Sri Guru Granth Sahib
Page - 509
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਨਮੁ ਬਿਰਥਾ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਖੁਆਰ ॥੨॥
har naam na paaeaa janam birathaa gavaaeaa naanak jam maar kare khuaar |2|They do not obtain the Lord's Name, and they waste away their lives in vain; O Nanak, the Messenger of Death punishes and dishonors them. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਤਦਹੁ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
aapanaa aap upaaeion tadahu hor na koee |He created Himself - at that time, there was no other.
ਮਤਾ ਮਸੂਰਤਿ ਆਪਿ ਕਰੇ ਜੋ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥
mataa masoorat aap kare jo kare su hoee |He consulted Himself for advice, and what He did came to pass.
ਤਦਹੁ ਆਕਾਸੁ ਨ ਪਾਤਾਲੁ ਹੈ ਨਾ ਤ੍ਰੈ ਲੋਈ ॥
tadahu aakaas na paataal hai naa trai loee |At that time, there were no Akaashic Ethers, no nether regions, nor the three worlds.
ਤਦਹੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਹੈ ਨਾ ਓਪਤਿ ਹੋਈ ॥
tadahu aape aap nirankaar hai naa opat hoee |At that time, only the Formless Lord Himself existed - there was no creation.
ਜਿਉ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੧॥
jiau tis bhaavai tivai kare tis bin avar na koee |1|As it pleased Him, so did He act; without Him, there was no other. ||1||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Third Mehl:
ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਸਦਾ ਹੈ ਦਿਸੈ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥
saahib meraa sadaa hai disai sabad kamaae |My Master is eternal. He is seen by practicing the Word of the Shabad.
ਓਹੁ ਅਉਹਾਣੀ ਕਦੇ ਨਾਹਿ ਨਾ ਆਵੈ ਨਾ ਜਾਇ ॥
ohu aauhaanee kade naeh naa aavai naa jaae |He never perishes; He does not come or go in reincarnation.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੋ ਸੇਵੀਐ ਜੋ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
sadaa sadaa so seveeai jo sabh meh rahai samaae |So serve Him, forever and ever; He is contained in all.
ਅਵਰੁ ਦੂਜਾ ਕਿਉ ਸੇਵੀਐ ਜੰਮੈ ਤੈ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥
avar doojaa kiau seveeai jamai tai mar jaae |Why serve another who is born, and then dies?
ਨਿਹਫਲੁ ਤਿਨ ਕਾ ਜੀਵਿਆ ਜਿ ਖਸਮੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ਆਪਣਾ ਅਵਰੀ ਕਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
nihafal tin kaa jeeviaa ji khasam na jaaneh aapanaa avaree kau chit laae |Fruitless is the life of those who do not know their Lord and Master, and who center their consciousness on others.
ਨਾਨਕ ਏਵ ਨ ਜਾਪਈ ਕਰਤਾ ਕੇਤੀ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥੧॥
naanak ev na jaapee karataa ketee dee sajaae |1|O Nanak, it cannot be known, how much punishment the Creator shall inflict on them. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Third Mehl:
ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ॥
sachaa naam dhiaaeeai sabho varatai sach |Meditate on the True Name; the True Lord is pervading everywhere.
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਇ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ਸਚੁ ॥
naanak hukam bujh paravaan hoe taa fal paavai sach |O Nanak, by understanding the Hukam of the Lord's Command, one becomes acceptable, and then obtains the fruit of Truth.
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰਤਾ ਫਿਰੈ ਹੁਕਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਧਾ ਕਚੁ ਨਿਕਚੁ ॥੨॥
kathanee badanee karataa firai hukamai mool na bujhee andhaa kach nikach |2|He wanders around babbling and speaking, but he does not understand the Lord's Command at all. He is blind, the falsest of the false. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਸ੍ਰਿਸਟੀ ਕਾ ਮੂਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥
sanjog vijog upaaeion srisattee kaa mool rachaaeaa |Creating union and separation, He laid the foundations of the Universe.
ਹੁਕਮੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
hukamee srisatt saajeean jotee jot milaaeaa |By His Command, the Lord of Light fashioned the Universe, and infused His Divine Light into it.
ਜੋਤੀ ਹੂੰ ਸਭੁ ਚਾਨਣਾ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥
jotee hoon sabh chaananaa satigur sabad sunaaeaa |From the Lord of Light, all light originates. The True Guru proclaims the Word of the Shabad.
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥
brahamaa bisan mahes trai gun sir dhandhai laaeaa |Brahma, Vishnu and Shiva, under the influence of the three dispositions, were put to their tasks.
ਮਾਇਆ ਕਾ ਮੂਲੁ ਰਚਾਇਓਨੁ ਤੁਰੀਆ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥
maaeaa kaa mool rachaaeion tureea sukh paaeaa |2|He created the root of Maya, and the peace obtained in the fourth state of consciousness. ||2||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Third Mehl:
ਸੋ ਜਪੁ ਸੋ ਤਪੁ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਵੈ ॥
so jap so tap ji satigur bhaavai |That alone is chanting, and that alone is deep meditation, which is pleasing to the True Guru.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਵਡਿਆਈ ਪਾਵੈ ॥
satigur kai bhaanai vaddiaaee paavai |Pleasing the True Guru, glorious greatness is obtained.
ਨਾਨਕ ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਗੁਰ ਮਾਹਿ ਸਮਾਵੈ ॥੧॥
naanak aap chhodd gur maeh samaavai |1|O Nanak, renouncing self-conceit, one merges into the Guru. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Third Mehl:
ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਲੇਵੈ ॥
gur kee sikh ko viralaa levai |How rare are those who receive the Guru's Teachings.
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਵਡਿਆਈ ਦੇਵੈ ॥੨॥
naanak jis aap vaddiaaee devai |2|O Nanak, he alone receives it, whom the Lord Himself blesses with glorious greatness. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਅਗਿਆਨੁ ਹੈ ਬਿਖਮੁ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥
maaeaa mohu agiaan hai bikham at bhaaree |Emotional attachment to Maya is spiritual darkness; it is very difficult and such a heavy load.
ਪਥਰ ਪਾਪ ਬਹੁ ਲਦਿਆ ਕਿਉ ਤਰੀਐ ਤਾਰੀ ॥
pathar paap bahu ladiaa kiau tareeai taaree |Loaded with so very many stones of sin, how can the boat cross over?
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤੀ ਰਤਿਆ ਹਰਿ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥
anadin bhagatee ratiaa har paar utaaree |Those who are attuned to the Lord's devotional worship night and day are carried across.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਹਉਮੈ ਛਡਿ ਵਿਕਾਰੀ ॥
gurasabadee man niramalaa haumai chhadd vikaaree |Under the Instruction of the Guru's Shabad, one sheds egotism and corruption, and the mind becomes immaculate.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰੀ ॥੩॥
har har naam dhiaaeeai har har nisataaree |3|Meditate on the Name of the Lord, Har, Har; the Lord, Har, Har, is our Saving Grace. ||3||
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |Salok:
ਕਬੀਰ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਸੰਕੁੜਾ ਰਾਈ ਦਸਵੈ ਭਾਇ ॥
kabeer mukat duaaraa sankurraa raaee dasavai bhaae |O Kabeer, the gate of liberation is narrow, less than one-tenth of a mustard seed.
ਮਨੁ ਤਉ ਮੈਗਲੁ ਹੋਇ ਰਹਾ ਨਿਕਸਿਆ ਕਿਉ ਕਰਿ ਜਾਇ ॥
man tau maigal hoe rahaa nikasiaa kiau kar jaae |The mind has become as big as an elephant; how can it pass through this gate?
ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤੁਠਾ ਕਰੇ ਪਸਾਉ ॥
aaisaa satigur je milai tutthaa kare pasaau |If one meets such a True Guru, by His Pleasure, He shows His Mercy.
ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਮੋਕਲਾ ਸਹਜੇ ਆਵਉ ਜਾਉ ॥੧॥
mukat duaaraa mokalaa sahaje aavau jaau |1|Then, the gate of liberation becomes wide open, and the soul easily passes through. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Third Mehl:
ਨਾਨਕ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਅਤਿ ਨੀਕਾ ਨਾਨੑਾ ਹੋਇ ਸੁ ਜਾਇ ॥
naanak mukat duaaraa at neekaa naanaa hoe su jaae |O Nanak, the gate of liberation is very narrow; only the very tiny can pass through.
ਹਉਮੈ ਮਨੁ ਅਸਥੂਲੁ ਹੈ ਕਿਉ ਕਰਿ ਵਿਚੁ ਦੇ ਜਾਇ ॥
haumai man asathool hai kiau kar vich de jaae |Through egotism, the mind has become bloated. How can it pass through?
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਹਉਮੈ ਗਈ ਜੋਤਿ ਰਹੀ ਸਭ ਆਇ ॥
satigur miliaai haumai gee jot rahee sabh aae |Meeting the True Guru, egotism departs, and one is filled with the Divine Light.