Sri Guru Granth Sahib

Bladsy - 303

ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਰਾਫੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੁਆਵਗੀਰ ਸਭਿ ਉਘੜਿ ਆਏ ॥

jaa satigur saraaf nadar kar dekhai suaavageer sabh ugharr aae |

Wanneer die Ware Guru, die Toetser, met Sy blik waarneem, word die selfsugtiges almal ontbloot.

ਓਇ ਜੇਹਾ ਚਿਤਵਹਿ ਨਿਤ ਤੇਹਾ ਪਾਇਨਿ ਓਇ ਤੇਹੋ ਜੇਹੇ ਦਯਿ ਵਜਾਏ ॥

oe jehaa chitaveh nit tehaa paaein oe teho jehe day vajaae |

Soos 'n mens dink, so ontvang hy, en so maak die Here hom bekend.

ਨਾਨਕ ਦੁਹੀ ਸਿਰੀ ਖਸਮੁ ਆਪੇ ਵਰਤੈ ਨਿਤ ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਚਲਤ ਸਬਾਏ ॥੧॥

naanak duhee siree khasam aape varatai nit kar kar dekhai chalat sabaae |1|

O Nanak, die Here en Meester deurdring aan beide kante; Hy tree voortdurend op, en aanskou Sy eie toneelstuk. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

mahalaa 4 |

Vierde Mehl:

ਇਕੁ ਮਨੁ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਜਿਤੁ ਲਗੈ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਇ ॥

eik man ik varatadaa jit lagai so thaae paae |

Die sterfling is eensgesind – waaraan hy dit ook al wy, deurdat hy suksesvol is.

ਕੋਈ ਗਲਾ ਕਰੇ ਘਨੇਰੀਆ ਜਿ ਘਰਿ ਵਥੁ ਹੋਵੈ ਸਾਈ ਖਾਇ ॥

koee galaa kare ghanereea ji ghar vath hovai saaee khaae |

Sommige praat baie, maar hulle eet net dit wat in hul eie huise is.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਝੀ ਨਾ ਪਵੈ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

bin satigur sojhee naa pavai ahankaar na vichahu jaae |

Sonder die Ware Guru word begrip nie verkry nie, en egotisme wyk nie van binne af nie.

ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਨੋ ਦੁਖ ਭੁਖ ਹੈ ਹਥੁ ਤਡਹਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਮੰਗਾਇ ॥

ahankaareea no dukh bhukh hai hath taddeh ghar ghar mangaae |

Lyding en honger kleef aan die egoïstiese mense; hulle steek hul hande uit en smeek van deur tot deur.

ਕੂੜੁ ਠਗੀ ਗੁਝੀ ਨਾ ਰਹੈ ਮੁਲੰਮਾ ਪਾਜੁ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥

koorr tthagee gujhee naa rahai mulamaa paaj leh jaae |

Hulle valsheid en bedrog kan nie verswyg bly nie; hulle valse voorkoms val op die ou end af.

ਜਿਸੁ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥

jis hovai poorab likhiaa tis satigur milai prabh aae |

Iemand wat so 'n voorafbepaalde bestemming het, kom ontmoet God deur die Ware Guru.

ਜਿਉ ਲੋਹਾ ਪਾਰਸਿ ਭੇਟੀਐ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਸੁਵਰਨੁ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥

jiau lohaa paaras bhetteeai mil sangat suvaran hoe jaae |

Net soos yster in goud omgeskakel word deur die aanraking van die Steen van die Wyse, so word mense verander deur by die Sangat, die Heilige Gemeente, aan te sluit.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪ੍ਰਭ ਤੂ ਧਣੀ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਇ ॥੨॥

jan naanak ke prabh too dhanee jiau bhaavai tivai chalaae |2|

O God, U is die Meester van dienskneg Nanak; soos dit U behaag, lei U hom. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

Pauree:

ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨ ਹਰਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥

jin har hiradai seviaa tin har aap milaae |

Iemand wat die Here met sy hele hart dien – die Here self verenig hom met Homself.

ਗੁਣ ਕੀ ਸਾਝਿ ਤਿਨ ਸਿਉ ਕਰੀ ਸਭਿ ਅਵਗਣ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥

gun kee saajh tin siau karee sabh avagan sabad jalaae |

Hy gaan 'n vennootskap aan met deug en verdienste, en verbrand al sy nadele met die vuur van die Shabad.

ਅਉਗਣ ਵਿਕਣਿ ਪਲਰੀ ਜਿਸੁ ਦੇਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਪਾਏ ॥

aaugan vikan palaree jis dehi su sache paae |

Nadele word goedkoop gekoop, soos strooi; hy alleen versamel verdienste, wat so geseën word deur die Ware Here.

ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਅਉਗਣ ਮੇਟਿ ਗੁਣ ਪਰਗਟੀਆਏ ॥

balihaaree gur aapane jin aaugan mett gun paragatteeae |

Ek is 'n offer vir my Guru, wat my nadele uitgewis het en my deugsame verdienste geopenbaar het.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੇ ਕੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਲਾਏ ॥੭॥

vaddee vaddiaaee vadde kee guramukh aalaae |7|

Die Gurmukh besing die glorieryke grootheid van die groot Here God. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

salok mahalaa 4 |

Salok, Vierde Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜੋ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥

satigur vich vaddee vaddiaaee jo anadin har har naam dhiaavai |

Groot is die grootheid binne die Ware Guru, wat nag en dag mediteer oor die Naam van die Here, Har, Har.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਮਤ ਸੁਚ ਸੰਜਮੁ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਹੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ॥

har har naam ramat such sanjam har naame hee tripataavai |

Die herhaling van die Naam van die Here, Har, Har, is sy reinheid en selfbeheersing; met die Naam van die Here is Hy tevrede.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਤਾਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਬਾਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਰਖ ਕਰਾਵੈ ॥

har naam taan har naam deebaan har naamo rakh karaavai |

Die Here se Naam is Sy krag, en die Here se Naam is Sy Koninklike Hof; die Here se Naam beskerm Hom.

ਜੋ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਪੂਜੇ ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਸੋ ਮਨ ਇਛੇ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥

jo chit laae pooje gur moorat so man ichhe fal paavai |

Iemand wat sy bewussyn sentreer en die Guru aanbid, verkry die vrugte van sy verstand se begeertes.

ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਤਿਸੁ ਕਰਤਾ ਮਾਰ ਦਿਵਾਵੈ ॥

jo nindaa kare satigur poore kee tis karataa maar divaavai |

Maar iemand wat die Volmaakte Ware Guru belaster, sal deur die Skepper doodgemaak en vernietig word.

ਫੇਰਿ ਓਹ ਵੇਲਾ ਓਸੁ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਓਹੁ ਆਪਣਾ ਬੀਜਿਆ ਆਪੇ ਖਾਵੈ ॥

fer oh velaa os hath na aavai ohu aapanaa beejiaa aape khaavai |

Hierdie geleentheid sal nie weer in sy hande kom nie; hy moet eet wat hy self geplant het.

ਨਰਕਿ ਘੋਰਿ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਖੜਿਆ ਜਿਉ ਤਸਕਰੁ ਪਾਇ ਗਲਾਵੈ ॥

narak ghor muhi kaalai kharriaa jiau tasakar paae galaavai |

Hy sal na die aakligste hel geneem word, met sy gesig swart soos 'n dief, en 'n strop om sy nek.

ਫਿਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣੀ ਪਵੈ ਤਾ ਉਬਰੈ ਜਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥

fir satigur kee saranee pavai taa ubarai jaa har har naam dhiaavai |

Maar as hy weer na die Heiligdom van die Ware Guru sou gaan, en mediteer oor die Naam van die Here, Har, Har, dan sal hy gered word.

ਹਰਿ ਬਾਤਾ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਰਤੇ ਏਵੈ ਭਾਵੈ ॥੧॥

har baataa aakh sunaae naanak har karate evai bhaavai |1|

Nanak praat en verkondig die Here se Verhaal; soos dit die Skepper behaag, so praat hy. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

mahalaa 4 |

Vierde Mehl:

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਮੰਨੈ ਓਹੁ ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੁ ਮੁਠਾ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ॥

poore gur kaa hukam na manai ohu manamukh agiaan mutthaa bikh maaeaa |

Iemand wat nie die Hukam, die Opdrag van die Volmaakte Guru, gehoorsaam nie – daardie eiewillige manmukh word deur sy onkunde geplunder en deur Maya vergiftig.