گرو دے سنمکھ رہن والا منکھّ آتمک جیون پراپت کر لیندا ہے تے ہؤمے ولوں مریا رہندا ہے (اس تراں اہ پربھو دیاں نزراں وچ) کبول ہو جاندا ہے۔
اس دی امر وئرتھ نہیں جاندی، گرو دا شبد اس دا جیون-ساتھی بنیا رہندا ہے۔
گرو دے سنمکھ رہن والا منکھّ آتمک موت توں بچیا رہندا ہے۔ آتمک موت اس اتے زور نہیں پا سکدی، اہ سدا-تھر پربھو (دی یاد) وچ لین رہندا ہے ۔۔2۔۔
گرو دے آسرے پرنے رہن والا منکھّ پرماتما دے در تے سوبھا کھٹدا ہے۔
اہ آپنے اندروں آپا-بھاو دور کری رکھدا ہے۔
اہ آپ سنسار-سمندر (دے وکاراں) توں پار لنگھ جاندا ہے، آپنیاں ساریاں کلاں نوں (بھی) پار لنگھا لیندا ہے۔ گرو دے سنمکھ رہن والا منکھّ آپنا جیون سوار لیندا ہے ۔۔3۔۔
جیہڑا منکھّ گرو دی سرن لیندا ہے، اس دے سریر وچ کدے ہؤمے دا روگ نہیں لگدا۔
اس دے اندروں ہؤمے دی پیڑ ختم ہو جاندی ہے۔
گرو دے سنمکھ رہن والے منکھّ دا من ہؤمے دی میل توں ساف رہندا ہے، (گرو دا آسرا لین کرکے اس نوں) پھر (ہؤمے دی) میل نہیں چمبڑدی، اہ آتمک اڈولتا وچ لین رہندا ہے ۔۔4۔۔
گرو دے سنمکھ رہن والے منکھّ نوں پرماتما دا نام پراپت ہو جاندا ہے (لوک پرلوک وچ) ازت ملدی ہے۔
اہ پرماتما دے گن گاندا ہے تے (ہر تھاں) سوبھا کھٹدا ہے۔
گرو دے در تے ٹکے رہن نال منکھّ سدا دن رات آتمک آنند وچ مگن رہندا ہے، اہ سدا پرماتما دی سفت-سالاہ دی کار کردا ہے ۔۔5۔۔
گرو دے سنمکھ رہن والا منکھّ ہر ویلے گرو دے شبد وچ رنگیا رہندا ہے۔
سدا توں ہی اہ نیم ہے کِ گرو دے در تے رہن والا منکھّ پربھو نال ڈونگھی سانجھ پائی رکھدا ہے۔
اہ سدا پرماتما دے گن گاندا ہے تے پوتر جیون والا بنیا رہندا ہے، گرو دے شبد دی راہیں اہ پرماتما دی بھگتی کردا ہے ۔۔6۔۔
گرو دی سرن توں بنا (مایا دے موہ دا) گھپّ ہنیرا چھایا رہندا ہے۔
(اس ہنیرے دے کارن) جنھاں نوں آتمک موت نے گرس لیا ہندا ہے اہ (دکھی ہو ہو کے) پکاراں کردے رہندے ہن (دکھاں دے گلے کردے رہندے ہن)۔
اہ ہر ویلے وکاراں دے روگ وچ پھسے رہندے ہن تے دکھّ سہندے رہندے ہن جویں گند دے کیڑے گند وچ ہی کربل کربل کردے رہندے ہن ۔۔7۔۔
جیہڑا منکھّ گرو دی سرن وچ رہندا ہے، اس نوں پھر اہ نسچا ہو جاندا ہے کِ (پربھو سبھ جیواں وچ ویاپک ہو کے) آپ ہی سبھ کجھ کردا ہے تے (جیواں پاسوں) کراندا ہے۔
اس دے ہردے وچ پرماتما آپ آ وسدا ہے،
ہے نانک! پرماتما دے نام وچ جڑیاں (لوک پرلوک وچ) آدر ملدا ہے، تے (پربھو دا نام) پورے گرو پاسوں (ہی) ملدا ہے ۔۔8۔۔25۔۔26۔۔
ماجھ مہلا 3 ۔۔
سبھ سریراں وچ پرماتما دی ہی جوتِ ویاپک ہے، (اجہا نسچا)
پورا گرو آپنے شبد وچ جوڑ کے (سرن آئے منکھّ نوں) وکھا دیندا ہے۔
پرماتما نے آپ ہی سبھ جیواں دی بناوٹ بنائی ہے (پیدا کیتے ہن) تے آپ ہی اس نے سارے سریراں وچ (آتمک جیون دا) فرک بنایا ہویا ہے ۔۔1۔۔
میں سدا اہناں منکھاں توں سدکے کربان جاندا ہاں، جیہڑے سدا-تھر رہن والے پرماتما دے گن گاندے رہندے ہن۔
(آتمک اڈولتا وچ رہِ کے ہی سفت-سالاہ کیتی جا سکدی ہے، تے) گرو دی سرن توں بنا کوئی منکھّ آتمک اڈولتا ہاسل نہیں کر سکدا۔ گرو دے سنمکھ رہن والے منکھّ ہی آتمک اڈولتا وچ لین رہندے ہن ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
ہے کرتار! توں آپ ہی (جگت رچ کے جگت-رچنا دی راہیں آپنی) سندرتا وکھا رہا ہیں، تے (اس سندرتا نال) توں آپ ہی جگت نوں موہت کردا ہیں۔
توں آپ ہی آپنی مہر دی نگاہ نال جگت نوں (آپنی کائم کیتی مریادا دے دھاگے وچ) پروئی رکھدا ہیں۔
ہے کرتار! توں آپ ہی جیواں نوں دکھ دیندا ہیں آپ ہی جیواں نوں سکھ دیندا ہیں، ہے ہری! گرو دی سرن پین والے بندے (ہر تھاں) تیرا درسن کردے ہن ۔۔2۔۔
(ہے بھائی! سارے جیواں وچ ویاپک ہو کے) کرتار آپ ہی سبھ کجھ کر رہا ہے تے (جیواں پاسوں) کرا رہا ہے۔
کرتار آپ ہی گرو دا شبد (جیواں دے) من وچ وساندا ہے۔
گرو دے شبد دی راہیں ہی آتمک جیون دین والی سفت-سالاہ دی بانی (دی لگن جیواں دے ہردے وچ) پیدا ہندی ہے۔ گرو دے سنمکھ رہن والا منکھّ (سفت-سالاہ دی بانی) اچار کے (ہورناں نوں بھی) سناندا ہے ۔۔3۔۔
کرتار آپ ہی سبھ جیواں دا پیدا کرن والا ہے (سبھ جیواں وچ ویاپک ہو کے) آپ ہی دنیا دے پدارتھ بھوگن والا ہے۔
کرتار آپ ہی (سارے جیواں دے مایا دے موہ دے) بندھن توڑدا ہے، اہ آپ سدا ہی بندھناں توں ستنتر ہے۔
سدا-تھر رہن والا کرتار آپ سدا ہی نرلیپ ہے، آپ ہی ادرشٹ (بھی) ہے، تے آپ ہی آپنا سروپ (جیواں نوں) وکھالن والا ہے ۔۔4۔۔
(ہے بھائی!) کرتار نے آپ ہی مایا پیدا کیتی ہے، اس نے آپ ہی مایا دا پربھاو پیدا کیتا ہے۔
کرتار نے آپ ہی مایا دا موہ پیدا کیتا ہے تے آپ ہی سارا جگت پیدا کیتا ہے۔
کرتار آپ ہی آپنے گناں دی دات (جیواں نوں) دین والا ہے، آپ ہی (آپنے) گن (جیواں وچ ویاپک ہو کے) گاندا ہے، آپ ہی (آپنے گن) اچار کے (ہورناں نوں) سناندا ہے ۔۔5۔۔
(ہے بھائی! سبھ جیواں وچ ویاپک ہو کے) کرتار آپ ہی سبھ کجھ کر رہا ہے تے آپ ہی (جیواں پاسوں) کرا رہا ہے۔
کرتار آپ ہی جگت دی رچنا کرکے آپ ہی (جگت دا) ناس کردا ہے۔
(ہے پربھو! جو کجھ جگت وچ ہو رہا ہے) تیرے ہکم توں باہر کجھ نہیں ہندا، توں آپ ہی (سبھ جیواں نوں) کار وچ لا رہا ہیں ۔۔6۔۔
(ہے بھائی!) پرماتما آپ ہی (کسے جیو نوں) آتمک موت دے رہا ہے (کسے نوں) آتمک جیون بخش رہا ہے۔
پربھو آپ ہی (جیواں نوں گرو) ملاندا ہے تے (گرو) ملا کے آپنے چرناں وچ جوڑدا ہے۔
(گرو دی دسی) سیوا کرن والے نے سدا آتمک انند مانیا ہے، گرو دے سنمکھ رہن والا منکھّ آتمک اڈولتا وچ لین رہندا ہے ۔۔7۔۔