Sri Guru Granth Sahib
Page - 753
ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਜਿਆ ॥੫॥
aape thaap uthaap sabad nivaajiaa |5|You Yourself establish and disestablish; through the Word of Your Shabad, You elevate and exalt. ||5||
ਦੇਹੀ ਭਸਮ ਰੁਲਾਇ ਨ ਜਾਪੀ ਕਹ ਗਇਆ ॥
dehee bhasam rulaae na jaapee kah geaa |When the body rolls in the dust, it is not known where the soul has gone.
ਆਪੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ਸੋ ਵਿਸਮਾਦੁ ਭਇਆ ॥੬॥
aape rahiaa samaae so visamaad bheaa |6|He Himself is permeating and pervading; this is wonderful and amazing! ||6||
ਤੂੰ ਨਾਹੀ ਪ੍ਰਭ ਦੂਰਿ ਜਾਣਹਿ ਸਭ ਤੂ ਹੈ ॥
toon naahee prabh door jaaneh sabh too hai |You are not far away, God; You know everything.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਿ ਹਦੂਰਿ ਅੰਤਰਿ ਭੀ ਤੂ ਹੈ ॥੭॥
guramukh vekh hadoor antar bhee too hai |7|The Gurmukh sees You ever-present; You are deep within the nucleus of our inner self. ||7||
ਮੈ ਦੀਜੈ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਹੋਇ ॥
mai deejai naam nivaas antar saant hoe |Please, bless me with a home in Your Name; may my inner self be at peace.
ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਤਿ ਦੇਇ ॥੮॥੩॥੫॥
gun gaavai naanak daas satigur mat dee |8|3|5|May slave Nanak sing Your Glorious Praises; O True Guru, please share the Teachings with me. ||8||3||5||
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ ॥
raag soohee mahalaa 3 ghar 1 asattapadeea |Raag Soohee, Third Mehl, First House, Ashtpadheeyaa:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:
ਨਾਮੈ ਹੀ ਤੇ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਆ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਮੁ ਨ ਜਾਪੈ ॥
naamai hee te sabh kichh hoaa bin satigur naam na jaapai |Everything comes from the Naam, the Name of the Lord; without the True Guru, the Naam is not experienced.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਬਿਨੁ ਚਾਖੇ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਪੈ ॥
gur kaa sabad mahaa ras meetthaa bin chaakhe saad na jaapai |The Word of the Guru's Shabad is the sweetest and most sublime essence, but without tasting it, its flavor cannot be experienced.
ਕਉਡੀ ਬਦਲੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਚੀਨਸਿ ਨਾਹੀ ਆਪੈ ॥
kauddee badalai janam gavaaeaa cheenas naahee aapai |He wastes this human life in exchange for a mere shell; he does not understand his own self.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਤਾ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਹਉਮੈ ਦੁਖੁ ਨ ਸੰਤਾਪੈ ॥੧॥
guramukh hovai taa eko jaanai haumai dukh na santaapai |1|But, if he becomes Gurmukh, then he comes to know the One Lord, and the disease of egotism does not afflict him. ||1||
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਅਪਣੇ ਵਿਟਹੁ ਜਿਨਿ ਸਾਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
balihaaree gur apane vittahu jin saache siau liv laaee |I am a sacrifice to my Guru, who has lovingly attached me to the True Lord.
ਸਬਦੁ ਚੀਨਿੑ ਆਤਮੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sabad cheeni aatam paragaasiaa sahaje rahiaa samaaee |1| rahaau |Concentrating on the Word of the Shabad, the soul is illumined and enlightened. I remain absorbed in celestial ecstasy. ||1||Pause||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥
guramukh gaavai guramukh boojhai guramukh sabad beechaare |The Gurmukh sings the Praises of the Lord; the Gurmukh understands. The Gurmukh contemplates the Word of the Shabad.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਗੁਰ ਤੇ ਉਪਜੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰਜ ਸਵਾਰੇ ॥
jeeo pindd sabh gur te upajai guramukh kaaraj savaare |Body and soul are totally rejuvenated through the Guru; the Gurmukh's affairs are resolved in his favor.
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਵੈ ਬਿਖੁ ਖਟੇ ਸੰਸਾਰੇ ॥
manamukh andhaa andh kamaavai bikh khatte sansaare |The blind self-willed manmukh acts blindly, and earns only poison in this world.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਅਤਿ ਪਿਆਰੇ ॥੨॥
maaeaa mohi sadaa dukh paae bin gur at piaare |2|Enticed by Maya, he suffers in constant pain, without the most Beloved Guru. ||2||
ਸੋਈ ਸੇਵਕੁ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਚਾਲੈ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਏ ॥
soee sevak je satigur seve chaalai satigur bhaae |He alone is a selfless servant, who serves the True Guru, and walks in harmony with the True Guru's Will.
ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਸਿਫਤਿ ਹੈ ਸਾਚੀ ਸਾਚਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
saachaa sabad sifat hai saachee saachaa man vasaae |The True Shabad, the Word of God, is the True Praise of God; enshrine the True Lord within your mind.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਏ ॥
sachee baanee guramukh aakhai haumai vichahu jaae |The Gurmukh speaks the True Word of Gurbani, and egotism departs from within.
ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਕਰਮੁ ਹੈ ਸਾਚਾ ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥੩॥
aape daataa karam hai saachaa saachaa sabad sunaae |3|He Himself is the Giver, and True are His actions. He proclaims the True Word of the Shabad. ||3||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਘਾਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖਟੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਏ ॥
guramukh ghaale guramukh khatte guramukh naam japaae |The Gurmukh works, and the Gurmukh earns; the Gurmukh inspires others to chant the Naam.
ਸਦਾ ਅਲਿਪਤੁ ਸਾਚੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
sadaa alipat saachai rang raataa gur kai sahaj subhaae |He is forever unattached, imbued with the Love of the True Lord, intuitively in harmony with the Guru.
ਮਨਮੁਖੁ ਸਦ ਹੀ ਕੂੜੋ ਬੋਲੈ ਬਿਖੁ ਬੀਜੈ ਬਿਖੁ ਖਾਏ ॥
manamukh sad hee koorro bolai bikh beejai bikh khaae |The self-willed manmukh always tells lies; he plants the seeds of poison, and eats only poison.
ਜਮਕਾਲਿ ਬਾਧਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਦਾਧਾ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਵਣੁ ਛਡਾਏ ॥੪॥
jamakaal baadhaa trisanaa daadhaa bin gur kavan chhaddaae |4|He is bound and gagged by the Messenger of Death, and burnt in the fire of desire; who can save him, except the Guru? ||4||
ਸਚਾ ਤੀਰਥੁ ਜਿਤੁ ਸਤ ਸਰਿ ਨਾਵਣੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥
sachaa teerath jit sat sar naavan guramukh aap bujhaae |True is that place of pilgrimage, where one bathes in the pool of Truth, and achieves self-realization as Gurmukh. The Gurmukh understands his own self.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਦਿਖਾਏ ਤਿਤੁ ਨਾਤੈ ਮਲੁ ਜਾਏ ॥
atthasatth teerath gur sabad dikhaae tith naatai mal jaae |The Lord has shown that the Word of the Guru's Shabad is the sixty-eight sacred shrines of pilgrimage; bathing in it, filth is washed away.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚਾ ਹੈ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾ ਮਲੁ ਲਗੈ ਨ ਲਾਏ ॥
sachaa sabad sachaa hai niramal naa mal lagai na laae |True and Immaculate is the True Word of His Shabad; no filth touches or clings to Him.
ਸਚੀ ਸਿਫਤਿ ਸਚੀ ਸਾਲਾਹ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਏ ॥੫॥
sachee sifat sachee saalaah poore gur te paae |5|True Praise, True Devotional Praise, is obtained from the Perfect Guru. ||5||
ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਤਿਸੁ ਕੇਰਾ ਦੁਰਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਏ ॥
tan man sabh kichh har tis keraa duramat kahan na jaae |Body, mind, everything belongs to the Lord; but the evil-minded ones cannot even say this.
ਹੁਕਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਏ ॥
hukam hovai taa niramal hovai haumai vichahu jaae |If such is the Hukam of the Lord's Command, then one becomes pure and spotless, and the ego is taken away from within.
ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਖੀ ਸਹਜੇ ਚਾਖੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਏ ॥
gur kee saakhee sahaje chaakhee trisanaa agan bujhaae |I have intuitively tasted the Guru's Teachings, and the fire of my desire has been quenched.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਾਤਾ ਸਹਜੇ ਮਾਤਾ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਏ ॥੬॥
gur kai sabad raataa sahaje maataa sahaje rahiaa samaae |6|Attuned to the Word of the Guru's Shabad, one is naturally intoxicated, merging imperceptibly into the Lord. ||6||