श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 788


ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਸਭ ਭਵਿ ਥਕੀ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਹੋਈ ॥
जुग चारे सभ भवि थकी किनि कीमति होई ॥

चार युगांच्या भटकंतीने सर्वच कंटाळले आहेत, परंतु परमेश्वराचे मूल्य कोणालाच कळले नाही.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਏਕੁ ਵਿਖਾਲਿਆ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
सतिगुरि एकु विखालिआ मनि तनि सुखु होई ॥

खऱ्या गुरूंनी मला एकच परमेश्वर दाखवला आणि माझे मन आणि शरीर शांत झाले.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀਐ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥੭॥
गुरमुखि सदा सलाहीऐ करता करे सु होई ॥७॥

गुरुमुख सदैव परमेश्वराची स्तुती करतो; तेच घडते, जे निर्माता परमेश्वर करतो. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥
सलोक महला २ ॥

सालोक, दुसरी मेहल:

ਜਿਨਾ ਭਉ ਤਿਨੑ ਨਾਹਿ ਭਉ ਮੁਚੁ ਭਉ ਨਿਭਵਿਆਹ ॥
जिना भउ तिन नाहि भउ मुचु भउ निभविआह ॥

ज्यांना ईश्वराचे भय आहे, त्यांना दुसरे कोणतेही भय नाही; ज्यांना देवाचे भय नाही ते खूप घाबरतात.

ਨਾਨਕ ਏਹੁ ਪਟੰਤਰਾ ਤਿਤੁ ਦੀਬਾਣਿ ਗਇਆਹ ॥੧॥
नानक एहु पटंतरा तितु दीबाणि गइआह ॥१॥

हे नानक, हे रहस्य परमेश्वराच्या दरबारात उघड झाले आहे. ||1||

ਮਃ ੨ ॥
मः २ ॥

दुसरी मेहल:

ਤੁਰਦੇ ਕਉ ਤੁਰਦਾ ਮਿਲੈ ਉਡਤੇ ਕਉ ਉਡਤਾ ॥
तुरदे कउ तुरदा मिलै उडते कउ उडता ॥

जे वाहते, जे वाहते त्याच्याशी मिसळते; जे वाजते, जे वाजते त्याच्याशी मिसळते.

ਜੀਵਤੇ ਕਉ ਜੀਵਤਾ ਮਿਲੈ ਮੂਏ ਕਉ ਮੂਆ ॥
जीवते कउ जीवता मिलै मूए कउ मूआ ॥

जिवंत लोक जिवंतांशी मिसळतात आणि मेलेले मेलेल्यांबरोबर मिसळतात.

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਕਾਰਣੁ ਕੀਆ ॥੨॥
नानक सो सालाहीऐ जिनि कारणु कीआ ॥२॥

हे नानक, ज्याने सृष्टी निर्माण केली त्याची स्तुती करा. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸੇ ਸਚੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
सचु धिआइनि से सचे गुर सबदि वीचारी ॥

जे खरे परमेश्वराचे चिंतन करतात तेच खरे; ते गुरूच्या शब्दाचे चिंतन करतात.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਧਾਰੀ ॥
हउमै मारि मनु निरमला हरि नामु उरि धारी ॥

ते त्यांचा अहंकार वश करतात, त्यांचे चित्त शुद्ध करतात आणि परमेश्वराचे नाम त्यांच्या अंतःकरणात धारण करतात.

ਕੋਠੇ ਮੰਡਪ ਮਾੜੀਆ ਲਗਿ ਪਏ ਗਾਵਾਰੀ ॥
कोठे मंडप माड़ीआ लगि पए गावारी ॥

मूर्ख लोक त्यांच्या घरांना, वाड्यांमध्ये आणि बाल्कनीशी संलग्न आहेत.

ਜਿਨਿੑ ਕੀਏ ਤਿਸਹਿ ਨ ਜਾਣਨੀ ਮਨਮੁਖਿ ਗੁਬਾਰੀ ॥
जिनि कीए तिसहि न जाणनी मनमुखि गुबारी ॥

स्वार्थी मनमुख अंधारात अडकतात; ज्याने त्यांना निर्माण केले त्याला ते ओळखत नाहीत.

ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਇਹਿ ਸੋ ਬੁਝਸੀ ਸਚਿਆ ਕਿਆ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੀ ॥੮॥
जिसु बुझाइहि सो बुझसी सचिआ किआ जंत विचारी ॥८॥

तो एकटाच समजतो, ज्याला खरा परमेश्वर समजावतो; असहाय्य प्राणी काय करू शकतात? ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥

सालोक, तिसरी मेहल:

ਕਾਮਣਿ ਤਉ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰਿ ਜਾ ਪਹਿਲਾਂ ਕੰਤੁ ਮਨਾਇ ॥
कामणि तउ सीगारु करि जा पहिलां कंतु मनाइ ॥

हे वधू, तू शरण गेल्यावर आणि तुझ्या पतीला स्वीकारल्यानंतर स्वत:ला सजव.

ਮਤੁ ਸੇਜੈ ਕੰਤੁ ਨ ਆਵਈ ਏਵੈ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥
मतु सेजै कंतु न आवई एवै बिरथा जाइ ॥

अन्यथा, तुमचा पती तुमच्या पलंगावर येणार नाही आणि तुमचे दागिने निरुपयोगी होतील.

ਕਾਮਣਿ ਪਿਰ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਤਉ ਬਣਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥
कामणि पिर मनु मानिआ तउ बणिआ सीगारु ॥

हे वधू, तुझी सजावट तुला शोभेल, तेव्हाच तुझ्या पतीचे मन प्रसन्न होईल.

ਕੀਆ ਤਉ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜਾ ਸਹੁ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
कीआ तउ परवाणु है जा सहु धरे पिआरु ॥

तुमचे दागिने स्वीकार्य आणि मंजूर होतील, जेव्हा तुमचा पती तुमच्यावर प्रेम करेल.

ਭਉ ਸੀਗਾਰੁ ਤਬੋਲ ਰਸੁ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਕਰੇਇ ॥
भउ सीगारु तबोल रसु भोजनु भाउ करेइ ॥

म्हणून देवाच्या भीतीला आपले दागिने बनवा, सुपारी चघळण्याचा आनंद घ्या आणि आपल्या अन्नावर प्रेम करा.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਉਪੇ ਕੰਤ ਕਉ ਤਉ ਨਾਨਕ ਭੋਗੁ ਕਰੇਇ ॥੧॥
तनु मनु सउपे कंत कउ तउ नानक भोगु करेइ ॥१॥

तुझे शरीर आणि मन तुझ्या पतीला अर्पण कर, आणि मग, हे नानक, तो तुला आनंद देईल. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥

तिसरी मेहल:

ਕਾਜਲ ਫੂਲ ਤੰਬੋਲ ਰਸੁ ਲੇ ਧਨ ਕੀਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥
काजल फूल तंबोल रसु ले धन कीआ सीगारु ॥

पत्नी फुले, सुपारीचा सुगंध घेते आणि स्वतःला सजवते.

ਸੇਜੈ ਕੰਤੁ ਨ ਆਇਓ ਏਵੈ ਭਇਆ ਵਿਕਾਰੁ ॥੨॥
सेजै कंतु न आइओ एवै भइआ विकारु ॥२॥

पण तिचा पती प्रभू तिच्या पलंगावर येत नाही, आणि म्हणून हे प्रयत्न व्यर्थ आहेत. ||2||

ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥

तिसरी मेहल:

ਧਨ ਪਿਰੁ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਬਹਨਿ ਇਕਠੇ ਹੋਇ ॥
धन पिरु एहि न आखीअनि बहनि इकठे होइ ॥

त्यांना पती-पत्नी असे म्हटले जात नाही, जे फक्त एकत्र बसतात.

ਏਕ ਜੋਤਿ ਦੁਇ ਮੂਰਤੀ ਧਨ ਪਿਰੁ ਕਹੀਐ ਸੋਇ ॥੩॥
एक जोति दुइ मूरती धन पिरु कहीऐ सोइ ॥३॥

त्यांनाच पती-पत्नी म्हणतात, ज्यांच्या दोन शरीरात एकच प्रकाश असतो. ||3||

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਭੈ ਬਿਨੁ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
भै बिनु भगति न होवई नामि न लगै पिआरु ॥

भगवंताच्या भीतीशिवाय भक्ती नाही आणि नामावर प्रेम नाही.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਭਉ ਊਪਜੈ ਭੈ ਭਾਇ ਰੰਗੁ ਸਵਾਰਿ ॥
सतिगुरि मिलिऐ भउ ऊपजै भै भाइ रंगु सवारि ॥

खऱ्या गुरूंच्या भेटीमुळे ईश्वराचे भय वाढते, आणि मनुष्य भय आणि ईश्वराच्या प्रेमाने सुशोभित होतो.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਰਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਰਿ ॥
तनु मनु रता रंग सिउ हउमै त्रिसना मारि ॥

जेव्हा शरीर आणि मन परमेश्वराच्या प्रेमाने ओतले जातात तेव्हा अहंकार आणि इच्छा जिंकल्या जातात आणि वश होतात.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਤਿ ਸੋਹਣਾ ਭੇਟਿਆ ਕ੍ਰਿਸਨ ਮੁਰਾਰਿ ॥
मनु तनु निरमलु अति सोहणा भेटिआ क्रिसन मुरारि ॥

अहंकाराचा नाश करणाऱ्या परमेश्वराला भेटल्यावर मन आणि शरीर शुद्ध आणि अतिशय सुंदर बनतात.

ਭਉ ਭਾਉ ਸਭੁ ਤਿਸ ਦਾ ਸੋ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਸੰਸਾਰਿ ॥੯॥
भउ भाउ सभु तिस दा सो सचु वरतै संसारि ॥९॥

भय आणि प्रेम सर्व त्याच्या मालकीचे आहे; तोच खरा परमेश्वर आहे, जो विश्वात व्यापून आहे. ||9||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
सलोक मः १ ॥

सालोक, पहिली मेहल:

ਵਾਹੁ ਖਸਮ ਤੂ ਵਾਹੁ ਜਿਨਿ ਰਚਿ ਰਚਨਾ ਹਮ ਕੀਏ ॥
वाहु खसम तू वाहु जिनि रचि रचना हम कीए ॥

वाहो! वाहो! हे प्रभु आणि स्वामी, तू अद्भुत आणि महान आहेस; तू सृष्टी निर्माण केलीस, आणि आम्हाला घडवले.

ਸਾਗਰ ਲਹਰਿ ਸਮੁੰਦ ਸਰ ਵੇਲਿ ਵਰਸ ਵਰਾਹੁ ॥
सागर लहरि समुंद सर वेलि वरस वराहु ॥

तू पाणी, लाटा, महासागर, तलाव, वनस्पती, ढग आणि पर्वत तयार केलेस.

ਆਪਿ ਖੜੋਵਹਿ ਆਪਿ ਕਰਿ ਆਪੀਣੈ ਆਪਾਹੁ ॥
आपि खड़ोवहि आपि करि आपीणै आपाहु ॥

तुम्ही स्वतः जे निर्माण केले आहे त्यामध्ये तुम्ही स्वतः उभे आहात.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਥਾਇ ਪਵੈ ਉਨਮਨਿ ਤਤੁ ਕਮਾਹੁ ॥
गुरमुखि सेवा थाइ पवै उनमनि ततु कमाहु ॥

गुरुमुखांची निःस्वार्थ सेवा मंजूर आहे; स्वर्गीय शांततेत, ते वास्तवाचे सार जगतात.

ਮਸਕਤਿ ਲਹਹੁ ਮਜੂਰੀਆ ਮੰਗਿ ਮੰਗਿ ਖਸਮ ਦਰਾਹੁ ॥
मसकति लहहु मजूरीआ मंगि मंगि खसम दराहु ॥

त्यांना त्यांच्या श्रमाची मजुरी मिळते, त्यांच्या स्वामी आणि स्वामीच्या दारात भीक मागून.

ਨਾਨਕ ਪੁਰ ਦਰ ਵੇਪਰਵਾਹ ਤਉ ਦਰਿ ਊਣਾ ਨਾਹਿ ਕੋ ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੧॥
नानक पुर दर वेपरवाह तउ दरि ऊणा नाहि को सचा वेपरवाहु ॥१॥

हे नानक, परमेश्वराचे दरबार ओसंडून वाहत आहे. हे माझ्या खऱ्या निष्काळजी परमेश्वरा, तुझ्या दरबारातून कोणीही रिकाम्या हाताने परतत नाही. ||1||

ਮਹਲਾ ੧ ॥
महला १ ॥

पहिली मेहल:

ਉਜਲ ਮੋਤੀ ਸੋਹਣੇ ਰਤਨਾ ਨਾਲਿ ਜੁੜੰਨਿ ॥
उजल मोती सोहणे रतना नालि जुड़ंनि ॥

दात तेजस्वी, सुंदर मोत्यांसारखे आहेत आणि डोळे चमकणाऱ्या दागिन्यांसारखे आहेत.

ਤਿਨ ਜਰੁ ਵੈਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਬੁਢੇ ਥੀਇ ਮਰੰਨਿ ॥੨॥
तिन जरु वैरी नानका जि बुढे थीइ मरंनि ॥२॥

हे नानक, म्हातारपण त्यांचा शत्रू आहे; जेव्हा ते वृद्ध होतात तेव्हा ते वाया जातात. ||2||


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430