ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 445
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥
आवण जाणा भ्रमु भउ भागा हरि हरि हरि गुण गाइआ ॥त्याचे येणे-जाणे, शंका आणि भीती यांचा अंत होतो आणि तो हर, हर, हर असे परमेश्वराचे गुणगान गातो.
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਵਿਖ ਦੁਖ ਉਤਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥
जनम जनम के किलविख दुख उतरे हरि हरि नामि समाइआ ॥अगणित अवतारांची पापे आणि वेदना धुऊन जातात आणि तो हर, हर नामात विलीन होतो.
ਜਿਨ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਧੁਰਿ ਭਾਗ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ਤਿਨ ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਪਰਵਾਣੁ ਜੀਉ ॥
जिन हरि धिआइआ धुरि भाग लिखि पाइआ तिन सफलु जनमु परवाणु जीउ ॥ज्यांना अशा पूर्वनियोजित प्रारब्धाने आशीर्वाद दिलेले असतात, ते परमेश्वराचे चिंतन करतात आणि त्यांचे जीवन फलदायी आणि मंजूर होते.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ਪਰਮ ਸੁਖ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਲਾਹਾ ਪਦੁ ਨਿਰਬਾਣੁ ਜੀਉ ॥੩॥
हरि हरि मनि भाइआ परम सुख पाइआ हरि लाहा पदु निरबाणु जीउ ॥३॥ज्याचे मन भगवंत, हर, हरवर प्रेम करते, त्याला परम शांती प्राप्त होते. तो परमेश्वराच्या नामाचा, निर्वाण स्थितीचा लाभ घेतो. ||3||
ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਮੀਠ ਲਗਾਨਾ ਤੇ ਜਨ ਪਰਧਾਨਾ ਤੇ ਊਤਮ ਹਰਿ ਹਰਿ ਲੋਗ ਜੀਉ ॥
जिन हरि मीठ लगाना ते जन परधाना ते ऊतम हरि हरि लोग जीउ ॥ज्यांना परमेश्वर गोड वाटतो ते लोक साजरे करतात. परमेश्वराचे ते लोक किती उच्च आहेत, हर, हर.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਖਾਈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਰਸ ਭੋਗ ਜੀਉ ॥
हरि नामु वडाई हरि नामु सखाई गुरसबदी हरि रस भोग जीउ ॥परमेश्वराचे नाव हे त्यांचे गौरवशाली मोठेपण आहे; प्रभूचे नाव त्यांचे सहकारी आणि सहाय्यक आहे. गुरूंच्या वचनातून ते परमेश्वराच्या उदात्त तत्वाचा आनंद घेतात.
ਹਰਿ ਰਸ ਭੋਗ ਮਹਾ ਨਿਰਜੋਗ ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥
हरि रस भोग महा निरजोग वडभागी हरि रसु पाइआ ॥ते परमेश्वराच्या उदात्त तत्वाचा आनंद घेतात आणि पूर्णपणे अलिप्त राहतात. मोठ्या भाग्याने त्यांना परमेश्वराचे उदात्त सार प्राप्त होते.
ਸੇ ਧੰਨੁ ਵਡੇ ਸਤ ਪੁਰਖਾ ਪੂਰੇ ਜਿਨ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
से धंनु वडे सत पुरखा पूरे जिन गुरमति नामु धिआइआ ॥जे गुरुंच्या उपदेशाने भगवंताच्या नामाचे चिंतन करतात ते खूप धन्य आणि खरोखरच परिपूर्ण आहेत.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਰੇਣੁ ਮੰਗੈ ਪਗ ਸਾਧੂ ਮਨਿ ਚੂਕਾ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਜੀਉ ॥
जनु नानकु रेणु मंगै पग साधू मनि चूका सोगु विजोगु जीउ ॥सेवक नानक पवित्राच्या चरणांची धूळ मागतो; त्याचे मन दु:ख आणि वियोगापासून मुक्त होते.
ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਮੀਠ ਲਗਾਨਾ ਤੇ ਜਨ ਪਰਧਾਨਾ ਤੇ ਊਤਮ ਹਰਿ ਹਰਿ ਲੋਗ ਜੀਉ ॥੪॥੩॥੧੦॥
जिन हरि मीठ लगाना ते जन परधाना ते ऊतम हरि हरि लोग जीउ ॥४॥३॥१०॥ज्यांना परमेश्वर गोड वाटतो ते लोक साजरे करतात. परमेश्वराचे ते लोक किती उच्च आहेत, हर, हर. ||4||3||10||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥
आसा महला ४ ॥Aasaa, Fourth Mehl:
ਸਤਜੁਗਿ ਸਭੁ ਸੰਤੋਖ ਸਰੀਰਾ ਪਗ ਚਾਰੇ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ਜੀਉ ॥
सतजुगि सभु संतोख सरीरा पग चारे धरमु धिआनु जीउ ॥सत्युगाच्या सुवर्णयुगात, प्रत्येकाने समाधान आणि ध्यानाला मूर्त रूप दिले; धर्म चार पायावर उभा राहिला.
ਮਨਿ ਤਨਿ ਹਰਿ ਗਾਵਹਿ ਪਰਮ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਿਆਨੁ ਜੀਉ ॥
मनि तनि हरि गावहि परम सुखु पावहि हरि हिरदै हरि गुण गिआनु जीउ ॥मनाने आणि शरीराने त्यांनी भगवंताचे गायन केले आणि परम शांती प्राप्त केली. त्यांच्या अंतःकरणात परमेश्वराच्या तेजस्वी सद्गुणांचे आध्यात्मिक ज्ञान होते.
ਗੁਣ ਗਿਆਨੁ ਪਦਾਰਥੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਿਰਤਾਰਥੁ ਸੋਭਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਈ ॥
गुण गिआनु पदारथु हरि हरि किरतारथु सोभा गुरमुखि होई ॥त्यांची संपत्ती म्हणजे प्रभूच्या वैभवशाली सद्गुणांचे आध्यात्मिक ज्ञान होते; परमेश्वर हे त्यांचे यश होते आणि गुरुमुखाप्रमाणे जगणे हा त्यांचा गौरव होता.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੋ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
अंतरि बाहरि हरि प्रभु एको दूजा अवरु न कोई ॥आतून आणि बाहेरून, त्यांनी फक्त एकच परमेश्वर देव पाहिला; त्यांच्यासाठी दुसरा दुसरा कोणताही नव्हता.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਖਾਈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ਜੀਉ ॥
हरि हरि लिव लाई हरि नामु सखाई हरि दरगह पावै मानु जीउ ॥त्यांनी आपले चैतन्य प्रेमाने परमेश्वर, हर, हर यावर केंद्रित केले. प्रभूचे नाव त्यांचे सोबती होते आणि परमेश्वराच्या दरबारात त्यांना मान मिळाला.
ਸਤਜੁਗਿ ਸਭੁ ਸੰਤੋਖ ਸਰੀਰਾ ਪਗ ਚਾਰੇ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ਜੀਉ ॥੧॥
सतजुगि सभु संतोख सरीरा पग चारे धरमु धिआनु जीउ ॥१॥सत्युगाच्या सुवर्णयुगात, प्रत्येकाने समाधान आणि ध्यानाला मूर्त रूप दिले; धर्म चार पायावर उभा राहिला. ||1||
ਤੇਤਾ ਜੁਗੁ ਆਇਆ ਅੰਤਰਿ ਜੋਰੁ ਪਾਇਆ ਜਤੁ ਸੰਜਮ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ਜੀਉ ॥
तेता जुगु आइआ अंतरि जोरु पाइआ जतु संजम करम कमाइ जीउ ॥त्यानंतर त्रययुगाचे रौप्य युग आले; पुरुषांच्या मनावर सत्तेचे राज्य होते आणि ते ब्रह्मचर्य आणि स्वयंशिस्त पाळत होते.
ਪਗੁ ਚਉਥਾ ਖਿਸਿਆ ਤ੍ਰੈ ਪਗ ਟਿਕਿਆ ਮਨਿ ਹਿਰਦੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਜਲਾਇ ਜੀਉ ॥
पगु चउथा खिसिआ त्रै पग टिकिआ मनि हिरदै क्रोधु जलाइ जीउ ॥धर्माचा चौथा पाय सोडला आणि तीन राहिले. त्यांची अंतःकरणे व मन क्रोधाने भडकले.
ਮਨਿ ਹਿਰਦੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਮਹਾ ਬਿਸਲੋਧੁ ਨਿਰਪ ਧਾਵਹਿ ਲੜਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
मनि हिरदै क्रोधु महा बिसलोधु निरप धावहि लड़ि दुखु पाइआ ॥त्यांची अंतःकरणे आणि मने क्रोधाच्या भयंकर विषारी साराने भरलेली होती. राजे युद्धे लढले आणि फक्त वेदना मिळवल्या.
ਅੰਤਰਿ ਮਮਤਾ ਰੋਗੁ ਲਗਾਨਾ ਹਉਮੈ ਅਹੰਕਾਰੁ ਵਧਾਇਆ ॥
अंतरि ममता रोगु लगाना हउमै अहंकारु वधाइआ ॥त्यांचे मन अहंकाराच्या आजाराने ग्रासले होते आणि त्यांच्यात स्वाभिमान आणि अहंकार वाढला होता.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਧਾਰੀ ਮੇਰੈ ਠਾਕੁਰਿ ਬਿਖੁ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਹਿ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥
हरि हरि क्रिपा धारी मेरै ठाकुरि बिखु गुरमति हरि नामि लहि जाइ जीउ ॥जर माझा प्रभु, हर, हर, त्याची दया दाखवतो, तर माझा स्वामी आणि स्वामी गुरूंच्या उपदेशाने आणि भगवंताच्या नामाने विष नाहीसे करतात.
ਤੇਤਾ ਜੁਗੁ ਆਇਆ ਅੰਤਰਿ ਜੋਰੁ ਪਾਇਆ ਜਤੁ ਸੰਜਮ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ਜੀਉ ॥੨॥
तेता जुगु आइआ अंतरि जोरु पाइआ जतु संजम करम कमाइ जीउ ॥२॥त्यानंतर त्रययुगाचे रौप्य युग आले; पुरुषांच्या मनावर सत्तेचे राज्य होते आणि ते ब्रह्मचर्य आणि स्वयंशिस्त पाळत होते. ||2||
ਜੁਗੁ ਦੁਆਪੁਰੁ ਆਇਆ ਭਰਮਿ ਭਰਮਾਇਆ ਹਰਿ ਗੋਪੀ ਕਾਨੑੁ ਉਪਾਇ ਜੀਉ ॥
जुगु दुआपुरु आइआ भरमि भरमाइआ हरि गोपी कानु उपाइ जीउ ॥द्वापर युगाचे पितळ युग आले आणि लोक संशयाने भटकले. परमेश्वराने गोपी आणि कृष्ण निर्माण केले.
ਤਪੁ ਤਾਪਨ ਤਾਪਹਿ ਜਗ ਪੁੰਨ ਆਰੰਭਹਿ ਅਤਿ ਕਿਰਿਆ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ਜੀਉ ॥
तपु तापन तापहि जग पुंन आरंभहि अति किरिआ करम कमाइ जीउ ॥पश्चात्तापकर्त्यांनी तपश्चर्या केली, त्यांनी पवित्र मेजवानी आणि दान केले आणि अनेक विधी आणि धार्मिक विधी केले.
ਕਿਰਿਆ ਕਰਮ ਕਮਾਇਆ ਪਗ ਦੁਇ ਖਿਸਕਾਇਆ ਦੁਇ ਪਗ ਟਿਕੈ ਟਿਕਾਇ ਜੀਉ ॥
किरिआ करम कमाइआ पग दुइ खिसकाइआ दुइ पग टिकै टिकाइ जीउ ॥त्यांनी अनेक विधी आणि धार्मिक संस्कार केले; धर्माचे दोन पाय निघून गेले आणि फक्त दोन पाय उरले.
ਮਹਾ ਜੁਧ ਜੋਧ ਬਹੁ ਕੀਨੑੇ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਪਚੈ ਪਚਾਇ ਜੀਉ ॥
महा जुध जोध बहु कीने विचि हउमै पचै पचाइ जीउ ॥त्यामुळे अनेक वीरांनी महान युद्धे केली; त्यांच्या अहंकारात ते उद्ध्वस्त झाले आणि त्यांनी इतरांचाही नाश केला.
ਦੀਨ ਦਇਆਲਿ ਗੁਰੁ ਸਾਧੁ ਮਿਲਾਇਆ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਮਲੁ ਲਹਿ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥
दीन दइआलि गुरु साधु मिलाइआ मिलि सतिगुर मलु लहि जाइ जीउ ॥गरीबांवर दयाळू परमेश्वराने त्यांना पवित्र गुरूंना भेटायला नेले. खऱ्या गुरूंच्या भेटीने त्यांची घाण धुऊन जाते.
ਜੁਗੁ ਦੁਆਪੁਰੁ ਆਇਆ ਭਰਮਿ ਭਰਮਾਇਆ ਹਰਿ ਗੋਪੀ ਕਾਨੑੁ ਉਪਾਇ ਜੀਉ ॥੩॥
जुगु दुआपुरु आइआ भरमि भरमाइआ हरि गोपी कानु उपाइ जीउ ॥३॥द्वापर युगाचे पितळ युग आले आणि लोक संशयाने भटकले. परमेश्वराने गोपी आणि कृष्ण निर्माण केले. ||3||