श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1420


ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਝੋਕਿ ਵਰਸਦਾ ਬੂੰਦ ਪਵੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
चारे कुंडा झोकि वरसदा बूंद पवै सहजि सुभाइ ॥

ढग जड आहेत, खाली लोंबकळत आहेत आणि सर्व बाजूंनी पाऊस पडत आहे; पावसाचा थेंब नैसर्गिक सहजतेने प्राप्त होतो.

ਜਲ ਹੀ ਤੇ ਸਭ ਊਪਜੈ ਬਿਨੁ ਜਲ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ॥
जल ही ते सभ ऊपजै बिनु जल पिआस न जाइ ॥

पाण्यापासून सर्व काही निर्माण होते; पाण्याशिवाय तहान भागत नाही.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜਲੁ ਜਿਨਿ ਪੀਆ ਤਿਸੁ ਭੂਖ ਨ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥੫੫॥
नानक हरि जलु जिनि पीआ तिसु भूख न लागै आइ ॥५५॥

हे नानक, जो कोणी परमेश्वराचे पाणी पितो, त्याला पुन्हा कधीही भूक लागणार नाही. ||५५||

ਬਾਬੀਹਾ ਤੂੰ ਸਹਜਿ ਬੋਲਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
बाबीहा तूं सहजि बोलि सचै सबदि सुभाइ ॥

हे वर्षा पक्ष्या, नैसर्गिक शांती आणि शांततेने शब्द, ईश्वराचे खरे वचन बोल.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥
सभु किछु तेरै नालि है सतिगुरि दीआ दिखाइ ॥

सर्व काही तुझ्याबरोबर आहे; हे खरे गुरु तुम्हाला दाखवतील.

ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮਿਲੈ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
आपु पछाणहि प्रीतमु मिलै वुठा छहबर लाइ ॥

म्हणून स्वतःला समजून घ्या आणि आपल्या प्रियकराला भेटा; त्याची कृपा मुसळधार पाऊस पडेल.

ਝਿਮਿ ਝਿਮਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਸਦਾ ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥
झिमि झिमि अंम्रितु वरसदा तिसना भुख सभ जाइ ॥

थेंब थेंब, अमृताचा वर्षाव हळूवारपणे आणि हळूवारपणे होतो; तहान आणि भूक पूर्णपणे नाहीशी झाली आहे.

ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਨ ਹੋਵਈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
कूक पुकार न होवई जोती जोति मिलाइ ॥

तुझे रडणे आणि दु:खाचे ओरडणे थांबले आहे; तुमचा प्रकाश प्रकाशात विलीन होईल.

ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਵਨਿੑ ਸੋਹਾਗਣੀ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੫੬॥
नानक सुखि सवनि सोहागणी सचै नामि समाइ ॥५६॥

हे नानक, सुखी नववधू शांततेत झोपतात; ते खऱ्या नामात लीन होतात. ||५६||

ਧੁਰਹੁ ਖਸਮਿ ਭੇਜਿਆ ਸਚੈ ਹੁਕਮਿ ਪਠਾਇ ॥
धुरहु खसमि भेजिआ सचै हुकमि पठाइ ॥

आद्य भगवान आणि स्वामींनी त्यांच्या आदेशाचा खरा हुकूम पाठविला आहे.

ਇੰਦੁ ਵਰਸੈ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੂੜੑੀ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
इंदु वरसै दइआ करि गूड़ी छहबर लाइ ॥

इंद्र दयाळूपणे पाऊस पाडतो, जो मुसळधार पाऊस पडतो.

ਬਾਬੀਹੇ ਤਨਿ ਮਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਜਾਂ ਤਤੁ ਬੂੰਦ ਮੁਹਿ ਪਾਇ ॥
बाबीहे तनि मनि सुखु होइ जां ततु बूंद मुहि पाइ ॥

वर्षा पक्ष्याचे शरीर आणि मन प्रसन्न होते. जेव्हा पावसाचा थेंब तोंडात येतो तेव्हाच.

ਅਨੁ ਧਨੁ ਬਹੁਤਾ ਉਪਜੈ ਧਰਤੀ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥
अनु धनु बहुता उपजै धरती सोभा पाइ ॥

कणीस उच्च होते, संपत्ती वाढते आणि पृथ्वी सौंदर्याने सुशोभित होते.

ਅਨਦਿਨੁ ਲੋਕੁ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
अनदिनु लोकु भगति करे गुर कै सबदि समाइ ॥

रात्रंदिवस लोक भक्तिभावाने भगवंताची आराधना करतात आणि गुरूंच्या वचनात लीन होतात.

ਆਪੇ ਸਚਾ ਬਖਸਿ ਲਏ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਰੈ ਰਜਾਇ ॥
आपे सचा बखसि लए करि किरपा करै रजाइ ॥

खरा प्रभू स्वतः त्यांना क्षमा करतो, आणि त्यांच्या दयेचा वर्षाव करून, तो त्यांना त्याच्या इच्छेनुसार चालण्यास प्रवृत्त करतो.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹੁ ਕਾਮਣੀ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
हरि गुण गावहु कामणी सचै सबदि समाइ ॥

हे नववधूंनो, परमेश्वराचे गुणगान गा आणि त्याच्या खऱ्या शब्दात लीन व्हा.

ਭੈ ਕਾ ਸਹਜੁ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰਿਹੁ ਸਚਿ ਰਹਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
भै का सहजु सीगारु करिहु सचि रहहु लिव लाइ ॥

भगवंताचे भय हेच तुमची शोभा असू द्या, आणि खऱ्या परमेश्वराशी प्रेमाने संलग्न राहा.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੋ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥੫੭॥
नानक नामो मनि वसै हरि दरगह लए छडाइ ॥५७॥

हे नानक, नाम मनात वास करते, आणि नश्वराचा उद्धार परमेश्वराच्या दरबारात होतो. ||५७||

ਬਾਬੀਹਾ ਸਗਲੀ ਧਰਤੀ ਜੇ ਫਿਰਹਿ ਊਡਿ ਚੜਹਿ ਆਕਾਸਿ ॥
बाबीहा सगली धरती जे फिरहि ऊडि चड़हि आकासि ॥

रेनबर्ड आकाशातून उंच भरारी घेत पृथ्वीभर फिरत असतो.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਜਲੁ ਪਾਈਐ ਚੂਕੈ ਭੂਖ ਪਿਆਸ ॥
सतिगुरि मिलिऐ जलु पाईऐ चूकै भूख पिआस ॥

पण तो पाण्याचा थेंब प्राप्त करतो, जेव्हा तो खऱ्या गुरूंना भेटतो आणि तेव्हाच त्याची भूक आणि तहान दूर होते.

ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸ ਕੈ ਪਾਸਿ ॥
जीउ पिंडु सभु तिस का सभु किछु तिस कै पासि ॥

आत्मा आणि शरीर आणि सर्व त्याच्या मालकीचे आहेत; सर्व काही त्याचे आहे.

ਵਿਣੁ ਬੋਲਿਆ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥
विणु बोलिआ सभु किछु जाणदा किसु आगै कीचै अरदासि ॥

त्याला सर्व काही माहित आहे, न सांगता; आपण कोणाला प्रार्थना करावी?

ਨਾਨਕ ਘਟਿ ਘਟਿ ਏਕੋ ਵਰਤਦਾ ਸਬਦਿ ਕਰੇ ਪਰਗਾਸ ॥੫੮॥
नानक घटि घटि एको वरतदा सबदि करे परगास ॥५८॥

हे नानक, एकच परमेश्वर प्रत्येकाच्या हृदयात व्याप्त आणि व्यापत आहे; शब्दाचे वचन प्रकाश आणते. ||५८||

ਨਾਨਕ ਤਿਸੈ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਮਾਇ ॥
नानक तिसै बसंतु है जि सतिगुरु सेवि समाइ ॥

हे नानक, जो खऱ्या गुरूंची सेवा करतो त्याला वसंत ऋतु येतो.

ਹਰਿ ਵੁਠਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਭੁ ਪਰਫੜੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹਰੀਆਵਲੁ ਹੋਇ ॥੫੯॥
हरि वुठा मनु तनु सभु परफड़ै सभु जगु हरीआवलु होइ ॥५९॥

परमेश्वर त्याच्यावर दयेचा वर्षाव करतो आणि त्याचे मन आणि शरीर पूर्णपणे बहरते; संपूर्ण जग हिरवेगार आणि टवटवीत होते. ||५९||

ਸਬਦੇ ਸਦਾ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥
सबदे सदा बसंतु है जितु तनु मनु हरिआ होइ ॥

शब्दाचे वचन चिरंतन वसंत आणते; ते मन आणि शरीराला टवटवीत करते.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਜਿਨਿ ਸਿਰਿਆ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥੬੦॥
नानक नामु न वीसरै जिनि सिरिआ सभु कोइ ॥६०॥

हे नानक, ज्याने सर्वाना निर्माण केले आहे, त्या परमेश्वराचे नाम विसरू नका. ||60||

ਨਾਨਕ ਤਿਨਾ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥
नानक तिना बसंतु है जिना गुरमुखि वसिआ मनि सोइ ॥

हे नानक, हा वसंत ऋतु आहे, त्या गुरुमुखांसाठी, ज्यांच्या मनात परमेश्वर वास करतो.

ਹਰਿ ਵੁਠੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਪਰਫੜੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥੬੧॥
हरि वुठै मनु तनु परफड़ै सभु जगु हरिआ होइ ॥६१॥

जेव्हा परमेश्वर दया करतो तेव्हा मन आणि शरीर फुलून जाते आणि सर्व जग हिरवेगार होते. ||61||

ਵਡੜੈ ਝਾਲਿ ਝਲੁੰਭਲੈ ਨਾਵੜਾ ਲਈਐ ਕਿਸੁ ॥
वडड़ै झालि झलुंभलै नावड़ा लईऐ किसु ॥

पहाटे कोणाचे नामस्मरण करावे?

ਨਾਉ ਲਈਐ ਪਰਮੇਸਰੈ ਭੰਨਣ ਘੜਣ ਸਮਰਥੁ ॥੬੨॥
नाउ लईऐ परमेसरै भंनण घड़ण समरथु ॥६२॥

उत्पत्ती आणि नाश करण्यास सर्वशक्तिमान असलेल्या दिव्य परमेश्वराच्या नामाचा जप करा. ||62||

ਹਰਹਟ ਭੀ ਤੂੰ ਤੂੰ ਕਰਹਿ ਬੋਲਹਿ ਭਲੀ ਬਾਣਿ ॥
हरहट भी तूं तूं करहि बोलहि भली बाणि ॥

पर्शियन चाक देखील गोड आणि उदात्त आवाजाने ओरडते, "टू! टू! तू! तू!".

ਸਾਹਿਬੁ ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ਹੈ ਕਿਆ ਉਚੀ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥
साहिबु सदा हदूरि है किआ उची करहि पुकार ॥

आपला स्वामी सदैव उपस्थित असतो; तू एवढ्या मोठ्या आवाजात त्याचा धावा का करतोस?

ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਕੀਆ ਤਿਸੈ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥
जिनि जगतु उपाइ हरि रंगु कीआ तिसै विटहु कुरबाणु ॥

ज्या परमेश्वराने जग निर्माण केले आणि ज्याला ते आवडते त्या परमेश्वराला मी अर्पण करतो.

ਆਪੁ ਛੋਡਹਿ ਤਾਂ ਸਹੁ ਮਿਲੈ ਸਚਾ ਏਹੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥
आपु छोडहि तां सहु मिलै सचा एहु वीचारु ॥

तुझा स्वार्थ सोडून दे, मग तू तुझ्या पतीला भेटशील. या सत्याचा विचार करा.

ਹਉਮੈ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਬੁਝਿ ਨ ਸਕਾ ਕਾਰ ॥
हउमै फिका बोलणा बुझि न सका कार ॥

उथळ अहंकाराने बोलणे, देवाचे मार्ग कोणालाच कळत नाहीत.

ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਤੁਝੈ ਧਿਆਇਦਾ ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਵਿਹਾਣ ॥
वणु त्रिणु त्रिभवणु तुझै धिआइदा अनदिनु सदा विहाण ॥

हे भगवान, जंगले, शेते आणि तिन्ही लोक तुझे ध्यान करतात; या मार्गाने ते त्यांचे दिवस आणि रात्र कायमचे घालवतात.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਕਰਿ ਕਰਿ ਥਕੇ ਵੀਚਾਰ ॥
बिनु सतिगुर किनै न पाइआ करि करि थके वीचार ॥

खऱ्या गुरूशिवाय कोणीही परमेश्वर शोधत नाही. याचा विचार करून लोक कंटाळले आहेत.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430