Sri Guru Granth Sahib
Page - 479
ਨਾਰਦ ਸਾਰਦ ਕਰਹਿ ਖਵਾਸੀ ॥
naarad saarad kareh khavaasee |Naarada the sage, and Shaarada the goddess of knowledge, serve the Lord.
ਪਾਸਿ ਬੈਠੀ ਬੀਬੀ ਕਵਲਾ ਦਾਸੀ ॥੨॥
paas baitthee beebee kavalaa daasee |2|The goddess Lakhshmi sits by Him as His slave. ||2||
ਕੰਠੇ ਮਾਲਾ ਜਿਹਵਾ ਰਾਮੁ ॥
kantthe maalaa jihavaa raam |The mala is around my neck, and the Lord's Name is upon my tongue.
ਸਹੰਸ ਨਾਮੁ ਲੈ ਲੈ ਕਰਉ ਸਲਾਮੁ ॥੩॥
sahans naam lai lai krau salaam |3|I repeat the Naam, the Name of the Lord, a thousand times, and bow in reverence to Him. ||3||
ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਰਾਮ ਗੁਨ ਗਾਵਉ ॥
kahat kabeer raam gun gaavau |Says Kabeer, I sing the Glorious Praises of the Lord;
ਹਿੰਦੂ ਤੁਰਕ ਦੋਊ ਸਮਝਾਵਉ ॥੪॥੪॥੧੩॥
hindoo turak doaoo samajhaavau |4|4|13|I teach both Hindus and Muslims. ||4||4||13||
ਆਸਾ ਸ੍ਰੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੇ ਪੰਚਪਦੇ ੯ ਦੁਤੁਕੇ ੫ ॥
aasaa sree kabeer jeeo ke panchapade 9 dutuke 5 |Aasaa, Kabeer Jee, 9 Panch-Padhay, 5 Dho-Thukay:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:
ਪਾਤੀ ਤੋਰੈ ਮਾਲਿਨੀ ਪਾਤੀ ਪਾਤੀ ਜੀਉ ॥
paatee torai maalinee paatee paatee jeeo |You tear off the leaves, O gardener, but in each and every leaf, there is life.
ਜਿਸੁ ਪਾਹਨ ਕਉ ਪਾਤੀ ਤੋਰੈ ਸੋ ਪਾਹਨ ਨਿਰਜੀਉ ॥੧॥
jis paahan kau paatee torai so paahan nirajeeo |1|That stone idol, for which you tear off those leaves - that stone idol is lifeless. ||1||
ਭੂਲੀ ਮਾਲਨੀ ਹੈ ਏਉ ॥
bhoolee maalanee hai eo |In this, you are mistaken, O gardener.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਾਗਤਾ ਹੈ ਦੇਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
satigur jaagataa hai deo |1| rahaau |The True Guru is the Living Lord. ||1||Pause||
ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਾਤੀ ਬਿਸਨੁ ਡਾਰੀ ਫੂਲ ਸੰਕਰਦੇਉ ॥
braham paatee bisan ddaaree fool sankaradeo |Brahma is in the leaves, Vishnu is in the branches, and Shiva is in the flowers.
ਤੀਨਿ ਦੇਵ ਪ੍ਰਤਖਿ ਤੋਰਹਿ ਕਰਹਿ ਕਿਸ ਕੀ ਸੇਉ ॥੨॥
teen dev pratakh toreh kareh kis kee seo |2|When you break these three gods, whose service are you performing? ||2||
ਪਾਖਾਨ ਗਢਿ ਕੈ ਮੂਰਤਿ ਕੀਨੑੀ ਦੇ ਕੈ ਛਾਤੀ ਪਾਉ ॥
paakhaan gadt kai moorat keenaee de kai chhaatee paau |The sculptor carves the stone and fashions it into an idol, placing his feet upon its chest.
ਜੇ ਏਹ ਮੂਰਤਿ ਸਾਚੀ ਹੈ ਤਉ ਗੜ੍ਹਣਹਾਰੇ ਖਾਉ ॥੩॥
je eh moorat saachee hai tau garrhanahaare khaau |3|If this stone god was true, it would devour the sculptor for this! ||3||
ਭਾਤੁ ਪਹਿਤਿ ਅਰੁ ਲਾਪਸੀ ਕਰਕਰਾ ਕਾਸਾਰੁ ॥
bhaat pahit ar laapasee karakaraa kaasaar |Rice and beans, candies, cakes and cookies
ਭੋਗਨਹਾਰੇ ਭੋਗਿਆ ਇਸੁ ਮੂਰਤਿ ਕੇ ਮੁਖ ਛਾਰੁ ॥੪॥
bhoganahaare bhogiaa is moorat ke mukh chhaar |4|- the priest enjoys these, while he puts ashes into the mouth of the idol. ||4||
ਮਾਲਿਨਿ ਭੂਲੀ ਜਗੁ ਭੁਲਾਨਾ ਹਮ ਭੁਲਾਨੇ ਨਾਹਿ ॥
maalin bhoolee jag bhulaanaa ham bhulaane naeh |The gardener is mistaken, and the world is mistaken, but I am not mistaken.
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਹਮ ਰਾਮ ਰਾਖੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥੫॥੧॥੧੪॥
kahu kabeer ham raam raakhe kripaa kar har raae |5|1|14|Says Kabeer, the Lord preserves me; the Lord, my King, has showered His Blessings upon me. ||5||1||14||
ਆਸਾ ॥
aasaa |Aasaa:
ਬਾਰਹ ਬਰਸ ਬਾਲਪਨ ਬੀਤੇ ਬੀਸ ਬਰਸ ਕਛੁ ਤਪੁ ਨ ਕੀਓ ॥
baarah baras baalapan beete bees baras kachh tap na keeo |Twelve years pass in childhood, and for another twenty years, he does not practice self-discipline and austerity.
ਤੀਸ ਬਰਸ ਕਛੁ ਦੇਵ ਨ ਪੂਜਾ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ਬਿਰਧਿ ਭਇਓ ॥੧॥
tees baras kachh dev na poojaa fir pachhutaanaa biradh bheio |1|For another thirty years, he does not worship God in any way, and then, when he is old, he repents and regrets. ||1||
ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਤੇ ਜਨਮੁ ਗਇਓ ॥
meree meree karate janam geio |His life wastes away as he cries out, "Mine, mine!"
ਸਾਇਰੁ ਸੋਖਿ ਭੁਜੰ ਬਲਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saaeir sokh bhujan baleio |1| rahaau |The pool of his power has dried up. ||1||Pause||
ਸੂਕੇ ਸਰਵਰਿ ਪਾਲਿ ਬੰਧਾਵੈ ਲੂਣੈ ਖੇਤਿ ਹਥ ਵਾਰਿ ਕਰੈ ॥
sooke saravar paal bandhaavai loonai khet hath vaar karai |He makes a dam around the dried-up pool, and with his hands, he makes a fence around the harvested field.
ਆਇਓ ਚੋਰੁ ਤੁਰੰਤਹ ਲੇ ਗਇਓ ਮੇਰੀ ਰਾਖਤ ਮੁਗਧੁ ਫਿਰੈ ॥੨॥
aaeio chor turantah le geio meree raakhat mugadh firai |2|When the thief of Death comes, he quickly carries away what the fool had tried to preserve as his own. ||2||
ਚਰਨ ਸੀਸੁ ਕਰ ਕੰਪਨ ਲਾਗੇ ਨੈਨੀ ਨੀਰੁ ਅਸਾਰ ਬਹੈ ॥
charan sees kar kanpan laage nainee neer asaar bahai |His feet and head and hands begin to tremble, and the tears flow copiously from his eyes.
ਜਿਹਵਾ ਬਚਨੁ ਸੁਧੁ ਨਹੀ ਨਿਕਸੈ ਤਬ ਰੇ ਧਰਮ ਕੀ ਆਸ ਕਰੈ ॥੩॥
jihavaa bachan sudh nahee nikasai tab re dharam kee aas karai |3|His tongue has not spoken the correct words, but now, he hopes to practice religion! ||3||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੈ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੀਓ ॥
har jeeo kripaa karai liv laavai laahaa har har naam leeo |If the Dear Lord shows His Mercy, one enshrines love for Him, and obtains the Profit of the Lord's Name.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਧਨੁ ਪਾਇਓ ਅੰਤੇ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ਚਲਿਓ ॥੪॥
guraparasaadee har dhan paaeio ante chaladiaa naal chalio |4|By Guru's Grace, he receives the wealth of the Lord's Name, which alone shall go with him, when he departs in the end. ||4||
ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਸੰਤਹੁ ਅਨੁ ਧਨੁ ਕਛੂਐ ਲੈ ਨ ਗਇਓ ॥
kahat kabeer sunahu re santahu an dhan kachhooaai lai na geio |Says Kabeer, listen, O Saints - he shall not take any other wealth with him.
ਆਈ ਤਲਬ ਗੋਪਾਲ ਰਾਇ ਕੀ ਮਾਇਆ ਮੰਦਰ ਛੋਡਿ ਚਲਿਓ ॥੫॥੨॥੧੫॥
aaee talab gopaal raae kee maaeaa mandar chhodd chalio |5|2|15|When the summons comes from the King, the Lord of the Universe, the mortal departs, leaving behind his wealth and mansions. ||5||2||15||
ਆਸਾ ॥
aasaa |Aasaa:
ਕਾਹੂ ਦੀਨੑੇ ਪਾਟ ਪਟੰਬਰ ਕਾਹੂ ਪਲਘ ਨਿਵਾਰਾ ॥
kaahoo deenae paatt pattanbar kaahoo palagh nivaaraa |To some, the Lord has given silks and satins, and to some, beds decorated with cotton ribbons.
ਕਾਹੂ ਗਰੀ ਗੋਦਰੀ ਨਾਹੀ ਕਾਹੂ ਖਾਨ ਪਰਾਰਾ ॥੧॥
kaahoo garee godaree naahee kaahoo khaan paraaraa |1|Some do not even have a poor patched coat, and some live in thatched huts. ||1||
ਅਹਿਰਖ ਵਾਦੁ ਨ ਕੀਜੈ ਰੇ ਮਨ ॥
ahirakh vaad na keejai re man |Do not indulge in envy and bickering, O my mind.
ਸੁਕ੍ਰਿਤੁ ਕਰਿ ਕਰਿ ਲੀਜੈ ਰੇ ਮਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sukrit kar kar leejai re man |1| rahaau |By continually doing good deeds, these are obtained, O my mind. ||1||Pause||
ਕੁਮੑਾਰੈ ਏਕ ਜੁ ਮਾਟੀ ਗੂੰਧੀ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਬਾਨੀ ਲਾਈ ॥
kumaarai ek ju maattee goondhee bahu bidh baanee laaee |The potter works the same clay, and colors the pots in different ways.
ਕਾਹੂ ਮਹਿ ਮੋਤੀ ਮੁਕਤਾਹਲ ਕਾਹੂ ਬਿਆਧਿ ਲਗਾਈ ॥੨॥
kaahoo meh motee mukataahal kaahoo biaadh lagaaee |2|Into some, he sets pearls, while to others, he attaches filth. ||2||
ਸੂਮਹਿ ਧਨੁ ਰਾਖਨ ਕਉ ਦੀਆ ਮੁਗਧੁ ਕਹੈ ਧਨੁ ਮੇਰਾ ॥
soomeh dhan raakhan kau deea mugadh kahai dhan meraa |God gave wealth to the miser for him to preserve, but the fool calls it his own.