Ang karangalan at kasiraang-puri ay pareho sa akin; Inilagay ko ang aking noo sa Paa ng Guru.
Ang kayamanan ay hindi nagpapasigla sa akin, at ang kasawian ay hindi nakakagambala sa akin; Niyakap ko ang pagmamahal sa aking Panginoon at Guro. ||1||
Ang Isang Panginoon at Guro ay nananahan sa tahanan; Nakikita rin siya sa ilang.
Ako ay naging walang takot; inalis ng Santo ang aking mga pagdududa. Ang Panginoong Nakaaalam ng Lahat ay lumaganap sa lahat ng dako. ||2||
Anuman ang gawin ng Lumikha, hindi nagugulo ang aking isipan.
Sa Biyaya ng mga Banal at ng Kumpanya ng Banal, ang aking natutulog na isip ay nagising. ||3||
Ang lingkod na Nanak ay naghahanap ng Iyong Suporta; siya ay dumating sa Iyong Santuwaryo.
Sa Pag-ibig ng Naam, ang Pangalan ng Panginoon, tinatamasa niya ang intuitive na kapayapaan; hindi na siya hinahawakan ng sakit. ||4||2||160||
Gauree Maalaa, Fifth Mehl:
Natagpuan ko ang hiyas ng aking Mahal sa aking isipan.
Ang aking katawan ay lumamig, ang aking isip ay lumamig at umalma, at ako ay hinihigop sa Shabad, ang Salita ng Tunay na Guru. ||1||I-pause||
Ang aking gutom ay nawala, ang aking uhaw ay ganap na nawala, at lahat ng aking pagkabalisa ay nakalimutan.
Inilagay ng Perpektong Guru ang Kanyang Kamay sa aking noo; sa pagsakop sa aking isip, nasakop ko na ang buong mundo. ||1||
Satisfied at satiated, I remain steady within my heart, at ngayon, hindi na ako natitinag.
Ang Tunay na Guru ay nagbigay sa akin ng hindi mauubos na kayamanan; hindi ito nababawasan, at hindi nauubos. ||2||
Pakinggan ang kababalaghang ito, O Mga Kapatid ng Tadhana: ang Guru ay nagbigay sa akin ng ganitong pang-unawa.
Tinapon ko ang lambong ng ilusyon, nang makilala ko ang aking Panginoon at Guro; tapos, nakalimutan ko na yung selos ko sa iba. ||3||
Ito ay isang kababalaghan na hindi mailarawan. Sila lang ang nakakaalam nito, kung sino ang nakatikim nito.
Sabi ni Nanak, ang Katotohanan ay nahayag sa akin. Ibinigay sa akin ng Guru ang kayamanan; Kinuha ko ito at itinago sa loob ng aking puso. ||4||3||161||
Gauree Maalaa, Fifth Mehl:
Ang mga dadalhin sa Santuwaryo ng Panginoon, ang Hari, ay maliligtas.
Lahat ng ibang tao, sa mansyon ni Maya, ay nalaglag ang mukha sa lupa. ||1||I-pause||
Ang mga dakilang tao ay nag-aral ng mga Shaastra, ang Simritee at ang Vedas, at sinabi nila ito:
"Kung wala ang pagninilay ng Panginoon, walang pagpapalaya, at walang sinuman ang nakatagpo ng kapayapaan." ||1||
Maaaring maipon ng mga tao ang kayamanan ng tatlong mundo, ngunit ang mga alon ng kasakiman ay hindi pa rin nasusupil.
Kung walang debosyonal na pagsamba sa Panginoon, saan makakatagpo ng katatagan ang sinuman? Walang katapusang gumagala ang mga tao. ||2||
Ang mga tao ay nakikibahagi sa lahat ng uri ng paglilibang na nakakaakit sa isip, ngunit ang kanilang mga hilig ay hindi natutupad.
Sila'y nasusunog at nasusunog, at hindi nabubusog; kung wala ang Pangalan ng Panginoon, walang silbi ang lahat. ||3||
Awitin ang Pangalan ng Panginoon, aking kaibigan; ito ang diwa ng perpektong kapayapaan.
Sa Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal, kapanganakan at kamatayan ay nagwakas. Ang Nanak ay alabok ng mga paa ng mapagpakumbaba. ||4||4||162||
Gauree Maalaa, Fifth Mehl:
Sino ang makakatulong sa akin na maunawaan ang aking kalagayan?
Tanging ang Lumikha lamang ang nakakaalam nito. ||1||I-pause||
Ang taong ito ay gumagawa ng mga bagay sa kamangmangan; hindi siya umaawit sa pagmumuni-muni, at hindi nagsasagawa ng anumang malalim, may disiplina sa sarili na pagmumuni-muni.
Ang isip na ito ay gumagala sa sampung direksyon - paano ito mapipigilan? ||1||
"Ako ang panginoon, ang panginoon ng aking isip, katawan, kayamanan at lupain. Akin ito."