ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Page - 1244
ਬੇਦੁ ਵਪਾਰੀ ਗਿਆਨੁ ਰਾਸਿ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥
bed vapaaree giaan raas karamee palai hoe |The Vedas are only merchants; spiritual wisdom is the capital; by His Grace, it is received.
ਨਾਨਕ ਰਾਸੀ ਬਾਹਰਾ ਲਦਿ ਨ ਚਲਿਆ ਕੋਇ ॥੨॥
naanak raasee baaharaa lad na chaliaa koe |2|O Nanak, without capital, no one has ever departed with profit. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਨਿੰਮੁ ਬਿਰਖੁ ਬਹੁ ਸੰਚੀਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥
ninm birakh bahu sancheeai amrit ras paaeaa |You can water a bitter neem tree with ambrosial nectar.
ਬਿਸੀਅਰੁ ਮੰਤ੍ਰਿ ਵਿਸਾਹੀਐ ਬਹੁ ਦੂਧੁ ਪੀਆਇਆ ॥
biseear mantr visaaheeai bahu doodh peeaeaa |You can feed a venomous snake lots of milk.
ਮਨਮੁਖੁ ਅਭਿੰਨੁ ਨ ਭਿਜਈ ਪਥਰੁ ਨਾਵਾਇਆ ॥
manamukh abhin na bhijee pathar naavaaeaa |The self-willed manmukh is resistant; he cannot be softened. You might as well water a stone.
ਬਿਖੁ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਿੰਚੀਐ ਬਿਖੁ ਕਾ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ॥
bikh meh amrit sincheeai bikh kaa fal paaeaa |Irrigating a poisonous plant with ambrosial nectar, only poisonous fruit is obtained.
ਨਾਨਕ ਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਹਰਿ ਸਭ ਬਿਖੁ ਲਹਿ ਜਾਇਆ ॥੧੬॥
naanak sangat mel har sabh bikh leh jaaeaa |16|O Lord, please unite Nanak with the Sangat, the Holy Congregation, so that he may be rid of all poison. ||16||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |Salok, First Mehl:
ਮਰਣਿ ਨ ਮੂਰਤੁ ਪੁਛਿਆ ਪੁਛੀ ਥਿਤਿ ਨ ਵਾਰੁ ॥
maran na moorat puchhiaa puchhee thit na vaar |Death does not ask the time; it does not ask the date or the day of the week.
ਇਕਨੑੀ ਲਦਿਆ ਇਕਿ ਲਦਿ ਚਲੇ ਇਕਨੑੀ ਬਧੇ ਭਾਰ ॥
eikanaee ladiaa ik lad chale ikanaee badhe bhaar |Some have packed up, and some who have packed up have gone.
ਇਕਨੑਾ ਹੋਈ ਸਾਖਤੀ ਇਕਨੑਾ ਹੋਈ ਸਾਰ ॥
eikanaa hoee saakhatee ikanaa hoee saar |Some are severely punished, and some are taken care of.
ਲਸਕਰ ਸਣੈ ਦਮਾਮਿਆ ਛੁਟੇ ਬੰਕ ਦੁਆਰ ॥
lasakar sanai damaamiaa chhutte bank duaar |They must leave their armies and drums, and their beautiful mansions.
ਨਾਨਕ ਢੇਰੀ ਛਾਰੁ ਕੀ ਭੀ ਫਿਰਿ ਹੋਈ ਛਾਰ ॥੧॥
naanak dteree chhaar kee bhee fir hoee chhaar |1|O Nanak, the pile of dust is once again reduced to dust. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |First Mehl:
ਨਾਨਕ ਢੇਰੀ ਢਹਿ ਪਈ ਮਿਟੀ ਸੰਦਾ ਕੋਟੁ ॥
naanak dteree dteh pee mittee sandaa kott |O Nanak, the pile shall fall apart; the fortress of the body is made of dust.
ਭੀਤਰਿ ਚੋਰੁ ਬਹਾਲਿਆ ਖੋਟੁ ਵੇ ਜੀਆ ਖੋਟੁ ॥੨॥
bheetar chor bahaaliaa khott ve jeea khott |2|The thief has settled within you; O soul, your life is false. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਨਿੰਦਾ ਦੁਸਟੁ ਹੈ ਨਕ ਵਢੇ ਨਕ ਵਢਾਇਆ ॥
jin andar nindaa dusatt hai nak vadte nak vadtaaeaa |Those who are filled with vicious slander, shall have their noses cut, and be shamed.
ਮਹਾ ਕਰੂਪ ਦੁਖੀਏ ਸਦਾ ਕਾਲੇ ਮੁਹ ਮਾਇਆ ॥
mahaa karoop dukhee sadaa kaale muh maaeaa |They are totally ugly, and always in pain. Their faces are blackened by Maya.
ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਨਿਤ ਪਰ ਦਰਬੁ ਹਿਰਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੁਰਾਇਆ ॥
bhalake utth nit par darab hireh har naam churaaeaa |They rise early in the morning, to cheat and steal from others; they hide from the Lord's Name.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤਿਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਮਤ ਕਰਹੁ ਰਖਿ ਲੇਹੁ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
har jeeo tin kee sangat mat karahu rakh lehu har raaeaa |O Dear Lord, let me not even associate with them; save me from them, O my Sovereign Lord King.
ਨਾਨਕ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਦੇ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੧੭॥
naanak peaai kirat kamaavade manamukh dukh paaeaa |17|O Nanak, the self-willed manmukhs act according to their past deeds, producing nothing but pain. ||17||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |Salok, Fourth Mehl:
ਸਭੁ ਕੋਈ ਹੈ ਖਸਮ ਕਾ ਖਸਮਹੁ ਸਭੁ ਕੋ ਹੋਇ ॥
sabh koee hai khasam kaa khasamahu sabh ko hoe |Everyone belongs to our Lord and Master. Everyone came from Him.
ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਖਸਮ ਕਾ ਤਾ ਸਚੁ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥
hukam pachhaanai khasam kaa taa sach paavai koe |Only by realizing the Hukam of His Command, is Truth obtained.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੀਐ ਬੁਰਾ ਨ ਦੀਸੈ ਕੋਇ ॥
guramukh aap pachhaaneeai buraa na deesai koe |The Gurmukh realizes his own self; no one appears evil to him.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਹਿਲਾ ਆਇਆ ਸੋਇ ॥੧॥
naanak guramukh naam dhiaaeeai sahilaa aaeaa soe |1|O Nanak, the Gurmukh meditates on the Naam, the Name of the Lord. Fruitful is his coming into the world. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |Fourth Mehl:
ਸਭਨਾ ਦਾਤਾ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥
sabhanaa daataa aap hai aape melanahaar |He Himself is the Giver of all; He unites all with Himself.
ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਿਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਜਿਨਾ ਸੇਵਿਆ ਹਰਿ ਦਾਤਾਰੁ ॥੨॥
naanak sabad mile na vichhurreh jinaa seviaa har daataar |2|O Nanak, they are united with the Word of the Shabad; serving the Lord, the Great Giver, they shall never be separated from Him again. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਨਾਉ ਉਗਵਿ ਆਇਆ ॥
guramukh hiradai saant hai naau ugav aaeaa |Peace and tranquility fill the heart of the Gurmukh; the Name wells up within them.
ਜਪ ਤਪ ਤੀਰਥ ਸੰਜਮ ਕਰੇ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਆ ॥
jap tap teerath sanjam kare mere prabh bhaaeaa |Chanting and meditation, penance and self-discipline, and bathing at sacred shrines of pilgrimage - the merits of these come by pleasing my God.
ਹਿਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹਰਿ ਸੇਵਦੇ ਸੋਹਹਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥
hiradaa sudh har sevade soheh gun gaaeaa |So serve the Lord with a pure heart; singing His Glorious Praises, you shall be embellished and exalted.
ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਜੀਉ ਏਵੈ ਭਾਵਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰਾਇਆ ॥
mere har jeeo evai bhaavadaa guramukh taraaeaa |My Dear Lord is pleased by this; he carries the Gurmukh across.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿਅਨੁ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਹਾਇਆ ॥੧੮॥
naanak guramukh melian har dar sohaaeaa |18|O Nanak, the Gurmukh is merged with the Lord; he is embellished in His Court. ||18||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |Salok, First Mehl:
ਧਨਵੰਤਾ ਇਵ ਹੀ ਕਹੈ ਅਵਰੀ ਧਨ ਕਉ ਜਾਉ ॥
dhanavantaa iv hee kahai avaree dhan kau jaau |Thus speaks the wealthy man: I should go and get more wealth.
ਨਾਨਕੁ ਨਿਰਧਨੁ ਤਿਤੁ ਦਿਨਿ ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ॥੧॥
naanak niradhan tith din jit din visarai naau |1|Nanak becomes poor on that day when he forgets the Lord's Name. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |First Mehl:
ਸੂਰਜੁ ਚੜੈ ਵਿਜੋਗਿ ਸਭਸੈ ਘਟੈ ਆਰਜਾ ॥
sooraj charrai vijog sabhasai ghattai aarajaa |The sun rises and sets, and the lives of all run out.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਰਤਾ ਭੋਗਿ ਕੋਈ ਹਾਰੈ ਕੋ ਜਿਣੈ ॥
tan man rataa bhog koee haarai ko jinai |The mind and body experience pleasures; one loses, and another wins.
ਸਭੁ ਕੋ ਭਰਿਆ ਫੂਕਿ ਆਖਣਿ ਕਹਣਿ ਨ ਥੰਮੑੀਐ ॥
sabh ko bhariaa fook aakhan kahan na thamaeeai |Everyone is puffed up with pride; even after they are spoken to, they do not stop.
ਨਾਨਕ ਵੇਖੈ ਆਪਿ ਫੂਕ ਕਢਾਏ ਢਹਿ ਪਵੈ ॥੨॥
naanak vekhai aap fook kadtaae dteh pavai |2|O Nanak, the Lord Himself sees all; when He takes the air out of the balloon, the body falls. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਸਤਸੰਗਤਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਜਿਥਹੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ॥
satasangat naam nidhaan hai jithahu har paaeaa |The treasure of the Name is in the Sat Sangat, the True Congregation. There, the Lord is found.