Tukhaari Chhant, First Mehl, Baarah Maahaa ~ Ang Labindalawang Buwan:
Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:
Makinig: ayon sa karma ng kanilang mga nakaraang aksyon,
Ang bawat tao'y nakakaranas ng kaligayahan o kalungkutan; anuman ang iyong ibigay, Panginoon, ay mabuti.
O Panginoon, ang Nilikhang Sansinukob ay sa Iyo; ano ang kondisyon ko? Kung wala ang Panginoon, hindi ako mabubuhay, kahit sa isang iglap.
Kung wala ang aking Minamahal, ako ay miserable; Wala man lang akong kaibigan. Bilang Gurmukh, umiinom ako sa Ambrosial Nectar.
Ang walang anyo na Panginoon ay nakapaloob sa Kanyang Paglikha. Ang pagsunod sa Diyos ay ang pinakamahusay na paraan ng pagkilos.
O Nanak, ang nobya ng kaluluwa ay tumitingin sa Iyong Landas; mangyaring makinig, O Kataas-taasang Kaluluwa. ||1||
Ang ibong ulan ay sumisigaw, "Pri-o! Minamahal!", at ang ibong-kanta ay umaawit ng Bani ng Panginoon.
Ang kaluluwa-nobya ay tinatamasa ang lahat ng mga kasiyahan, at sumasailalim sa Pagkatao ng kanyang Minamahal.
Siya ay sumasanib sa Pagkatao ng kanyang Minamahal, kapag siya ay naging kalugud-lugod sa Diyos; siya ang masaya, pinagpalang kaluluwa-nobya.
Itinatag ang siyam na bahay, at ang Royal Mansion ng Ikasampung Gate sa itaas ng mga ito, ang Panginoon ay naninirahan sa tahanan na iyon sa kaibuturan ng sarili.
Lahat ay sa Iyo, Ikaw ay aking Minamahal; gabi't araw, ipinagdiriwang ko ang Iyong Pag-ibig.
O Nanak, sumisigaw ang rainbird, "Pri-o! Pri-o! Minamahal! Minamahal!" Ang song-bird ay pinalamutian ng Salita ng Shabad. ||2||
Pakinggan, O aking Mahal na Panginoon - ako ay basang-basa ng Iyong Pag-ibig.
Ang aking isip at katawan ay nababalot sa pag-iisip sa Iyo; Hindi kita makakalimutan, kahit sa isang iglap.
Paano kita makakalimutan, kahit sa isang iglap? Ako ay isang sakripisyo sa Iyo; pag-awit ng Iyong Maluwalhating Papuri, nabubuhay ako.
Walang sinuman ang akin; kanino ako nabibilang? Kung wala ang Panginoon, hindi ako mabubuhay.
Nahawakan ko na ang Suporta ng mga Paa ng Panginoon; naninirahan doon, ang aking katawan ay naging malinis.
O Nanak, nakakuha ako ng malalim na pananaw, at nakasumpong ng kapayapaan; ang aking isip ay naaaliw sa Salita ng Shabad ng Guru. ||3||
Pinaulanan tayo ng Ambrosial Nectar! Ang mga patak nito ay napakasarap!
Ang pagkilala sa Guru, ang Pinakamatalik na Kaibigan, nang may madaling maunawaan, ang mortal ay umiibig sa Panginoon.
Ang Panginoon ay pumapasok sa templo ng katawan, kapag ito ay nalulugod sa Kalooban ng Diyos; ang nobya ng kaluluwa ay bumangon, at umaawit ng Kanyang Maluwalhating Papuri.
Sa bawat tahanan, hinahangaan at tinatamasa ng Asawa na Panginoon ang maligayang kaluluwa-nobya; kaya bakit niya ako kinalimutan?
Ang kalangitan ay makulimlim na may mabibigat, mababang-hang na ulap; ang ulan ay kaaya-aya, at ang Pag-ibig ng aking Mahal ay nakalulugod sa aking isip at katawan.
O Nanak, ang Ambrosial Nectar ng Gurbani ay umuulan; ang Panginoon, sa Kanyang Grasya, ay pumasok sa tahanan ng aking puso. ||4||
Sa buwan ng Chayt, ang kaibig-ibig na tagsibol ay dumating, at ang mga bumble bees ay umuungol sa tuwa.