श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 441


ਧਾਵਤੁ ਥੰਮਿੑਆ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਦਸਵਾ ਦੁਆਰੁ ਪਾਇਆ ॥
धावतु थंमिआ सतिगुरि मिलिऐ दसवा दुआरु पाइआ ॥

बाहेर जाणारा, भटकणारा आत्मा, खऱ्या गुरूला भेटल्यावर, दहावा दरवाजा उघडतो.

ਤਿਥੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭੋਜਨੁ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਜਿਤੁ ਸਬਦਿ ਜਗਤੁ ਥੰਮਿੑ ਰਹਾਇਆ ॥
तिथै अंम्रित भोजनु सहज धुनि उपजै जितु सबदि जगतु थंमि रहाइआ ॥

तेथे, अमृत अमृत अन्न आहे आणि आकाशीय संगीत गूंजते; जग शब्दाच्या संगीताने बद्ध आहे.

ਤਹ ਅਨੇਕ ਵਾਜੇ ਸਦਾ ਅਨਦੁ ਹੈ ਸਚੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਏ ॥
तह अनेक वाजे सदा अनदु है सचे रहिआ समाए ॥

सत्यात विलीन झाल्यामुळे अप्रचलित रागाचे अनेक प्रकार तेथे गुंजतात.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਧਾਵਤੁ ਥੰਮਿੑਆ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ਆਏ ॥੪॥
इउ कहै नानकु सतिगुरि मिलिऐ धावतु थंमिआ निज घरि वसिआ आए ॥४॥

अशा प्रकारे नानक म्हणतात: खऱ्या गुरूंना भेटल्याने, भटकणारा आत्मा स्थिर होतो, आणि स्वतःच्या घरी वास करण्यास येतो. ||4||

ਮਨ ਤੂੰ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਆਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ ॥
मन तूं जोति सरूपु है आपणा मूलु पछाणु ॥

हे माझ्या मन, तू दैवी प्रकाशाचे अवतार आहेस - स्वतःचे मूळ ओळख.

ਮਨ ਹਰਿ ਜੀ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਗੁਰਮਤੀ ਰੰਗੁ ਮਾਣੁ ॥
मन हरि जी तेरै नालि है गुरमती रंगु माणु ॥

हे माझ्या मन, प्रिय परमेश्वर तुझ्याबरोबर आहे; गुरूंच्या शिकवणीद्वारे, त्यांच्या प्रेमाचा आनंद घ्या.

ਮੂਲੁ ਪਛਾਣਹਿ ਤਾਂ ਸਹੁ ਜਾਣਹਿ ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕੀ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
मूलु पछाणहि तां सहु जाणहि मरण जीवण की सोझी होई ॥

तुमची उत्पत्ती ओळखा आणि मग तुम्ही तुमच्या पतीला ओळखाल आणि त्यामुळे मृत्यू आणि जन्म समजून घ्या.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਏਕੋ ਜਾਣਹਿ ਤਾਂ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਨ ਹੋਈ ॥
गुरपरसादी एको जाणहि तां दूजा भाउ न होई ॥

गुरूंच्या कृपेने, एकाला जाणून घ्या; मग तुम्ही दुसऱ्या कोणावरही प्रेम करू नका.

ਮਨਿ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ਵਜੀ ਵਧਾਈ ਤਾ ਹੋਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥
मनि सांति आई वजी वधाई ता होआ परवाणु ॥

मनाला शांती मिळते आणि आनंदाने नांदतो. मग, तुमची प्रशंसा केली जाईल.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਤੂੰ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਅਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ ॥੫॥
इउ कहै नानकु मन तूं जोति सरूपु है अपणा मूलु पछाणु ॥५॥

असे नानक म्हणतात: हे माझ्या मन, तू तेजस्वी परमेश्वराची प्रतिमा आहेस; स्वतःचे खरे मूळ ओळखा. ||5||

ਮਨ ਤੂੰ ਗਾਰਬਿ ਅਟਿਆ ਗਾਰਬਿ ਲਦਿਆ ਜਾਹਿ ॥
मन तूं गारबि अटिआ गारबि लदिआ जाहि ॥

हे मन, तू खूप अभिमानाने भरलेला आहेस; अभिमानाने भारलेले, तू निघून जाशील.

ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀ ਮੋਹਿਆ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਭਵਾਹਿ ॥
माइआ मोहणी मोहिआ फिरि फिरि जूनी भवाहि ॥

मोहक मायेने तुम्हाला पुन्हा पुन्हा मोहित केले आहे आणि तुम्हाला पुनर्जन्माचे आमिष दाखवले आहे.

ਗਾਰਬਿ ਲਾਗਾ ਜਾਹਿ ਮੁਗਧ ਮਨ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਹੇ ॥
गारबि लागा जाहि मुगध मन अंति गइआ पछुतावहे ॥

अभिमानाला चिकटून राहून, मूर्ख मन, तू निघून जाशील आणि शेवटी तुला पश्चात्ताप होईल आणि पश्चात्ताप होईल.

ਅਹੰਕਾਰੁ ਤਿਸਨਾ ਰੋਗੁ ਲਗਾ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਹੇ ॥
अहंकारु तिसना रोगु लगा बिरथा जनमु गवावहे ॥

तुम्हाला अहंकार आणि इच्छा या रोगांनी ग्रासले आहे आणि तुम्ही तुमचे जीवन व्यर्थ वाया घालवत आहात.

ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧ ਚੇਤਹਿ ਨਾਹੀ ਅਗੈ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਹੇ ॥
मनमुख मुगध चेतहि नाही अगै गइआ पछुतावहे ॥

मूर्ख स्वार्थी मनमुख परमेश्वराचे स्मरण करत नाही, आणि त्याला पुढे पश्चाताप होईल आणि पश्चात्ताप होईल.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਤੂੰ ਗਾਰਬਿ ਅਟਿਆ ਗਾਰਬਿ ਲਦਿਆ ਜਾਵਹੇ ॥੬॥
इउ कहै नानकु मन तूं गारबि अटिआ गारबि लदिआ जावहे ॥६॥

असे नानक म्हणतात: हे मन, तू अभिमानाने भरलेला आहेस; अभिमानाने भारलेले, तू निघून जाशील. ||6||

ਮਨ ਤੂੰ ਮਤ ਮਾਣੁ ਕਰਹਿ ਜਿ ਹਉ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਮਾਣਾ ਹੋਹੁ ॥
मन तूं मत माणु करहि जि हउ किछु जाणदा गुरमुखि निमाणा होहु ॥

हे मन, स्वतःचा एवढा अभिमान बाळगू नकोस, जणू तुला सर्व माहीत आहे; गुरुमुख नम्र आणि नम्र आहे.

ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਹਉ ਬੁਧਿ ਹੈ ਸਚਿ ਸਬਦਿ ਮਲੁ ਖੋਹੁ ॥
अंतरि अगिआनु हउ बुधि है सचि सबदि मलु खोहु ॥

बुद्धीच्या आत अज्ञान आणि अहंकार आहेत; खऱ्या शब्दाने ही घाण धुतली जाते.

ਹੋਹੁ ਨਿਮਾਣਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਅਗੈ ਮਤ ਕਿਛੁ ਆਪੁ ਲਖਾਵਹੇ ॥
होहु निमाणा सतिगुरू अगै मत किछु आपु लखावहे ॥

म्हणून नम्र व्हा, आणि खऱ्या गुरूंना शरण जा; तुमची ओळख तुमच्या अहंकाराला जोडू नका.

ਆਪਣੈ ਅਹੰਕਾਰਿ ਜਗਤੁ ਜਲਿਆ ਮਤ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਗਵਾਵਹੇ ॥
आपणै अहंकारि जगतु जलिआ मत तूं आपणा आपु गवावहे ॥

जग अहंकाराने आणि स्व-स्वत्वाने ग्रासले आहे; हे पहा, नाही तर तुमचा स्वतःचाही गमवा.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਕਰਹਿ ਕਾਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਲਾਗਿ ਰਹੁ ॥
सतिगुर कै भाणै करहि कार सतिगुर कै भाणै लागि रहु ॥

स्वतःला खऱ्या गुरूंच्या गोड इच्छेचे पालन करा; त्याच्या गोड इच्छेशी संलग्न रहा.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਆਪੁ ਛਡਿ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ਮਨ ਨਿਮਾਣਾ ਹੋਇ ਰਹੁ ॥੭॥
इउ कहै नानकु आपु छडि सुख पावहि मन निमाणा होइ रहु ॥७॥

असे नानक म्हणतात: अहंकार आणि स्वाभिमान सोडा आणि शांती मिळवा; तुमचे मन नम्रतेने राहू द्या. ||7||

ਧੰਨੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਜਿਤੁ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ॥
धंनु सु वेला जितु मै सतिगुरु मिलिआ सो सहु चिति आइआ ॥

धन्य ती वेळ, जेव्हा मला खऱ्या गुरूंची भेट झाली आणि माझा पती माझ्या शुद्धीत आला.

ਮਹਾ ਅਨੰਦੁ ਸਹਜੁ ਭਇਆ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
महा अनंदु सहजु भइआ मनि तनि सुखु पाइआ ॥

मी खूप आनंदी झालो आणि माझ्या मनाला आणि शरीराला अशी नैसर्गिक शांती मिळाली.

ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ਅਵਗਣ ਸਭਿ ਵਿਸਾਰੇ ॥
सो सहु चिति आइआ मंनि वसाइआ अवगण सभि विसारे ॥

माझे पती प्रभू माझ्या शुद्धीत आले; मी त्याला माझ्या मनात धारण केले आणि मी सर्व दुर्गुणांचा त्याग केला.

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਗੁਣ ਪਰਗਟ ਹੋਏ ਸਤਿਗੁਰ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ॥
जा तिसु भाणा गुण परगट होए सतिगुर आपि सवारे ॥

जेव्हा ते प्रसन्न झाले, तेव्हा माझ्यामध्ये सद्गुण प्रकट झाले आणि खऱ्या गुरूंनी स्वतः मला शोभा दिली.

ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਏ ਜਿਨੑੀ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਦਿੜਿਆ ਦੁਤੀਆ ਭਾਉ ਚੁਕਾਇਆ ॥
से जन परवाणु होए जिनी इकु नामु दिड़िआ दुतीआ भाउ चुकाइआ ॥

ते नम्र प्राणी स्वीकार्य होतात, जे एका नामाला चिकटून राहतात आणि द्वैताच्या प्रेमाचा त्याग करतात.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਧੰਨੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਜਿਤੁ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ॥੮॥
इउ कहै नानकु धंनु सु वेला जितु मै सतिगुरु मिलिआ सो सहु चिति आइआ ॥८॥

म्हणून नानक म्हणतात: धन्य ती वेळ जेव्हा मी खऱ्या गुरूंना भेटलो, आणि माझा पती माझ्या शुद्धीत आला. ||8||

ਇਕਿ ਜੰਤ ਭਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤਿਨਿ ਸਹਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ॥
इकि जंत भरमि भुले तिनि सहि आपि भुलाए ॥

संशयाने भ्रमित होऊन काही लोक फिरतात; त्यांच्या पतीनेच त्यांची दिशाभूल केली आहे.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਿਰਹਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
दूजै भाइ फिरहि हउमै करम कमाए ॥

ते द्वैताच्या प्रेमात भटकत असतात, आणि ते अहंकारात आपली कर्मे करतात.

ਤਿਨਿ ਸਹਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਕੁਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ਤਿਨ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਵਸਾਈ ॥
तिनि सहि आपि भुलाए कुमारगि पाए तिन का किछु न वसाई ॥

त्यांच्या पतीने स्वतः त्यांची दिशाभूल केली आहे आणि त्यांना वाईट मार्गावर आणले आहे. त्यांच्या सामर्थ्यात काहीही नाही.

ਤਿਨ ਕੀ ਗਤਿ ਅਵਗਤਿ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਜਿਨਿ ਇਹ ਰਚਨ ਰਚਾਈ ॥
तिन की गति अवगति तूंहै जाणहि जिनि इह रचन रचाई ॥

सृष्टी निर्माण करणारा तूच त्यांचे चढ-उतार जाणतोस.

ਹੁਕਮੁ ਤੇਰਾ ਖਰਾ ਭਾਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥
हुकमु तेरा खरा भारा गुरमुखि किसै बुझाए ॥

तुझ्या इच्छेची आज्ञा फार कडक आहे; समजणारा गुरुमुख किती दुर्लभ आहे.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਕਿਆ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥੯॥
इउ कहै नानकु किआ जंत विचारे जा तुधु भरमि भुलाए ॥९॥

असे नानक म्हणतात: गरीब प्राणी काय करू शकतात, जेव्हा तू त्यांना संशयात फसवतोस? ||9||


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430