಯಕನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದರೆ, ಅವನಿಗೆ ದಾರಿ ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ?
ਆਪਿ ਮੁਸੈ ਮਤਿ ਹੋਛੀਐ ਕਿਉ ਰਾਹੁ ਪਛਾਣੈ ॥
aap musai mat hochheeai kiau raahu pachhaanai |ಅವನು ದುರ್ಬಲನಾಗಿದ್ದಾನೆ, ಮತ್ತು ಅವನ ತಿಳುವಳಿಕೆಯು ಅಸಮರ್ಪಕವಾಗಿದೆ; ಅವನಿಗೆ ದಾರಿ ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ?
ਕਿਉ ਰਾਹਿ ਜਾਵੈ ਮਹਲੁ ਪਾਵੈ ਅੰਧ ਕੀ ਮਤਿ ਅੰਧਲੀ ॥
kiau raeh jaavai mahal paavai andh kee mat andhalee |ಅವನು ಹೇಗೆ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಮಹಲನ್ನು ತಲುಪಬಹುದು? ಕುರುಡು ಎಂದರೆ ಕುರುಡರ ತಿಳುವಳಿಕೆ.
ਵਿਣੁ ਨਾਮ ਹਰਿ ਕੇ ਕਛੁ ਨ ਸੂਝੈ ਅੰਧੁ ਬੂਡੌ ਧੰਧਲੀ ॥
vin naam har ke kachh na soojhai andh booddau dhandhalee |ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ ಅವರು ಏನನ್ನೂ ನೋಡಲಾರರು; ಕುರುಡರು ಲೌಕಿಕ ಜಂಜಡಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾರೆ.
ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਚਾਨਣੁ ਚਾਉ ਉਪਜੈ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਕਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ॥
din raat chaanan chaau upajai sabad gur kaa man vasai |ಹಗಲಿರುಳು, ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಂಡಾಗ ದೈವಿಕ ಬೆಳಕು ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷವು ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಯುತ್ತದೆ.
ਕਰ ਜੋੜਿ ਗੁਰ ਪਹਿ ਕਰਿ ਬਿਨੰਤੀ ਰਾਹੁ ਪਾਧਰੁ ਗੁਰੁ ਦਸੈ ॥੬॥
kar jorr gur peh kar binantee raahu paadhar gur dasai |6|ನಿಮ್ಮ ಅಂಗೈಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಒತ್ತಿ, ನಿಮಗೆ ದಾರಿ ತೋರಿಸಲು ಗುರುವನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿ. ||6||
ਮਨੁ ਪਰਦੇਸੀ ਜੇ ਥੀਐ ਸਭੁ ਦੇਸੁ ਪਰਾਇਆ ॥
man paradesee je theeai sabh des paraaeaa |ಮನುಷ್ಯನು ದೇವರಿಗೆ ಅಪರಿಚಿತನಾದರೆ, ಜಗತ್ತೆಲ್ಲ ಅವನಿಗೆ ಅಪರಿಚಿತನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਖੋਲੑਉ ਗੰਠੜੀ ਦੂਖੀ ਭਰਿ ਆਇਆ ॥
kis peh kholau ganttharree dookhee bhar aaeaa |ನನ್ನ ನೋವುಗಳ ಮೂಟೆಯನ್ನು ಯಾರಿಗೆ ಕಟ್ಟಿ ಕೊಡಲಿ?
ਦੂਖੀ ਭਰਿ ਆਇਆ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ਕਉਣੁ ਜਾਣੈ ਬਿਧਿ ਮੇਰੀਆ ॥
dookhee bhar aaeaa jagat sabaaeaa kaun jaanai bidh mereea |ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚವು ನೋವು ಮತ್ತು ಸಂಕಟದಿಂದ ತುಂಬಿದೆ; ನನ್ನ ಅಂತರಂಗದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಯಾರು ತಿಳಿಯಬಲ್ಲರು?
ਆਵਣੇ ਜਾਵਣੇ ਖਰੇ ਡਰਾਵਣੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਫੇਰੀਆ ॥
aavane jaavane khare ddaraavane tott na aavai fereea |ಬರುವಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಹೋಗುವಿಕೆಗಳು ಭಯಾನಕ ಮತ್ತು ಭಯಾನಕವಾಗಿವೆ; ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಸುತ್ತುಗಳಿಗೆ ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਊਣੇ ਝੂਣੇ ਨਾ ਗੁਰਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥
naam vihoone aoone jhoone naa gur sabad sunaaeaa |ನಾಮ್ ಇಲ್ಲದೆ, ಅವರು ಖಾಲಿ ಮತ್ತು ದುಃಖ; ಅವನು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਮਨੁ ਪਰਦੇਸੀ ਜੇ ਥੀਐ ਸਭੁ ਦੇਸੁ ਪਰਾਇਆ ॥੭॥
man paradesee je theeai sabh des paraaeaa |7|ಮನಸ್ಸು ದೇವರಿಗೆ ಪರಕೀಯವಾದರೆ ಜಗತ್ತೆಲ್ಲ ಆತನಿಗೆ ಪರಕೀಯವಾಗುತ್ತದೆ. ||7||
ਗੁਰ ਮਹਲੀ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਸੋ ਭਰਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ॥
gur mahalee ghar aapanai so bharapur leenaa |ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಗುರುವಿನ ಭವನವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವವನು ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿಯಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਤਾਂ ਕਰੇ ਸਚ ਸਬਦਿ ਪਤੀਣਾ ॥
sevak sevaa taan kare sach sabad pateenaa |ಸೇವಾದಾರನು ಸಂತೋಷಗೊಂಡಾಗ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದದಲ್ಲಿ ದೃಢೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਬਦੇ ਪਤੀਜੈ ਅੰਕੁ ਭੀਜੈ ਸੁ ਮਹਲੁ ਮਹਲਾ ਅੰਤਰੇ ॥
sabade pateejai ank bheejai su mahal mahalaa antare |ಶಾಬಾದ್ನಲ್ಲಿ ದೃಢೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ, ಆಕೆ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಮೃದುವಾಗುತ್ತಾಳೆ, ವಧು ತನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವದೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಭವನದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ਅੰਤਿ ਨਿਰੰਤਰੇ ॥
aap karataa kare soee prabh aap ant nirantare |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನೇ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ; ದೇವರೇ, ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮੇਲਾ ਤਾਂ ਸੁਹੇਲਾ ਬਾਜੰਤ ਅਨਹਦ ਬੀਣਾ ॥
gur sabad melaa taan suhelaa baajant anahad beenaa |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಮರ್ತ್ಯವನ್ನು ಐಕ್ಯಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಅಲಂಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ; ಧ್ವನಿ ಪ್ರವಾಹದ ಅನಿಯಂತ್ರಿತ ಮಧುರ ಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ.
ਗੁਰ ਮਹਲੀ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਸੋ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ॥੮॥
gur mahalee ghar aapanai so bharipur leenaa |8|ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಗುರುವಿನ ಭವನವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವವನು ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿಯಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||8||
ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸੋਈ ॥
keetaa kiaa saalaaheeai kar vekhai soee |ಸೃಷ್ಟಿಯಾದದ್ದನ್ನು ಏಕೆ ಹೊಗಳಬೇಕು? ಬದಲಿಗೆ ಅದನ್ನು ರಚಿಸಿದ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸುವವನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ.
ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨ ਪਵੈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਕੋਈ ॥
taa kee keemat na pavai je lochai koee |ಎಷ್ಟೇ ಅಪೇಕ್ಷಿಸಿದರೂ ಅವನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਕੀਮਤਿ ਸੋ ਪਾਵੈ ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਨ ਭੁਲਏ ॥
keemat so paavai aap jaanaavai aap abhul na bhule |ಅವನು ಮಾತ್ರ ಭಗವಂತನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಬಹುದು, ಯಾರನ್ನು ಭಗವಂತ ಸ್ವತಃ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ತಪ್ಪಾಗಿಲ್ಲ; ಅವನು ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਜੈ ਜੈ ਕਾਰੁ ਕਰਹਿ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅਮੁਲਏ ॥
jai jai kaar kareh tudh bhaaveh gur kai sabad amule |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ ಅವನು ಮಾತ್ರ ವಿಜಯವನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਹੀਣਉ ਨੀਚੁ ਕਰਉ ਬੇਨੰਤੀ ਸਾਚੁ ਨ ਛੋਡਉ ਭਾਈ ॥
heenau neech krau benantee saach na chhoddau bhaaee |ನಾನು ದೀನ ಮತ್ತು ಅಸಹ್ಯ - ನಾನು ನನ್ನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತೇನೆ; ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವನೇ, ನಾನು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ತ್ಯಜಿಸಬಾರದು.
ਨਾਨਕ ਜਿਨਿ ਕਰਿ ਦੇਖਿਆ ਦੇਵੈ ਮਤਿ ਸਾਈ ॥੯॥੨॥੫॥
naanak jin kar dekhiaa devai mat saaee |9|2|5|ಓ ನಾನಕ್, ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನು, ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಮಾತ್ರ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ||9||2||5||
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੨ ॥
raag soohee chhant mahalaa 3 ghar 2 |ರಾಗ್ ಸೂಹೀ, ಛಂತ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್, ಎರಡನೇ ಮನೆ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਸੁਖ ਸੋਹਿਲੜਾ ਹਰਿ ਧਿਆਵਹੁ ॥
sukh sohilarraa har dhiaavahu |ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ, ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಆನಂದವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಿ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ॥
guramukh har fal paavahu |ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಭಗವಂತನ ಫಲಪ್ರದ ಪ್ರತಿಫಲಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಿರಿ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹੁ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥
guramukh fal paavahu har naam dhiaavahu janam janam ke dookh nivaare |ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಭಗವಂತನ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯಿರಿ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ; ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಜೀವಮಾನಗಳ ನೋವುಗಳು ಅಳಿಸಿ ಹೋಗುತ್ತವೆ.
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਅਪਣੇ ਵਿਟਹੁ ਜਿਨਿ ਕਾਰਜ ਸਭਿ ਸਵਾਰੇ ॥
balihaaree gur apane vittahu jin kaaraj sabh savaare |ನನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ವ್ಯವಹಾರಗಳನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸಿ ಪರಿಹರಿಸಿದ ನನ್ನ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਹਰਿ ਜਾਪਹੁ ਸੁਖ ਫਲ ਹਰਿ ਜਨ ਪਾਵਹੁ ॥
har prabh kripaa kare har jaapahu sukh fal har jan paavahu |ನೀವು ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿದರೆ ಭಗವಂತ ದೇವರು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ; ಓ ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕ, ನೀವು ಶಾಂತಿಯ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ.
ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਸੁਣਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ਸੁਖ ਸੋਹਿਲੜਾ ਹਰਿ ਧਿਆਵਹੁ ॥੧॥
naanak kahai sunahu jan bhaaee sukh sohilarraa har dhiaavahu |1|ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಓ ವಿನಮ್ರ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರ ಗಮ್ಯವನ್ನು ಆಲಿಸಿ: ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಿ. ||1||
ਸੁਣਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਭੀਨੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
sun har gun bheene sahaj subhaae |ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ, ನಾನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಆತನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮುಳುಗಿದ್ದೇನೆ.
ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜੇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥
guramat sahaje naam dhiaae |ಗುರುವಿನ ಸೂಚನೆಯ ಮೇರೆಗೆ, ನಾನು ನಾಮವನ್ನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ.
ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥
jin kau dhur likhiaa tin gur miliaa tin janam maran bhau bhaagaa |ಅಂತಹ ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತ ಭಾಗ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರು, ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಜನ್ಮ ಮತ್ತು ಮರಣದ ಭಯವು ಅವರನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡುತ್ತದೆ.