Feiceann an Gurmakh agus labhraíonn sé ar Naam, Ainm an Tiarna; ag suairc an Naam, faigheann sé síocháin.
A Nanak, tá eagna spioradálta an Ghurmukh ag taitneamh; cuirtear deireadh le dorchadas dubh an aineolais. ||2||
An Tríú Mehl:
Faigheann na manmukhs salach, amaideach, féin-thoil bás.
Tá na Gurmukhs gan Smál agus íon; coimeádann siad an Tiarna cumhdaithe ina gcroí.
Guigh Nanak, éist, O Siblíní na Cinniúint!
Freastal ar an bhFíor-Ghúrú, agus beidh an salachar do ego imithe.
Go domhain laistigh, cuireann pian an amhrais isteach orthu; déantar ionsaí de shíor ar a gceann ag gabháileachtaí saolta.
Ina gcodladh i ngrá na dúbailteacht, ní dhúisíonn siad riamh; tá siad ceangailte le grá Maya.
Ní cuimhin leo an tAinm, agus ní dhéanann siad machnamh ar Fhocal an tSabad; is é seo dearcadh na manmukhs féin-willed.
Ní thugann siad grá d'Ainm an Tiarna, agus cailleann siad a saol gan úsáid. A Nanac, ionsaíonn Teachtaire an Bháis iad, agus náiríonn sé iad. ||3||
Pauree:
Is rí fíor é féin amháin, a bheannaíonn an Tiarna le fíor-chríost.
Geallann daoine a ndílseacht dó; ní stocaíonn aon siopa eile an marsantas seo, ná ní dhéileálann sé sa trádáil seo.
An tiomnóir humhal sin a chasann a aghaidh i dtreo an Ghúrú agus a thagann chun bheith ina ghrianmhar, faigheann sé saibhreas an Tiarna; ní bhailíonn an baymukh gan chreideamh, a chasann a aghaidh ón nGúrú, ach luaithreach.
Is déileálaithe in Ainm an Tiarna iad dílseoirí an Tiarna. Ní thagann Teachtaire an Bháis, an bailitheoir cánach, i dteagmháil leo fiú.
Tá saibhreas Ainm an Tiarna luchtaithe ag an seirbhíseach Nanak, atá neamhspleách agus saor ó chúram go deo. ||7||
Salok, An Tríú Mehl:
San aois seo, tuilleann an tiomna saibhreas an Tiarna; go léir wanders an chuid eile den domhan deluded in amhras.
Trí Ghrás Ghúrú, tagann Naam, Ainm an Tiarna, chun cónaithe ina intinn; de lá agus de ló, déanann sé machnamh ar Naam.
I measc na caimiléireachta, fanann sé scoite; trí Fhocal an tSabóid, dón sé a ego uaidh.
Trasnaíonn sé os a chionn, agus sábhálann sé a ghaolta chomh maith; is beannaithe an mháthair a rugadh dó.
Líonann an tsíocháin agus an tsíocháin a intinn go deo, agus glacann sé grá don Fhíor-Thiarna.
Brahma, Vishnu agus Shiva wander sna trí cáilíochtaí, agus méadú ar a n-egotism agus dúil.
Léann na Pandits, na scoláirí reiligiúnda agus na saoithe ciúine agus déanann siad díospóireacht faoi mhearbhall; tá a bhfeasacht dírithe ar ghrá na dúbailteachta.
Na Yogis, oilithrigh fánaíochta agus Sanyaasees bhfuil deluded; gan an Gúrú, ní fhaigheann siad croílár na réaltachta.
Is iad na manmukhs féin-willed trua gan amhras go deo; caitheann siad a saol gan úsáid.
A Nanac, tá siad siúd atá tumtha leis an Naam cothrom agus réidh; ag maithiúnas dóibh, meascann an Tiarna leis féin iad. ||1||
An Tríú Mehl:
A Nanak, mol Eisean, a bhfuil smacht aige ar gach rud.
Cuimhnigh Eisean, O mortals - gan Eisean, níl aon eile ar chor ar bith.
Tá sé ina chónaí go domhain laistigh díobh siúd ar Gurmukh é; go deo agus go brách, tá siad faoi shíocháin. ||2||
Pauree:
Iad siúd nach n-éiríonn Gurmukh agus a thuilleann saibhreas Ainm an Tiarna, tá siad féimheach san aois seo.
Siad ag fánaíocht thart ag impí ar fud an domhain, ach ní fiú aon duine spits ina n-aghaidh.
Siad gossip faoi dhaoine eile, agus caillfidh a creidmheasa, agus iad féin a nochtadh chomh maith.
Ní thagann an saibhreas sin, as a ndéanann siad clúmhilleadh ar dhaoine eile, isteach ina lámha, is cuma cén áit a dtéann siad.