Sri Guru Granth Sahib

Bladsy - 447

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿਆ ਆਰਾਧਿਆ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਸਭਾਗਾ ॥

har har naam japiaa aaraadhiaa mukh masatak bhaag sabhaagaa |

Ek sing en mediteer in aanbidding oor die Naam van die Here, Har, Har, volgens die goeie bestemming wat op my voorkop geskryf is.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮੀਠਾ ਲਾਇ ਜੀਉ ॥

jan naanak har kirapaa dhaaree man har har meetthaa laae jeeo |

Die Here het Sy Genade op dienskneg Nanak uitgestort, en die Naam van die Here, Har, Har, lyk so soet vir sy verstand.

ਹਰਿ ਦਇਆ ਪ੍ਰਭ ਧਾਰਹੁ ਪਾਖਣ ਹਮ ਤਾਰਹੁ ਕਢਿ ਲੇਵਹੁ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ਜੀਉ ॥੪॥੫॥੧੨॥

har deaa prabh dhaarahu paakhan ham taarahu kadt levahu sabad subhaae jeeo |4|5|12|

O Here God, stort U Genade oor my; Ek is net 'n klip. Dra my asseblief oor, en lig my met gemak op, deur die Woord van die Shabad. ||4||5||12||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

aasaa mahalaa 4 |

Aasaa, Vierde Mehl:

ਮਨਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਨਾ ਹਰਿ ਭਗਤ ਜਨਾ ਮਨਿ ਚਾਉ ਜੀਉ ॥

man naam japaanaa har har man bhaanaa har bhagat janaa man chaau jeeo |

Een wat die Naam, die Naam van die Here, Har, Har in sy gedagtes sing – die Here is welgevallig vir sy verstand. In die gedagtes van die toegewydes is daar 'n groot verlange na die Here.

ਜੋ ਜਨ ਮਰਿ ਜੀਵੇ ਤਿਨੑ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੇ ਮਨਿ ਲਾਗਾ ਗੁਰਮਤਿ ਭਾਉ ਜੀਉ ॥

jo jan mar jeeve tina amrit peeve man laagaa guramat bhaau jeeo |

Daardie nederige wesens wat dood bly terwyl hulle nog lewe, drink die Ambrosiale Nektar in; deur die Guru se leringe, omhels hul gedagtes liefde vir die Here.

ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਭਾਉ ਗੁਰੁ ਕਰੇ ਪਸਾਉ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥

man har har bhaau gur kare pasaau jeevan mukat sukh hoee |

Hulle verstand is lief vir die Here, Har, Har, en die Guru is vir hulle genadig. Hulle is Jivan Mukta - bevry terwyl hulle nog lewe, en hulle is in vrede.

ਜੀਵਣਿ ਮਰਣਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁਹੇਲੇ ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸੋਈ ॥

jeevan maran har naam suhele man har har hiradai soee |

Hulle geboorte en dood, deur die Naam van die Here, is roemryk, en in hulle harte en verstand bly die Here, Har, Har.

ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਵਸਿਆ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਰਸਿਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸ ਗਟਾਕ ਪੀਆਉ ਜੀਉ ॥

man har har vasiaa guramat har rasiaa har har ras gattaak peeaau jeeo |

Die Naam van die Here, Har, Har, bly in hulle gedagtes, en deur die Guru se Leringe, smul hulle die Here, Har, Har; hulle drink die verhewe wese van die Here met verlate in.

ਮਨਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਨਾ ਹਰਿ ਭਗਤ ਜਨਾ ਮਨਿ ਚਾਉ ਜੀਉ ॥੧॥

man naam japaanaa har har man bhaanaa har bhagat janaa man chaau jeeo |1|

Een wat die Naam, die Naam van die Here, Har, Har, in sy gedagtes sing – die Here is welgevallig vir sy verstand. In die gedagtes van die toegewydes is daar so 'n groot verlange na die Here. ||1||

ਜਗਿ ਮਰਣੁ ਨ ਭਾਇਆ ਨਿਤ ਆਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ਮਤ ਜਮੁ ਪਕਰੈ ਲੈ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

jag maran na bhaaeaa nit aap lukaaeaa mat jam pakarai lai jaae jeeo |

Die mense van die wêreld hou nie van die dood nie; hulle probeer daarvan wegkruip. Hulle is bang dat die Boodskapper van die Dood hulle kan vang en wegneem.

ਹਰਿ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੋ ਇਹੁ ਜੀਅੜਾ ਰਖਿਆ ਨ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

har antar baahar har prabh eko ihu jeearraa rakhiaa na jaae jeeo |

Innerlik en uiterlik is die Here God die Enigste; hierdie siel kan nie vir Hom weggesteek word nie.

ਕਿਉ ਜੀਉ ਰਖੀਜੈ ਹਰਿ ਵਸਤੁ ਲੋੜੀਜੈ ਜਿਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਸੋ ਲੈ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

kiau jeeo rakheejai har vasat lorreejai jis kee vasat so lai jaae jeeo |

Hoe kan 'n mens jou siel bewaar as die Here dit wil hê? Alle dinge behoort aan Hom, en Hy sal dit wegneem.

ਮਨਮੁਖ ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰਿ ਭਰਮੇ ਸਭਿ ਅਉਖਧ ਦਾਰੂ ਲਾਇ ਜੀਉ ॥

manamukh karan palaav kar bharame sabh aaukhadh daaroo laae jeeo |

Die eiewillige manmukhs dwaal in patetiese geklaag rond en probeer alle medisyne en middels.

ਜਿਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਪ੍ਰਭੁ ਲਏ ਸੁਆਮੀ ਜਨ ਉਬਰੇ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ਜੀਉ ॥

jis kee vasat prabh le suaamee jan ubare sabad kamaae jeeo |

God, die Meester, aan wie alles behoort, sal dit wegneem; die Here se dienaar word verlos deur die Woord van die Shabad uit te leef.

ਜਗਿ ਮਰਣੁ ਨ ਭਾਇਆ ਨਿਤ ਆਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ਮਤ ਜਮੁ ਪਕਰੈ ਲੈ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥੨॥

jag maran na bhaaeaa nit aap lukaaeaa mat jam pakarai lai jaae jeeo |2|

Die mense van die wêreld hou nie van die dood nie; hulle probeer daarvan wegkruip. Hulle is bang dat die Boodskapper van die Dood hulle kan vang en wegneem. ||2||

ਧੁਰਿ ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਹਾਇਆ ਜਨ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਨਿ ਜੀਉ ॥

dhur maran likhaaeaa guramukh sohaaeaa jan ubare har har dhiaan jeeo |

Die dood is vooraf bepaal; die Gurmukhs lyk pragtig, en die nederige wesens is gered, mediteer op die Here, Har, Har.

ਹਰਿ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਜਾਨਿ ਜੀਉ ॥

har sobhaa paaee har naam vaddiaaee har daragah paidhe jaan jeeo |

Deur die Here verkry hulle eer, en deur die Here se Naam, heerlike grootheid. In die voorhof van die Here word hulle in ere gekleed.

ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਸੀਧੇ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

har daragah paidhe har naamai seedhe har naamai te sukh paaeaa |

Gekleed in ere in die Voorhof van die Here, in die volmaaktheid van die Here se Naam, verkry hulle vrede deur die Here se Naam.

ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੋਵੈ ਦੁਖ ਮੇਟੇ ਹਰਿ ਰਾਮੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥

janam maran dovai dukh mette har raamai naam samaaeaa |

Die pyne van beide geboorte en dood word uitgeskakel, en dit smelt saam in die Naam van die Here.

ਹਰਿ ਜਨ ਪ੍ਰਭੁ ਰਲਿ ਏਕੋ ਹੋਏ ਹਰਿ ਜਨ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕ ਸਮਾਨਿ ਜੀਉ ॥

har jan prabh ral eko hoe har jan prabh ek samaan jeeo |

Die Here se dienaars ontmoet God en versmelt in Eenheid. Die Here se dienaar en God is een en dieselfde.

ਧੁਰਿ ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਹਾਇਆ ਜਨ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਨਿ ਜੀਉ ॥੩॥

dhur maran likhaaeaa guramukh sohaaeaa jan ubare har har dhiaan jeeo |3|

Die dood is vooraf bepaal; die Gurmukhs lyk pragtig, en die nederige wesens is gered, mediteer op die Here, Har, Har. ||3||

ਜਗੁ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਬਿਨਸਿ ਬਿਨਾਸੈ ਲਗਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਇ ਜੀਉ ॥

jag upajai binasai binas binaasai lag guramukh asathir hoe jeeo |

Die mense van die wêreld word gebore, net om te vergaan, en om te gaan, en weer te vergaan. Slegs deur jouself aan die Here as Gurmukh te heg, word jy permanent.

ਗੁਰੁ ਮੰਤ੍ਰੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਹਰਿ ਰਸਕਿ ਰਸਾਏ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਮੁਖਿ ਚੋਇ ਜੀਉ ॥

gur mantru drirraae har rasak rasaae har amrit har mukh choe jeeo |

Die Guru plant Sy Mantra in die hart in, en mens smul aan die verhewe wese van die Here; die Ambrosiale Nektar van die Here drup in sy mond.

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਮੁਆ ਜੀਵਾਇਆ ਫਿਰਿ ਬਾਹੁੜਿ ਮਰਣੁ ਨ ਹੋਈ ॥

har amrit ras paaeaa muaa jeevaaeaa fir baahurr maran na hoee |

Deur die Ambrosiale Essensie van die Here te verkry, word die dooies weer lewend gemaak en sterf nie weer nie.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਮਰ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਈ ॥

har har naam amar pad paaeaa har naam samaavai soee |

Deur die Naam van die Here, Har, Har, verkry mens die onsterflike status, en smelt saam in die Here se Naam.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ਟੇਕ ਹੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਜੀਉ ॥

jan naanak naam adhaar ttek hai bin naavai avar na koe jeeo |

Die Naam, die Naam van die Here, is die enigste Steun en Anker van dienaar Nanak; sonder die Naam is daar glad niks anders nie.

ਜਗੁ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਬਿਨਸਿ ਬਿਨਾਸੈ ਲਗਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਇ ਜੀਉ ॥੪॥੬॥੧੩॥

jag upajai binasai binas binaasai lag guramukh asathir hoe jeeo |4|6|13|

Die mense van die wêreld word gebore, net om te vergaan, en om te gaan, en weer te vergaan. Slegs deur jouself aan die Here as Gurmukh te heg, word jy permanent. ||4||6||13||