Sri Guru Granth Sahib
Page - 1022
ਗੰਗਾ ਜਮੁਨਾ ਕੇਲ ਕੇਦਾਰਾ ॥
gangaa jamunaa kel kedaaraa |The Ganges, the Jamunaa where Krishna played, Kaydar Naat'h,
ਕਾਸੀ ਕਾਂਤੀ ਪੁਰੀ ਦੁਆਰਾ ॥
kaasee kaantee puree duaaraa |Benares, Kanchivaram, Puri, Dwaarkaa,
ਗੰਗਾ ਸਾਗਰੁ ਬੇਣੀ ਸੰਗਮੁ ਅਠਸਠਿ ਅੰਕਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੯॥
gangaa saagar benee sangam atthasatth ank samaaee he |9|Ganga Saagar where the Ganges empties into the ocean, Trivaynee where the three rivers come together, and the sixty-eight sacred shrines of pilgrimage, are all merged in the Lord's Being. ||9||
ਆਪੇ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥
aape sidh saadhik veechaaree |He Himself is the Siddha, the seeker, in meditative contemplation.
ਆਪੇ ਰਾਜਨੁ ਪੰਚਾ ਕਾਰੀ ॥
aape raajan panchaa kaaree |He Himself is the King and the Council.
ਤਖਤਿ ਬਹੈ ਅਦਲੀ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਭਰਮੁ ਭੇਦੁ ਭਉ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥
takhat bahai adalee prabh aape bharam bhed bhau jaaee he |10|God Himself, the wise Judge, sits on the throne; He takes away doubt, duality and fear. ||10||
ਆਪੇ ਕਾਜੀ ਆਪੇ ਮੁਲਾ ॥
aape kaajee aape mulaa |He Himself is the Qazi; He Himself is the Mullah.
ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਨ ਕਬਹੂ ਭੁਲਾ ॥
aap abhul na kabahoo bhulaa |He Himself is infallible; He never makes mistakes.
ਆਪੇ ਮਿਹਰ ਦਇਆਪਤਿ ਦਾਤਾ ਨਾ ਕਿਸੈ ਕੋ ਬੈਰਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥
aape mihar deaapat daataa naa kisai ko bairaaee he |11|He Himself is the Giver of Grace, compassion and honor; He is no one's enemy. ||11||
ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਤਿਸੁ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
jis bakhase tis de vaddiaaee |Whoever He forgives, He blesses with glorious greatness.
ਸਭਸੈ ਦਾਤਾ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਈ ॥
sabhasai daataa til na tamaaee |He is the Giver of all; He does not have even an iota of greed.
ਭਰਪੁਰਿ ਧਾਰਿ ਰਹਿਆ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਗੁਪਤੁ ਪ੍ਰਗਟੁ ਸਭ ਠਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥
bharapur dhaar rahiaa nihakeval gupat pragatt sabh tthaaee he |12|The Immaculate Lord is all pervading, permeating everywhere, both hidden and manifest. ||12||
ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀ ਅਗਮ ਅਪਾਰੈ ॥
kiaa saalaahee agam apaarai |How can I praise the inaccessible, infinite Lord?
ਸਾਚੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਮੁਰਾਰੈ ॥
saache sirajanahaar muraarai |The True Creator Lord is the Enemy of ego.
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲੈ ਮੇਲਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥
jis no nadar kare tis mele mel milai melaaee he |13|He unites those whom He blesses with His Grace; uniting them in His Union, they are united. ||13||
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਦੁਆਰੈ ॥
brahamaa bisan mahes duaarai |Brahma, Vishnu and Shiva stand at His Door;
ਊਭੇ ਸੇਵਹਿ ਅਲਖ ਅਪਾਰੈ ॥
aoobhe seveh alakh apaarai |they serve the unseen, infinite Lord.
ਹੋਰ ਕੇਤੀ ਦਰਿ ਦੀਸੈ ਬਿਲਲਾਦੀ ਮੈ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥
hor ketee dar deesai bilalaadee mai ganat na aavai kaaee he |14|Millions of others can be seen crying at His door; I cannot even estimate their numbers. ||14||
ਸਾਚੀ ਕੀਰਤਿ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥
saachee keerat saachee baanee |True is the Kirtan of His Praise, and True is the Word of His Bani.
ਹੋਰ ਨ ਦੀਸੈ ਬੇਦ ਪੁਰਾਣੀ ॥
hor na deesai bed puraanee |I can see no other in the Vedas and the Puraanas.
ਪੂੰਜੀ ਸਾਚੁ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਮੈ ਧਰ ਹੋਰ ਨ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥
poonjee saach sache gun gaavaa mai dhar hor na kaaee he |15|Truth is my capital; I sing the Glorious Praises of the True Lord. I have no other support at all. ||15||
ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਸਾਚਾ ਹੈ ਭੀ ਹੋਸੀ ॥
jug jug saachaa hai bhee hosee |In each and every age, the True Lord is, and shall always be.
ਕਉਣੁ ਨ ਮੂਆ ਕਉਣੁ ਨ ਮਰਸੀ ॥
kaun na mooaa kaun na marasee |Who has not died? Who shall not die?
ਨਾਨਕੁ ਨੀਚੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਦਰਿ ਦੇਖਹੁ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥
naanak neech kahai benantee dar dekhahu liv laaee he |16|2|Nanak the lowly offers this prayer; see Him within your own self, and lovingly focus on the Lord. ||16||2||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |Maaroo, First Mehl:
ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਅੰਨੀ ਬੋਲੀ ॥
doojee duramat anee bolee |In duality and evil-mindedness, the soul-bride is blind and deaf.
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਕੀ ਕਚੀ ਚੋਲੀ ॥
kaam krodh kee kachee cholee |She wears the dress of sexual desire and anger.
ਘਰਿ ਵਰੁ ਸਹਜੁ ਨ ਜਾਣੈ ਛੋਹਰਿ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਨੀਦ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧॥
ghar var sahaj na jaanai chhohar bin pir need na paaee he |1|Her Husband Lord is within the home of her own heart, but she does not know Him; without her Husband Lord, she cannot go to sleep. ||1||
ਅੰਤਰਿ ਅਗਨਿ ਜਲੈ ਭੜਕਾਰੇ ॥
antar agan jalai bharrakaare |The great fire of desire blazes within her.
ਮਨਮੁਖੁ ਤਕੇ ਕੁੰਡਾ ਚਾਰੇ ॥
manamukh take kunddaa chaare |The self-willed manmukh looks around in the four directions.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਾਚੇ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੨॥
bin satigur seve kiau sukh paaeeai saache haath vaddaaee he |2|Without serving the True Guru, how can she find peace? Glorious greatness rests in the hands of the True Lord. ||2||
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥
kaam krodh ahankaar nivaare |Eradicating sexual desire, anger and egotism,
ਤਸਕਰ ਪੰਚ ਸਬਦਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥
tasakar panch sabad sanghaare |she destroys the five thieves through the Word of the Shabad.
ਗਿਆਨ ਖੜਗੁ ਲੈ ਮਨ ਸਿਉ ਲੂਝੈ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੩॥
giaan kharrag lai man siau loojhai manasaa maneh samaaee he |3|Taking up the sword of spiritual wisdom, she struggles with her mind, and hope and desire are smoothed over in her mind. ||3||
ਮਾ ਕੀ ਰਕਤੁ ਪਿਤਾ ਬਿਦੁ ਧਾਰਾ ॥
maa kee rakat pitaa bid dhaaraa |From the union of the mother's egg and the father's sperm,
ਮੂਰਤਿ ਸੂਰਤਿ ਕਰਿ ਆਪਾਰਾ ॥
moorat soorat kar aapaaraa |the form of infinite beauty has been created.
ਜੋਤਿ ਦਾਤਿ ਜੇਤੀ ਸਭ ਤੇਰੀ ਤੂ ਕਰਤਾ ਸਭ ਠਾਈ ਹੇ ॥੪॥
jot daat jetee sabh teree too karataa sabh tthaaee he |4|The blessings of light all come from You; You are the Creator Lord, pervading everywhere. ||4||
ਤੁਝ ਹੀ ਕੀਆ ਜੰਮਣ ਮਰਣਾ ॥
tujh hee keea jaman maranaa |You have created birth and death.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਮਝ ਪੜੀ ਕਿਆ ਡਰਣਾ ॥
gur te samajh parree kiaa ddaranaa |Why should anyone fear, if they come to understand through the Guru?
ਤੂ ਦਇਆਲੁ ਦਇਆ ਕਰਿ ਦੇਖਹਿ ਦੁਖੁ ਦਰਦੁ ਸਰੀਰਹੁ ਜਾਈ ਹੇ ॥੫॥
too deaal deaa kar dekheh dukh darad sareerahu jaaee he |5|When You, O Merciful Lord, look with Your kindness, then pain and suffering leave the body. ||5||
ਨਿਜ ਘਰਿ ਬੈਸਿ ਰਹੇ ਭਉ ਖਾਇਆ ॥
nij ghar bais rahe bhau khaaeaa |One who sits in the home of his own self, eats his own fears.
ਧਾਵਤ ਰਾਖੇ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥
dhaavat raakhe tthaak rahaaeaa |He quiets and holds his wandering mind still.
ਕਮਲ ਬਿਗਾਸ ਹਰੇ ਸਰ ਸੁਭਰ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਸਖਾਈ ਹੇ ॥੬॥
kamal bigaas hare sar subhar aatam raam sakhaaee he |6|His heart-lotus blossoms forth in the overflowing green pool, and the Lord of his soul becomes his companion and helper. ||6||
ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਆਏ ॥
maran likhaae manddal meh aae |With their death already ordained, mortals come into this world.
ਕਿਉ ਰਹੀਐ ਚਲਣਾ ਪਰਥਾਏ ॥
kiau raheeai chalanaa parathaae |How can they remain here? They have to go to the world beyond.
ਸਚਾ ਅਮਰੁ ਸਚੇ ਅਮਰਾ ਪੁਰਿ ਸੋ ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੭॥
sachaa amar sache amaraa pur so sach milai vaddaaee he |7|True is the Lord's Command; the true ones dwell in the eternal city. The True Lord blesses them with glorious greatness. ||7||
ਆਪਿ ਉਪਾਇਆ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥
aap upaaeaa jagat sabaaeaa |He Himself created the whole world.
ਜਿਨਿ ਸਿਰਿਆ ਤਿਨਿ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥
jin siriaa tin dhandhai laaeaa |The One who made it, assigns the tasks to it.