ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 124
ਇਕਿ ਕੂੜਿ ਲਾਗੇ ਕੂੜੇ ਫਲ ਪਾਏ ॥
इकि कूड़ि लागे कूड़े फल पाए ॥काही खोटेपणात अडकले आहेत आणि त्यांना मिळालेली बक्षिसे खोटी आहेत.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥
दूजै भाइ बिरथा जनमु गवाए ॥द्वैताच्या प्रेमात ते आपले जीवन व्यर्थ घालवतात.
ਆਪਿ ਡੁਬੇ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਡੋਬੇ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬਿਖੁ ਖਾਵਣਿਆ ॥੬॥
आपि डुबे सगले कुल डोबे कूड़ु बोलि बिखु खावणिआ ॥६॥ते स्वतः बुडतात, आणि त्यांचे संपूर्ण कुटुंब बुडवतात; खोटे बोलत ते विष खातात. ||6||
ਇਸੁ ਤਨ ਮਹਿ ਮਨੁ ਕੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਖੈ ॥
इसु तन महि मनु को गुरमुखि देखै ॥गुरुमुख म्हणून आपल्या शरीरात, मनात डोकावणारे किती दुर्मिळ आहेत.
ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਜਾ ਹਉਮੈ ਸੋਖੈ ॥
भाइ भगति जा हउमै सोखै ॥प्रेमळ भक्तीमुळे त्यांचा अहंकार नाहीसा होतो.
ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਮੋਨਿਧਾਰੀ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ਤਿਨ ਭੀ ਤਨ ਮਹਿ ਮਨੁ ਨ ਦਿਖਾਵਣਿਆ ॥੭॥
सिध साधिक मोनिधारी रहे लिव लाइ तिन भी तन महि मनु न दिखावणिआ ॥७॥सिद्ध, साधक आणि मूक ऋषी सतत, प्रेमाने आपले चैतन्य केंद्रित करतात, परंतु त्यांनी शरीरात मन पाहिले नाही. ||7||
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਸੋਈ ॥
आपि कराए करता सोई ॥निर्माता स्वतःच आपल्याला कार्य करण्यास प्रेरित करतो;
ਹੋਰੁ ਕਿ ਕਰੇ ਕੀਤੈ ਕਿਆ ਹੋਈ ॥
होरु कि करे कीतै किआ होई ॥दुसरे कोणी काय करू शकते? आपल्या कृतीने काय होऊ शकते?
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਨਾਮੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਲੇਵੈ ਨਾਮੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੩॥੨੪॥
नानक जिसु नामु देवै सो लेवै नामो मंनि वसावणिआ ॥८॥२३॥२४॥हे नानक, परमेश्वर त्याचे नाव देतो; आपण ते प्राप्त करतो, आणि मनात ते धारण करतो. ||8||23||24||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महला ३ ॥माझ, तिसरी मेहल:
ਇਸੁ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਅਖੁਟ ਭੰਡਾਰਾ ॥
इसु गुफा महि अखुट भंडारा ॥या गुहेच्या आत एक अतुलनीय खजिना आहे.
ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਵਸੈ ਹਰਿ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥
तिसु विचि वसै हरि अलख अपारा ॥या गुहेत अदृश्य आणि अनंत परमेश्वर वास करतो.
ਆਪੇ ਗੁਪਤੁ ਪਰਗਟੁ ਹੈ ਆਪੇ ਗੁਰਸਬਦੀ ਆਪੁ ਵੰਞਾਵਣਿਆ ॥੧॥
आपे गुपतु परगटु है आपे गुरसबदी आपु वंञावणिआ ॥१॥तो स्वतः लपलेला आहे, आणि तो स्वतः प्रकट झाला आहे; गुरूंच्या वचनाने स्वार्थ आणि दंभ नाहीसा होतो. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
हउ वारी जीउ वारी अंम्रित नामु मंनि वसावणिआ ॥मी त्याग आहे, माझा आत्मा त्याग आहे, जे अमृतमय नाम, भगवंताचे नाम, त्यांच्या मनात धारण करतात.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਗੁਰਮਤੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
अंम्रित नामु महा रसु मीठा गुरमती अंम्रितु पीआवणिआ ॥१॥ रहाउ ॥अमृत नामाची चव खूप गोड! गुरूंच्या उपदेशाने हे अमृत प्या. ||1||विराम||
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਖੁਲਾਇਆ ॥
हउमै मारि बजर कपाट खुलाइआ ॥अहंकार वश करून, कठोर दरवाजे उघडले जातात.
ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਾਇਆ ॥
नामु अमोलकु गुरपरसादी पाइआ ॥अमूल्य नाम हे गुरूंच्या कृपेने प्राप्त होते.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਏ ਕੋਈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੨॥
बिनु सबदै नामु न पाए कोई गुर किरपा मंनि वसावणिआ ॥२॥शब्दाशिवाय नाम प्राप्त होत नाही. गुरूंच्या कृपेने ते मनामध्ये बिंबवले जाते. ||2||
ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਸਚੁ ਨੇਤ੍ਰੀ ਪਾਇਆ ॥
गुर गिआन अंजनु सचु नेत्री पाइआ ॥गुरुंनी माझ्या डोळ्यांना आध्यात्मिक बुद्धीचे खरे मलम लावले आहे.
ਅੰਤਰਿ ਚਾਨਣੁ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਗਵਾਇਆ ॥
अंतरि चानणु अगिआनु अंधेरु गवाइआ ॥खोलवर, दिव्य प्रकाश उगवला आहे आणि अज्ञानाचा अंधार दूर झाला आहे.
ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
जोती जोति मिली मनु मानिआ हरि दरि सोभा पावणिआ ॥३॥माझा प्रकाश प्रकाशात विलीन झाला आहे; माझे मन शरण गेले आहे आणि मला परमेश्वराच्या दरबारात गौरव प्राप्त झाला आहे. ||3||
ਸਰੀਰਹੁ ਭਾਲਣਿ ਕੋ ਬਾਹਰਿ ਜਾਏ ॥
सरीरहु भालणि को बाहरि जाए ॥जे शरीराबाहेर पाहतात, परमेश्वराचा शोध घेतात.
ਨਾਮੁ ਨ ਲਹੈ ਬਹੁਤੁ ਵੇਗਾਰਿ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥
नामु न लहै बहुतु वेगारि दुखु पाए ॥नाम प्राप्त होणार नाही; त्याऐवजी त्यांना गुलामगिरीच्या भयंकर वेदना सहन करण्यास भाग पाडले जाईल.
ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਫਿਰਿ ਘਿਰਿ ਆਇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਥੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥
मनमुख अंधे सूझै नाही फिरि घिरि आइ गुरमुखि वथु पावणिआ ॥४॥आंधळ्या, स्वार्थी मनमुखांना कळत नाही; पण जेव्हा ते पुन्हा त्यांच्या घरी परततात, तेव्हा गुरुमुख म्हणून त्यांना खरा लेख सापडतो. ||4||
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਚਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ॥
गुरपरसादी सचा हरि पाए ॥गुरूंच्या कृपेने खरा परमेश्वर सापडतो.
ਮਨਿ ਤਨਿ ਵੇਖੈ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਜਾਏ ॥
मनि तनि वेखै हउमै मैलु जाए ॥तुझ्या मनातील आणि शरीरात, परमेश्वराचे दर्शन कर आणि अहंकाराची घाण निघून जाईल.
ਬੈਸਿ ਸੁਥਾਨਿ ਸਦ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੫॥
बैसि सुथानि सद हरि गुण गावै सचै सबदि समावणिआ ॥५॥त्या ठिकाणी बसून सदैव भगवंताचे गुणगान गा, आणि खऱ्या शब्दात लीन व्हा. ||5||
ਨਉ ਦਰ ਠਾਕੇ ਧਾਵਤੁ ਰਹਾਏ ॥
नउ दर ठाके धावतु रहाए ॥जे नऊ दरवाजे बंद करतात आणि भटक्या मनाला आवरतात.
ਦਸਵੈ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਏ ॥
दसवै निज घरि वासा पाए ॥दहाव्या गेटच्या घरी राहायला या.
ਓਥੈ ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਵਜਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮਤੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੬॥
ओथै अनहद सबद वजहि दिनु राती गुरमती सबदु सुणावणिआ ॥६॥तेथे, शब्दाची अनस्ट्रक मेलडी रात्रंदिवस कंप पावते. गुरूंच्या उपदेशाने शब्द ऐकला जातो. ||6||
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਅੰਤਰਿ ਆਨੇਰਾ ॥
बिनु सबदै अंतरि आनेरा ॥शब्दाशिवाय आत फक्त अंधार आहे.
ਨ ਵਸਤੁ ਲਹੈ ਨ ਚੂਕੈ ਫੇਰਾ ॥
न वसतु लहै न चूकै फेरा ॥अस्सल लेख सापडत नाही, आणि पुनर्जन्माचे चक्र संपत नाही.
ਸਤਿਗੁਰ ਹਥਿ ਕੁੰਜੀ ਹੋਰਤੁ ਦਰੁ ਖੁਲੈ ਨਾਹੀ ਗੁਰੁ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥
सतिगुर हथि कुंजी होरतु दरु खुलै नाही गुरु पूरै भागि मिलावणिआ ॥७॥किल्ली खऱ्या गुरूच्या हातात असते; हे दार कोणीही उघडू शकत नाही. परिपूर्ण नियतीने, तो भेटला आहे. ||7||
ਗੁਪਤੁ ਪਰਗਟੁ ਤੂੰ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥
गुपतु परगटु तूं सभनी थाई ॥तू सर्व ठिकाणी गुप्त आणि प्रकट आहेस.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮਿਲਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥
गुरपरसादी मिलि सोझी पाई ॥गुरूंची कृपा मिळाल्याने ही समज प्राप्त होते.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਸਦਾ ਤੂੰ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੪॥੨੫॥
नानक नामु सलाहि सदा तूं गुरमुखि मंनि वसावणिआ ॥८॥२४॥२५॥हे नानक, सदैव नामाची स्तुती करा; गुरुमुख या नात्याने ते मनामध्ये रुजवा. ||8||24||25||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महला ३ ॥माझ, तिसरी मेहल:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਏ ਆਪੇ ॥
गुरमुखि मिलै मिलाए आपे ॥गुरुमुख परमेश्वराला भेटतात, आणि इतरांनाही त्याला भेटण्याची प्रेरणा देतात.
ਕਾਲੁ ਨ ਜੋਹੈ ਦੁਖੁ ਨ ਸੰਤਾਪੇ ॥
कालु न जोहै दुखु न संतापे ॥मृत्यू त्यांना दिसत नाही, आणि वेदना त्यांना त्रास देत नाही.
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਬੰਧਨ ਸਭ ਤੋੜੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵਣਿਆ ॥੧॥
हउमै मारि बंधन सभ तोड़ै गुरमुखि सबदि सुहावणिआ ॥१॥अहंकाराला वश करून ते सर्व बंधने तोडतात; गुरुमुख या नात्याने ते शब्दाने सुशोभित आहेत. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਵਣਿਆ ॥
हउ वारी जीउ वारी हरि हरि नामि सुहावणिआ ॥मी त्याग आहे, माझा आत्मा त्याग आहे, जे भगवान, हर, हरच्या नामात शोभून दिसतात.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਚੈ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਚਿਤੁ ਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुरमुखि गावै गुरमुखि नाचै हरि सेती चितु लावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥गुरुमुख गातात, गुरुमुख नाचतात आणि त्यांची चेतना परमेश्वरावर केंद्रित करतात. ||1||विराम||