Tugtar onóir agus ceiliúr don Ghúrú Foirfe; Bhain sé pianta m'intinne amach. ||2||
Is mise seirbhíseach agus sclábhaí mo Mháistir; cén t-uafás glórmhar a thig liom cur síos a dhéanamh air?
Maitheann an Máistir Foirfe, trí Phléisiúr a Thoil, agus ansin cleachtann duine an Fhírinne.
Is íobairt mé do mo Ghúrú, a aontaíonn na cinn scartha arís. ||3||
Tá intleacht a sheirbhíseach agus a sclábhaí uasal agus fíor; is amhlaidh a dhéanann intleacht an Ghúrú é.
Tá intuition na ndaoine atá fíor álainn; tá intleacht an manmukh féin-toilteanach insipid.
Is leatsa m'intinn agus m'aigne, a Dhia; ón tús, is í an Fhírinne an t-aon tacaíocht atá agam. ||4||
San Fhírinne suím agus seasaim; Bím ag ithe agus ag labhairt na Fírinne.
Leis an Fhírinne i m'fhiosracht, cruinním saibhreas na Fírinne, agus ólaim i n-éirim sublime na Fírinne.
I dteach na Fírinne, cosnaíonn an Fíor-Thiarna mé; Labhraím Focail Theagasc an Ghúrú le grá. ||5||
Tá an manmukh féin-willed an-leisciúil; tá sé gafa san fhásach.
Tarraingítear chun an bhaoite é, agus de shíor ag piocadh air, bíonn sé gafa; tá a nasc leis an Tiarna scriosta.
De réir Gúrú's Grace, tá duine saortha, súite i dtráma primal na Fírinne. ||6||
Bíonn a sclábhaí á tholladh go leanúnach tríd le grá agus le gean do Dhia.
Gan an Tiarna Fíor, dóitear anam an duine bhréagach truaillithe go luaithreach.
Ag tréigean gach gníomh olc, trasnaíonn sé anonn i mbád na Fírinne. ||7||
Iad siúd a bhfuil dearmad déanta ar an Naam, níl aon bhaile, aon áit scíthe.
Tréigeann sclábhaí an Tiarna saint agus astú, agus faigheann sé Ainm an Tiarna.
Má logann Tú é, a Thiarna, tá sé aontaithe leat; Is íobairt é Nanak. ||8||4||
Maaroo, An Chéad Mhehl:
Tréigeann sclábhaí an Tiarna a mhórtas meabhrach, trí Eagla an Ghúrú, go hintuigthe agus go héasca.
Tuigeann an sclábhaí a Thiarna agus a Mháistir; is glórmhar a mhórgacht!
Ag bualadh lena Thiarna agus a Mháistir, faigheann sé síocháin; Ní féidir cur síos a dhéanamh ar a luach. ||1||
Tá mé an daor agus seirbhíseach do mo Thiarna agus Máistir; tá gach glóir do mo Mháistir.
Le Grásta Ghúrú, slánaítear mé, i dTearmann an Tiarna. ||1||Sos||
Tá an tasc is fearr tugtha don sclábhaí, ag Ceannasaíocht Phríomhúil an Mháistir.
Tuigeann an sclábhaí Hukam a Cheannais, agus géilleann sé dá thoil go deo.
Deonaíonn an Tiarna Rí Féin maithiúnas; cé chomh glórmhar é a mhórúlacht! ||2||
Tá Sé Féin Fíor, agus tá gach rud Fíor; nochtar é seo trí Fhocal Shabad an Ghúrú.
Is é amháin a fhreastalaíonn ortsa, a d'ordaigh Tú é sin a dhéanamh.
Gan freastal air, ní fhaigheann aon duine é; i ndualgas agus in amhras, tá siad scriosta. ||3||
Conas is féidir linn dearmad a dhéanamh air as ár n-intinn? Méadaíonn na bronntanais a bhronnann sé ó lá go lá.
Anam agus corp, is leis go léir; Insileadh sé an anáil isteach chugainn.
Má thaispeánann sé a thrócaire, déanaimid freastal air; ag freastal air, cumascaimid san Fhírinne. ||4||
Tá sé ina sclábhaí an Tiarna amháin, a fhanann marbh agus fós beo, agus scriosann egotism ón taobh istigh.
Bristear a bhannaí, múchtar tine a mhian, agus saortar é.
Tá stór Naam, Ainm an Tiarna, laistigh de chách, ach is fíor-annamh iad siúd, mar Gurmukh, a fhaigheann é. ||5||
Laistigh de sclábhaí an Tiarna, níl aon bhua ar chor ar bith; tá sclábhaí an Tiarna go hiomlán neamhfhiúntach.
Níl aon Tabharthóir chomh mór leatsa, a Thiarna; Is tusa amháin an Forgiver.
Cloíonn do sclábhaí Hukam Do Cheannais; is é seo an gníomh is fearr. ||6||
Is é an Gúrú an linn neachtar san aigéan domhanda; pé rud is mian le duine, faightear an toradh sin.
Tugann stór Naam neamhbhásmhaireacht; cumhdaigh i do chroí agus d'intinn é.