Tá Sé Féin Fíor, agus is fíor gach rud a bhunaigh Sé. Is fíor Ord an Fhíor-Thiarna atá i réim. ||4||
Is fíor breitheamhnas an Fhíor-Thiarna.
Tá d'áit go deo Fíor, a Dhia.
Is Fíor é do Chumhacht Chruthaitheach, agus Fíor é Focal Do Bhani. Is fíor an tsíocháin a thugann Túsa, a Thiarna agus a Mháistir. ||5||
Is tusa amháin an rí is mó.
Trí Hukam do Cheannais, a Fhíor-Thiarna, tá ár ngnóthaí comhlíonta.
Inwardly agus outwardly, Tá a fhios agat gach rud; Tá tú féin sásta leat féin. ||6||
Is tú an cóisir iontach, Is tú an taitneamhóir iontach.
Tá tú scoite i Nirvaanaa, Is tusa an Yogi.
Tá gach sólás neamhaí i do theach; Cuireann Do Sracfhéachaint ar Ghrás ar neachtar. ||7||
Is tusa amháin a thugann Do bhronntanais.
Deonaíonn tú do bhronntanais ar chine uile an domhain.
Tá do chuid seoda ag cur thar maoil, agus níl siad ídithe choíche; trí iad, táimid fós sásta agus comhlíonta. ||8||
Na Siddhas, lucht iarrtha agus áitritheoirí na foraoise ag impí uait.
Iarrann na celibates agus na staontóirí, agus iad siúd a choinníonn i síocháin uait.
Is tusa amháin an Bronntóir Mór; is beggars Ort iad go léir. Beannaigh tú an domhan ar fad le do bronntanais. ||9||
Adhradh do thiomna Tú le grá gan teorainn.
Ar an toirt, Tú a bhunú agus a dhícheangal.
Tá do mheáchan chomh trom, a Thiarna agus a Mháistir gan teorainn. Géilleadh do thiomna do Hukam Do Cheannasaíochta. ||10||
Is iad féin amháin a bhfuil aithne acu ort, a bheannaíonn Tú le Sracfhéachaint na nGrásta.
Trí Fhocal Shabad an Ghúrú, baineann siad taitneamh as Do Ghrá go deo.
Siad amháin atá cliste, dathúil agus ciallmhar, a thaitníonn le d'Aigne. ||11||
An té a choinníonn Tú ina choinsias, éiríonn sé míchúramach agus neamhspleách.
An té a choinníonn tú ina choinsias, is é an fíor-rí é.
An té a choinníonn ina choinsias thú - cad a chaithfidh eagla a bheith air? Agus cad eile is gá dó a dhéanamh? ||12||
Múchtar tart agus dúil, agus fuaraítear agus socraítear an duine istigh.
Tá an Fíor-Ghúrú tar éis an ceann briste a dheisiú.
Tá feasacht ar Fhocal an tSabad múscailte i mo chroí. Ag croitheadh agus ag creathadh é, ólaim sa Neachtar Ambrosial. ||13||
ní bhfaighidh mé bás; Mairfidh mé go deo na ndeor.
tá mé éirithe neamhbhásmhar; Tá mé síoraí agus imperishable.
Ní thagann mé, agus ní théann mé. Tá an Gúrú tar éis mo amhras a thiomáint amach. ||14||
Is Foirfe Focal an Ghúrú Foirfe.
An té atá ceangailte leis an Tiarna Foirfe, tá sé tumtha sa Tiarna Foirfe.
Méadaíonn a ghrá ó lá go lá, agus nuair a dhéantar é a mheá, ní laghdaíonn sé. ||15||
Nuair a dhéantar an t-ór céad faoin gcéad glan,
tá a dhath fíor do shúil an tseodóra.
Ar a rádh, cuireann Dia an Seodóir sa chiste é, agus ní leághtar arís é. ||16||
Is Neachtar Ambrosial do Náam, a Thiarna agus a Mháistir.
Is íobairt í Nanak, do sclábhaí, duit go deo.
I gCumann na Naomh, fuair mé síocháin mhór; ag amharc ar Fhís Bheannaithe Dharshan an Tiarna, tá an aigne seo sásta agus sásta. ||17||1||3||
Maarú, An Cúigiú Mehl, Solhas:
Dia amháin Cruthaitheoir Uilíoch. Le Grásta an Fhíor-Ghúrú:
Is é an Gúrú Tiarna an Domhain, is é an Gúrú Máistir na Cruinne.
Bíonn an Gúrú trócaireach, agus i gcónaí maorga.
Is é an Gúrú na Shaastras, na Simritees agus na sé deasghnátha. Is é an Gúrú an Scrín Naofa. ||1||