श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 601


ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सोरठि महला ३ ॥

सोरातह, तिसरी मेहल:

ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੁਧੁ ਨੋ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀ ਪਿਆਰੇ ਜਿਚਰੁ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਹੈ ਸਾਸਾ ॥
हरि जीउ तुधु नो सदा सालाही पिआरे जिचरु घट अंतरि है सासा ॥

प्रिय प्रिय परमेश्वरा, जोपर्यंत माझ्या शरीरात श्वास आहे तोपर्यंत मी तुझी स्तुती करतो.

ਇਕੁ ਪਲੁ ਖਿਨੁ ਵਿਸਰਹਿ ਤੂ ਸੁਆਮੀ ਜਾਣਉ ਬਰਸ ਪਚਾਸਾ ॥
इकु पलु खिनु विसरहि तू सुआमी जाणउ बरस पचासा ॥

हे स्वामी, एका क्षणासाठी, क्षणभर जरी मी तुला विसरलो, तर ते माझ्यासाठी पन्नास वर्षांचे होईल.

ਹਮ ਮੂੜ ਮੁਗਧ ਸਦਾ ਸੇ ਭਾਈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪ੍ਰਗਾਸਾ ॥੧॥
हम मूड़ मुगध सदा से भाई गुर कै सबदि प्रगासा ॥१॥

हे नियतीच्या भावांनो, मी नेहमीच मूर्ख आणि मूर्ख होतो, परंतु आता, गुरूच्या शब्दाने माझे मन प्रबुद्ध झाले आहे. ||1||

ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੁਮ ਆਪੇ ਦੇਹੁ ਬੁਝਾਈ ॥
हरि जीउ तुम आपे देहु बुझाई ॥

प्रिय परमेश्वरा, तूच समज देतोस.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੁਧੁ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਸਦ ਹੀ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
हरि जीउ तुधु विटहु वारिआ सद ही तेरे नाम विटहु बलि जाई ॥ रहाउ ॥

प्रिय परमेश्वरा, मी तुझ्यासाठी सदैव यज्ञ आहे; मी तुझ्या नामाला समर्पित आणि समर्पित आहे. ||विराम द्या||

ਹਮ ਸਬਦਿ ਮੁਏ ਸਬਦਿ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲੇ ਭਾਈ ਸਬਦੇ ਹੀ ਮੁਕਤਿ ਪਾਈ ॥
हम सबदि मुए सबदि मारि जीवाले भाई सबदे ही मुकति पाई ॥

मी शब्दाच्या वचनात मरण पावलो आहे, आणि शब्दाद्वारे, मी जिवंत असतानाच मेला आहे, हे भाग्याच्या भावांनो; शब्दाने माझी मुक्ती झाली आहे.

ਸਬਦੇ ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਆ ਹਰਿ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਈ ॥
सबदे मनु तनु निरमलु होआ हरि वसिआ मनि आई ॥

शब्दाने माझे मन आणि शरीर शुद्ध झाले आहे आणि परमेश्वर माझ्या मनात वास करायला आला आहे.

ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਦਾਤਾ ਜਿਤੁ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੨॥
सबदु गुर दाता जितु मनु राता हरि सिउ रहिआ समाई ॥२॥

गुरु हा शब्दाचा दाता आहे; माझे मन त्यात रंगले आहे आणि मी परमेश्वरात लीन आहे. ||2||

ਸਬਦੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ਸੇ ਅੰਨੇ ਬੋਲੇ ਸੇ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਾ ॥
सबदु न जाणहि से अंने बोले से कितु आए संसारा ॥

ज्यांना शब्द माहित नाही ते आंधळे आणि बहिरे आहेत; त्यांनी जगात येण्याची तसदी का घेतली?

ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਪਾਇਆ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥
हरि रसु न पाइआ बिरथा जनमु गवाइआ जंमहि वारो वारा ॥

त्यांना परमेश्वराच्या अमृताचे सूक्ष्म सार प्राप्त होत नाही; ते त्यांचे जीवन वाया घालवतात, आणि पुन्हा पुन्हा जन्म घेतात.

ਬਿਸਟਾ ਕੇ ਕੀੜੇ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਣੇ ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧ ਗੁਬਾਰਾ ॥੩॥
बिसटा के कीड़े बिसटा माहि समाणे मनमुख मुगध गुबारा ॥३॥

आंधळे, मुर्ख, स्वार्थी मनुख हे खतातील किंबड्यांसारखे असतात आणि खतामध्ये ते कुजतात. ||3||

ਆਪੇ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਮਾਰਗਿ ਲਾਏ ਭਾਈ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
आपे करि वेखै मारगि लाए भाई तिसु बिनु अवरु न कोई ॥

प्रभु स्वतःच आपल्याला निर्माण करतो, आपल्यावर लक्ष ठेवतो आणि आपल्याला मार्गावर ठेवतो, हे नियतीच्या भावांनो; त्याच्याशिवाय कोणीही नाही.

ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟੈ ਭਾਈ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥
जो धुरि लिखिआ सु कोइ न मेटै भाई करता करे सु होई ॥

हे नियतीच्या भावांनो, जे पूर्वनिर्धारित आहे ते कोणीही पुसून टाकू शकत नाही; निर्मात्याची जे इच्छा असेल ते घडते.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਭਾਈ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕੋਈ ॥੪॥੪॥
नानक नामु वसिआ मन अंतरि भाई अवरु न दूजा कोई ॥४॥४॥

हे नानक, नाम, परमेश्वराचे नाम, मनाच्या खोलवर वास करते; हे नियतीच्या भावांनो, दुसरं कोणीच नाही. ||4||4||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सोरठि महला ३ ॥

सोरातह, तिसरी मेहल:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੇ ॥
गुरमुखि भगति करहि प्रभ भावहि अनदिनु नामु वखाणे ॥

गुरुमुख भक्तीपूजा करतात, आणि देवाला प्रसन्न करतात; रात्रंदिवस ते भगवंताचे नामस्मरण करतात.

ਭਗਤਾ ਕੀ ਸਾਰ ਕਰਹਿ ਆਪਿ ਰਾਖਹਿ ਜੋ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਣੇ ॥
भगता की सार करहि आपि राखहि जो तेरै मनि भाणे ॥

तुझ्या मनाला प्रसन्न करणाऱ्या तुझ्या भक्तांचे तूच रक्षण आणि काळजी घेतोस.

ਤੂ ਗੁਣਦਾਤਾ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਣੇ ॥੧॥
तू गुणदाता सबदि पछाता गुण कहि गुणी समाणे ॥१॥

तू सद्गुण देणारा आहेस, हे तुझ्या शब्दातून जाणवले. हे तेजस्वी परमेश्वरा, तुझा महिमा उच्चारून आम्ही तुझ्यात विलीन होतो. ||1||

ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਦਾ ਸਮਾਲਿ ॥
मन मेरे हरि जीउ सदा समालि ॥

हे माझ्या मन, प्रिय परमेश्वराचे नेहमी स्मरण कर.

ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਤੇਰਾ ਬੇਲੀ ਹੋਵੈ ਸਦਾ ਨਿਬਹੈ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ॥ ਰਹਾਉ ॥
अंत कालि तेरा बेली होवै सदा निबहै तेरै नालि ॥ रहाउ ॥

अगदी शेवटच्या क्षणी, तो एकटाच तुमचा चांगला मित्र असेल; तो सदैव तुमच्या पाठीशी उभा राहील. ||विराम द्या||

ਦੁਸਟ ਚਉਕੜੀ ਸਦਾ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਨਾ ਬੂਝਹਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥
दुसट चउकड़ी सदा कूड़ु कमावहि ना बूझहि वीचारे ॥

दुष्ट शत्रूंचा मेळा नेहमी खोटेपणाचे आचरण करेल; ते समजून घेण्याचा विचार करत नाहीत.

ਨਿੰਦਾ ਦੁਸਟੀ ਤੇ ਕਿਨਿ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਹਰਣਾਖਸ ਨਖਹਿ ਬਿਦਾਰੇ ॥
निंदा दुसटी ते किनि फलु पाइआ हरणाखस नखहि बिदारे ॥

दुष्ट शत्रूंच्या निंदाचे फळ कोणाला मिळेल? लक्षात ठेवा की हरनाखशला प्रभूच्या पंजाने फाडून टाकले होते.

ਪ੍ਰਹਿਲਾਦੁ ਜਨੁ ਸਦ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਲਏ ਉਬਾਰੇ ॥੨॥
प्रहिलादु जनु सद हरि गुण गावै हरि जीउ लए उबारे ॥२॥

प्रल्हाद, परमेश्वराचा विनम्र सेवक, सतत परमेश्वराची स्तुती करीत असे आणि प्रिय परमेश्वराने त्याचे रक्षण केले. ||2||

ਆਪਸ ਕਉ ਬਹੁ ਭਲਾ ਕਰਿ ਜਾਣਹਿ ਮਨਮੁਖਿ ਮਤਿ ਨ ਕਾਈ ॥
आपस कउ बहु भला करि जाणहि मनमुखि मति न काई ॥

स्वार्थी मनमुख स्वतःला अत्यंत सद्गुणी समजतात; त्यांना अजिबात समज नाही.

ਸਾਧੂ ਜਨ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਵਿਆਪੇ ਜਾਸਨਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈ ॥
साधू जन की निंदा विआपे जासनि जनमु गवाई ॥

ते नम्र आध्यात्मिक लोकांची निंदा करतात; ते त्यांचे आयुष्य वाया घालवतात, आणि मग त्यांना निघून जावे लागते.

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਕਦੇ ਚੇਤਹਿ ਨਾਹੀ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਈ ॥੩॥
राम नामु कदे चेतहि नाही अंति गए पछुताई ॥३॥

ते कधीच परमेश्वराच्या नावाचा विचार करत नाहीत, आणि शेवटी, पश्चात्ताप आणि पश्चात्ताप करून ते निघून जातात. ||3||

ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਭਗਤਾ ਕਾ ਕੀਤਾ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਆਪਿ ਲਾਏ ॥
सफलु जनमु भगता का कीता गुर सेवा आपि लाए ॥

परमेश्वर आपल्या भक्तांचे जीवन फलदायी करतो; तो स्वतः त्यांना गुरूच्या सेवेशी जोडतो.

ਸਬਦੇ ਰਾਤੇ ਸਹਜੇ ਮਾਤੇ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥
सबदे राते सहजे माते अनदिनु हरि गुण गाए ॥

शब्दाच्या वचनाने ओतप्रोत होऊन, आणि दिव्य आनंदाच्या नशेत, रात्रंदिवस, ते परमेश्वराची स्तुती गातात.

ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਹਉ ਲਾਗਾ ਤਿਨ ਕੈ ਪਾਏ ॥੪॥੫॥
नानक दासु कहै बेनंती हउ लागा तिन कै पाए ॥४॥५॥

दास नानक ही प्रार्थना करतात: हे प्रभु, कृपया मला त्यांच्या पाया पडू दे. ||4||5||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सोरठि महला ३ ॥

सोरातह, तिसरी मेहल:

ਸੋ ਸਿਖੁ ਸਖਾ ਬੰਧਪੁ ਹੈ ਭਾਈ ਜਿ ਗੁਰ ਕੇ ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਆਵੈ ॥
सो सिखु सखा बंधपु है भाई जि गुर के भाणे विचि आवै ॥

तो एकटाच शीख, मित्र, नातेवाईक आणि भावंड आहे, जो गुरूंच्या इच्छेनुसार चालतो.

ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਭਾਈ ਵਿਛੁੜਿ ਚੋਟਾ ਖਾਵੈ ॥
आपणै भाणै जो चलै भाई विछुड़ि चोटा खावै ॥

नियतीच्या भावांनो, जो स्वतःच्या इच्छेनुसार चालतो, त्याला परमेश्वरापासून वियोग होतो आणि त्याला शिक्षा होते.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੁਖੁ ਕਦੇ ਨ ਪਾਵੈ ਭਾਈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਪਛੋਤਾਵੈ ॥੧॥
बिनु सतिगुर सुखु कदे न पावै भाई फिरि फिरि पछोतावै ॥१॥

हे नियतीच्या भावांनो, खऱ्या गुरूशिवाय कधीही शांती मिळत नाही. पुन्हा पुन्हा, तो पश्चात्ताप करतो आणि पश्चात्ताप करतो. ||1||

ਹਰਿ ਕੇ ਦਾਸ ਸੁਹੇਲੇ ਭਾਈ ॥
हरि के दास सुहेले भाई ॥

हे भाग्याच्या भावांनो, परमेश्वराचे दास आनंदी आहेत.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430