Sri Guru Granth Sahib
Page - 470
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |Salok, First Mehl:
ਨਾਨਕ ਮੇਰੁ ਸਰੀਰ ਕਾ ਇਕੁ ਰਥੁ ਇਕੁ ਰਥਵਾਹੁ ॥
naanak mer sareer kaa ik rath ik rathavaahu |O Nanak, the soul of the body has one chariot and one charioteer.
ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਫੇਰਿ ਵਟਾਈਅਹਿ ਗਿਆਨੀ ਬੁਝਹਿ ਤਾਹਿ ॥
jug jug fer vattaaeeeh giaanee bujheh taeh |In age after age they change; the spiritually wise understand this.
ਸਤਜੁਗਿ ਰਥੁ ਸੰਤੋਖ ਕਾ ਧਰਮੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥
satajug rath santokh kaa dharam agai rathavaahu |In the Golden Age of Sat Yuga, contentment was the chariot and righteousness the charioteer.
ਤ੍ਰੇਤੈ ਰਥੁ ਜਤੈ ਕਾ ਜੋਰੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥
tretai rath jatai kaa jor agai rathavaahu |In the Silver Age of Traytaa Yuga, celibacy was the chariot and power the charioteer.
ਦੁਆਪੁਰਿ ਰਥੁ ਤਪੈ ਕਾ ਸਤੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥
duaapur rath tapai kaa sat agai rathavaahu |In the Brass Age of Dwaapar Yuga, penance was the chariot and truth the charioteer.
ਕਲਜੁਗਿ ਰਥੁ ਅਗਨਿ ਕਾ ਕੂੜੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥੧॥
kalajug rath agan kaa koorr agai rathavaahu |1|In the Iron Age of Kali Yuga, fire is the chariot and falsehood the charioteer. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |First Mehl:
ਸਾਮ ਕਹੈ ਸੇਤੰਬਰੁ ਸੁਆਮੀ ਸਚ ਮਹਿ ਆਛੈ ਸਾਚਿ ਰਹੇ ॥
saam kahai setanbar suaamee sach meh aachhai saach rahe |The Sama Veda says that the Lord Master is robed in white; in the Age of Truth,
ਸਭੁ ਕੋ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥
sabh ko sach samaavai |Everyone desired Truth, abided in Truth, and was merged in the Truth.
ਰਿਗੁ ਕਹੈ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
rig kahai rahiaa bharapoor |The Rig Veda says that God is permeating and pervading everywhere;
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੇਵਾ ਮਹਿ ਸੂਰੁ ॥
raam naam devaa meh soor |among the deities, the Lord's Name is the most exalted.
ਨਾਇ ਲਇਐ ਪਰਾਛਤ ਜਾਹਿ ॥
naae leaai paraachhat jaeh |Chanting the Name, sins depart;
ਨਾਨਕ ਤਉ ਮੋਖੰਤਰੁ ਪਾਹਿ ॥
naanak tau mokhantar paeh |O Nanak, then, one obtains salvation.
ਜੁਜ ਮਹਿ ਜੋਰਿ ਛਲੀ ਚੰਦ੍ਰਾਵਲਿ ਕਾਨੑ ਕ੍ਰਿਸਨੁ ਜਾਦਮੁ ਭਇਆ ॥
juj meh jor chhalee chandraaval kaana krisan jaadam bheaa |In the Jujar Veda, Kaan Krishna of the Yaadva tribe seduced Chandraavali by force.
ਪਾਰਜਾਤੁ ਗੋਪੀ ਲੈ ਆਇਆ ਬਿੰਦ੍ਰਾਬਨ ਮਹਿ ਰੰਗੁ ਕੀਆ ॥
paarajaat gopee lai aaeaa bindraaban meh rang keea |He brought the Elysian Tree for his milk-maid, and revelled in Brindaaban.
ਕਲਿ ਮਹਿ ਬੇਦੁ ਅਥਰਬਣੁ ਹੂਆ ਨਾਉ ਖੁਦਾਈ ਅਲਹੁ ਭਇਆ ॥
kal meh bed atharaban hooaa naau khudaaee alahu bheaa |In the Dark Age of Kali Yuga, the Atharva Veda became prominent; Allah became the Name of God.
ਨੀਲ ਬਸਤ੍ਰ ਲੇ ਕਪੜੇ ਪਹਿਰੇ ਤੁਰਕ ਪਠਾਣੀ ਅਮਲੁ ਕੀਆ ॥
neel basatr le kaparre pahire turak patthaanee amal keea |Men began to wear blue robes and garments; Turks and Pat'haans assumed power.
ਚਾਰੇ ਵੇਦ ਹੋਏ ਸਚਿਆਰ ॥
chaare ved hoe sachiaar |The four Vedas each claim to be true.
ਪੜਹਿ ਗੁਣਹਿ ਤਿਨੑ ਚਾਰ ਵੀਚਾਰ ॥
parreh guneh tina chaar veechaar |Reading and studying them, four doctrines are found.
ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਨੀਚੁ ਸਦਾਏ ॥
bhaau bhagat kar neech sadaae |With loving devotional worship, abiding in humility,
ਤਉ ਨਾਨਕ ਮੋਖੰਤਰੁ ਪਾਏ ॥੨॥
tau naanak mokhantar paae |2|O Nanak, salvation is attained. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਖਸਮੁ ਸਮਾਲਿਆ ॥
satigur vittahu vaariaa jit miliaai khasam samaaliaa |I am a sacrifice to the True Guru; meeting Him, I have come to cherish the Lord Master.
ਜਿਨਿ ਕਰਿ ਉਪਦੇਸੁ ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਦੀਆ ਇਨੑੀ ਨੇਤ੍ਰੀ ਜਗਤੁ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥
jin kar upades giaan anjan deea inaee netree jagat nihaaliaa |He has taught me and given me the healing ointment of spiritual wisdom, and with these eyes, I behold the world.
ਖਸਮੁ ਛੋਡਿ ਦੂਜੈ ਲਗੇ ਡੁਬੇ ਸੇ ਵਣਜਾਰਿਆ ॥
khasam chhodd doojai lage ddube se vanajaariaa |Those dealers who abandon their Lord and Master and attach themselves to another, are drowned.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਹੈ ਬੋਹਿਥਾ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨੈ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥
satiguroo hai bohithaa viralai kinai veechaariaa |The True Guru is the boat, but few are those who realize this.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਿਆ ॥੧੩॥
kar kirapaa paar utaariaa |13|Granting His Grace, He carries them across. ||13||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |Salok, First Mehl:
ਸਿੰਮਲ ਰੁਖੁ ਸਰਾਇਰਾ ਅਤਿ ਦੀਰਘ ਅਤਿ ਮੁਚੁ ॥
sinmal rukh saraaeiraa at deeragh at much |The simmal tree is straight as an arrow; it is very tall, and very thick.
ਓਇ ਜਿ ਆਵਹਿ ਆਸ ਕਰਿ ਜਾਹਿ ਨਿਰਾਸੇ ਕਿਤੁ ॥
oe ji aaveh aas kar jaeh niraase kit |But those birds which visit it hopefully, depart disappointed.
ਫਲ ਫਿਕੇ ਫੁਲ ਬਕਬਕੇ ਕੰਮਿ ਨ ਆਵਹਿ ਪਤ ॥
fal fike ful bakabake kam na aaveh pat |Its fruits are tasteless, its flowers are nauseating, and its leaves are useless.
ਮਿਠਤੁ ਨੀਵੀ ਨਾਨਕਾ ਗੁਣ ਚੰਗਿਆਈਆ ਤਤੁ ॥
mitthat neevee naanakaa gun changiaaeea tat |Sweetness and humility, O Nanak, are the essence of virtue and goodness.
ਸਭੁ ਕੋ ਨਿਵੈ ਆਪ ਕਉ ਪਰ ਕਉ ਨਿਵੈ ਨ ਕੋਇ ॥
sabh ko nivai aap kau par kau nivai na koe |Everyone bows down to himself; no one bows down to another.
ਧਰਿ ਤਾਰਾਜੂ ਤੋਲੀਐ ਨਿਵੈ ਸੁ ਗਉਰਾ ਹੋਇ ॥
dhar taaraajoo toleeai nivai su gauraa hoe |When something is placed on the balancing scale and weighed, the side which descends is heavier.
ਅਪਰਾਧੀ ਦੂਣਾ ਨਿਵੈ ਜੋ ਹੰਤਾ ਮਿਰਗਾਹਿ ॥
aparaadhee doonaa nivai jo hantaa miragaeh |The sinner, like the deer hunter, bows down twice as much.
ਸੀਸਿ ਨਿਵਾਇਐ ਕਿਆ ਥੀਐ ਜਾ ਰਿਦੈ ਕੁਸੁਧੇ ਜਾਹਿ ॥੧॥
sees nivaaeaai kiaa theeai jaa ridai kusudhe jaeh |1|But what can be achieved by bowing the head, when the heart is impure? ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |First Mehl:
ਪੜਿ ਪੁਸਤਕ ਸੰਧਿਆ ਬਾਦੰ ॥
parr pusatak sandhiaa baadan |You read your books and say your prayers, and then engage in debate;
ਸਿਲ ਪੂਜਸਿ ਬਗੁਲ ਸਮਾਧੰ ॥
sil poojas bagul samaadhan |you worship stones and sit like a stork, pretending to be in Samaadhi.
ਮੁਖਿ ਝੂਠ ਬਿਭੂਖਣ ਸਾਰੰ ॥
mukh jhootth bibhookhan saaran |With your mouth you utter falsehood, and you adorn yourself with precious decorations;
ਤ੍ਰੈਪਾਲ ਤਿਹਾਲ ਬਿਚਾਰੰ ॥
traipaal tihaal bichaaran |you recite the three lines of the Gayatri three times a day.
ਗਲਿ ਮਾਲਾ ਤਿਲਕੁ ਲਿਲਾਟੰ ॥
gal maalaa tilak lilaattan |Around your neck is a rosary, and on your forehead is a sacred mark;
ਦੁਇ ਧੋਤੀ ਬਸਤ੍ਰ ਕਪਾਟੰ ॥
due dhotee basatr kapaattan |upon your head is a turban, and you wear two loin cloths.
ਜੇ ਜਾਣਸਿ ਬ੍ਰਹਮੰ ਕਰਮੰ ॥
je jaanas brahaman karaman |If you knew the nature of God,
ਸਭਿ ਫੋਕਟ ਨਿਸਚਉ ਕਰਮੰ ॥
sabh fokatt nischau karaman |you would know that all of these beliefs and rituals are in vain.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਨਿਹਚਉ ਧਿਆਵੈ ॥
kahu naanak nihchau dhiaavai |Says Nanak, meditate with deep faith;
ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਵਾਟ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨॥
vin satigur vaatt na paavai |2|without the True Guru, no one finds the Way. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਕਪੜੁ ਰੂਪੁ ਸੁਹਾਵਣਾ ਛਡਿ ਦੁਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਜਾਵਣਾ ॥
kaparr roop suhaavanaa chhadd duneea andar jaavanaa |Abandoning the world of beauty, and beautiful clothes, one must depart.
ਮੰਦਾ ਚੰਗਾ ਆਪਣਾ ਆਪੇ ਹੀ ਕੀਤਾ ਪਾਵਣਾ ॥
mandaa changaa aapanaa aape hee keetaa paavanaa |He obtains the rewards of his good and bad deeds.
ਹੁਕਮ ਕੀਏ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਰਾਹਿ ਭੀੜੈ ਅਗੈ ਜਾਵਣਾ ॥
hukam kee man bhaavade raeh bheerrai agai jaavanaa |He may issue whatever commands he wishes, but he shall have to take to the narrow path hereafter.