श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1190


ਗੁਰਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਹਿ ਆਪੁ ਜਾਇ ॥
गुरसबदु बीचारहि आपु जाइ ॥

गुरूंच्या वचनाचे चिंतन करा आणि अहंकारापासून मुक्त व्हा.

ਸਾਚ ਜੋਗੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਆਇ ॥੮॥
साच जोगु मनि वसै आइ ॥८॥

खरा योग तुमच्या मनात वास करेल. ||8||

ਜਿਨਿ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਦਿਤਾ ਤਿਸੁ ਚੇਤਹਿ ਨਾਹਿ ॥
जिनि जीउ पिंडु दिता तिसु चेतहि नाहि ॥

त्याने तुम्हाला शरीर आणि आत्मा दिला आहे, परंतु तुम्ही त्याचा विचारही करत नाही.

ਮੜੀ ਮਸਾਣੀ ਮੂੜੇ ਜੋਗੁ ਨਾਹਿ ॥੯॥
मड़ी मसाणी मूड़े जोगु नाहि ॥९॥

मूर्खा! कबरी आणि स्मशानभूमीला भेट देणे हा योग नाही. ||9||

ਗੁਣ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ਭਲੀ ਬਾਣਿ ॥
गुण नानकु बोलै भली बाणि ॥

नानक शब्दाच्या उदात्त, तेजस्वी बाणीचा जप करतात.

ਤੁਮ ਹੋਹੁ ਸੁਜਾਖੇ ਲੇਹੁ ਪਛਾਣਿ ॥੧੦॥੫॥
तुम होहु सुजाखे लेहु पछाणि ॥१०॥५॥

ते समजून घ्या, कौतुक करा. ||10||5||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
बसंतु महला १ ॥

बसंत, पहिली मेहल:

ਦੁਬਿਧਾ ਦੁਰਮਤਿ ਅਧੁਲੀ ਕਾਰ ॥
दुबिधा दुरमति अधुली कार ॥

द्वैत आणि दुष्ट मनाने, नश्वर आंधळेपणाने वागतो.

ਮਨਮੁਖਿ ਭਰਮੈ ਮਝਿ ਗੁਬਾਰ ॥੧॥
मनमुखि भरमै मझि गुबार ॥१॥

स्वार्थी मनमुख भटकतो, अंधारात हरवून जातो. ||1||

ਮਨੁ ਅੰਧੁਲਾ ਅੰਧੁਲੀ ਮਤਿ ਲਾਗੈ ॥
मनु अंधुला अंधुली मति लागै ॥

आंधळा आंधळा सल्ला पाळतो.

ਗੁਰ ਕਰਣੀ ਬਿਨੁ ਭਰਮੁ ਨ ਭਾਗੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुर करणी बिनु भरमु न भागै ॥१॥ रहाउ ॥

जोपर्यंत कोणी गुरूचा मार्ग घेत नाही तोपर्यंत त्याची शंका दूर होत नाही. ||1||विराम||

ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੁਲੇ ਗੁਰਮਤਿ ਨ ਭਾਈ ॥
मनमुखि अंधुले गुरमति न भाई ॥

मनमुख आंधळा असतो; त्याला गुरुची शिकवण आवडत नाही.

ਪਸੂ ਭਏ ਅਭਿਮਾਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥੨॥
पसू भए अभिमानु न जाई ॥२॥

तो पशू झाला आहे; तो त्याच्या अहंकारी अभिमानापासून मुक्त होऊ शकत नाही. ||2||

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜੰਤ ਉਪਾਏ ॥
लख चउरासीह जंत उपाए ॥

देवाने 8.4 दशलक्ष प्रजाती निर्माण केल्या.

ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਭਾਣੇ ਸਿਰਜਿ ਸਮਾਏ ॥੩॥
मेरे ठाकुर भाणे सिरजि समाए ॥३॥

माझे स्वामी आणि स्वामी, त्यांच्या इच्छेनुसार, त्यांची निर्मिती आणि नाश करतात. ||3||

ਸਗਲੀ ਭੂਲੈ ਨਹੀ ਸਬਦੁ ਅਚਾਰੁ ॥
सगली भूलै नही सबदु अचारु ॥

शब्द आणि सद्वर्तनाशिवाय सर्व भ्रमित आणि गोंधळलेले आहेत.

ਸੋ ਸਮਝੈ ਜਿਸੁ ਗੁਰੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥੪॥
सो समझै जिसु गुरु करतारु ॥४॥

यात फक्त त्यालाच निर्देश दिलेला आहे, ज्याला गुरू, निर्मात्याचा आशीर्वाद आहे. ||4||

ਗੁਰ ਕੇ ਚਾਕਰ ਠਾਕੁਰ ਭਾਣੇ ॥
गुर के चाकर ठाकुर भाणे ॥

गुरूंचे सेवक हे आपल्या स्वामींना प्रसन्न करतात.

ਬਖਸਿ ਲੀਏ ਨਾਹੀ ਜਮ ਕਾਣੇ ॥੫॥
बखसि लीए नाही जम काणे ॥५॥

प्रभु त्यांना क्षमा करतो, आणि ते यापुढे मृत्यूच्या दूताला घाबरत नाहीत. ||5||

ਜਿਨ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਏਕੋ ਭਾਇਆ ॥
जिन कै हिरदै एको भाइआ ॥

जे एका परमेश्वरावर मनापासून प्रेम करतात

ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੬॥
आपे मेले भरमु चुकाइआ ॥६॥

- तो त्यांच्या शंका दूर करतो आणि त्यांना स्वतःशी जोडतो. ||6||

ਬੇਮੁਹਤਾਜੁ ਬੇਅੰਤੁ ਅਪਾਰਾ ॥
बेमुहताजु बेअंतु अपारा ॥

देव स्वतंत्र, अंतहीन आणि अनंत आहे.

ਸਚਿ ਪਤੀਜੈ ਕਰਣੈਹਾਰਾ ॥੭॥
सचि पतीजै करणैहारा ॥७॥

सृष्टिकर्ता परमेश्वर सत्यावर प्रसन्न होतो. ||7||

ਨਾਨਕ ਭੂਲੇ ਗੁਰੁ ਸਮਝਾਵੈ ॥
नानक भूले गुरु समझावै ॥

हे नानक, गुरू चुकलेल्या आत्म्याला सूचना देतात.

ਏਕੁ ਦਿਖਾਵੈ ਸਾਚਿ ਟਿਕਾਵੈ ॥੮॥੬॥
एकु दिखावै साचि टिकावै ॥८॥६॥

तो त्याच्या आत सत्य बिंबवतो, आणि त्याला एकच परमेश्वर दाखवतो. ||8||6||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
बसंतु महला १ ॥

बसंत, पहिली मेहल:

ਆਪੇ ਭਵਰਾ ਫੂਲ ਬੇਲਿ ॥
आपे भवरा फूल बेलि ॥

तो स्वतःच भांबा, फळ आणि वेल आहे.

ਆਪੇ ਸੰਗਤਿ ਮੀਤ ਮੇਲਿ ॥੧॥
आपे संगति मीत मेलि ॥१॥

तो स्वतःच आपल्याला संगत - मंडळी आणि गुरू, आपला सर्वात चांगला मित्र यांच्याशी जोडतो. ||1||

ਐਸੀ ਭਵਰਾ ਬਾਸੁ ਲੇ ॥
ऐसी भवरा बासु ले ॥

ओ बंबल बी, तो सुगंध शोषून घे,

ਤਰਵਰ ਫੂਲੇ ਬਨ ਹਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
तरवर फूले बन हरे ॥१॥ रहाउ ॥

ज्यामुळे झाडे फुलतात आणि लाकडात हिरवीगार पाने येतात. ||1||विराम||

ਆਪੇ ਕਵਲਾ ਕੰਤੁ ਆਪਿ ॥
आपे कवला कंतु आपि ॥

तो स्वतः लक्ष्मी आहे आणि तो स्वतः तिचा पती आहे.

ਆਪੇ ਰਾਵੇ ਸਬਦਿ ਥਾਪਿ ॥੨॥
आपे रावे सबदि थापि ॥२॥

त्याने आपल्या शब्दाने जगाची स्थापना केली, आणि तो स्वतःच त्याचा आनंद घेतो. ||2||

ਆਪੇ ਬਛਰੂ ਗਊ ਖੀਰੁ ॥
आपे बछरू गऊ खीरु ॥

तो स्वतः वासरू, गाय आणि दूध आहे.

ਆਪੇ ਮੰਦਰੁ ਥੰਮੑੁ ਸਰੀਰੁ ॥੩॥
आपे मंदरु थंमु सरीरु ॥३॥

तो स्वतःच देह-वाड्याचा आधार आहे. ||3||

ਆਪੇ ਕਰਣੀ ਕਰਣਹਾਰੁ ॥
आपे करणी करणहारु ॥

तो स्वतःच कर्म आहे आणि तो स्वतःच कर्ता आहे.

ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥੪॥
आपे गुरमुखि करि बीचारु ॥४॥

गुरुमुख म्हणून तो स्वतःचा विचार करतो. ||4||

ਤੂ ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖਹਿ ਕਰਣਹਾਰੁ ॥
तू करि करि देखहि करणहारु ॥

तूच सृष्टी निर्माण करतोस आणि त्याच्याकडे टक लावून पाहतोस, हे सृष्टिकर्ता परमेश्वर.

ਜੋਤਿ ਜੀਅ ਅਸੰਖ ਦੇਇ ਅਧਾਰੁ ॥੫॥
जोति जीअ असंख देइ अधारु ॥५॥

अगणित प्राणी आणि प्राण्यांना तू तुझा आधार देतोस. ||5||

ਤੂ ਸਰੁ ਸਾਗਰੁ ਗੁਣ ਗਹੀਰੁ ॥
तू सरु सागरु गुण गहीरु ॥

तू सद्गुणांचा अथांग, अथांग सागर आहेस.

ਤੂ ਅਕੁਲ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਰਮ ਹੀਰੁ ॥੬॥
तू अकुल निरंजनु परम हीरु ॥६॥

तू अज्ञानी, निष्कलंक, परम उदात्त रत्न आहेस. ||6||

ਤੂ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਣ ਜੋਗੁ ॥
तू आपे करता करण जोगु ॥

निर्माण करण्याच्या सामर्थ्याने तुम्ही स्वतः निर्माता आहात.

ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਰਾਜਨ ਸੁਖੀ ਲੋਗੁ ॥੭॥
निहकेवलु राजन सुखी लोगु ॥७॥

तुम्ही स्वतंत्र राज्यकर्ते आहात, ज्याच्या लोकांना शांतता आहे. ||7||

ਨਾਨਕ ਧ੍ਰਾਪੇ ਹਰਿ ਨਾਮ ਸੁਆਦਿ ॥
नानक ध्रापे हरि नाम सुआदि ॥

नानक भगवंताच्या नामाच्या सूक्ष्म आस्वादाने तृप्त होतात.

ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਜਨਮੁ ਬਾਦਿ ॥੮॥੭॥
बिनु हरि गुर प्रीतम जनमु बादि ॥८॥७॥

प्रिय प्रभू आणि सद्गुरूंशिवाय जीवन व्यर्थ आहे. ||8||7||

ਬਸੰਤੁ ਹਿੰਡੋਲੁ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੨ ॥
बसंतु हिंडोलु महला १ घरु २ ॥

बसंत हिंडोल, पहिली मेहल, द्वितीय घर:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:

ਨਉ ਸਤ ਚਉਦਹ ਤੀਨਿ ਚਾਰਿ ਕਰਿ ਮਹਲਤਿ ਚਾਰਿ ਬਹਾਲੀ ॥
नउ सत चउदह तीनि चारि करि महलति चारि बहाली ॥

नऊ क्षेत्रे, सात खंड, चौदा विश्व, तीन गुण आणि चार युगे - या सर्वांची स्थापना तू सृष्टीच्या चार स्रोतांतून केलीस आणि त्यांना तुझ्या वाड्यांमध्ये बसवलेस.

ਚਾਰੇ ਦੀਵੇ ਚਹੁ ਹਥਿ ਦੀਏ ਏਕਾ ਏਕਾ ਵਾਰੀ ॥੧॥
चारे दीवे चहु हथि दीए एका एका वारी ॥१॥

त्याने एक एक करून चार दिवे चार युगांच्या हातात दिले. ||1||

ਮਿਹਰਵਾਨ ਮਧੁਸੂਦਨ ਮਾਧੌ ਐਸੀ ਸਕਤਿ ਤੁਮੑਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
मिहरवान मधुसूदन माधौ ऐसी सकति तुमारी ॥१॥ रहाउ ॥

हे दयाळू परमेश्वरा, राक्षसांचा नाश करणाऱ्या, लक्ष्मीच्या स्वामी, हीच तुझी शक्ती - तुझी शक्ती आहे. ||1||विराम||

ਘਰਿ ਘਰਿ ਲਸਕਰੁ ਪਾਵਕੁ ਤੇਰਾ ਧਰਮੁ ਕਰੇ ਸਿਕਦਾਰੀ ॥
घरि घरि लसकरु पावकु तेरा धरमु करे सिकदारी ॥

तुझी सेना ही प्रत्येकाच्या हृदयातील आग आहे. आणि धर्म - नीतिमान जगणे म्हणजे सत्ताधारी सरदार.

ਧਰਤੀ ਦੇਗ ਮਿਲੈ ਇਕ ਵੇਰਾ ਭਾਗੁ ਤੇਰਾ ਭੰਡਾਰੀ ॥੨॥
धरती देग मिलै इक वेरा भागु तेरा भंडारी ॥२॥

पृथ्वी तुझे उत्तम स्वयंपाकाचे भांडे आहे; तुमच्या जीवांना त्यांचे अंश एकदाच मिळतात. नियती तुझा द्वारपाल आहे. ||2||

ਨਾ ਸਾਬੂਰੁ ਹੋਵੈ ਫਿਰਿ ਮੰਗੈ ਨਾਰਦੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੀ ॥
ना साबूरु होवै फिरि मंगै नारदु करे खुआरी ॥

पण नश्वर अतृप्त होतो, आणि अधिकची याचना करतो; त्याचे चंचल मन त्याला बदनाम करते.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430