ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 303
ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਰਾਫੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੁਆਵਗੀਰ ਸਭਿ ਉਘੜਿ ਆਏ ॥
jaa satigur saraaf nadar kar dekhai suaavageer sabh ugharr aae |ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಪರೀಕ್ಷಕ, ಅವನ ನೋಟದಿಂದ ಗಮನಿಸಿದಾಗ, ಸ್ವಾರ್ಥಿಗಳು ಎಲ್ಲಾ ಬಹಿರಂಗಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਓਇ ਜੇਹਾ ਚਿਤਵਹਿ ਨਿਤ ਤੇਹਾ ਪਾਇਨਿ ਓਇ ਤੇਹੋ ਜੇਹੇ ਦਯਿ ਵਜਾਏ ॥
oe jehaa chitaveh nit tehaa paaein oe teho jehe day vajaae |ಒಬ್ಬನು ಯೋಚಿಸಿದಂತೆ, ಅವನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತ ಅವನನ್ನು ತಿಳಿಯಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਦੁਹੀ ਸਿਰੀ ਖਸਮੁ ਆਪੇ ਵਰਤੈ ਨਿਤ ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਚਲਤ ਸਬਾਏ ॥੧॥
naanak duhee siree khasam aape varatai nit kar kar dekhai chalat sabaae |1|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರು ಎರಡೂ ತುದಿಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ; ಅವನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಸ್ವಂತ ನಾಟಕವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਇਕੁ ਮਨੁ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਜਿਤੁ ਲਗੈ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਇ ॥
eik man ik varatadaa jit lagai so thaae paae |ಮರ್ತ್ಯನು ಒಂದೇ ಮನಸ್ಸಿನವನು - ಅವನು ಅದನ್ನು ಸಮರ್ಪಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅದರಲ್ಲಿ ಅವನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਕੋਈ ਗਲਾ ਕਰੇ ਘਨੇਰੀਆ ਜਿ ਘਰਿ ਵਥੁ ਹੋਵੈ ਸਾਈ ਖਾਇ ॥
koee galaa kare ghanereea ji ghar vath hovai saaee khaae |ಕೆಲವರು ತುಂಬಾ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ತಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿರುವುದನ್ನು ಮಾತ್ರ ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਝੀ ਨਾ ਪਵੈ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
bin satigur sojhee naa pavai ahankaar na vichahu jaae |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ತಿಳುವಳಿಕೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವು ಒಳಗಿನಿಂದ ಹೊರಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਨੋ ਦੁਖ ਭੁਖ ਹੈ ਹਥੁ ਤਡਹਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਮੰਗਾਇ ॥
ahankaareea no dukh bhukh hai hath taddeh ghar ghar mangaae |ದುಃಖ ಮತ್ತು ಹಸಿವು ಅಹಂಕಾರಿ ಜನರಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಕೈಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಮನೆ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਕੂੜੁ ਠਗੀ ਗੁਝੀ ਨਾ ਰਹੈ ਮੁਲੰਮਾ ਪਾਜੁ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥
koorr tthagee gujhee naa rahai mulamaa paaj leh jaae |ಅವರ ಸುಳ್ಳು ಮತ್ತು ವಂಚನೆಯನ್ನು ಮರೆಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ; ಅವರ ಸುಳ್ಳು ನೋಟವು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತದೆ.
ਜਿਸੁ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
jis hovai poorab likhiaa tis satigur milai prabh aae |ಅಂತಹ ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತ ಗಮ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ದೇವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಬರುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਉ ਲੋਹਾ ਪਾਰਸਿ ਭੇਟੀਐ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਸੁਵਰਨੁ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
jiau lohaa paaras bhetteeai mil sangat suvaran hoe jaae |ಫಿಲಾಸಫರ್ಸ್ ಸ್ಟೋನ್ ಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ಕಬ್ಬಿಣವು ಚಿನ್ನವಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಳ್ಳುವಂತೆ, ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯ ಸಂಗತ್ಗೆ ಸೇರುವ ಮೂಲಕ ಜನರು ರೂಪಾಂತರಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪ੍ਰਭ ਤੂ ਧਣੀ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਇ ॥੨॥
jan naanak ke prabh too dhanee jiau bhaavai tivai chalaae |2|ಓ ದೇವರೇ, ನೀನು ಸೇವಕ ನಾನಕನ ಯಜಮಾನ; ಅದು ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಂತೆ, ನೀವು ಅವನನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸುತ್ತೀರಿ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨ ਹਰਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥
jin har hiradai seviaa tin har aap milaae |ಯಾರು ಪೂರ್ಣ ಹೃದಯದಿಂದ ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೋ - ಭಗವಂತನೇ ಅವನನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਣ ਕੀ ਸਾਝਿ ਤਿਨ ਸਿਉ ਕਰੀ ਸਭਿ ਅਵਗਣ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
gun kee saajh tin siau karee sabh avagan sabad jalaae |ಅವನು ಸದ್ಗುಣ ಮತ್ತು ಅರ್ಹತೆಯೊಂದಿಗೆ ಪಾಲುದಾರಿಕೆಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಶಾಬಾದ್ನ ಬೆಂಕಿಯಿಂದ ಅವನ ಎಲ್ಲಾ ನ್ಯೂನತೆಗಳನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕುತ್ತಾನೆ.
ਅਉਗਣ ਵਿਕਣਿ ਪਲਰੀ ਜਿਸੁ ਦੇਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਪਾਏ ॥
aaugan vikan palaree jis dehi su sache paae |ಡಿಮೆರಿಟ್ಗಳನ್ನು ಒಣಹುಲ್ಲಿನಂತೆ ಅಗ್ಗವಾಗಿ ಖರೀದಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ; ಅವನು ಮಾತ್ರ ಅರ್ಹತೆಯನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ, ಯಾರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਅਉਗਣ ਮੇਟਿ ਗੁਣ ਪਰਗਟੀਆਏ ॥
balihaaree gur aapane jin aaugan mett gun paragatteeae |ನನ್ನ ದೋಷಗಳನ್ನು ಅಳಿಸಿಹಾಕಿದ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಪುಣ್ಯವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದ ನನ್ನ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੇ ਕੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਲਾਏ ॥੭॥
vaddee vaddiaaee vadde kee guramukh aalaae |7|ಗುರುಮುಖ್ ಮಹಾನ್ ಭಗವಂತ ದೇವರ ಅದ್ಭುತವಾದ ಹಿರಿಮೆಯನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾರೆ. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |ಸಲೋಕ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜੋ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
satigur vich vaddee vaddiaaee jo anadin har har naam dhiaavai |ಭಗವಂತನ ಹರ, ಹರ ಎಂಬ ನಾಮವನ್ನು ಹಗಲಿರುಳು ಧ್ಯಾನಿಸುವ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನೊಳಗಿನ ಹಿರಿಮೆ ದೊಡ್ಡದು.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਮਤ ਸੁਚ ਸੰਜਮੁ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਹੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ॥
har har naam ramat such sanjam har naame hee tripataavai |ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಪುನರಾವರ್ತನೆ, ಹರ್, ಹರ್, ಅವನ ಶುದ್ಧತೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ ಸಂಯಮ; ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ಅವನು ತೃಪ್ತನಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਤਾਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਬਾਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਰਖ ਕਰਾਵੈ ॥
har naam taan har naam deebaan har naamo rakh karaavai |ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು ಅವನ ಶಕ್ತಿ, ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು ಅವನ ರಾಜಮನೆತನ; ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು ಅವನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ.
ਜੋ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਪੂਜੇ ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਸੋ ਮਨ ਇਛੇ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥
jo chit laae pooje gur moorat so man ichhe fal paavai |ತನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿ ಗುರುವನ್ನು ಆರಾಧಿಸುವವನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಬಯಕೆಗಳ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਤਿਸੁ ਕਰਤਾ ਮਾਰ ਦਿਵਾਵੈ ॥
jo nindaa kare satigur poore kee tis karataa maar divaavai |ಆದರೆ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ನಿಂದಿಸುವವನು ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಿಂದ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಾಶವಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਫੇਰਿ ਓਹ ਵੇਲਾ ਓਸੁ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਓਹੁ ਆਪਣਾ ਬੀਜਿਆ ਆਪੇ ਖਾਵੈ ॥
fer oh velaa os hath na aavai ohu aapanaa beejiaa aape khaavai |ಈ ಅವಕಾಶ ಮತ್ತೆ ಅವನ ಕೈಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನು ನೆಟ್ಟದ್ದನ್ನು ಅವನು ತಿನ್ನಬೇಕು.
ਨਰਕਿ ਘੋਰਿ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਖੜਿਆ ਜਿਉ ਤਸਕਰੁ ਪਾਇ ਗਲਾਵੈ ॥
narak ghor muhi kaalai kharriaa jiau tasakar paae galaavai |ಅವನ ಮುಖವನ್ನು ಕಳ್ಳನಂತೆ ಕಪ್ಪಾಗಿಸಿ, ಅವನ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ಕುಣಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಅವನು ಅತ್ಯಂತ ಭಯಾನಕ ನರಕಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಾನೆ.
ਫਿਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣੀ ਪਵੈ ਤਾ ਉਬਰੈ ਜਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
fir satigur kee saranee pavai taa ubarai jaa har har naam dhiaavai |ಆದರೆ ಅವನು ಮತ್ತೆ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಅಭಯಾರಣ್ಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕಾದರೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿದರೆ, ಹರ್, ಹರ್, ಆಗ ಅವನು ಮೋಕ್ಷ ಹೊಂದುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਬਾਤਾ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਰਤੇ ਏਵੈ ਭਾਵੈ ॥੧॥
har baataa aakh sunaae naanak har karate evai bhaavai |1|ನಾನಕ್ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಭಗವಂತನ ಕಥೆಯನ್ನು ಘೋಷಿಸುತ್ತಾನೆ; ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಂತೆ ಅವನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਮੰਨੈ ਓਹੁ ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੁ ਮੁਠਾ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ॥
poore gur kaa hukam na manai ohu manamukh agiaan mutthaa bikh maaeaa |ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನ ಆಜ್ಞೆಯಾದ ಹುಕಮ್ ಅನ್ನು ಪಾಲಿಸದವನು - ಆ ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ತನ್ನ ಅಜ್ಞಾನದಿಂದ ಲೂಟಿ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟನು ಮತ್ತು ಮಾಯೆಯಿಂದ ವಿಷಪೂರಿತನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਓਸੁ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਕੂੜੋ ਕਰਿ ਬੁਝੈ ਅਣਹੋਦੇ ਝਗੜੇ ਦਯਿ ਓਸ ਦੈ ਗਲਿ ਪਾਇਆ ॥
os andar koorr koorro kar bujhai anahode jhagarre day os dai gal paaeaa |ಅವನೊಳಗೆ ಮಿಥ್ಯವಿದೆ, ಮತ್ತು ಅವನು ಎಲ್ಲರನ್ನು ಸುಳ್ಳು ಎಂದು ನೋಡುತ್ತಾನೆ; ಭಗವಂತ ಈ ಅನುಪಯುಕ್ತ ಸಂಘರ್ಷಗಳನ್ನು ಅವನ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ಕಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ.
ਓਹੁ ਗਲ ਫਰੋਸੀ ਕਰੇ ਬਹੁਤੇਰੀ ਓਸ ਦਾ ਬੋਲਿਆ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਇਆ ॥
ohu gal farosee kare bahuteree os daa boliaa kisai na bhaaeaa |ಅವನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಅವನು ಮಾತನಾಡುವ ಮಾತುಗಳು ಯಾರನ್ನೂ ಮೆಚ್ಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਓਹੁ ਘਰਿ ਘਰਿ ਹੰਢੈ ਜਿਉ ਰੰਨ ਦੁੋਹਾਗਣਿ ਓਸੁ ਨਾਲਿ ਮੁਹੁ ਜੋੜੇ ਓਸੁ ਭੀ ਲਛਣੁ ਲਾਇਆ ॥
ohu ghar ghar handtai jiau ran duohaagan os naal muhu jorre os bhee lachhan laaeaa |ಪರಿತ್ಯಕ್ತ ಮಹಿಳೆಯಂತೆ ಮನೆಯಿಂದ ಮನೆಗೆ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನೊಂದಿಗೆ ಸಹವಾಸ ಮಾಡುವವನು ದುಷ್ಟತನದ ಗುರುತಿನಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਅਲਿਪਤੋ ਵਰਤੈ ਓਸ ਦਾ ਪਾਸੁ ਛਡਿ ਗੁਰ ਪਾਸਿ ਬਹਿ ਜਾਇਆ ॥
guramukh hoe su alipato varatai os daa paas chhadd gur paas beh jaaeaa |ಗುರುಮುಖರಾಗುವವರು ಅವನನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಅವನ ಸಹವಾಸವನ್ನು ತೊರೆದು ಗುರುಗಳ ಬಳಿ ಕುಳಿತರು.