Sri Guru Granth Sahib
Page - 1328
ਦੂਖਾ ਤੇ ਸੁਖ ਊਪਜਹਿ ਸੂਖੀ ਹੋਵਹਿ ਦੂਖ ॥
dookhaa te sukh aoopajeh sookhee hoveh dookh |Out of pain, pleasure is produced, and out of pleasure comes pain.
ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਤੂ ਸਾਲਾਹੀਅਹਿ ਤਿਤੁ ਮੁਖਿ ਕੈਸੀ ਭੂਖ ॥੩॥
jit mukh too saalaaheeeh tith mukh kaisee bhookh |3|That mouth which praises You - what hunger could that mouth ever suffer? ||3||
ਨਾਨਕ ਮੂਰਖੁ ਏਕੁ ਤੂ ਅਵਰੁ ਭਲਾ ਸੈਸਾਰੁ ॥
naanak moorakh ek too avar bhalaa saisaar |O Nanak, you alone are foolish; all the rest of the world is good.
ਜਿਤੁ ਤਨਿ ਨਾਮੁ ਨ ਊਪਜੈ ਸੇ ਤਨ ਹੋਹਿ ਖੁਆਰ ॥੪॥੨॥
jit tan naam na aoopajai se tan hohi khuaar |4|2|That body in which the Naam does not well up - that body becomes miserable. ||4||2||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |Prabhaatee, First Mehl:
ਜੈ ਕਾਰਣਿ ਬੇਦ ਬ੍ਰਹਮੈ ਉਚਰੇ ਸੰਕਰਿ ਛੋਡੀ ਮਾਇਆ ॥
jai kaaran bed brahamai uchare sankar chhoddee maaeaa |For His sake, Brahma uttered the Vedas, and Shiva renounced Maya.
ਜੈ ਕਾਰਣਿ ਸਿਧ ਭਏ ਉਦਾਸੀ ਦੇਵੀ ਮਰਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੧॥
jai kaaran sidh bhe udaasee devee maram na paaeaa |1|For His sake, the Siddhas became hermits and renunciates; even the gods have not realized His Mystery. ||1||
ਬਾਬਾ ਮਨਿ ਸਾਚਾ ਮੁਖਿ ਸਾਚਾ ਕਹੀਐ ਤਰੀਐ ਸਾਚਾ ਹੋਈ ॥
baabaa man saachaa mukh saachaa kaheeai tareeai saachaa hoee |O Baba, keep the True Lord in your mind, and utter the Name of the True Lord with your mouth; the True Lord will carry you across.
ਦੁਸਮਨੁ ਦੂਖੁ ਨ ਆਵੈ ਨੇੜੈ ਹਰਿ ਮਤਿ ਪਾਵੈ ਕੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
dusaman dookh na aavai nerrai har mat paavai koee |1| rahaau |Enemies and pain shall not even approach you; only a rare few realize the Wisdom of the Lord. ||1||Pause||
ਅਗਨਿ ਬਿੰਬ ਪਵਣੈ ਕੀ ਬਾਣੀ ਤੀਨਿ ਨਾਮ ਕੇ ਦਾਸਾ ॥
agan binb pavanai kee baanee teen naam ke daasaa |Fire, water and air make up the world; these three are the slaves of the Naam, the Name of the Lord.
ਤੇ ਤਸਕਰ ਜੋ ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵਹਿ ਵਾਸਹਿ ਕੋਟ ਪੰਚਾਸਾ ॥੨॥
te tasakar jo naam na leveh vaaseh kott panchaasaa |2|One who does not chant the Naam is a thief, dwelling in the fortress of the five thieves. ||2||
ਜੇ ਕੋ ਏਕ ਕਰੈ ਚੰਗਿਆਈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਬਹੁਤੁ ਬਫਾਵੈ ॥
je ko ek karai changiaaee man chit bahut bafaavai |If someone does a good deed for someone else, he totally puffs himself up in his conscious mind.
ਏਤੇ ਗੁਣ ਏਤੀਆ ਚੰਗਿਆਈਆ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਵੈ ॥੩॥
ete gun eteea changiaaeea dee na pachhotaavai |3|The Lord bestows so many virtues and so much goodness; He does not ever regret it. ||3||
ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹਨਿ ਤਿਨ ਧਨੁ ਪਲੈ ਨਾਨਕ ਕਾ ਧਨੁ ਸੋਈ ॥
tudh saalaahan tin dhan palai naanak kaa dhan soee |Those who praise You gather the wealth in their laps; this is Nanak's wealth.
ਜੇ ਕੋ ਜੀਉ ਕਹੈ ਓਨਾ ਕਉ ਜਮ ਕੀ ਤਲਬ ਨ ਹੋਈ ॥੪॥੩॥
je ko jeeo kahai onaa kau jam kee talab na hoee |4|3|Whoever shows respect to them is not summoned by the Messenger of Death. ||4||3||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |Prabhaatee, First Mehl:
ਜਾ ਕੈ ਰੂਪੁ ਨਾਹੀ ਜਾਤਿ ਨਾਹੀ ਨਾਹੀ ਮੁਖੁ ਮਾਸਾ ॥
jaa kai roop naahee jaat naahee naahee mukh maasaa |One who has no beauty, no social status, no mouth, no flesh
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲੇ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਤੇਰੈ ਨਾਮਿ ਹੈ ਨਿਵਾਸਾ ॥੧॥
satigur mile niranjan paaeaa terai naam hai nivaasaa |1|- meeting with the True Guru, he finds the Immaculate Lord, and dwells in Your Name. ||1||
ਅਉਧੂ ਸਹਜੇ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥
aaudhoo sahaje tat beechaar |O detached Yogi, contemplate the essence of reality,
ਜਾ ਤੇ ਫਿਰਿ ਨ ਆਵਹੁ ਸੈਸਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaa te fir na aavahu saisaar |1| rahaau |and you shall never again come to be born into the world. ||1||Pause||
ਜਾ ਕੈ ਕਰਮੁ ਨਾਹੀ ਧਰਮੁ ਨਾਹੀ ਨਾਹੀ ਸੁਚਿ ਮਾਲਾ ॥
jaa kai karam naahee dharam naahee naahee such maalaa |One who does not have good karma or Dharmic faith, sacred rosary or mala
ਸਿਵ ਜੋਤਿ ਕੰਨਹੁ ਬੁਧਿ ਪਾਈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਰਖਵਾਲਾ ॥੨॥
siv jot kanahu budh paaee satiguroo rakhavaalaa |2|- through the Light of God, wisdom is bestowed; the True Guru is our Protector. ||2||
ਜਾ ਕੈ ਬਰਤੁ ਨਾਹੀ ਨੇਮੁ ਨਾਹੀ ਨਾਹੀ ਬਕਬਾਈ ॥
jaa kai barat naahee nem naahee naahee bakabaaee |One who does not observe any fasts, make religious vows or chant
ਗਤਿ ਅਵਗਤਿ ਕੀ ਚਿੰਤ ਨਾਹੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਫੁਰਮਾਈ ॥੩॥
gat avagat kee chint naahee satiguroo furamaaee |3|- he does not have to worry about good luck or bad, if he obeys the Command of the True Guru. ||3||
ਜਾ ਕੈ ਆਸ ਨਾਹੀ ਨਿਰਾਸ ਨਾਹੀ ਚਿਤਿ ਸੁਰਤਿ ਸਮਝਾਈ ॥
jaa kai aas naahee niraas naahee chit surat samajhaaee |One who is not hopeful, nor hopeless, who has trained his intuitive consciousness
ਤੰਤ ਕਉ ਪਰਮ ਤੰਤੁ ਮਿਲਿਆ ਨਾਨਕਾ ਬੁਧਿ ਪਾਈ ॥੪॥੪॥
tant kau param tant miliaa naanakaa budh paaee |4|4|- his being blends with the Supreme Being. O Nanak, his awareness is awakened. ||4||4||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |Prabhaatee, First Mehl:
ਤਾ ਕਾ ਕਹਿਆ ਦਰਿ ਪਰਵਾਣੁ ॥
taa kaa kahiaa dar paravaan |What he says is approved in the Court of the Lord.
ਬਿਖੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਦੁਇ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਣੁ ॥੧॥
bikh amrit due sam kar jaan |1|He looks upon poison and nectar as one and the same. ||1||
ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਸਰਬੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
kiaa kaheeai sarabe rahiaa samaae |What can I say? You are permeating and pervading all.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਤੇਰੀ ਰਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo kichh varatai sabh teree rajaae |1| rahaau |Whatever happens, is all by Your Will. ||1||Pause||
ਪ੍ਰਗਟੀ ਜੋਤਿ ਚੂਕਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
pragattee jot chookaa abhimaan |The Divine Light shines radiantly, and egotistical pride is dispelled.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ॥੨॥
satigur deea amrit naam |2|The True Guru bestows the Ambrosial Naam, the Name of the Lord. ||2||
ਕਲਿ ਮਹਿ ਆਇਆ ਸੋ ਜਨੁ ਜਾਣੁ ॥
kal meh aaeaa so jan jaan |In this Dark Age of Kali Yuga, one's birth is approved,
ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਣੁ ॥੩॥
saachee daragah paavai maan |3|if one is honored in the True Court. ||3||
ਕਹਣਾ ਸੁਨਣਾ ਅਕਥ ਘਰਿ ਜਾਇ ॥
kahanaa sunanaa akath ghar jaae |Speaking and listening, one goes to the Celestial Home of the Indescribable Lord.
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਨਾਨਕ ਜਲਿ ਜਾਇ ॥੪॥੫॥
kathanee badanee naanak jal jaae |4|5|Mere words of mouth, O Nanak, are burnt away. ||4||5||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |Prabhaatee, First Mehl:
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨੀਰੁ ਗਿਆਨਿ ਮਨ ਮਜਨੁ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਸੰਗਿ ਗਹੇ ॥
amrit neer giaan man majan atthasatth teerath sang gahe |One who bathes in the Ambrosial Water of spiritual wisdom takes with him the virtues of the sixty-eight sacred shrines of pilgrimage.
ਗੁਰ ਉਪਦੇਸਿ ਜਵਾਹਰ ਮਾਣਕ ਸੇਵੇ ਸਿਖੁ ਸੁੋ ਖੋਜਿ ਲਹੈ ॥੧॥
gur upades javaahar maanak seve sikh suo khoj lahai |1|The Guru's Teachings are the gems and jewels; the Sikh who serves Him searches and finds them. ||1||
ਗੁਰ ਸਮਾਨਿ ਤੀਰਥੁ ਨਹੀ ਕੋਇ ॥
gur samaan teerath nahee koe |There is no sacred shrine equal to the Guru.
ਸਰੁ ਸੰਤੋਖੁ ਤਾਸੁ ਗੁਰੁ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sar santokh taas gur hoe |1| rahaau |The Guru encompasses the ocean of contentment. ||1||Pause||