जेव्हा परमेश्वर कृपादृष्टी देतो तेव्हा अहंकार नाहीसा होतो.
मग, नश्वराला खऱ्या परमेश्वराच्या दरबारात सन्मानित केले जाते.
तो प्रिय परमेश्वराला नेहमी जवळ, सदैव उपस्थित पाहतो.
गुरूंच्या शब्दाच्या माध्यमातून तो परमेश्वराला सर्वांमध्ये व्यापलेला आणि व्यापलेला पाहतो. ||3||
परमेश्वर सर्व प्राणीमात्रांचे आणि प्राण्यांचे पालनपोषण करतो.
गुरूंच्या कृपेने, त्याचे सदैव चिंतन करा.
परमेश्वराच्या दरबारात तुम्ही तुमच्या खऱ्या घरी सन्मानाने जा.
हे नानक, भगवंताच्या नामाच्या द्वारे, तुम्हाला तेजस्वी महानता प्राप्त होईल. ||4||3||
बसंत, तिसरी मेहल:
जो मनाने परमेश्वराची उपासना करतो.
एक आणि एकमेव परमेश्वर पाहतो, आणि दुसरा नाही.
द्वैतातील लोकांना भयंकर वेदना होतात.
खऱ्या गुरूंनी मला एकच परमेश्वर दाखवला आहे. ||1||
माझा देव फुललेला आहे, कायमचा वसंत ऋतू मध्ये.
हे मन प्रफुल्लित होते, ब्रह्मांडाच्या परमेश्वराची स्तुती गाताना. ||1||विराम||
म्हणून गुरूंचा सल्ला घ्या आणि त्यांच्या बुद्धीचा विचार करा;
तेव्हा, तुम्ही खऱ्या परमेश्वर देवाच्या प्रेमात पडाल.
तुमचा स्वाभिमान सोडा आणि त्याचे प्रेमळ सेवक व्हा.
तेव्हा जगाचे जीवन तुमच्या मनात वास करेल. ||2||
त्याची भक्तिभावाने उपासना करा, आणि त्याला सदैव उपस्थित, अगदी जवळ पहा.
माझा देव सर्वकाळ व्यापून राहणारा आहे.
या भक्तिपूजेचे रहस्य फार कमी लोकांना माहीत आहे.
माझा देव सर्व आत्म्यांना ज्ञान देणारा आहे. ||3||
खरे गुरू स्वतःच आपल्याला त्यांच्या संघात जोडतात.
तो स्वत: आपल्या चेतनेला परमेश्वर, जगाच्या जीवनाशी जोडतो.
अशा प्रकारे, आपले मन आणि शरीर अंतर्ज्ञानी सहजतेने टवटवीत होते.
हे नानक, भगवंताच्या नामाने, आपण त्याच्या प्रेमाच्या ताराशी एकरूप राहतो. ||4||4||
बसंत, तिसरी मेहल:
परमेश्वर आपल्या भक्तांचा प्रिय आहे; तो त्यांच्या मनात वास करतो,
गुरुच्या कृपेने, सहजासहजी.
भक्तीपूजेने आतून स्वाभिमान नाहीसा होतो.
आणि मग खऱ्या परमेश्वराला भेटते. ||1||
भगवंताच्या दारात त्यांचे भक्त सदैव शोभून असतात.
गुरूंवर प्रेम करून, त्यांना खऱ्या परमेश्वराविषयी प्रेम आणि आपुलकी असते. ||1||विराम||
जो नम्र जीव भक्तिभावाने भगवंताची उपासना करतो तो निष्कलंक आणि पवित्र होतो.
गुरूंच्या वचनाने आतून अहंकार नाहीसा होतो.
प्रिय परमेश्वर स्वतःच मनात वास करायला येतो,
आणि नश्वर शांतता, शांतता आणि अंतर्ज्ञानी सहजतेमध्ये मग्न राहतो. ||2||
जे सत्याने ओतप्रोत आहेत, ते सदैव वसंत ऋतूच्या बहरात असतात.
ब्रह्मांडाच्या प्रभूच्या गौरवशाली स्तुतीने त्यांचे मन आणि शरीर टवटवीत झाले आहे.
परमेश्वराच्या नामाशिवाय जग कोरडे आणि कोरडे आहे.
इच्छाशक्तीच्या आगीत ते पुन्हा पुन्हा जळत असते. ||3||
जो फक्त तेच करतो जे प्रिय परमेश्वराला आवडते
- त्याचे शरीर सदैव शांततेत असते आणि त्याची चेतना परमेश्वराच्या इच्छेशी संलग्न असते.
तो त्याच्या देवाची सहजतेने सेवा करतो.
हे नानक, भगवंताचे नाम, त्याच्या मनात वास करायला येते. ||4||5||
बसंत, तिसरी मेहल:
शब्दाने मायेची आसक्ती जळून जाते.
खऱ्या गुरूंच्या प्रेमाने मन आणि शरीर टवटवीत होते.
परमेश्वराच्या दारात झाडाला फळे येतात,
गुरूंच्या वचनातील खरी बाणी आणि परमेश्वराच्या नामाच्या प्रेमात. ||1||
हे मन टवटवीत आहे, अंतर्ज्ञानी सहजतेने;
खऱ्या गुरूवर प्रेम करणे, हे सत्याचे फळ देते. ||1||विराम||
तो स्वतः जवळ आहे आणि तो स्वतः दूर आहे.
गुरूंच्या शब्दाच्या माध्यमातून तो सदैव उपस्थित, अगदी जवळ असल्याचे दिसून येते.
दाट सावली देत झाडे बहरली आहेत.
गुरुमुख सहजतेने फुलतो. ||2||
रात्रंदिवस तो परमेश्वराचे कीर्तन रात्रंदिवस गात असतो.
खरे गुरु आतून पाप आणि शंका बाहेर काढतात.