Si Shaykh Fareed ay tumanda na, at ang kanyang katawan ay nagsimulang manginig.
Kahit na kaya niyang mabuhay ng daan-daang taon, ang kanyang katawan sa kalaunan ay magiging alabok. ||41||
Nagmamakaawa si Fareed, O Panginoon, huwag mo akong paupuin sa pintuan ng iba.
Kung ito ang paraan ng pag-iingat mo sa akin, pagkatapos ay ipagpatuloy mo at alisin ang buhay sa aking katawan. ||42||
Gamit ang palakol sa kanyang balikat, at isang balde sa kanyang ulo, ang panday ay handa nang putulin ang puno.
Fareed, nananabik ako sa aking Panginoon; uling lang ang hinahanap mo. ||43||
Fareed, ang ilan ay maraming harina, habang ang iba ay walang asin.
Kapag lumampas sila sa mundong ito, makikita, kung sino ang mapaparusahan. ||44||
Ang mga tambol ay pinalo sa kanilang karangalan, may mga canopy sa itaas ng kanilang mga ulo, at ang mga bugle ay nagpahayag ng kanilang pagdating.
Natulog na sila sa sementeryo, inilibing na parang mga ulila. ||45||
Fareed, wala na rin ang mga nagtayo ng bahay, mansyon at matatayog na gusali.
Gumawa sila ng mga huwad na kasunduan, at ibinagsak sa kanilang mga libingan. ||46||
Fareed, maraming tahi ang naka-tagpi na amerikana, ngunit walang tahi sa kaluluwa.
Ang mga shaykh at ang kanilang mga alagad ay umalis na lahat, bawat isa sa kanyang sariling pagkakataon. ||47||
Fareed, ang dalawang lampara ay nakasindi, ngunit ang kamatayan ay dumating pa rin.
Nabihag nito ang kuta ng katawan, at sinamsaman ang tahanan ng puso; pinapatay nito ang mga ilawan at umalis. ||48||
Fareed, tingnan mo ang nangyari sa bulak at linga,
ang tubo at papel, ang mga palayok na luwad at ang uling.
Ito ang parusa sa mga gumagawa ng masama. ||49||
Fareed, isuot mo ang iyong prayer shawl sa iyong mga balikat at ang mga damit ng isang Sufi; matamis ang iyong mga salita, ngunit may punyal sa iyong puso.
Sa panlabas, ikaw ay mukhang maliwanag, ngunit ang iyong puso ay madilim na parang gabi. ||50||
Fareed, kahit isang patak ng dugo ay hindi lalabas, kung may pumutol sa aking katawan.
Ang mga katawang iyon na napuno ng Panginoon - ang mga katawang iyon ay walang dugo. ||51||
Ikatlong Mehl:
Ang katawan na ito ay pawang dugo; kung walang dugo, hindi maaaring umiral ang katawan na ito.
Yaong mga puspos ng kanilang Panginoon, ay walang dugo ng kasakiman sa kanilang mga katawan.
Kapag napuno ng Takot sa Diyos ang katawan, ito ay nagiging manipis; ang dugo ng kasakiman ay umaalis sa loob.
Kung paanong ang metal ay dinadalisay sa pamamagitan ng apoy, ang Takot sa Diyos ay nag-aalis ng maruming labi ng masamang pag-iisip.
O Nanak, ang mga mapagpakumbabang nilalang na iyon ay maganda, na puspos ng Pag-ibig ng Panginoon. ||52||
Fareed, hanapin ang sagradong pool, kung saan matatagpuan ang tunay na artikulo.
Bakit ka nag-abala sa paghahanap sa lawa? Ang iyong kamay ay lulubog lamang sa putik. ||53||
Si Fareed, bata pa siya, hindi siya natutuwa sa kanyang Asawa. Kapag siya ay lumaki, siya ay namamatay.
Nakahiga sa libingan, ang kaluluwa-nobya ay sumisigaw, "Hindi kita nakilala, aking Panginoon." ||54||
Fareed, ang iyong buhok ay naging kulay abo, ang iyong balbas ay naging kulay abo, at ang iyong bigote ay naging kulay abo.
O aking walang pag-iisip at nakakabaliw na isip, bakit ka nagpapakasasa sa kasiyahan? ||55||
Fareed, hanggang kailan ka makakatakbo sa rooftop? Tulog ka na sa Asawa mo Lord - give it up!
Ang mga araw na itinalaga sa iyo ay binilang, at sila'y lumilipas, lumilipas. ||56||
Pamasahe, bahay, mansyon at balkonahe - huwag ilakip ang iyong kamalayan sa mga ito.
Kapag ang mga ito ay bumagsak sa mga tambak ng alikabok, wala sa kanila ang magiging kaibigan mo. ||57||
Fareed, huwag tumutok sa mga mansyon at kayamanan; isentro ang iyong kamalayan sa kamatayan, ang iyong makapangyarihang kaaway.