Sri Guru Granth Sahib
Page - 852
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਣੁ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
guramukh vekhan bolanaa naam japat sukh paaeaa |The Gurmukh beholds and speaks the Naam, the Name of the Lord; chanting the Naam, he finds peace.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਤਿਮਰ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੨॥
naanak guramukh giaan pragaasiaa timar agiaan andher chukaaeaa |2|O Nanak, the spiritual wisdom of the Gurmukh shines forth; the black darkness of ignorance is dispelled. ||2||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Third Mehl:
ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੇ ਮਰਹਿ ਗਵਾਰ ॥
manamukh maile mareh gavaar |The filthy, foolish, self-willed manmukhs die.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
guramukh niramal har raakhiaa ur dhaar |The Gurmukhs are immaculate and pure; they keep the Lord enshrined within their hearts.
ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ॥
bhanat naanak sunahu jan bhaaee |Prays Nanak, listen, O Siblings of Destiny!
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਜਾਈ ॥
satigur sevihu haumai mal jaaee |Serve the True Guru, and the filth of your ego shall be gone.
ਅੰਦਰਿ ਸੰਸਾ ਦੂਖੁ ਵਿਆਪੇ ਸਿਰਿ ਧੰਧਾ ਨਿਤ ਮਾਰ ॥
andar sansaa dookh viaape sir dhandhaa nit maar |Deep within, the pain of skepticism afflicts them; their heads are constantly assaulted by worldly entanglements.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸੂਤੇ ਕਬਹੁ ਨ ਜਾਗਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰ ॥
doojai bhaae soote kabahu na jaageh maaeaa moh piaar |Asleep in the love of duality, they never wake up; they are attached to the love of Maya.
ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਸਬਦੁ ਨ ਵੀਚਾਰਹਿ ਇਹੁ ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਬੀਚਾਰ ॥
naam na cheteh sabad na veechaareh ihu manamukh kaa beechaar |They do not remember the Name, and they do not contemplate the Word of the Shabad; this is the view of the self-willed manmukhs.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਖੁਆਰ ॥੩॥
har naam na bhaaeaa birathaa janam gavaaeaa naanak jam maar kare khuaar |3|They do not love the Lord's Name, and they lose their life uselessly. O Nanak, the Messenger of Death attacks them, and humiliates them. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਜਿਸ ਨੋ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਸਚੁ ਬਖਸੀਅਨੁ ਸੋ ਸਚਾ ਸਾਹੁ ॥
jis no har bhagat sach bakhaseean so sachaa saahu |He alone is a true king, whom the Lord blesses with true devotion.
ਤਿਸ ਕੀ ਮੁਹਤਾਜੀ ਲੋਕੁ ਕਢਦਾ ਹੋਰਤੁ ਹਟਿ ਨ ਵਥੁ ਨ ਵੇਸਾਹੁ ॥
tis kee muhataajee lok kadtadaa horat hatt na vath na vesaahu |People pledge their allegiance to him; no other store stocks this merchandise, nor deals in this trade.
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਲਏ ਵੇਮੁਖ ਭਸੁ ਪਾਹੁ ॥
bhagat janaa kau sanamukh hovai su har raas le vemukh bhas paahu |That humble devotee who turns his face towards the Guru and becomes sunmukh, receives the Lord's wealth; the faithless baymukh, who turns his face away from the Guru, gathers only ashes.
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀ ਹਰਿ ਭਗਤ ਹਹਿ ਜਮੁ ਜਾਗਾਤੀ ਤਿਨਾ ਨੇੜਿ ਨ ਜਾਹੁ ॥
har ke naam ke vaapaaree har bhagat heh jam jaagaatee tinaa nerr na jaahu |The Lord's devotees are dealers in the Name of the Lord. The Messenger of Death, the tax-collector, does not even approach them.
ਜਨ ਨਾਨਕਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਨੁ ਲਦਿਆ ਸਦਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੭॥
jan naanak har naam dhan ladiaa sadaa veparavaahu |7|Servant Nanak has loaded the wealth of the Name of the Lord, who is forever independent and care-free. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Third Mehl:
ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਭਗਤੀ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਹੋਰੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥
eis jug meh bhagatee har dhan khattiaa hor sabh jagat bharam bhulaaeaa |In this age, the devotee earns the wealth of the Lord; all the rest of the world wanders deluded in doubt.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
guraparasaadee naam man vasiaa anadin naam dhiaaeaa |By Guru's Grace, the Naam, the Name of the Lord, comes to dwell in his mind; night and day, he meditates on the Naam.
ਬਿਖਿਆ ਮਾਹਿ ਉਦਾਸ ਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ॥
bikhiaa maeh udaas hai haumai sabad jalaaeaa |In the midst of corruption, he remains detached; through the Word of the Shabad, he burns away his ego.
ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਲ ਉਧਰੇ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥
aap tariaa kul udhare dhan janedee maaeaa |He crosses over, and saves his relatives as well; blessed is the mother who gave birth to him.
ਸਦਾ ਸਹਜੁ ਸੁਖੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥
sadaa sahaj sukh man vasiaa sache siau liv laaeaa |Peace and poise fill his mind forever, and he embraces love for the True Lord.
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹਾਦੇਉ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਭੁਲੇ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥
brahamaa bisan mahaadeo trai gun bhule haumai mohu vadhaaeaa |Brahma, Vishnu and Shiva wander in the three qualities, while their egotism and desire increase.
ਪੰਡਿਤ ਪੜਿ ਪੜਿ ਮੋਨੀ ਭੁਲੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
panddit parr parr monee bhule doojai bhaae chit laaeaa |The Pandits, the religious scholars and the silent sages read and debate in confusion; their consciousness is centered on the love of duality.
ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਸੰਨਿਆਸੀ ਭੁਲੇ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
jogee jangam saniaasee bhule vin gur tat na paaeaa |The Yogis, wandering pilgrims and Sanyaasees are deluded; without the Guru, they do not find the essence of reality.
ਮਨਮੁਖ ਦੁਖੀਏ ਸਦਾ ਭ੍ਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤਿਨੑੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
manamukh dukhee sadaa bhram bhule tinaee birathaa janam gavaaeaa |The miserable self-willed manmukhs are forever deluded by doubt; they waste away their lives uselessly.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇਈ ਜਨ ਸਮਧੇ ਜਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥
naanak naam rate seee jan samadhe ji aape bakhas milaaeaa |1|O Nanak, those who are imbued with the Naam are balanced and poised; forgiving them, the Lord blends them with Himself. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Third Mehl:
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਸਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥
naanak so saalaaheeai jis vas sabh kichh hoe |O Nanak, praise Him, who has control over everything.
ਤਿਸਹਿ ਸਰੇਵਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀਹੋ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
tiseh sarevahu praaneeho tis bin avar na koe |Remember Him, O mortals - without Him, there is no other at all.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥
guramukh antar man vasai sadaa sadaa sukh hoe |2|He dwells deep within those who are Gurmukh; forever and ever, they are at peace. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਨੁ ਨ ਖਟਿਓ ਸੇ ਦੇਵਾਲੀਏ ਜੁਗ ਮਾਹਿ ॥
jinee guramukh har naam dhan na khattio se devaalee jug maeh |Those who do not become Gurmukh and earn the wealth of the Lord's Name, are bankrupt in this age.
ਓਇ ਮੰਗਦੇ ਫਿਰਹਿ ਸਭ ਜਗਤ ਮਹਿ ਕੋਈ ਮੁਹਿ ਥੁਕ ਨ ਤਿਨ ਕਉ ਪਾਹਿ ॥
oe mangade fireh sabh jagat meh koee muhi thuk na tin kau paeh |They wander around begging all over the world, but no one even spits in their faces.
ਪਰਾਈ ਬਖੀਲੀ ਕਰਹਿ ਆਪਣੀ ਪਰਤੀਤਿ ਖੋਵਨਿ ਸਗਵਾ ਭੀ ਆਪੁ ਲਖਾਹਿ ॥
paraaee bakheelee kareh aapanee parateet khovan sagavaa bhee aap lakhaeh |They gossip about others, and lose their credit, and expose themselves as well.
ਜਿਸੁ ਧਨ ਕਾਰਣਿ ਚੁਗਲੀ ਕਰਹਿ ਸੋ ਧਨੁ ਚੁਗਲੀ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਓਇ ਭਾਵੈ ਤਿਥੈ ਜਾਹਿ ॥
jis dhan kaaran chugalee kareh so dhan chugalee hath na aavai oe bhaavai tithai jaeh |That wealth, for which they slander others, does not come into their hands, no matter where they go.