श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 471


ਨੰਗਾ ਦੋਜਕਿ ਚਾਲਿਆ ਤਾ ਦਿਸੈ ਖਰਾ ਡਰਾਵਣਾ ॥
नंगा दोजकि चालिआ ता दिसै खरा डरावणा ॥

तो नग्न अवस्थेत नरकात जातो आणि तेव्हा तो भयंकर दिसतो.

ਕਰਿ ਅਉਗਣ ਪਛੋਤਾਵਣਾ ॥੧੪॥
करि अउगण पछोतावणा ॥१४॥

त्याने केलेल्या पापांचा त्याला पश्चाताप होतो. ||14||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
सलोकु मः १ ॥

सालोक, पहिली मेहल:

ਦਇਆ ਕਪਾਹ ਸੰਤੋਖੁ ਸੂਤੁ ਜਤੁ ਗੰਢੀ ਸਤੁ ਵਟੁ ॥
दइआ कपाह संतोखु सूतु जतु गंढी सतु वटु ॥

करुणेला कापूस, समाधानाला धागा, नम्रतेला गाठ आणि सत्याला वळण बनवा.

ਏਹੁ ਜਨੇਊ ਜੀਅ ਕਾ ਹਈ ਤ ਪਾਡੇ ਘਤੁ ॥
एहु जनेऊ जीअ का हई त पाडे घतु ॥

हा आत्म्याचा पवित्र धागा आहे; जर तुमच्याकडे असेल तर पुढे जा आणि माझ्यावर घाला.

ਨਾ ਏਹੁ ਤੁਟੈ ਨਾ ਮਲੁ ਲਗੈ ਨਾ ਏਹੁ ਜਲੈ ਨ ਜਾਇ ॥
ना एहु तुटै ना मलु लगै ना एहु जलै न जाइ ॥

ते तुटत नाही, घाणीने ते मातीत टाकले जाऊ शकत नाही, ते जाळले जाऊ शकत नाही किंवा हरवले जाऊ शकत नाही.

ਧੰਨੁ ਸੁ ਮਾਣਸ ਨਾਨਕਾ ਜੋ ਗਲਿ ਚਲੇ ਪਾਇ ॥
धंनु सु माणस नानका जो गलि चले पाइ ॥

धन्य ते नश्वर प्राणी, हे नानक, ज्यांनी असा धागा गळ्यात घातला आहे.

ਚਉਕੜਿ ਮੁਲਿ ਅਣਾਇਆ ਬਹਿ ਚਉਕੈ ਪਾਇਆ ॥
चउकड़ि मुलि अणाइआ बहि चउकै पाइआ ॥

तुम्ही काही कवचांसाठी धागा विकत घ्या आणि तुमच्या बंदिस्तात बसून तुम्ही तो घातला.

ਸਿਖਾ ਕੰਨਿ ਚੜਾਈਆ ਗੁਰੁ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਥਿਆ ॥
सिखा कंनि चड़ाईआ गुरु ब्राहमणु थिआ ॥

इतरांच्या कानात सूचना कुजबुजल्याने ब्राह्मण गुरू बनतो.

ਓਹੁ ਮੁਆ ਓਹੁ ਝੜਿ ਪਇਆ ਵੇਤਗਾ ਗਇਆ ॥੧॥
ओहु मुआ ओहु झड़ि पइआ वेतगा गइआ ॥१॥

पण तो मरतो, आणि पवित्र धागा गळून पडतो आणि आत्मा त्याशिवाय निघून जातो. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥

पहिली मेहल:

ਲਖ ਚੋਰੀਆ ਲਖ ਜਾਰੀਆ ਲਖ ਕੂੜੀਆ ਲਖ ਗਾਲਿ ॥
लख चोरीआ लख जारीआ लख कूड़ीआ लख गालि ॥

तो हजारो दरोडे, हजारो व्यभिचार, हजारो खोटे आणि हजारो गैरवर्तन करतो.

ਲਖ ਠਗੀਆ ਪਹਿਨਾਮੀਆ ਰਾਤਿ ਦਿਨਸੁ ਜੀਅ ਨਾਲਿ ॥
लख ठगीआ पहिनामीआ राति दिनसु जीअ नालि ॥

तो रात्रंदिवस हजारो फसवणूक आणि गुप्त कृत्ये करत असतो.

ਤਗੁ ਕਪਾਹਹੁ ਕਤੀਐ ਬਾਮੑਣੁ ਵਟੇ ਆਇ ॥
तगु कपाहहु कतीऐ बामणु वटे आइ ॥

तो धागा कापसापासून कापला जातो आणि ब्राह्मण येऊन तो मुरडतो.

ਕੁਹਿ ਬਕਰਾ ਰਿੰਨਿੑ ਖਾਇਆ ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਪਾਇ ॥
कुहि बकरा रिंनि खाइआ सभु को आखै पाइ ॥

शेळी मारली जाते, शिजवून खाल्ली जाते आणि मग सगळे म्हणतात, "पवित्र धागा घाला."

ਹੋਇ ਪੁਰਾਣਾ ਸੁਟੀਐ ਭੀ ਫਿਰਿ ਪਾਈਐ ਹੋਰੁ ॥
होइ पुराणा सुटीऐ भी फिरि पाईऐ होरु ॥

जेव्हा ते संपते तेव्हा ते फेकून दिले जाते आणि दुसरे घातले जाते.

ਨਾਨਕ ਤਗੁ ਨ ਤੁਟਈ ਜੇ ਤਗਿ ਹੋਵੈ ਜੋਰੁ ॥੨॥
नानक तगु न तुटई जे तगि होवै जोरु ॥२॥

हे नानक, धागा तुटणार नाही, जर त्यात खरी ताकद असेल. ||2||

ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥

पहिली मेहल:

ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਪਤਿ ਊਪਜੈ ਸਾਲਾਹੀ ਸਚੁ ਸੂਤੁ ॥
नाइ मंनिऐ पति ऊपजै सालाही सचु सूतु ॥

नामावर श्रध्दा ठेवली तर सन्मान प्राप्त होतो. परमेश्वराची स्तुती हाच खरा पवित्र धागा आहे.

ਦਰਗਹ ਅੰਦਰਿ ਪਾਈਐ ਤਗੁ ਨ ਤੂਟਸਿ ਪੂਤ ॥੩॥
दरगह अंदरि पाईऐ तगु न तूटसि पूत ॥३॥

असा पवित्र धागा परमेश्वराच्या दरबारात घातला जातो; ते कधीही खंडित होणार नाही. ||3||

ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥

पहिली मेहल:

ਤਗੁ ਨ ਇੰਦ੍ਰੀ ਤਗੁ ਨ ਨਾਰੀ ॥
तगु न इंद्री तगु न नारी ॥

लैंगिक अवयवासाठी कोणताही पवित्र धागा नाही आणि स्त्रीसाठी कोणताही धागा नाही.

ਭਲਕੇ ਥੁਕ ਪਵੈ ਨਿਤ ਦਾੜੀ ॥
भलके थुक पवै नित दाड़ी ॥

माणसाच्या दाढीवर रोज थुंकली जाते.

ਤਗੁ ਨ ਪੈਰੀ ਤਗੁ ਨ ਹਥੀ ॥
तगु न पैरी तगु न हथी ॥

पायाला पवित्र धागा नाही, हाताला धागा नाही;

ਤਗੁ ਨ ਜਿਹਵਾ ਤਗੁ ਨ ਅਖੀ ॥
तगु न जिहवा तगु न अखी ॥

जिभेला धागा नाही आणि डोळ्यांना धागा नाही.

ਵੇਤਗਾ ਆਪੇ ਵਤੈ ॥
वेतगा आपे वतै ॥

ब्राह्मण स्वतः पवित्र धाग्याशिवाय परलोकात जातो.

ਵਟਿ ਧਾਗੇ ਅਵਰਾ ਘਤੈ ॥
वटि धागे अवरा घतै ॥

धागे फिरवून तो इतरांवर टाकतो.

ਲੈ ਭਾੜਿ ਕਰੇ ਵੀਆਹੁ ॥
लै भाड़ि करे वीआहु ॥

तो विवाह पार पाडण्यासाठी पैसे घेतो;

ਕਢਿ ਕਾਗਲੁ ਦਸੇ ਰਾਹੁ ॥
कढि कागलु दसे राहु ॥

त्यांची कुंडली वाचून तो त्यांना मार्ग दाखवतो.

ਸੁਣਿ ਵੇਖਹੁ ਲੋਕਾ ਏਹੁ ਵਿਡਾਣੁ ॥
सुणि वेखहु लोका एहु विडाणु ॥

लोकांनो, ही आश्चर्यकारक गोष्ट ऐका आणि पहा.

ਮਨਿ ਅੰਧਾ ਨਾਉ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪॥
मनि अंधा नाउ सुजाणु ॥४॥

तो मानसिकदृष्ट्या आंधळा आहे, आणि तरीही त्याचे नाव शहाणपण आहे. ||4||

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਸਾਹਿਬੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਰਾਇਸੀ ॥
साहिबु होइ दइआलु किरपा करे ता साई कार कराइसी ॥

ज्याच्यावर दयाळू परमेश्वर कृपा करतो तो त्याची सेवा करतो.

ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜਿਸ ਨੋ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਇਸੀ ॥
सो सेवकु सेवा करे जिस नो हुकमु मनाइसी ॥

तो सेवक, ज्याला परमेश्वर त्याच्या इच्छेचे पालन करण्यास प्रवृत्त करतो, तो त्याची सेवा करतो.

ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਹੋਵੈ ਪਰਵਾਣੁ ਤਾ ਖਸਮੈ ਕਾ ਮਹਲੁ ਪਾਇਸੀ ॥
हुकमि मंनिऐ होवै परवाणु ता खसमै का महलु पाइसी ॥

त्याच्या इच्छेच्या आदेशाचे पालन केल्याने, तो स्वीकार्य बनतो आणि मग त्याला परमेश्वराच्या उपस्थितीचा वाडा प्राप्त होतो.

ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਮਨਹੁ ਚਿੰਦਿਆ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀ ॥
खसमै भावै सो करे मनहु चिंदिआ सो फलु पाइसी ॥

जो आपल्या स्वामी आणि सद्गुरूंना प्रसन्न करण्यासाठी कृती करतो, त्याला आपल्या मनाच्या इच्छेचे फळ प्राप्त होते.

ਤਾ ਦਰਗਹ ਪੈਧਾ ਜਾਇਸੀ ॥੧੫॥
ता दरगह पैधा जाइसी ॥१५॥

मग, तो सन्मानाची वस्त्रे परिधान करून परमेश्वराच्या दरबारात जातो. ||15||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
सलोक मः १ ॥

सालोक, पहिली मेहल:

ਗਊ ਬਿਰਾਹਮਣ ਕਉ ਕਰੁ ਲਾਵਹੁ ਗੋਬਰਿ ਤਰਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥
गऊ बिराहमण कउ करु लावहु गोबरि तरणु न जाई ॥

ते गायी आणि ब्राह्मणांवर कर लावतात, पण त्यांच्या स्वयंपाकघरात लावलेले शेण त्यांना वाचवणार नाही.

ਧੋਤੀ ਟਿਕਾ ਤੈ ਜਪਮਾਲੀ ਧਾਨੁ ਮਲੇਛਾਂ ਖਾਈ ॥
धोती टिका तै जपमाली धानु मलेछां खाई ॥

ते कंबरेचे कपडे घालतात, कपाळावर विधींच्या पुढच्या खुणा लावतात आणि जपमाळ वाहून नेतात, पण ते मुस्लिमांसोबत भोजन करतात.

ਅੰਤਰਿ ਪੂਜਾ ਪੜਹਿ ਕਤੇਬਾ ਸੰਜਮੁ ਤੁਰਕਾ ਭਾਈ ॥
अंतरि पूजा पड़हि कतेबा संजमु तुरका भाई ॥

नशिबाच्या भावंडांनो, तुम्ही घरामध्ये भक्ती करा, परंतु इस्लामिक पवित्र ग्रंथ वाचा आणि मुस्लिम जीवनशैलीचा अवलंब करा.

ਛੋਡੀਲੇ ਪਾਖੰਡਾ ॥
छोडीले पाखंडा ॥

आपल्या ढोंगीपणाचा त्याग करा!

ਨਾਮਿ ਲਇਐ ਜਾਹਿ ਤਰੰਦਾ ॥੧॥
नामि लइऐ जाहि तरंदा ॥१॥

भगवंताचे नाम घेत, तुम्ही तरून जाल. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥

पहिली मेहल:

ਮਾਣਸ ਖਾਣੇ ਕਰਹਿ ਨਿਵਾਜ ॥
माणस खाणे करहि निवाज ॥

मनुष्यभक्षक त्यांची प्रार्थना म्हणतात.

ਛੁਰੀ ਵਗਾਇਨਿ ਤਿਨ ਗਲਿ ਤਾਗ ॥
छुरी वगाइनि तिन गलि ताग ॥

जे चाकू चालवतात ते त्यांच्या गळ्यात पवित्र धागा घालतात.

ਤਿਨ ਘਰਿ ਬ੍ਰਹਮਣ ਪੂਰਹਿ ਨਾਦ ॥
तिन घरि ब्रहमण पूरहि नाद ॥

आपल्या घरी ब्राह्मण शंख वाजवतात.

ਉਨੑਾ ਭਿ ਆਵਹਿ ਓਈ ਸਾਦ ॥
उना भि आवहि ओई साद ॥

त्यांचीही तीच चव आहे.

ਕੂੜੀ ਰਾਸਿ ਕੂੜਾ ਵਾਪਾਰੁ ॥
कूड़ी रासि कूड़ा वापारु ॥

असत्य हे त्यांचे भांडवल आहे आणि खोटे हे त्यांचे व्यापार आहे.

ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਕਰਹਿ ਆਹਾਰੁ ॥
कूड़ु बोलि करहि आहारु ॥

खोटे बोलून ते अन्न घेतात.

ਸਰਮ ਧਰਮ ਕਾ ਡੇਰਾ ਦੂਰਿ ॥
सरम धरम का डेरा दूरि ॥

नम्रता आणि धर्माचे घर त्यांच्यापासून दूर आहे.

ਨਾਨਕ ਕੂੜੁ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
नानक कूड़ु रहिआ भरपूरि ॥

हे नानक, ते पूर्णपणे असत्याने ग्रासलेले आहेत.

ਮਥੈ ਟਿਕਾ ਤੇੜਿ ਧੋਤੀ ਕਖਾਈ ॥
मथै टिका तेड़ि धोती कखाई ॥

त्यांच्या कपाळावर पवित्र चिन्हे आहेत आणि त्यांच्या कंबरेभोवती भगवे वस्त्र आहेत;

ਹਥਿ ਛੁਰੀ ਜਗਤ ਕਾਸਾਈ ॥
हथि छुरी जगत कासाई ॥

त्यांच्या हातात सुऱ्या आहेत - ते जगाचे कसाई आहेत!


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430