परमेश्वरा, मी तुझ्यावर खऱ्या प्रेमात सामील झालो आहे.
मी तुझ्याशी जोडले आहे, आणि मी इतर सर्वांशी तोडले आहे. ||3||
मी जिथे जातो तिथे तुझी सेवा करतो.
हे परमात्मा, तुझ्याशिवाय दुसरा कोणी स्वामी नाही. ||4||
तुझे ध्यान केल्याने, तुझे स्मरण केल्याने मृत्यूचे फास कापले जाते.
भक्तिपूजेची प्राप्ती करण्यासाठी, रविदास तुझे गायन करतात, हे प्रभु. ||5||5||
शरीर ही पाण्याची भिंत आहे, ज्याला हवेच्या खांबांनी आधार दिला आहे; अंडी आणि शुक्राणू हे तोफ आहेत.
फ्रेमवर्क हाडे, मांस आणि शिरा बनलेले आहे; गरीब आत्मा-पक्षी त्यात राहतो. ||1||
हे नश्वर, माझे काय आणि तुझे काय?
आत्मा झाडावर बसलेल्या पक्ष्यासारखा आहे. ||1||विराम||
तुम्ही पाया घालता आणि भिंती बांधता.
पण शेवटी, साडेतीन हात ही तुमची मोजलेली जागा असेल. ||2||
तुम्ही तुमचे केस सुंदर बनवता आणि डोक्यावर स्टाईलिश पगडी घाला.
पण शेवटी हा देह राखेचा ढीग होऊन जाईल. ||3||
तुझे राजवाडे उंच आहेत आणि तुझ्या नववधू सुंदर आहेत.
परंतु प्रभूच्या नावाशिवाय तुम्ही खेळ पूर्णपणे गमावाल. ||4||
माझा सामाजिक दर्जा कमी आहे, माझा वंश कमी आहे आणि माझे जीवन दयनीय आहे.
हे तेजस्वी परमेश्वरा, माझ्या राजा, मी तुझ्या आश्रयाला आलो आहे; असे रवी दास, मोचेकार म्हणतात. ||5||6||
मी एक शूमेकर आहे, परंतु मला शूज कसे दुरुस्त करावे हे माहित नाही.
लोक माझ्याकडे बूट दुरुस्त करायला येतात. ||1||विराम||
त्यांना शिवण्यासाठी माझ्याकडे वलय नाही;
त्यांना पॅच करण्यासाठी माझ्याकडे चाकू नाही. ||1||
दुरुस्त करणे, दुरुस्त करणे, लोक त्यांचे जीवन वाया घालवतात आणि स्वतःचा नाश करतात.
सुधारण्यात माझा वेळ वाया न घालवता, मला परमेश्वर सापडला आहे. ||2||
रविदास परमेश्वराचे नामस्मरण करतात;
तो मृत्यूच्या दूताशी संबंधित नाही. ||3||7||
राग सोरट, भक्त भीखन जीचे वचन:
एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:
माझ्या डोळ्यात अश्रू आले, माझे शरीर अशक्त झाले आहे आणि माझे केस दुधाळ पांढरे झाले आहेत.
माझा घसा घट्ट आहे आणि मी एक शब्दही उच्चारू शकत नाही; मी आता काय करू शकतो? मी निव्वळ नश्वर आहे. ||1||
हे प्रभु, माझा राजा, जगाच्या बागेचा माळी, माझा चिकित्सक हो,
आणि मला वाचवा, तुझ्या संत. ||1||विराम||
माझे डोके दुखत आहे, माझे शरीर जळत आहे आणि माझे हृदय वेदनांनी भरले आहे.
असा रोग मला ग्रासला आहे; तो बरा करण्यासाठी कोणतेही औषध नाही. ||2||
भगवंताचे नाम, अमृतमय, निष्कलंक पाणी, हे जगातील सर्वोत्तम औषध आहे.
सेवक भीखन म्हणतो, गुरुच्या कृपेने मला मोक्षाचे द्वार सापडले आहे. ||3||1||
हेच नाम, भगवंताचे नाम, अमूल्य रत्न, अत्यंत उदात्त संपत्ती, जे मला सत्कर्मातून मिळाले आहे.
नानाविध प्रयत्नांनी मी ते माझ्या हृदयात धारण केले आहे; हा दागिना लपवून लपवता येत नाही. ||1||
परमेश्वराची स्तुती बोलून करता येत नाही.
ते मूकांना दिलेल्या गोड मिठाईसारखे आहेत. ||1||विराम||
जीभ बोलतात, कान ऐकतात आणि मन परमेश्वराचे चिंतन करते; त्यांना शांती आणि आराम मिळतो.
म्हणे भीखन, माझे डोळे तृप्त; मी जिकडे पाहतो तिकडे मला परमेश्वर दिसतो. ||2||2||