ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 515
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
vaahu vaahu tis no aakheeai ji sabh meh rahiaa samaae |ವಾಹೋ ಪಠಣ! ವಾಹೋ! ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿರುವ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ ಭಗವಂತನಿಗೆ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸਬਾਹਿ ॥
vaahu vaahu tis no aakheeai ji dedaa rijak sabaeh |ವಾಹೋ ಪಠಣ! ವಾಹೋ! ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಅನ್ನದಾತನಾದ ಭಗವಂತನಿಗೆ.
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਇਕੋ ਕਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥੧॥
naanak vaahu vaahu iko kar saalaaheeai ji satigur deea dikhaae |1|ಓ ನಾನಕ್, ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! - ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದ ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਮੁਖ ਸਦਾ ਕਰਹਿ ਮਨਮੁਖ ਮਰਹਿ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥
vaahu vaahu guramukh sadaa kareh manamukh mareh bikh khaae |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಗುರುಮುಖರು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ವಿಷವನ್ನು ತಿಂದು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ.
ਓਨਾ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਨ ਭਾਵਈ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
onaa vaahu vaahu na bhaavee dukhe dukh vihaae |ಅವರಿಗೆ ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅವರು ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਣਾ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guramukh amrit peevanaa vaahu vaahu kareh liv laae |ಗುರುಮುಖರು ಅಮೃತದ ಅಮೃತವನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak vaahu vaahu kareh se jan niramale tribhavan sojhee paae |2|ಓ ನಾನಕ್, ವಾಹೋ ಎಂದು ಜಪಿಸುವವರು! ವಾಹೋ! ನಿರ್ಮಲ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧ; ಅವರು ಮೂರು ಲೋಕಗಳ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੇਵਾ ਭਗਤਿ ਬਨੀਜੈ ॥
har kai bhaanai gur milai sevaa bhagat baneejai |ಭಗವಂತನ ಸಂಕಲ್ಪದಿಂದ, ಒಬ್ಬನು ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ, ಅವನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನನ್ನು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥
har kai bhaanai har man vasai sahaje ras peejai |ಭಗವಂತನ ಚಿತ್ತದಿಂದ, ಭಗವಂತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಕುಡಿಯುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਲਾਹਾ ਨਿਤ ਲੀਜੈ ॥
har kai bhaanai sukh paaeeai har laahaa nit leejai |ಭಗವಂತನ ಚಿತ್ತದಿಂದ, ಒಬ್ಬನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಭಗವಂತನ ಲಾಭವನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਕੈ ਤਖਤਿ ਬਹਾਲੀਐ ਨਿਜ ਘਰਿ ਸਦਾ ਵਸੀਜੈ ॥
har kai takhat bahaaleeai nij ghar sadaa vaseejai |ಅವನು ಭಗವಂತನ ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਕਾ ਭਾਣਾ ਤਿਨੀ ਮੰਨਿਆ ਜਿਨਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲੀਜੈ ॥੧੬॥
har kaa bhaanaa tinee maniaa jinaa guroo mileejai |16|ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವ ಭಗವಂತನ ಚಿತ್ತಕ್ಕೆ ಅವನು ಮಾತ್ರ ಶರಣಾಗುತ್ತಾನೆ. ||16||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸੇ ਜਨ ਸਦਾ ਕਰਹਿ ਜਿਨੑ ਕਉ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥
vaahu vaahu se jan sadaa kareh jina kau aape dee bujhaae |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಆ ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅವರಿಗೆ ಭಗವಂತನು ಸ್ವತಃ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa man niramal hovai haumai vichahu jaae |ವಹೋ! ವಾಹೋ!, ಮನಸ್ಸು ಶುದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವು ಒಳಗಿನಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತದೆ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਸਿਖੁ ਜੋ ਨਿਤ ਕਰੇ ਸੋ ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥
vaahu vaahu gurasikh jo nit kare so man chindiaa fal paae |ವಾಹೋ ಎಂದು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಜಪಿಸುವ ಗುರುಮುಖ್! ವಾಹೋ! ತನ್ನ ಹೃದಯದ ಬಯಕೆಗಳ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਹਰਿ ਤਿਨੑ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਇ ॥
vaahu vaahu kareh se jan sohane har tina kai sang milaae |ವಹೋ ಎಂದು ಜಪಿಸುತ್ತಿರುವ ವಿನಯವಂತರು ಸುಂದರರಾಗಿದ್ದಾರೆ! ವಾಹೋ! ಓ ಕರ್ತನೇ, ನಾನು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಸೇರಲಿ!
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਹਿਰਦੈ ਉਚਰਾ ਮੁਖਹੁ ਭੀ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰੇਉ ॥
vaahu vaahu hiradai ucharaa mukhahu bhee vaahu vaahu kareo |ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ, ನಾನು ವಹೋ! ವಾಹೋ!, ಮತ್ತು ನನ್ನ ಬಾಯಿಯಿಂದ, ವಾಹೋ! ವಾಹೋ!
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜੋ ਕਰਹਿ ਹਉ ਤਨੁ ਮਨੁ ਤਿਨੑ ਕਉ ਦੇਉ ॥੧॥
naanak vaahu vaahu jo kareh hau tan man tina kau deo |1|ಓ ನಾನಕ್, ವಾಹೋ ಎಂದು ಜಪಿಸುವವರು! ವಾಹೋ! - ಅವರಿಗೆ ನಾನು ನನ್ನ ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਜਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥
vaahu vaahu saahib sach hai amrit jaa kaa naau |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ನಿಜವಾದ ಲಾರ್ಡ್ ಮಾಸ್ಟರ್ ಆಗಿದೆ; ಅವನ ಹೆಸರು ಅಮೃತ ಮಕರಂದ.
ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
jin seviaa tin fal paaeaa hau tin balihaarai jaau |ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರು ಫಲದಿಂದ ಧನ್ಯರು; ನಾನು ಅವರಿಗೆ ತ್ಯಾಗ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਸੁ ਖਾਇ ॥
vaahu vaahu gunee nidhaan hai jis no dee su khaae |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಪುಣ್ಯದ ನಿಧಿಯಾಗಿದೆ; ಅವನು ಮಾತ್ರ ಅದನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಾನೆ, ಯಾರು ತುಂಬಾ ಧನ್ಯರು.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜਲਿ ਥਲਿ ਭਰਪੂਰੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
vaahu vaahu jal thal bharapoor hai guramukh paaeaa jaae |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಭಗವಂತ ಸಾಗರಗಳು ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿದೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿದೆ; ಗುರುಮುಖನು ಅವನನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਸਿਖ ਨਿਤ ਸਭ ਕਰਹੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਭਾਵੈ ॥
vaahu vaahu gurasikh nit sabh karahu gur poore vaahu vaahu bhaavai |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಎಲ್ಲಾ ಗುರ್ಸಿಖ್ಗಳು ಅವನನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಸ್ತುತಿಸಲಿ. ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವು ಆತನ ಸ್ತುತಿಗಳಿಂದ ಸಂತುಷ್ಟನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜੋ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਜਮਕੰਕਰੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥੨॥
naanak vaahu vaahu jo man chit kare tis jamakankar nerr na aavai |2|ಓ ನಾನಕ್, ವಾಹೋ ಎಂದು ಪಠಿಸುವವನು! ವಾಹೋ! ಅವನ ಹೃದಯ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ - ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕ ಅವನನ್ನು ಸಮೀಪಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਚਾ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ॥
har jeeo sachaa sach hai sachee gurabaanee |ಆತ್ಮೀಯ ಭಗವಂತ ನಿಜವಾದ ಸತ್ಯ; ಗುರುಗಳ ಬಾನಿಯ ಮಾತು ನಿಜ.
ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਸਚੁ ਪਛਾਣੀਐ ਸਚਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣੀ ॥
satigur te sach pachhaaneeai sach sahaj samaanee |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ, ಸತ್ಯವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತದೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਹਿ ਨਾ ਸਵਹਿ ਜਾਗਤ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥
anadin jaageh naa saveh jaagat rain vihaanee |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಎಚ್ಚರವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಿದ್ರೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ; ಎಚ್ಚರದಲ್ಲಿ, ಅವರ ಜೀವನದ ರಾತ್ರಿ ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਪੁੰਨ ਪਰਾਣੀ ॥
guramatee har ras chaakhiaa se pun paraanee |ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶದ ಮೂಲಕ ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಸವಿಯುವವರು ಅತ್ಯಂತ ಯೋಗ್ಯ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅਜਾਣੀ ॥੧੭॥
bin gur kinai na paaeio pach mue ajaanee |17|ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಯಾರೂ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪಡೆದಿಲ್ಲ; ಅಜ್ಞಾನಿಗಳು ಕೊಳೆತು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ. ||17||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਨਿਰੰਕਾਰ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
vaahu vaahu baanee nirankaar hai tis jevadd avar na koe |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ನಿರಾಕಾರ ಭಗವಂತನ ಬಾನಿ, ಪದ. ಅವರಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠರು ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಲ್ಲ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਅਗਮ ਅਥਾਹੁ ਹੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
vaahu vaahu agam athaahu hai vaahu vaahu sachaa soe |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಭಗವಂತ ಅಗ್ರಾಹ್ಯ ಮತ್ತು ದುರ್ಗಮ. ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಅವನೇ ನಿಜವಾದವನು.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਹੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥
vaahu vaahu veparavaahu hai vaahu vaahu kare su hoe |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಅವನು ಸ್ವಯಂ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಭಗವಂತ. ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಅವನು ಬಯಸಿದಂತೆ, ಅದು ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥
vaahu vaahu amrit naam hai guramukh paavai koe |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಗುರುಮುಖದಿಂದ ಪಡೆದ ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಅಮೃತ ಅಮೃತವಾಗಿದೆ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮੀ ਪਾਈਐ ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਦੇਇ ॥
vaahu vaahu karamee paaeeai aap deaa kar dee |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಇದು ಅವನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವನೇ ಅವನ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.