ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 118
ਹਰਿ ਚੇਤਹੁ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥
हरि चेतहु अंति होइ सखाई ॥परमेश्वराचा विचार करा, जो शेवटी तुमचा साहाय्य आणि आधार असेल.
ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਨਾਥੁ ਅਜੋਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
हरि अगमु अगोचरु अनाथु अजोनी सतिगुर कै भाइ पावणिआ ॥१॥परमेश्वर अगम्य आणि अगम्य आहे. त्याला गुरु नाही आणि तो जन्माला आलेला नाही. तो खऱ्या गुरूंच्या प्रेमाने प्राप्त होतो. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰਣਿਆ ॥
हउ वारी जीउ वारी आपु निवारणिआ ॥मी त्याग आहे, माझा आत्मा त्याग आहे, ज्यांनी स्वार्थ आणि अहंकार नाहीसा केला आहे.
ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ਹਰਿ ਸਿਉ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
आपु गवाए ता हरि पाए हरि सिउ सहजि समावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥ते स्वार्थ आणि दंभ नष्ट करतात आणि मग परमेश्वराला शोधतात; ते प्रभूमध्ये अंतर्ज्ञानाने मग्न आहेत. ||1||विराम||
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮੁ ਕਮਾਇਆ ॥
पूरबि लिखिआ सु करमु कमाइआ ॥त्यांच्या पूर्वनियोजित नियतीनुसार ते त्यांचे कर्म पूर्ण करतात.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
सतिगुरु सेवि सदा सुखु पाइआ ॥खऱ्या गुरूंची सेवा केल्याने शाश्वत शांती मिळते.
ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਸਬਦੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥
बिनु भागा गुरु पाईऐ नाही सबदै मेलि मिलावणिआ ॥२॥सौभाग्याशिवाय गुरु मिळत नाही. शब्दाच्या माध्यमातून ते प्रभूच्या संघात एकरूप होतात. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੈ ਸੰਸਾਰੇ ॥
गुरमुखि अलिपतु रहै संसारे ॥गुरुमुख जगाच्या मध्यभागी अप्रभावित राहतात.
ਗੁਰ ਕੈ ਤਕੀਐ ਨਾਮਿ ਅਧਾਰੇ ॥
गुर कै तकीऐ नामि अधारे ॥गुरू ही त्यांची गादी आहे, आणि नाम, परमेश्वराचे नाम, त्यांचा आधार आहे.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਰੁ ਕਰੇ ਕਿਆ ਤਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਖਪਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
गुरमुखि जोरु करे किआ तिस नो आपे खपि दुखु पावणिआ ॥३॥गुरुमुखावर कोण अत्याचार करू शकेल? जो प्रयत्न करतो तो नाश पावतो, वेदनांनी रडतो. ||3||
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੇ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ॥
मनमुखि अंधे सुधि न काई ॥आंधळ्या स्वार्थी मनमुखांना अजिबात समज नसते.
ਆਤਮ ਘਾਤੀ ਹੈ ਜਗਤ ਕਸਾਈ ॥
आतम घाती है जगत कसाई ॥ते स्वतःचे मारेकरी आणि जगाचे कसाई आहेत.
ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਹੁ ਭਾਰੁ ਉਠਾਵੈ ਬਿਨੁ ਮਜੂਰੀ ਭਾਰੁ ਪਹੁਚਾਵਣਿਆ ॥੪॥
निंदा करि करि बहु भारु उठावै बिनु मजूरी भारु पहुचावणिआ ॥४॥सतत इतरांची निंदा करून, ते एक भयंकर भार वाहतात आणि ते विनाकारण इतरांचा भार वाहतात. ||4||
ਇਹੁ ਜਗੁ ਵਾੜੀ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਾਲੀ ॥
इहु जगु वाड़ी मेरा प्रभु माली ॥हे जग एक बाग आहे, आणि माझा प्रभु देव माळी आहे.
ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ਕੋ ਨਾਹੀ ਖਾਲੀ ॥
सदा समाले को नाही खाली ॥तो नेहमी त्याची काळजी घेतो - त्याच्या काळजीतून काहीही वगळलेले नाही.
ਜੇਹੀ ਵਾਸਨਾ ਪਾਏ ਤੇਹੀ ਵਰਤੈ ਵਾਸੂ ਵਾਸੁ ਜਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
जेही वासना पाए तेही वरतै वासू वासु जणावणिआ ॥५॥ज्याप्रमाणे तो सुगंध देतो, त्याचप्रमाणे सुगंधी फूल ओळखले जाते. ||5||
ਮਨਮੁਖੁ ਰੋਗੀ ਹੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
मनमुखु रोगी है संसारा ॥स्वेच्छेने युक्त मनमुख जगामध्ये आजारी आणि व्याधीग्रस्त असतात.
ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਿਸਰਿਆ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
सुखदाता विसरिआ अगम अपारा ॥ते शांती देणाऱ्या, अथांग, अनंताला विसरले आहेत.
ਦੁਖੀਏ ਨਿਤਿ ਫਿਰਹਿ ਬਿਲਲਾਦੇ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਾਂਤਿ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
दुखीए निति फिरहि बिललादे बिनु गुर सांति न पावणिआ ॥६॥हे दु:खी लोक वेदनेने ओरडत अविरत भटकतात; गुरूंशिवाय त्यांना शांती मिळत नाही. ||6||
ਜਿਨਿ ਕੀਤੇ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
जिनि कीते सोई बिधि जाणै ॥ज्याने त्यांना निर्माण केले, तोच त्यांची स्थिती जाणतो.
ਆਪਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹੁਕਮਿ ਪਛਾਣੈ ॥
आपि करे ता हुकमि पछाणै ॥आणि जर तो त्यांना प्रेरणा देतो, तर त्यांना त्याच्या आदेशाची जाणीव होते.
ਜੇਹਾ ਅੰਦਰਿ ਪਾਏ ਤੇਹਾ ਵਰਤੈ ਆਪੇ ਬਾਹਰਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥
जेहा अंदरि पाए तेहा वरतै आपे बाहरि पावणिआ ॥७॥तो त्यांच्यामध्ये जे काही ठेवतो, तेच प्रचलित होते आणि म्हणून ते बाहेरून दिसतात. ||7||
ਤਿਸੁ ਬਾਝਹੁ ਸਚੇ ਮੈ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
तिसु बाझहु सचे मै होरु न कोई ॥मला सत्याशिवाय दुसरे कोणीच माहीत नाही.
ਜਿਸੁ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥
जिसु लाइ लए सो निरमलु होई ॥परमेश्वर ज्यांना स्वतःशी जोडतो, ते पवित्र होतात.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਜਿਸੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੪॥੧੫॥
नानक नामु वसै घट अंतरि जिसु देवै सो पावणिआ ॥८॥१४॥१५॥हे नानक, नाम, परमेश्वराचे नाव, ज्यांना त्याने ते दिले आहे त्यांच्या हृदयात खोलवर वास करते. ||8||14||15||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महला ३ ॥माझ, तिसरी मेहल:
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
अंम्रित नामु मंनि वसाए ॥अमृत नाम, भगवंताचे नाम, मनात धारण करणे,
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਗਵਾਏ ॥
हउमै मेरा सभु दुखु गवाए ॥अहंभाव, स्वार्थ, दंभ यांचे सर्व दुःख नाहीसे होतात.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸਲਾਹੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
अंम्रित बाणी सदा सलाहे अंम्रिति अंम्रितु पावणिआ ॥१॥शब्दाच्या अमृत बाणीची सतत स्तुती केल्याने मी अमृत, अमृत प्राप्त करतो. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
हउ वारी जीउ वारी अंम्रित बाणी मंनि वसावणिआ ॥मी त्याग आहे, माझा आत्मा त्याग आहे, ज्यांनी शब्दाची अमृत बाणी आपल्या मनांत धारण केली आहे.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
अंम्रित बाणी मंनि वसाए अंम्रितु नामु धिआवणिआ ॥१॥ रहाउ ॥अमृतवाणी त्यांच्या मनात धारण करून ते अमृत नामाचे ध्यान करतात. ||1||विराम||
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੋਲੈ ਸਦਾ ਮੁਖਿ ਵੈਣੀ ॥
अंम्रितु बोलै सदा मुखि वैणी ॥जे नित्य अमृत शब्दांचा जप करतात,
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਖੈ ਪਰਖੈ ਸਦਾ ਨੈਣੀ ॥
अंम्रितु वेखै परखै सदा नैणी ॥हे अमृत सर्वत्र त्यांच्या डोळ्यांनी पहा आणि पहा.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਥਾ ਕਹੈ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਅਵਰਾ ਆਖਿ ਸੁਨਾਵਣਿਆ ॥੨॥
अंम्रित कथा कहै सदा दिनु राती अवरा आखि सुनावणिआ ॥२॥ते रात्रंदिवस सतत अमृतमय उपदेश जपतात; त्याचा जप केल्याने ते इतरांना ते ऐकायला लावतात. ||2||
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
अंम्रित रंगि रता लिव लाए ॥परमेश्वराच्या अमृतमय प्रेमाने ओतप्रोत होऊन ते प्रेमाने त्यांचे लक्ष त्याच्यावर केंद्रित करतात.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਾਏ ॥
अंम्रितु गुरपरसादी पाए ॥गुरूंच्या कृपेने त्यांना हे अमृत प्राप्त होते.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਸਨਾ ਬੋਲੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਨਿ ਤਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੩॥
अंम्रितु रसना बोलै दिनु राती मनि तनि अंम्रितु पीआवणिआ ॥३॥ते रात्रंदिवस आपल्या जिभेने अमृत नामाचा जप करतात; या अमृताने त्यांचे मन आणि शरीर तृप्त होते. ||3||
ਸੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਜੁ ਚਿਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
सो किछु करै जु चिति न होई ॥देव जे करतो ते कोणाच्याही जाणीवेच्या पलीकडे आहे;
ਤਿਸ ਦਾ ਹੁਕਮੁ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥
तिस दा हुकमु मेटि न सकै कोई ॥त्याच्या आज्ञेचा हुकूम कोणीही पुसून टाकू शकत नाही.
ਹੁਕਮੇ ਵਰਤੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਹੁਕਮੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੪॥
हुकमे वरतै अंम्रित बाणी हुकमे अंम्रितु पीआवणिआ ॥४॥त्याच्या आज्ञेने शब्दाची अमृत बाणी प्रचलित होते आणि त्याच्या आज्ञेने आपण अमृत प्यायलो. ||4||
ਅਜਬ ਕੰਮ ਕਰਤੇ ਹਰਿ ਕੇਰੇ ॥
अजब कंम करते हरि केरे ॥निर्माता परमेश्वराच्या कृती अद्भुत आणि अद्भुत आहेत.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੂਲਾ ਜਾਂਦਾ ਫੇਰੇ ॥
इहु मनु भूला जांदा फेरे ॥हे मन भ्रमित होऊन पुनर्जन्माच्या चक्रात फिरते.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦਿ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੫॥
अंम्रित बाणी सिउ चितु लाए अंम्रित सबदि वजावणिआ ॥५॥जे आपले चैतन्य शब्दाच्या अमृत बाणीवर केंद्रित करतात, ते शब्दाच्या अमृतमय वाणीची स्पंदने ऐकतात. ||5||