Ang isang pumupuri sa Iyo ay nagtatamo ng lahat; Iyong ipinagkaloob sa kanya ang Iyong Awa, O Kalinis-linisang Panginoon.
Siya lamang ang tunay na bangkero at mangangalakal, na nag-load ng mga kalakal ng kayamanan ng Iyong Pangalan, O Panginoon.
O mga Santo, purihin ng lahat ang Panginoon, na sumira sa tumpok ng pag-ibig ng duality. ||16||
Salok:
Kabeer, ang mundo ay namamatay - namamatay sa kamatayan, ngunit walang nakakaalam kung paano tunay na mamatay.
Kung sino man ang mamatay, hayaan siyang mamatay ng ganoong kamatayan, na hindi na niya kailangang mamatay muli. ||1||
Ikatlong Mehl:
Anong alam ko? Paano ako mamamatay? Anong uri ng kamatayan ito?
Kung hindi ko malilimutan ang Panginoong Guro sa aking isipan, kung gayon ang aking kamatayan ay magiging madali.
Ang mundo ay takot sa kamatayan; lahat ay naghahangad na mabuhay.
Sa Biyaya ng Guru, ang taong namatay habang nabubuhay pa, ay nauunawaan ang Kalooban ng Panginoon.
O Nanak, ang isa na namatay sa gayong kamatayan, ay nabubuhay magpakailanman. ||2||
Pauree:
Kapag ang Panginoong Guro Mismo ay naging maawain, ang Panginoon Mismo ang dahilan ng pag-awit ng Kanyang Pangalan.
Siya Mismo ang dahilan upang makilala natin ang Tunay na Guru, at biniyayaan tayo ng kapayapaan. Ang kanyang lingkod ay nakalulugod sa Panginoon.
Siya mismo ang nag-iingat ng karangalan ng Kanyang mga lingkod; Pinapabagsak Niya ang iba sa paanan ng Kanyang mga deboto.
Ang Matuwid na Hukom ng Dharma ay isang nilikha ng Panginoon; hindi siya lumalapit sa abang lingkod ng Panginoon.
Ang isang mahal sa Panginoon, ay mahal sa lahat; napakaraming iba ang dumarating at umalis nang walang kabuluhan. ||17||
Salok, Ikatlong Mehl:
Ang buong mundo ay gumagala, sumisigaw ng, "Raam, Raam, Panginoon, Panginoon", ngunit ang Panginoon ay hindi makakamit ng ganito.
Siya ay hindi naa-access, hindi maarok at napakahusay; Siya ay hindi matimbang, at hindi matimbang.
Walang sinuman ang makapagsusuri sa Kanya; Hindi siya mabibili sa anumang presyo.
Sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru, nalaman ang Kanyang misteryo; sa ganitong paraan, dumarating Siya upang tumira sa isip.
Nanak, Siya Mismo ay walang katapusan; sa pamamagitan ng Grasya ni Guru, Siya ay kilala na tumatagos at lumaganap sa lahat ng dako.
Siya Mismo ay dumarating upang maghalo, at sa pagkakaroon ng pinaghalo, ay nananatiling pinaghalo. ||1||
Ikatlong Mehl:
O aking kaluluwa, ito ang kayamanan ng Naam; sa pamamagitan nito, dumarating ang kapayapaan, magpakailanman at magpakailanman.
Ito ay hindi kailanman nagdudulot ng anumang pagkawala; sa pamamagitan nito, kumikita ang isang tao magpakailanman.
Ang pagkain at paggastos nito, hindi ito nababawasan; Siya ay patuloy na nagbibigay, magpakailanman at magpakailanman.
Ang sinumang walang pag-aalinlangan ay hindi kailanman dumaranas ng kahihiyan.
O Nanak, nakuha ng Gurmukh ang Pangalan ng Panginoon, kapag ipinagkaloob ng Panginoon ang Kanyang Sulyap ng Biyaya. ||2||
Pauree:
Siya Mismo ay nasa kaibuturan ng lahat ng mga puso, at Siya Mismo ay nasa labas ng mga ito.
Siya Mismo ay nananaig na walang hayag, at Siya Mismo ay hayag.
Sa loob ng tatlumpu't anim na edad, nilikha Niya ang kadiliman, nananatili sa kawalan.
Walang Vedas, Puraana o Shaastras doon; tanging ang Panginoon mismo ang umiral.
Siya Mismo ay nakaupo sa ganap na kawalan ng ulirat, palayo sa lahat.
Siya lamang Mismo ang nakakaalam ng Kanyang kalagayan; Siya mismo ang hindi maarok na karagatan. ||18||
Salok, Ikatlong Mehl:
Sa egotismo, patay na ang mundo; ito ay namamatay at namamatay, muli at muli.