ना शरीर, ना घर, ना प्रेम चिरकाल टिकत नाही. तू मायेच्या नशेत आहेस; किती दिवस तुला त्यांचा अभिमान वाटेल?
ना मुकुट, ना छत, ना सेवक कायम टिकतात. तुमचं आयुष्य निघून जातंय याचा तुम्ही मनात विचार करत नाही.
रथ, घोडे, हत्ती किंवा राजे सिंहासन हे सर्वकाळ टिकणार नाही. एका झटक्यात, तुम्हाला त्यांना सोडावे लागेल आणि नग्न अवस्थेत निघून जावे लागेल.
ना योद्धा, ना वीर, ना राजा किंवा शासक कायम टिकत नाही; हे आपल्या डोळ्यांनी पहा.
ना किल्ला, ना निवारा, ना खजिना तुम्हाला वाचवणार नाही; वाईट कृत्ये करून तुम्ही रिकाम्या हाताने जाल.
मित्र, मुले, जोडीदार आणि मित्र - यापैकी कोणीही कायमचे टिकत नाही; ते झाडाच्या सावलीप्रमाणे बदलतात.
देव हा परिपूर्ण आदिम प्राणी आहे, नम्रांवर दयाळू आहे; प्रत्येक क्षणी, दुर्गम आणि अनंत त्याचे स्मरण करा.
हे महान प्रभु आणि स्वामी, सेवक नानक तुझे अभयारण्य शोधत आहे; कृपा करून त्याच्यावर दयेचा वर्षाव कर आणि त्याला पार पाड. ||5||
मी माझा जीवनाचा श्वास वापरला आहे, माझा स्वाभिमान विकला आहे, दानासाठी भीक मागितली आहे, महामार्गावर दरोडा टाकला आहे आणि माझी चेतना प्रेम आणि संपत्ती मिळविण्याच्या प्रयत्नात समर्पित केली आहे.
मी ते माझे मित्र, नातेवाईक, सोबती, मुले आणि भावंडांपासून गुप्तपणे लपवून ठेवले आहे.
मी खोटेपणाचे आचरण करत, माझे शरीर जाळून आणि म्हातारे होत राहिलो.
मी सत्कर्मे, धार्मिकता आणि धर्म, स्वयंशिस्त, पवित्रता, धार्मिक व्रत आणि सर्व चांगले मार्ग सोडले; मी चंचल मायेशी जोडले.
पशू आणि पक्षी, झाडे आणि पर्वत - अशा अनेक मार्गांनी मी पुनर्जन्मात हरवून गेलो.
मला भगवंताचे नाम, क्षणभर किंवा क्षणभरही आठवले नाही. तो नम्रांचा स्वामी आहे, सर्व जीवनाचा स्वामी आहे.
खाणेपिणे आणि गोड आणि चविष्ट पदार्थ शेवटच्या क्षणी पूर्णपणे कडू झाले.
हे नानक, संतांच्या समाजात, त्यांच्या चरणी माझा उद्धार झाला; मायेच्या नशेत असलेले इतर सर्व काही सोडून गेले आहेत. ||6||
ब्रह्मा, शिव, वेद आणि मूक ऋषी प्रेमाने आणि आनंदाने त्यांच्या प्रभु आणि स्वामीची स्तुती करतात.
इंद्र, विष्णू आणि गोरख, जे पृथ्वीवर येतात आणि नंतर पुन्हा स्वर्गात जातात, ते परमेश्वराला शोधतात.
सिद्ध, मानव, देव आणि दानव त्यांच्या रहस्याचा एक छोटासा भाग देखील शोधू शकत नाहीत.
प्रभूचे नम्र सेवक त्यांच्या प्रिय देवावर प्रेम आणि प्रेमाने ओतलेले आहेत; भक्तिपूजेच्या आनंदात ते त्याच्या दर्शनाच्या धन्य दर्शनात लीन होतात.
पण जे लोक त्याला सोडून दुसऱ्याकडे भीक मागतात, त्यांची तोंडे, दात आणि जीभ झिजलेली दिसेल.
हे माझ्या मूर्ख मन, शांती देणाऱ्या परमेश्वराचे स्मरण कर. दास नानक या शिकवणी देतात. ||7||
मायेचे सुख नाहीसे होईल. संशयाने, नश्वर भावनिक आसक्तीच्या खोल गडद गर्तेत पडतो.
तो इतका गर्विष्ठ आहे, की आकाशही त्याला सामावू शकत नाही. त्याचे पोट खत, हाडे आणि कृमींनी भरले आहे.
भ्रष्टाचाराच्या महाविषाच्या निमित्तानं तो दहा दिशांना धावतो. तो इतरांची संपत्ती चोरतो आणि शेवटी स्वतःच्या अज्ञानाने त्याचा नाश होतो.
त्याचे तारुण्य निघून जाते, म्हातारपणाच्या आजारांनी त्याला पकडले आणि मृत्यूचा दूत त्याला शिक्षा करतो; तो मरतो तो मृत्यू.
तो अगणित अवतारांत नरक यातना भोगतो; तो वेदना आणि निषेधाच्या गर्तेत सडतो.
हे नानक, ज्यांना संत दयाळूपणे आपले मानतात, ते त्यांच्या प्रेमळ भक्तीपूजेने पार जातात. ||8||
सर्व पुण्य प्राप्त होतात, सर्व फळे आणि बक्षिसे, आणि मनाच्या इच्छा; माझ्या आशा पूर्ण झाल्या आहेत.
औषध, मंत्र, जादूचे आकर्षण, सर्व आजार बरे करेल आणि सर्व वेदना पूर्णपणे काढून टाकेल.