ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 447

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿਆ ਆਰਾਧਿਆ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਸਭਾਗਾ ॥

har har naam japiaa aaraadhiaa mukh masatak bhaag sabhaagaa |

ನನ್ನ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಬರೆದಿರುವ ಒಳ್ಳೆಯ ಹಣೆಬರಹದ ಪ್ರಕಾರ ನಾನು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾ, ಹರ್, ಹರ್ ಎಂದು ಜಪಿಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮੀਠਾ ਲਾਇ ਜੀਉ ॥

jan naanak har kirapaa dhaaree man har har meetthaa laae jeeo |

ಭಗವಂತನು ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಸುರಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಹರ್, ಹರ್, ಅವನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತುಂಬಾ ಮಧುರವಾಗಿದೆ.

ਹਰਿ ਦਇਆ ਪ੍ਰਭ ਧਾਰਹੁ ਪਾਖਣ ਹਮ ਤਾਰਹੁ ਕਢਿ ਲੇਵਹੁ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ਜੀਉ ॥੪॥੫॥੧੨॥

har deaa prabh dhaarahu paakhan ham taarahu kadt levahu sabad subhaae jeeo |4|5|12|

ಓ ಕರ್ತನಾದ ದೇವರೇ, ನಿನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಸುರಿಸಿ; ನಾನು ಕೇವಲ ಕಲ್ಲು. ದಯವಿಟ್ಟು, ನನ್ನನ್ನು ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ಒಯ್ಯಿರಿ ಮತ್ತು ಶಾಬಾದ್ ಪದದ ಮೂಲಕ ನನ್ನನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಮೇಲಕ್ಕೆತ್ತಿ. ||4||5||12||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

aasaa mahalaa 4 |

ಆಸಾ, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:

ਮਨਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਨਾ ਹਰਿ ਭਗਤ ਜਨਾ ਮਨਿ ਚਾਉ ਜੀਉ ॥

man naam japaanaa har har man bhaanaa har bhagat janaa man chaau jeeo |

ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ನಾಮ, ಹರ್, ಹರ್ ಎಂದು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಜಪಿಸುವವನು - ಭಗವಂತ ಅವನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತೋಷವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ಭಕ್ತರ ಮನದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಬಗ್ಗೆ ಅಪಾರವಾದ ಹಂಬಲವಿದೆ.

ਜੋ ਜਨ ਮਰਿ ਜੀਵੇ ਤਿਨੑ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੇ ਮਨਿ ਲਾਗਾ ਗੁਰਮਤਿ ਭਾਉ ਜੀਉ ॥

jo jan mar jeeve tina amrit peeve man laagaa guramat bhaau jeeo |

ಜೀವಂತವಾಗಿರುವಾಗಲೇ ಸತ್ತಿರುವ ಆ ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಗಳು ಅಮೃತದ ಅಮೃತವನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತಾರೆ; ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತದೆ.

ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਭਾਉ ਗੁਰੁ ਕਰੇ ਪਸਾਉ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥

man har har bhaau gur kare pasaau jeevan mukat sukh hoee |

ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತದೆ, ಹರ್, ಹರ್, ಮತ್ತು ಗುರುಗಳು ಅವರಿಗೆ ಕರುಣಾಮಯಿ. ಅವರು ಜೀವನ್ ಮುಕ್ತರಾಗಿದ್ದಾರೆ - ಇನ್ನೂ ಜೀವಂತವಾಗಿರುವಾಗ ವಿಮೋಚನೆಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಶಾಂತಿಯಿಂದಿದ್ದಾರೆ.

ਜੀਵਣਿ ਮਰਣਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁਹੇਲੇ ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸੋਈ ॥

jeevan maran har naam suhele man har har hiradai soee |

ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಮೂಲಕ ಅವರ ಜನನ ಮತ್ತು ಮರಣವು ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಹೃದಯ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಭಗವಂತ, ಹರ್, ಹರ್, ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ.

ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਵਸਿਆ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਰਸਿਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸ ਗਟਾਕ ਪੀਆਉ ਜੀਉ ॥

man har har vasiaa guramat har rasiaa har har ras gattaak peeaau jeeo |

ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಹರ್, ಹರ್, ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಭಗವಂತ, ಹರ್, ಹರ್; ಅವರು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ಕುಡಿಯುತ್ತಾರೆ.

ਮਨਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਨਾ ਹਰਿ ਭਗਤ ਜਨਾ ਮਨਿ ਚਾਉ ਜੀਉ ॥੧॥

man naam japaanaa har har man bhaanaa har bhagat janaa man chaau jeeo |1|

ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ನಾಮ, ಹರ್, ಹರ್ ಎಂದು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಜಪಿಸುತ್ತಾನೋ - ಅವನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಭಗವಂತ ಪ್ರಸನ್ನನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಭಕ್ತರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಬಗ್ಗೆ ಅಪಾರವಾದ ಹಂಬಲವಿದೆ. ||1||

ਜਗਿ ਮਰਣੁ ਨ ਭਾਇਆ ਨਿਤ ਆਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ਮਤ ਜਮੁ ਪਕਰੈ ਲੈ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

jag maran na bhaaeaa nit aap lukaaeaa mat jam pakarai lai jaae jeeo |

ಪ್ರಪಂಚದ ಜನರು ಮರಣವನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಅದರಿಂದ ಮರೆಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ. ಸಾವಿನ ದೂತರು ತಮ್ಮನ್ನು ಹಿಡಿದು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಬಹುದು ಎಂದು ಅವರು ಭಯಪಡುತ್ತಾರೆ.

ਹਰਿ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੋ ਇਹੁ ਜੀਅੜਾ ਰਖਿਆ ਨ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

har antar baahar har prabh eko ihu jeearraa rakhiaa na jaae jeeo |

ಆಂತರಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಬಾಹ್ಯವಾಗಿ, ಕರ್ತನಾದ ದೇವರು ಒಬ್ಬನೇ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನೇ; ಈ ಆತ್ಮವನ್ನು ಅವನಿಂದ ಮರೆಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ਕਿਉ ਜੀਉ ਰਖੀਜੈ ਹਰਿ ਵਸਤੁ ਲੋੜੀਜੈ ਜਿਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਸੋ ਲੈ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

kiau jeeo rakheejai har vasat lorreejai jis kee vasat so lai jaae jeeo |

ಭಗವಂತ ಅದನ್ನು ಹೊಂದಲು ಬಯಸಿದಾಗ ಒಬ್ಬರ ಆತ್ಮವನ್ನು ಹೇಗೆ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು? ಎಲ್ಲಾ ವಸ್ತುಗಳು ಅವನಿಗೆ ಸೇರಿದ್ದು, ಮತ್ತು ಅವನು ಅವುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.

ਮਨਮੁਖ ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰਿ ਭਰਮੇ ਸਭਿ ਅਉਖਧ ਦਾਰੂ ਲਾਇ ਜੀਉ ॥

manamukh karan palaav kar bharame sabh aaukhadh daaroo laae jeeo |

ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಕರುಣಾಜನಕ ಪ್ರಲಾಪದಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ, ಎಲ್ಲಾ ಔಷಧಗಳು ಮತ್ತು ಪರಿಹಾರಗಳನ್ನು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਜਿਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਪ੍ਰਭੁ ਲਏ ਸੁਆਮੀ ਜਨ ਉਬਰੇ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ਜੀਉ ॥

jis kee vasat prabh le suaamee jan ubare sabad kamaae jeeo |

ದೇವರು, ಯಜಮಾನ, ಯಾರಿಗೆ ಎಲ್ಲವು ಸೇರಿದ್ದು, ಅವುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ; ಭಗವಂತನ ಸೇವಕನು ಶಬ್ದದ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ಜೀವಿಸುವ ಮೂಲಕ ವಿಮೋಚನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਜਗਿ ਮਰਣੁ ਨ ਭਾਇਆ ਨਿਤ ਆਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ਮਤ ਜਮੁ ਪਕਰੈ ਲੈ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥੨॥

jag maran na bhaaeaa nit aap lukaaeaa mat jam pakarai lai jaae jeeo |2|

ಪ್ರಪಂಚದ ಜನರು ಮರಣವನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಅದರಿಂದ ಮರೆಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ. ಸಾವಿನ ದೂತರು ತಮ್ಮನ್ನು ಹಿಡಿದು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಬಹುದು ಎಂದು ಅವರು ಭಯಪಡುತ್ತಾರೆ. ||2||

ਧੁਰਿ ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਹਾਇਆ ਜਨ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਨਿ ਜੀਉ ॥

dhur maran likhaaeaa guramukh sohaaeaa jan ubare har har dhiaan jeeo |

ಮರಣವು ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತವಾಗಿದೆ; ಗುರುಮುಖರು ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಗಳು ಭಗವಂತ, ಹರ್, ಹರ್ ಅನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.

ਹਰਿ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਜਾਨਿ ਜੀਉ ॥

har sobhaa paaee har naam vaddiaaee har daragah paidhe jaan jeeo |

ಭಗವಂತನ ಮೂಲಕ ಅವರು ಗೌರವವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಮೂಲಕ ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಗೌರವಾರ್ಥವಾಗಿ ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਸੀਧੇ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

har daragah paidhe har naamai seedhe har naamai te sukh paaeaa |

ಭಗವಂತನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಗೌರವಾರ್ಥವಾಗಿ ಧರಿಸಿ, ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನ ಮೂಲಕ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੋਵੈ ਦੁਖ ਮੇਟੇ ਹਰਿ ਰਾਮੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥

janam maran dovai dukh mette har raamai naam samaaeaa |

ಹುಟ್ಟು ಮತ್ತು ಸಾವು ಎರಡರ ನೋವುಗಳು ನಿವಾರಣೆಯಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅವು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.

ਹਰਿ ਜਨ ਪ੍ਰਭੁ ਰਲਿ ਏਕੋ ਹੋਏ ਹਰਿ ਜਨ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕ ਸਮਾਨਿ ਜੀਉ ॥

har jan prabh ral eko hoe har jan prabh ek samaan jeeo |

ಭಗವಂತನ ಸೇವಕರು ದೇವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಏಕತೆಯಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಭಗವಂತನ ಸೇವಕ ಮತ್ತು ದೇವರು ಒಂದೇ ಮತ್ತು ಒಂದೇ.

ਧੁਰਿ ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਹਾਇਆ ਜਨ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਨਿ ਜੀਉ ॥੩॥

dhur maran likhaaeaa guramukh sohaaeaa jan ubare har har dhiaan jeeo |3|

ಮರಣವು ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತವಾಗಿದೆ; ಗುರುಮುಖರು ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಗಳು ಭಗವಂತ, ಹರ್, ಹರ್ ಅನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ. ||3||

ਜਗੁ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਬਿਨਸਿ ਬਿਨਾਸੈ ਲਗਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਇ ਜੀਉ ॥

jag upajai binasai binas binaasai lag guramukh asathir hoe jeeo |

ಪ್ರಪಂಚದ ಜನರು ಹುಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ, ನಾಶವಾಗಲು ಮಾತ್ರ, ಮತ್ತು ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ. ಗುರುಮುಖನಾಗಿ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಲಗತ್ತಿಸುವುದರಿಂದ ಮಾತ್ರ ಶಾಶ್ವತವಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰੁ ਮੰਤ੍ਰੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਹਰਿ ਰਸਕਿ ਰਸਾਏ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਮੁਖਿ ਚੋਇ ਜੀਉ ॥

gur mantru drirraae har rasak rasaae har amrit har mukh choe jeeo |

ಗುರುವು ತನ್ನ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಾನೆ; ಭಗವಂತನ ಅಮೃತದ ಅಮೃತವು ಅವನ ಬಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಹರಿಯುತ್ತದೆ.

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਮੁਆ ਜੀਵਾਇਆ ਫਿਰਿ ਬਾਹੁੜਿ ਮਰਣੁ ਨ ਹੋਈ ॥

har amrit ras paaeaa muaa jeevaaeaa fir baahurr maran na hoee |

ಭಗವಂತನ ಅಮೃತ ಸಾರವನ್ನು ಪಡೆಯುವುದು, ಸತ್ತವರು ಮತ್ತೆ ಬದುಕುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ಸಾಯಬೇಡಿ.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਮਰ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਈ ॥

har har naam amar pad paaeaa har naam samaavai soee |

ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಮೂಲಕ, ಹರ್, ಹರ್, ಒಬ್ಬನು ಅಮರ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ਟੇਕ ਹੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਜੀਉ ॥

jan naanak naam adhaar ttek hai bin naavai avar na koe jeeo |

ನಾಮ್, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಸೇವಕ ನಾನಕ್ನ ಏಕೈಕ ಬೆಂಬಲ ಮತ್ತು ಆಧಾರವಾಗಿದೆ; ನಾಮ್ ಇಲ್ಲದೆ ಬೇರೇನೂ ಇಲ್ಲ.

ਜਗੁ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਬਿਨਸਿ ਬਿਨਾਸੈ ਲਗਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਇ ਜੀਉ ॥੪॥੬॥੧੩॥

jag upajai binasai binas binaasai lag guramukh asathir hoe jeeo |4|6|13|

ಪ್ರಪಂಚದ ಜನರು ಹುಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ, ನಾಶವಾಗಲು ಮಾತ್ರ, ಮತ್ತು ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ. ಗುರುಮುಖನಾಗಿ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಲಗತ್ತಿಸುವುದರಿಂದ ಮಾತ್ರ ಶಾಶ್ವತವಾಗುತ್ತಾನೆ. ||4||6||13||