ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 87
ਗੁਰਮਤੀ ਜਮੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਾਕੈ ਸਾਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥
guramatee jam johi na saakai saachai naam samaaeaa |ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ, ಮರಣದ ದೂತರಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಮುಟ್ಟಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ನಾನು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਕਰਤਾ ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੋ ਨਾਇ ਲਾਇਆ ॥
sabh aape aap varatai karataa jo bhaavai so naae laaeaa |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನೇ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ; ಅವನು ಯಾರೊಂದಿಗೆ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೋ ಅವರನ್ನು ಅವನ ಹೆಸರಿನೊಂದಿಗೆ ಜೋಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਨਾਮੁ ਲਏ ਤਾ ਜੀਵੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਖਿਨੁ ਮਰਿ ਜਾਇਆ ॥੨॥
jan naanak naam le taa jeevai bin naavai khin mar jaaeaa |2|ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಅವನು ಬದುಕುತ್ತಾನೆ. ಹೆಸರಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಅವನು ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಸಾಯುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜੋ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਦੀਬਾਣ ਸਿਉ ਸੋ ਸਭਨੀ ਦੀਬਾਣੀ ਮਿਲਿਆ ॥
jo miliaa har deebaan siau so sabhanee deebaanee miliaa |ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅಂಗೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಎಲ್ಲೆಡೆ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਜਿਥੈ ਓਹੁ ਜਾਇ ਤਿਥੈ ਓਹੁ ਸੁਰਖਰੂ ਉਸ ਕੈ ਮੁਹਿ ਡਿਠੈ ਸਭ ਪਾਪੀ ਤਰਿਆ ॥
jithai ohu jaae tithai ohu surakharoo us kai muhi dditthai sabh paapee tariaa |ಹೋದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಗೌರವಾನ್ವಿತ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅವನ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿ, ಎಲ್ಲಾ ಪಾಪಿಗಳು ಉದ್ಧಾರವಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਓਸੁ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਨਾਮੋ ਪਰਵਰਿਆ ॥
os antar naam nidhaan hai naamo paravariaa |ಅವನೊಳಗೆ ನಾಮದ ನಿಧಿ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು. ನಾಮದ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಉನ್ನತೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
ਨਾਉ ਪੂਜੀਐ ਨਾਉ ਮੰਨੀਐ ਨਾਇ ਕਿਲਵਿਖ ਸਭ ਹਿਰਿਆ ॥
naau poojeeai naau maneeai naae kilavikh sabh hiriaa |ಅವರು ಹೆಸರನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಂಬುತ್ತಾರೆ; ಹೆಸರು ಅವನ ಎಲ್ಲಾ ಪಾಪದ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಅಳಿಸಿಹಾಕುತ್ತದೆ.
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਸੇ ਅਸਥਿਰੁ ਜਗਿ ਰਹਿਆ ॥੧੧॥
jinee naam dhiaaeaa ik man ik chit se asathir jag rahiaa |11|ಏಕಮುಖ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಮತ್ತು ಏಕಾಗ್ರ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಂದ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವರು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ. ||11||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਆਤਮਾ ਦੇਉ ਪੂਜੀਐ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
aatamaa deo poojeeai gur kai sahaj subhaae |ಗುರುವಿನ ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮಚಿತ್ತದಿಂದ ದೈವಿಕ, ಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು ಆರಾಧಿಸಿ.
ਆਤਮੇ ਨੋ ਆਤਮੇ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਹੋਇ ਤਾ ਘਰ ਹੀ ਪਰਚਾ ਪਾਇ ॥
aatame no aatame dee prateet hoe taa ghar hee parachaa paae |ವೈಯಕ್ತಿಕ ಆತ್ಮವು ಪರಮಾತ್ಮನಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೆ, ಅದು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ.
ਆਤਮਾ ਅਡੋਲੁ ਨ ਡੋਲਈ ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਸੁਭਾਇ ॥
aatamaa addol na ddolee gur kai bhaae subhaae |ಗುರುವಿನ ಪ್ರೀತಿಯ ಇಚ್ಛೆಯ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ ಒಲವಿನಿಂದ ಆತ್ಮವು ಸ್ಥಿರವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಲುಗಾಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰ ਵਿਣੁ ਸਹਜੁ ਨ ਆਵਈ ਲੋਭੁ ਮੈਲੁ ਨ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
gur vin sahaj na aavee lobh mail na vichahu jaae |ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ದುರಾಶೆಯ ಕೊಳಕು ಒಳಗಿನಿಂದ ಹೊರಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਭ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨਾਇ ॥
khin pal har naam man vasai sabh atthasatth teerath naae |ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ನೆಲೆಗೊಂಡರೆ, ಒಂದು ಕ್ಷಣ, ಕ್ಷಣವೂ, ತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆಯ ಅರವತ್ತೆಂಟು ಪವಿತ್ರ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ.
ਸਚੇ ਮੈਲੁ ਨ ਲਗਈ ਮਲੁ ਲਾਗੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
sache mail na lagee mal laagai doojai bhaae |ಕಲ್ಮಶವು ಸತ್ಯವಾದವರಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ದ್ವಂದ್ವವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವವರಿಗೆ ಕೊಳಕು ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ਧੋਤੀ ਮੂਲਿ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨਾਇ ॥
dhotee mool na utarai je atthasatth teerath naae |ತೀರ್ಥಕ್ಷೇತ್ರಗಳ ಅರವತ್ತೆಂಟು ಪುಣ್ಯಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿದರೂ ಈ ಕೊಳಕನ್ನು ತೊಳೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਮਨਮੁਖ ਕਰਮ ਕਰੇ ਅਹੰਕਾਰੀ ਸਭੁ ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਇ ॥
manamukh karam kare ahankaaree sabh dukho dukh kamaae |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಕೇವಲ ನೋವು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ನೋವನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਮੈਲਾ ਊਜਲੁ ਤਾ ਥੀਐ ਜਾ ਸਤਿਗੁਰ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
naanak mailaa aoojal taa theeai jaa satigur maeh samaae |1|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ ಮತ್ತು ಶರಣಾದಾಗ ಮಾತ್ರ ಹೊಲಸುಗಳು ಶುದ್ಧವಾಗುತ್ತವೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਨਮੁਖੁ ਲੋਕੁ ਸਮਝਾਈਐ ਕਦਹੁ ਸਮਝਾਇਆ ਜਾਇ ॥
manamukh lok samajhaaeeai kadahu samajhaaeaa jaae |ಸ್ವಯಂ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖರಿಗೆ ಕಲಿಸಬಹುದು, ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಹೇಗೆ ಕಲಿಸಬಹುದು?
ਮਨਮੁਖੁ ਰਲਾਇਆ ਨਾ ਰਲੈ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਫਿਰਾਇ ॥
manamukh ralaaeaa naa ralai peaai kirat firaae |ಮನ್ಮುಖರು ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರ ಹಿಂದಿನ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಕಾರಣ, ಅವರು ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಚಕ್ರಕ್ಕೆ ಖಂಡಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਲਿਵ ਧਾਤੁ ਦੁਇ ਰਾਹ ਹੈ ਹੁਕਮੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
liv dhaat due raah hai hukamee kaar kamaae |ಭಗವಂತನ ಕಡೆಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಗಮನ ಮತ್ತು ಮಾಯೆಯ ಮೇಲಿನ ಬಾಂಧವ್ಯ ಎರಡು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಮಾರ್ಗಗಳು; ಎಲ್ಲರೂ ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಪ್ರಕಾರ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਣਾ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਸਬਦਿ ਕਸਵਟੀ ਲਾਇ ॥
guramukh aapanaa man maariaa sabad kasavattee laae |ಗುರ್ಮುಖ್ ಶಬ್ದದ ಟಚ್ಸ್ಟೋನ್ ಅನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸುವ ಮೂಲಕ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಗೆದ್ದಿದ್ದಾನೆ.
ਮਨ ਹੀ ਨਾਲਿ ਝਗੜਾ ਮਨ ਹੀ ਨਾਲਿ ਸਥ ਮਨ ਹੀ ਮੰਝਿ ਸਮਾਇ ॥
man hee naal jhagarraa man hee naal sath man hee manjh samaae |ಅವನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಇರುತ್ತಾನೆ.
ਮਨੁ ਜੋ ਇਛੇ ਸੋ ਲਹੈ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
man jo ichhe so lahai sachai sabad subhaae |ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಶಾಬಾದ್ನ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೂಲಕ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦ ਭੁੰਚੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
amrit naam sad bhuncheeai guramukh kaar kamaae |ಅವರು ನಾಮದ ಅಮೃತ ಮಕರಂದದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಕುಡಿಯುತ್ತಾರೆ; ಗುರುಮುಖರು ಈ ರೀತಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਵਿਣੁ ਮਨੈ ਜਿ ਹੋਰੀ ਨਾਲਿ ਲੁਝਣਾ ਜਾਸੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥
vin manai ji horee naal lujhanaa jaasee janam gavaae |ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೆ ಯಾವುದನ್ನಾದರೂ ಹೋರಾಡುವವರು, ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿ ನಿರ್ಗಮಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਮਨਮੁਖੀ ਮਨਹਠਿ ਹਾਰਿਆ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਕਮਾਇ ॥
manamukhee manahatth haariaa koorr kusat kamaae |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಹಠಮಾರಿತನ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳಿನ ಅಭ್ಯಾಸದ ಮೂಲಕ ಜೀವನದ ಆಟವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮਨੁ ਜਿਣੈ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guraparasaadee man jinai har setee liv laae |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಗೆದ್ದವರು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಗಮನವನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਮਨਮੁਖਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥੨॥
naanak guramukh sach kamaavai manamukh aavai jaae |2|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਸੁਣਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ਹਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਇਕ ਸਾਖੀ ॥
har ke sant sunahu jan bhaaee har satigur kee ik saakhee |ಓ ಭಗವಂತನ ಸಂತರೇ, ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ಭಗವಂತನ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಆಲಿಸಿ ಮತ್ತು ಕೇಳಿ.
ਜਿਸੁ ਧੁਰਿ ਭਾਗੁ ਹੋਵੈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਤਿਨਿ ਜਨਿ ਲੈ ਹਿਰਦੈ ਰਾਖੀ ॥
jis dhur bhaag hovai mukh masatak tin jan lai hiradai raakhee |ಒಳ್ಳೆಯ ಗಮ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರು ತಮ್ಮ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಪೂರ್ವನಿಯೋಜಿತವಾಗಿ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ, ಅದನ್ನು ಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਥਾ ਸਰੇਸਟ ਊਤਮ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਸਹਜੇ ਚਾਖੀ ॥
har amrit kathaa saresatt aootam gur bachanee sahaje chaakhee |ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ, ಸೊಗಸಾದ ಮತ್ತು ಅಮೃತವಾದ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಸವಿಯುತ್ತಾರೆ.
ਤਹ ਭਇਆ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਮਿਟਿਆ ਅੰਧਿਆਰਾ ਜਿਉ ਸੂਰਜ ਰੈਣਿ ਕਿਰਾਖੀ ॥
tah bheaa pragaas mittiaa andhiaaraa jiau sooraj rain kiraakhee |ದೈವಿಕ ಬೆಳಕು ಅವರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಬೆಳಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ರಾತ್ರಿಯ ಕತ್ತಲೆಯನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುವ ಸೂರ್ಯನಂತೆ ಅದು ಅಜ್ಞಾನದ ಕತ್ತಲೆಯನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುತ್ತದೆ.
ਅਦਿਸਟੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਲਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸੋ ਦੇਖਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖੀ ॥੧੨॥
adisatt agochar alakh niranjan so dekhiaa guramukh aakhee |12|ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಕಾಣದ, ಅಗ್ರಾಹ್ಯ, ಅಜ್ಞಾತ, ನಿರ್ಮಲ ಭಗವಂತನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾರೆ. ||12||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್: