श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1173


ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਚੂਕੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
नदरि करे चूकै अभिमानु ॥

जेव्हा परमेश्वर कृपादृष्टी देतो तेव्हा अहंकार नाहीसा होतो.

ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥
साची दरगह पावै मानु ॥

मग, नश्वराला खऱ्या परमेश्वराच्या दरबारात सन्मानित केले जाते.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਵੇਖੈ ਸਦ ਹਜੂਰਿ ॥
हरि जीउ वेखै सद हजूरि ॥

तो प्रिय परमेश्वराला नेहमी जवळ, सदैव उपस्थित पाहतो.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੩॥
गुर कै सबदि रहिआ भरपूरि ॥३॥

गुरूंच्या शब्दाच्या माध्यमातून तो परमेश्वराला सर्वांमध्ये व्यापलेला आणि व्यापलेला पाहतो. ||3||

ਜੀਅ ਜੰਤ ਕੀ ਕਰੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ॥
जीअ जंत की करे प्रतिपाल ॥

परमेश्वर सर्व प्राणीमात्रांचे आणि प्राण्यांचे पालनपोषण करतो.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਦ ਸਮੑਾਲ ॥
गुरपरसादी सद समाल ॥

गुरूंच्या कृपेने, त्याचे सदैव चिंतन करा.

ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਸਿਉ ਘਰਿ ਜਾਇ ॥
दरि साचै पति सिउ घरि जाइ ॥

परमेश्वराच्या दरबारात तुम्ही तुमच्या खऱ्या घरी सन्मानाने जा.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਵਡਾਈ ਪਾਇ ॥੪॥੩॥
नानक नामि वडाई पाइ ॥४॥३॥

हे नानक, भगवंताच्या नामाच्या द्वारे, तुम्हाला तेजस्वी महानता प्राप्त होईल. ||4||3||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
बसंतु महला ३ ॥

बसंत, तिसरी मेहल:

ਅੰਤਰਿ ਪੂਜਾ ਮਨ ਤੇ ਹੋਇ ॥
अंतरि पूजा मन ते होइ ॥

जो मनाने परमेश्वराची उपासना करतो.

ਏਕੋ ਵੇਖੈ ਅਉਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
एको वेखै अउरु न कोइ ॥

एक आणि एकमेव परमेश्वर पाहतो, आणि दुसरा नाही.

ਦੂਜੈ ਲੋਕੀ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
दूजै लोकी बहुतु दुखु पाइआ ॥

द्वैतातील लोकांना भयंकर वेदना होतात.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੈਨੋ ਏਕੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥੧॥
सतिगुरि मैनो एकु दिखाइआ ॥१॥

खऱ्या गुरूंनी मला एकच परमेश्वर दाखवला आहे. ||1||

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਉਲਿਆ ਸਦ ਬਸੰਤੁ ॥
मेरा प्रभु मउलिआ सद बसंतु ॥

माझा देव फुललेला आहे, कायमचा वसंत ऋतू मध्ये.

ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਉਲਿਆ ਗਾਇ ਗੁਣ ਗੋਬਿੰਦ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
इहु मनु मउलिआ गाइ गुण गोबिंद ॥१॥ रहाउ ॥

हे मन प्रफुल्लित होते, ब्रह्मांडाच्या परमेश्वराची स्तुती गाताना. ||1||विराम||

ਗੁਰ ਪੂਛਹੁ ਤੁਮੑ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
गुर पूछहु तुम करहु बीचारु ॥

म्हणून गुरूंचा सल्ला घ्या आणि त्यांच्या बुद्धीचा विचार करा;

ਤਾਂ ਪ੍ਰਭ ਸਾਚੇ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
तां प्रभ साचे लगै पिआरु ॥

तेव्हा, तुम्ही खऱ्या परमेश्वर देवाच्या प्रेमात पडाल.

ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਹੋਹਿ ਦਾਸਤ ਭਾਇ ॥
आपु छोडि होहि दासत भाइ ॥

तुमचा स्वाभिमान सोडा आणि त्याचे प्रेमळ सेवक व्हा.

ਤਉ ਜਗਜੀਵਨੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੨॥
तउ जगजीवनु वसै मनि आइ ॥२॥

तेव्हा जगाचे जीवन तुमच्या मनात वास करेल. ||2||

ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਸਦ ਵੇਖੈ ਹਜੂਰਿ ॥
भगति करे सद वेखै हजूरि ॥

त्याची भक्तिभावाने उपासना करा, आणि त्याला सदैव उपस्थित, अगदी जवळ पहा.

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
मेरा प्रभु सद रहिआ भरपूरि ॥

माझा देव सर्वकाळ व्यापून राहणारा आहे.

ਇਸੁ ਭਗਤੀ ਕਾ ਕੋਈ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
इसु भगती का कोई जाणै भेउ ॥

या भक्तिपूजेचे रहस्य फार कमी लोकांना माहीत आहे.

ਸਭੁ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਤਮ ਦੇਉ ॥੩॥
सभु मेरा प्रभु आतम देउ ॥३॥

माझा देव सर्व आत्म्यांना ज्ञान देणारा आहे. ||3||

ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
आपे सतिगुरु मेलि मिलाए ॥

खरे गुरू स्वतःच आपल्याला त्यांच्या संघात जोडतात.

ਜਗਜੀਵਨ ਸਿਉ ਆਪਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥
जगजीवन सिउ आपि चितु लाए ॥

तो स्वत: आपल्या चेतनेला परमेश्वर, जगाच्या जीवनाशी जोडतो.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
मनु तनु हरिआ सहजि सुभाए ॥

अशा प्रकारे, आपले मन आणि शरीर अंतर्ज्ञानी सहजतेने टवटवीत होते.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥੪॥੪॥
नानक नामि रहे लिव लाए ॥४॥४॥

हे नानक, भगवंताच्या नामाने, आपण त्याच्या प्रेमाच्या ताराशी एकरूप राहतो. ||4||4||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
बसंतु महला ३ ॥

बसंत, तिसरी मेहल:

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
भगति वछलु हरि वसै मनि आइ ॥

परमेश्वर आपल्या भक्तांचा प्रिय आहे; तो त्यांच्या मनात वास करतो,

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ॥
गुर किरपा ते सहज सुभाइ ॥

गुरुच्या कृपेने, सहजासहजी.

ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਖੋਇ ॥
भगति करे विचहु आपु खोइ ॥

भक्तीपूजेने आतून स्वाभिमान नाहीसा होतो.

ਤਦ ਹੀ ਸਾਚਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੧॥
तद ही साचि मिलावा होइ ॥१॥

आणि मग खऱ्या परमेश्वराला भेटते. ||1||

ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਦੁਆਰਿ ॥
भगत सोहहि सदा हरि प्रभ दुआरि ॥

भगवंताच्या दारात त्यांचे भक्त सदैव शोभून असतात.

ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਸਾਚੈ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुर कै हेति साचै प्रेम पिआरि ॥१॥ रहाउ ॥

गुरूंवर प्रेम करून, त्यांना खऱ्या परमेश्वराविषयी प्रेम आणि आपुलकी असते. ||1||विराम||

ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਸੋ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
भगति करे सो जनु निरमलु होइ ॥

जो नम्र जीव भक्तिभावाने भगवंताची उपासना करतो तो निष्कलंक आणि पवित्र होतो.

ਗੁਰਸਬਦੀ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਖੋਇ ॥
गुरसबदी विचहु हउमै खोइ ॥

गुरूंच्या वचनाने आतून अहंकार नाहीसा होतो.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
हरि जीउ आपि वसै मनि आइ ॥

प्रिय परमेश्वर स्वतःच मनात वास करायला येतो,

ਸਦਾ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
सदा सांति सुखि सहजि समाइ ॥२॥

आणि नश्वर शांतता, शांतता आणि अंतर्ज्ञानी सहजतेमध्ये मग्न राहतो. ||2||

ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਸਦ ਬਸੰਤ ॥
साचि रते तिन सद बसंत ॥

जे सत्याने ओतप्रोत आहेत, ते सदैव वसंत ऋतूच्या बहरात असतात.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਰਵਿ ਗੁਣ ਗੁਵਿੰਦ ॥
मनु तनु हरिआ रवि गुण गुविंद ॥

ब्रह्मांडाच्या प्रभूच्या गौरवशाली स्तुतीने त्यांचे मन आणि शरीर टवटवीत झाले आहे.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸੂਕਾ ਸੰਸਾਰੁ ॥
बिनु नावै सूका संसारु ॥

परमेश्वराच्या नामाशिवाय जग कोरडे आणि कोरडे आहे.

ਅਗਨਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਲੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੩॥
अगनि त्रिसना जलै वारो वार ॥३॥

इच्छाशक्तीच्या आगीत ते पुन्हा पुन्हा जळत असते. ||3||

ਸੋਈ ਕਰੇ ਜਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਭਾਵੈ ॥
सोई करे जि हरि जीउ भावै ॥

जो फक्त तेच करतो जे प्रिय परमेश्वराला आवडते

ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਸਰੀਰਿ ਭਾਣੈ ਚਿਤੁ ਲਾਵੈ ॥
सदा सुखु सरीरि भाणै चितु लावै ॥

- त्याचे शरीर सदैव शांततेत असते आणि त्याची चेतना परमेश्वराच्या इच्छेशी संलग्न असते.

ਅਪਣਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
अपणा प्रभु सेवे सहजि सुभाइ ॥

तो त्याच्या देवाची सहजतेने सेवा करतो.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੪॥੫॥
नानक नामु वसै मनि आइ ॥४॥५॥

हे नानक, भगवंताचे नाम, त्याच्या मनात वास करायला येते. ||4||5||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
बसंतु महला ३ ॥

बसंत, तिसरी मेहल:

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
माइआ मोहु सबदि जलाए ॥

शब्दाने मायेची आसक्ती जळून जाते.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਏ ॥
मनु तनु हरिआ सतिगुर भाए ॥

खऱ्या गुरूंच्या प्रेमाने मन आणि शरीर टवटवीत होते.

ਸਫਲਿਓੁ ਬਿਰਖੁ ਹਰਿ ਕੈ ਦੁਆਰਿ ॥
सफलिओु बिरखु हरि कै दुआरि ॥

परमेश्वराच्या दारात झाडाला फळे येतात,

ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਨਾਮ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥
साची बाणी नाम पिआरि ॥१॥

गुरूंच्या वचनातील खरी बाणी आणि परमेश्वराच्या नामाच्या प्रेमात. ||1||

ਏ ਮਨ ਹਰਿਆ ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ॥
ए मन हरिआ सहज सुभाइ ॥

हे मन टवटवीत आहे, अंतर्ज्ञानी सहजतेने;

ਸਚ ਫਲੁ ਲਾਗੈ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सच फलु लागै सतिगुर भाइ ॥१॥ रहाउ ॥

खऱ्या गुरूवर प्रेम करणे, हे सत्याचे फळ देते. ||1||विराम||

ਆਪੇ ਨੇੜੈ ਆਪੇ ਦੂਰਿ ॥
आपे नेड़ै आपे दूरि ॥

तो स्वतः जवळ आहे आणि तो स्वतः दूर आहे.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੇਖੈ ਸਦ ਹਜੂਰਿ ॥
गुर कै सबदि वेखै सद हजूरि ॥

गुरूंच्या शब्दाच्या माध्यमातून तो सदैव उपस्थित, अगदी जवळ असल्याचे दिसून येते.

ਛਾਵ ਘਣੀ ਫੂਲੀ ਬਨਰਾਇ ॥
छाव घणी फूली बनराइ ॥

दाट सावली देत झाडे बहरली आहेत.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਿਗਸੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੨॥
गुरमुखि बिगसै सहजि सुभाइ ॥२॥

गुरुमुख सहजतेने फुलतो. ||2||

ਅਨਦਿਨੁ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਹਿ ਦਿਨ ਰਾਤਿ ॥
अनदिनु कीरतनु करहि दिन राति ॥

रात्रंदिवस तो परमेश्वराचे कीर्तन रात्रंदिवस गात असतो.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਗਵਾਈ ਵਿਚਹੁ ਜੂਠਿ ਭਰਾਂਤਿ ॥
सतिगुरि गवाई विचहु जूठि भरांति ॥

खरे गुरु आतून पाप आणि शंका बाहेर काढतात.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430