Déanann an Gurmukh machnamh ar an duine féin, ceangailte go grámhar leis an bhFíor-Thiarna.
A Nanak, cé ar féidir linn a fhiafraí? Is é Féin an Bronntóir Mór. ||10||
Salok, An Tríú Mehl:
Is éan báistí é an domhan seo; ná bíodh aon duine meallta faoi amhras.
Is ainmhí é an éan báistí seo; níl aon tuiscint aige ar chor ar bith.
Is é Ainm an Tiarna Neachtar Ambrosial; ag ól i, tá tart quenched.
A Nanac, na Gurmukhs sin a ólann isteach é, ní bheidh tart orthu go deo arís. ||1||
An Tríú Mehl:
Is raga suaimhneach suaimhneach é Malaar; Má dhéanann tú machnamh ar an Tiarna tugann sé síocháin agus suaimhneas.
Nuair a dheonaíonn an Tiarna, a Ghrásta, titeann an bháisteach ar mhuintir uile an domhain.
Ón mbáisteach seo, aimsíonn gach créatúr na bealaí agus na modhanna maireachtála, agus tá an domhan maisithe.
A Nanak, is uisce é an domhan seo; tháinig gach rud ó uisce.
Le Grásta Ghúrú, tuigeann cuid acu an Tiarna; tá daoine humhal den sórt sin saor go deo. ||2||
Pauree:
A Thiarna Dia Fíor Neamhspleách, is tusa amháin mo Thiarna agus mo Mháistir.
Tá tú féin gach rud; cé eile atá ar aon chuntas?
Bréagach é bród an fhir. Is fíor do mhóráltacht ghlórmhar.
Ag teacht agus ag imeacht i reincarnation, tháinig na neacha agus speicis an domhain ar an saol.
Ach má fhreastalaíonn an marfach ar a Fhíor-Ghúrú, meastar gur fiú é teacht isteach sa domhan.
Agus má scriosann sé eogtachas uaidh féin, conas is féidir é a mheas?
Tá an manmukh féin-toilteanach caillte i ndorchadas an cheangail mhothúchánach, cosúil leis an bhfear a chailltear san fhásach.
Scriostar peacaí iomadúla, fiú cáithnín beag bídeach d'Ainm an Tiarna. ||11||
Salok, An Tríú Mehl:
A éan báistí, níl aithne agat ar Ard-Mhéara do Thiarna agus Láithreacht Máistreachta. Déan do ghuí chun an Ard-Mhéara seo a fheiceáil.
Labhraíonn tú mar is toil leat, ach ní ghlactar le do chaint.
Is é do Thiarna agus do Mháistir an Bronntóir Mór; cibé rud is mian leat, gheobhaidh tú uaidh.
Ní hé amháin tart an bháistí bhocht, ach múchtar tart an domhain mhóir. ||1||
An Tríú Mehl:
Tá an oíche fliuch le drúcht; canann an t-éan báistí an Fíor Ainm gan stró intuigthe.
Is é an t-uisce seo m'anam; Gan uisce, ní féidir liom maireachtáil.
Trí Fhocal Shabad an Ghúrú, faightear an t-uisce seo, agus díothaítear egotism ón taobh istigh.
A Nanac, ní féidir liom maireachtáil gan é, fiú ar feadh nóiméad; is é an Fíor-Ghúrú a thug orm bualadh leis. ||2||
Pauree:
Tá domhan gan líon agus réigiúin Ísiltíre; Ní féidir liom a n-uimhir a ríomh.
Is tusa Cruthaitheoir, Tiarna na Cruinne; Cruthaíonn tú é, agus scriosann tú é.
Eisíodh na 8.4 milliún speiceas de dhaoine uaitse.
Tugtar ríthe, emperors agus uaisle ar chuid acu.
Maíonn cuid acu gur baincéirí iad agus carnann siad rachmas, ach caillfidh siad a n-onóir de réir a chéile.
Tá cuid acu bronntóirí, agus cuid eile beggars; Tá Dia os cionn an chinn ar fad.
Gan an Ainm, tá siad vulgar, dreadful agus wretched.
Ní mhairfidh an bhréag, a Nanac; cibé rud a dhéanann an Tiarna Fíor, tiocfaidh sé chun críche. ||12||
Salok, An Tríú Mehl:
A éan báistí, slánaíonn an bhean uasal anam Ard-Mhéara Láithreacht a Tiarna; tá an duine neamhfhiúntach, neamhcháiliúil i bhfad ar shiúl.
Go domhain laistigh de do bheith istigh, fanann an Tiarna. Feiceann an Gurmukh Eisean i gcónaí.
Nuair a bhronnann an Tiarna A Sracfhéachaint ar Ghrás, ní bhíonn an bás ag caoineadh ná ag caoineadh a thuilleadh.
A Nanac, iad siúd atá tumtha leis an Naam cumaisc go hintuigthe leis an Tiarna; cleachtann siad Briathar Shabad an Ghúrú. ||1||