Sri Guru Granth Sahib
Page - 1250
ਅੰਤਿ ਹੋਵੈ ਵੈਰ ਵਿਰੋਧੁ ਕੋ ਸਕੈ ਨ ਛਡਾਇਆ ॥
ant hovai vair virodh ko sakai na chhaddaaeaa |In the end, hatred and conflict well up, and no one can save him.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਮੋਹੁ ਜਿਤੁ ਲਗਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੩੨॥
naanak vin naavai dhrig mohu jit lag dukh paaeaa |32|O Nanak, without the Name, those loving attachments are cursed; engrossed in them, he suffers in pain. ||32||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Third Mehl:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸਭ ਭੁਖ ਜਾਇ ॥
guramukh amrit naam hai jit khaadhai sabh bhukh jaae |The Guru's Word is the Ambrosial Nectar of the Naam. Eating it, all hunger departs.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
trisanaa mool na hovee naam vasai man aae |There is no thirst or desire at all, when the Naam comes to dwell in the mind.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਿ ਹੋਰੁ ਖਾਣਾ ਤਿਤੁ ਰੋਗੁ ਲਗੈ ਤਨਿ ਧਾਇ ॥
bin naavai ji hor khaanaa tith rog lagai tan dhaae |Eating anything other than the Name, disease runs to afflict the body.
ਨਾਨਕ ਰਸ ਕਸ ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਣਾ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥
naanak ras kas sabad salaahanaa aape le milaae |1|O Nanak, whoever takes the Praise of the Shabad as his spices and flavors - the Lord unites him in His Union. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Third Mehl:
ਜੀਆ ਅੰਦਰਿ ਜੀਉ ਸਬਦੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਸਹ ਮੇਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
jeea andar jeeo sabad hai jit sah melaavaa hoe |The life within all living beings is the Word of the Shabad. Through it, we meet our Husband Lord.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗਿ ਆਨੑੇਰੁ ਹੈ ਸਬਦੇ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥
bin sabadai jag aanaer hai sabade paragatt hoe |Without the Shabad, the world is in darkness. Through the Shabad, it is enlightened.
ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਪੜਿ ਪੜਿ ਥਕੇ ਭੇਖ ਥਕੇ ਤਨੁ ਧੋਇ ॥
panddit monee parr parr thake bhekh thake tan dhoe |The Pandits, the religious scholars, and the silent sages read and write until they are weary. The religious fanatics are tired of washing their bodies.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਦੁਖੀਏ ਚਲੇ ਰੋਇ ॥
bin sabadai kinai na paaeio dukhee chale roe |Without the Shabad, no one attains the Lord; the miserable depart weeping and wailing.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak nadaree paaeeai karam paraapat hoe |2|O Nanak, by His Glance of Grace, the Merciful Lord is attained. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖੈ ਅਤਿ ਨੇਹੁ ਬਹਿ ਮੰਦੁ ਪਕਾਇਆ ॥
eisatree purakhai at nehu beh mand pakaaeaa |The husband and wife are very much in love; sitting together, they make evil plans.
ਦਿਸਦਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਚਲਸੀ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਆ ॥
disadaa sabh kichh chalasee mere prabh bhaaeaa |All that is seen shall pass away. This is the Will of my God.
ਕਿਉ ਰਹੀਐ ਥਿਰੁ ਜਗਿ ਕੋ ਕਢਹੁ ਉਪਾਇਆ ॥
kiau raheeai thir jag ko kadtahu upaaeaa |How can anyone remain in this world forever? Some may try to devise a plan.
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਚਾਕਰੀ ਥਿਰੁ ਕੰਧੁ ਸਬਾਇਆ ॥
gur poore kee chaakaree thir kandh sabaaeaa |Working for the Perfect Guru, the wall becomes permanent and stable.
ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੩੩॥
naanak bakhas milaaeian har naam samaaeaa |33|O Nanak, the Lord forgives them, and merges them into Himself; they are absorbed in the Lord's Name. ||33||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Third Mehl:
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਸਾਰਿਆ ਗੁਰ ਕਾ ਭਉ ਹੇਤੁ ਅਪਾਰੁ ॥
maaeaa mohi visaariaa gur kaa bhau het apaar |Attached to Maya, the mortal forgets the Fear of God and Guru, and love for the Infinite Lord.
ਲੋਭਿ ਲਹਰਿ ਸੁਧਿ ਮਤਿ ਗਈ ਸਚਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
lobh lahar sudh mat gee sach na lagai piaar |The waves of greed take away his wisdom and understanding, and he does not embrace love for the True Lord.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨਾ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਦਰਗਹ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
guramukh jinaa sabad man vasai daragah mokh duaar |The Word of the Shabad abides in the mind of the Gurmukhs, who find the Gate of Salvation.
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੧॥
naanak aape mel le aape bakhasanahaar |1|O Nanak, the Lord Himself forgives them, and unites them in Union with Himself. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |Fourth Mehl:
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਣਾ ਵਿਸਰੇ ਸਰੈ ਨ ਬਿੰਦ ॥
naanak jis bin gharree na jeevanaa visare sarai na bind |O Nanak, without Him, we could not live for a moment. Forgetting Him, we could not succeed for an instant.
ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਕਿਉ ਮਨ ਰੂਸੀਐ ਜਿਸਹਿ ਹਮਾਰੀ ਚਿੰਦ ॥੨॥
tis siau kiau man rooseeai jiseh hamaaree chind |2|O mortal, how can you be angry with the One who cares for you? ||2||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |Fourth Mehl:
ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ਝਿਮਝਿਮਾ ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
saavan aaeaa jhimajhimaa har guramukh naam dhiaae |The rainy season of Saawan has come. The Gurmukh meditates on the Lord's Name.
ਦੁਖ ਭੁਖ ਕਾੜਾ ਸਭੁ ਚੁਕਾਇਸੀ ਮੀਹੁ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
dukh bhukh kaarraa sabh chukaaeisee meehu vutthaa chhahabar laae |All pain, hunger and misfortune end, when the rain falls in torrents.
ਸਭ ਧਰਤਿ ਭਈ ਹਰੀਆਵਲੀ ਅੰਨੁ ਜੰਮਿਆ ਬੋਹਲ ਲਾਇ ॥
sabh dharat bhee hareeaavalee an jamiaa bohal laae |The entire earth is rejuvenated, and the grain grows in abundance.
ਹਰਿ ਅਚਿੰਤੁ ਬੁਲਾਵੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਆਪੇ ਪਾਵੈ ਥਾਇ ॥
har achint bulaavai kripaa kar har aape paavai thaae |The Carefree Lord, by His Grace, summons that mortal whom the Lord Himself approves.
ਹਰਿ ਤਿਸਹਿ ਧਿਆਵਹੁ ਸੰਤ ਜਨਹੁ ਜੁ ਅੰਤੇ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥
har tiseh dhiaavahu sant janahu ju ante le chhaddaae |So meditate on the Lord, O Saints; He shall save you in the end.
ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਭਗਤਿ ਅਨੰਦੁ ਹੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
har keerat bhagat anand hai sadaa sukh vasai man aae |The Kirtan of the Lord's Praises and devotion to Him is bliss; peace shall come to dwell in the mind.
ਜਿਨੑਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨਾ ਦੁਖ ਭੁਖ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥
jinaa guramukh naam araadhiaa tinaa dukh bhukh leh jaae |Those Gurmukhs who worship the Naam, the Name of the Lord - their pain and hunger departs.
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਗਾਇ ਗੁਣ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਹੁ ਸੁਭਾਇ ॥੩॥
jan naanak tripatai gaae gun har darasan dehu subhaae |3|Servant Nanak is satisfied, singing the Glorious Praises of the Lord. Please embellish him with the Blessed Vision of Your Darshan. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਦਾਤਿ ਨਿਤ ਦੇਵੈ ਚੜੈ ਸਵਾਈਆ ॥
gur poore kee daat nit devai charrai savaaeea |The Perfect Guru bestows His gifts, which increase day by day.
ਤੁਸਿ ਦੇਵੈ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਨ ਛਪੈ ਛਪਾਈਆ ॥
tus devai aap deaal na chhapai chhapaaeea |The Merciful Lord Himself bestows them; they cannot be concealed by concealment.
ਹਿਰਦੈ ਕਵਲੁ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਉਨਮਨਿ ਲਿਵ ਲਾਈਆ ॥
hiradai kaval pragaas unaman liv laaeea |The heart-lotus blossoms forth, and the mortal is lovingly absorbed in the state of supreme bliss.
ਜੇ ਕੋ ਕਰੇ ਉਸ ਦੀ ਰੀਸ ਸਿਰਿ ਛਾਈ ਪਾਈਆ ॥
je ko kare us dee rees sir chhaaee paaeea |If anyone tries to challenge him, the Lord throws dust on his head.
ਨਾਨਕ ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਵਡਿਆਈਆ ॥੩੪॥
naanak aparr koe na sakee poore satigur kee vaddiaaeea |34|O Nanak, no one can equal the glory of the Perfect True Guru. ||34||