ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 30
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਦਾ ਧਿਆਇ ਤੂ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੰਕਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har jeeo sadaa dhiaae too guramukh ekankaar |1| rahaau |ಗುರುಮುಖರಾಗಿ, ಮತ್ತು ಏಕಮಾತ್ರ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಾದ ಆತ್ಮೀಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಧ್ಯಾನಿಸಿ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਗੁਰਮੁਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਗੁਰਸਬਦੀ ਬੀਚਾਰਿ ॥
guramukhaa ke mukh ujale gurasabadee beechaar |ಗುರುಮುಖರ ಮುಖಗಳು ಕಾಂತಿಯುತ ಮತ್ತು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿವೆ; ಅವರು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦੇ ਜਪਿ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥
halat palat sukh paaeide jap jap ridai muraar |ಅವರು ಇಹಲೋಕ ಮತ್ತು ಪರಲೋಕದಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ, ಭಗವಂತನನ್ನು ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಜಪಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਘਰ ਹੀ ਵਿਚਿ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥੨॥
ghar hee vich mahal paaeaa gurasabadee veechaar |2|ಅವರ ಸ್ವಂತ ಆಂತರಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಮನೆಯೊಳಗೆ, ಅವರು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುವ ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಭವನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਸਤਗੁਰ ਤੇ ਜੋ ਮੁਹ ਫੇਰਹਿ ਮਥੇ ਤਿਨ ਕਾਲੇ ॥
satagur te jo muh fereh mathe tin kaale |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನಿಂದ ಮುಖವನ್ನು ತಿರುಗಿಸುವವರು ತಮ್ಮ ಮುಖಗಳನ್ನು ಕಪ್ಪಾಗಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਦੁਖ ਕਮਾਵਦੇ ਨਿਤ ਜੋਹੇ ਜਮ ਜਾਲੇ ॥
anadin dukh kamaavade nit johe jam jaale |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ; ಸಾವಿನ ಕುಣಿಕೆ ಯಾವಾಗಲೂ ತಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಸುಳಿದಾಡುವುದನ್ನು ಅವರು ನೋಡುತ್ತಾರೆ.
ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਦੇਖਨੀ ਬਹੁ ਚਿੰਤਾ ਪਰਜਾਲੇ ॥੩॥
supanai sukh na dekhanee bahu chintaa parajaale |3|ಅವರ ಕನಸಿನಲ್ಲಿಯೂ, ಅವರು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ತೀವ್ರ ಆತಂಕದ ಬೆಂಕಿಯಿಂದ ಆಹುತಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਸਭਨਾ ਕਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਹੈ ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰੇਇ ॥
sabhanaa kaa daataa ek hai aape bakhas karee |ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನು ಎಲ್ಲವನ್ನು ಕೊಡುವವನು; ಅವನೇ ಎಲ್ಲಾ ವರವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಾನೆ.
ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਵਈ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਦੇਇ ॥
kahanaa kichhoo na jaavee jis bhaavai tis dee |ಇದರಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನು ಬಯಸಿದಂತೆ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਸੋਇ ॥੪॥੯॥੪੨॥
naanak guramukh paaeeai aape jaanai soe |4|9|42|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖರು ಅವನನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ; ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ತಿಳಿದಿದ್ದಾನೆ. ||4||9||42||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵੀਐ ਸਚੁ ਵਡਿਆਈ ਦੇਇ ॥
sachaa saahib seveeai sach vaddiaaee dee |ನಿಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಲಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಮಾಸ್ಟರ್ ಅನ್ನು ಸೇವಿಸಿ, ಮತ್ತು ನೀವು ನಿಜವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತೀರಿ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਦੂਰਿ ਕਰੇਇ ॥
guraparasaadee man vasai haumai door karee |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರ ತೊಲಗುತ್ತಾನೆ.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਧਾਵਤੁ ਤਾ ਰਹੈ ਜਾ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੧॥
eihu man dhaavat taa rahai jaa aape nadar karee |1|ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ಬೀರಿದಾಗ ಈ ಅಲೆದಾಡುವ ಮನಸ್ಸು ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಪಡೆಯುತ್ತದೆ. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
bhaaee re guramukh har naam dhiaae |ಓ ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ, ಗುರುಮುಖರಾಗಿ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ.
ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਸਦ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮਹਲੀ ਪਾਵੈ ਥਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
naam nidhaan sad man vasai mahalee paavai thaau |1| rahaau |ನಾಮದ ನಿಧಿಯು ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನೆಲೆಸಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಸ್ಥಳವು ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಭವನದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਮਨਮੁਖ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅੰਧੁ ਹੈ ਤਿਸ ਨਉ ਠਉਰ ਨ ਠਾਉ ॥
manamukh man tan andh hai tis nau tthaur na tthaau |ಸ್ವಯಂ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖರ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹಗಳು ಕತ್ತಲೆಯಿಂದ ತುಂಬಿವೆ; ಅವರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಆಶ್ರಯವಿಲ್ಲ, ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಸ್ಥಳವಿಲ್ಲ.
ਬਹੁ ਜੋਨੀ ਭਉਦਾ ਫਿਰੈ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈਂ ਘਰਿ ਕਾਉ ॥
bahu jonee bhaudaa firai jiau sunyain ghar kaau |ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಅವತಾರಗಳ ಮೂಲಕ ಅವರು ನಿರ್ಜನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಗೆಗಳಂತೆ ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਮਤੀ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥੨॥
guramatee ghatt chaananaa sabad milai har naau |2|ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಯಿಂದ ಹೃದಯವು ಬೆಳಗುತ್ತದೆ. ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||2||
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਬਿਖਿਆ ਅੰਧੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਗੁਬਾਰ ॥
trai gun bikhiaa andh hai maaeaa moh gubaar |ಮೂರು ಗುಣಗಳ ಭ್ರಷ್ಟತೆಯಲ್ಲಿ, ಕುರುಡುತನವಿದೆ; ಮಾಯೆಯ ಬಾಂಧವ್ಯದಲ್ಲಿ ಕತ್ತಲೆ ಇರುತ್ತದೆ.
ਲੋਭੀ ਅਨ ਕਉ ਸੇਵਦੇ ਪੜਿ ਵੇਦਾ ਕਰੈ ਪੂਕਾਰ ॥
lobhee an kau sevade parr vedaa karai pookaar |ದುರಾಸೆಯ ಜನರು ಭಗವಂತನ ಬದಲಿಗೆ ಇತರರಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೂ ಅವರು ತಮ್ಮ ಗ್ರಂಥಗಳ ಓದುವಿಕೆಯನ್ನು ಜೋರಾಗಿ ಘೋಷಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਬਿਖਿਆ ਅੰਦਰਿ ਪਚਿ ਮੁਏ ਨਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥੩॥
bikhiaa andar pach mue naa uravaar na paar |3|ಅವರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಿಂದ ಸುಟ್ಟು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಈ ದಡದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಆಚೆಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿಲ್ಲ. ||3||
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਸਾਰਿਆ ਜਗਤ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿ ॥
maaeaa mohi visaariaa jagat pitaa pratipaal |ಮಾಯೆಯ ಮೇಲಿನ ಮೋಹದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಪ್ರಪಂಚದ ಪಾಲಕನಾದ ತಂದೆಯನ್ನು ಮರೆತಿದ್ದಾರೆ.
ਬਾਝਹੁ ਗੁਰੂ ਅਚੇਤੁ ਹੈ ਸਭ ਬਧੀ ਜਮਕਾਲਿ ॥
baajhahu guroo achet hai sabh badhee jamakaal |ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಎಲ್ಲರೂ ಪ್ರಜ್ಞಾಹೀನರೇ; ಅವರು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕರಿಂದ ಬಂಧನದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਉਬਰੇ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੪॥੧੦॥੪੩॥
naanak guramat ubare sachaa naam samaal |4|10|43|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ನೀವು ನಿಜವಾದ ನಾಮವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮೋಕ್ಷ ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ. ||4||10||43||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਉਥਾ ਪਦੁ ਪਾਇ ॥
trai gun maaeaa mohu hai guramukh chauthaa pad paae |ಮೂರು ಗುಣಗಳು ಜನರನ್ನು ಮಾಯೆಯ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುತ್ತವೆ. ಗುರುಮುಖನು ಉನ್ನತ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ನಾಲ್ಕನೇ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੇਲਾਇਅਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
kar kirapaa melaaeian har naam vasiaa man aae |ಆತನ ಕೃಪೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ, ದೇವರು ನಮ್ಮನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತದೆ.
ਪੋਤੈ ਜਿਨ ਕੈ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਤਿਨ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਾਇ ॥੧॥
potai jin kai pun hai tin satasangat melaae |1|ಒಳ್ಳೆಯತನದ ನಿಧಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರು ಸತ್ ಸಂಗತ, ನಿಜವಾದ ಸಭೆಯನ್ನು ಸೇರುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਗੁਰਮਤਿ ਸਾਚਿ ਰਹਾਉ ॥
bhaaee re guramat saach rahaau |ಓ ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ, ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಮತ್ತು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರಿ.
ਸਾਚੋ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਣਾ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saacho saach kamaavanaa saachai sabad milaau |1| rahaau |ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿ, ಮತ್ತು ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತ್ರ, ಮತ್ತು ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸಿ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਤਿਨ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
jinee naam pachhaaniaa tin vittahu bal jaau |ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಗುರುತಿಸುವವರಿಗೆ ನಾನು ತ್ಯಾಗ.
ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਚਰਣੀ ਲਗਾ ਚਲਾ ਤਿਨ ਕੈ ਭਾਇ ॥
aap chhodd charanee lagaa chalaa tin kai bhaae |ಸ್ವಾರ್ಥವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ನಾನು ಅವರ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತೇನೆ.
ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਸਹਜੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
laahaa har har naam milai sahaje naam samaae |2|ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಲಾಭವನ್ನು ಗಳಿಸಿ, ಹರ್, ಹರ್, ನಾನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ನಾಮದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನನಾಗಿದ್ದೇನೆ. ||2||
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਨ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
bin gur mahal na paaeeai naam na paraapat hoe |ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ಭಗವಂತನ ಸನ್ನಿಧಿಯು ಕಂಡುಬರುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ನಾಮವು ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਐਸਾ ਸਤਗੁਰੁ ਲੋੜਿ ਲਹੁ ਜਿਦੂ ਪਾਈਐ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
aaisaa satagur lorr lahu jidoo paaeeai sach soe |ಅಂತಹ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಮತ್ತು ಹುಡುಕಿ, ಅವರು ನಿಮ್ಮನ್ನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಕಡೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಾರೆ.
ਅਸੁਰ ਸੰਘਾਰੈ ਸੁਖਿ ਵਸੈ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਹੋਇ ॥੩॥
asur sanghaarai sukh vasai jo tis bhaavai su hoe |3|ನಿಮ್ಮ ದುಷ್ಟ ಭಾವೋದ್ರೇಕಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡು, ಮತ್ತು ನೀವು ಶಾಂತಿಯಿಂದ ವಾಸಿಸುವಿರಿ. ಭಗವಂತನಿಗೆ ಯಾವುದು ಇಷ್ಟವೋ ಅದು ನೆರವೇರುತ್ತದೆ. ||3||
ਜੇਹਾ ਸਤਗੁਰੁ ਕਰਿ ਜਾਣਿਆ ਤੇਹੋ ਜੇਹਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
jehaa satagur kar jaaniaa teho jehaa sukh hoe |ಒಬ್ಬನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ತಿಳಿದಂತೆ, ಶಾಂತಿಯು ಲಭಿಸುತ್ತದೆ.
ਏਹੁ ਸਹਸਾ ਮੂਲੇ ਨਾਹੀ ਭਾਉ ਲਾਏ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥
ehu sahasaa moole naahee bhaau laae jan koe |ಈ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವುದೇ ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅವನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವವರು ಬಹಳ ವಿರಳ.
ਨਾਨਕ ਏਕ ਜੋਤਿ ਦੁਇ ਮੂਰਤੀ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੪॥੧੧॥੪੪॥
naanak ek jot due mooratee sabad milaavaa hoe |4|11|44|ಓ ನಾನಕ್, ಒಂದು ಬೆಳಕು ಎರಡು ರೂಪಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ; ಶಾಬಾದ್ ಮೂಲಕ, ಒಕ್ಕೂಟವನ್ನು ಸಾಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||4||11||44||