ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرنتھ صاحب جی
انگ - 8
ਸਰਮ ਖੰਡ ਕੀ ਬਾਣੀ ਰੂਪੁ ॥
saram khandd kee baanee roop |ادم اوستھا دی بناوٹ سندرتا ہے (بھاو، اس اوستھا وچ آ کے من دنو دن سوہنا بننا شرو ہو جاندا ہے)۔
ਤਿਥੈ ਘਾੜਤਿ ਘੜੀਐ ਬਹੁਤੁ ਅਨੂਪੁ ॥
tithai ghaarrat gharreeai bahut anoop |اس اوستھا وچ (نویں) گھاڑت دے کارن من بہت سوہنا گھڑیا جاندا ہے۔
ਤਾ ਕੀਆ ਗਲਾ ਕਥੀਆ ਨਾ ਜਾਹਿ ॥
taa keea galaa katheea naa jaeh |اس اوستھا دیاں گلاں بیان نہیں کیتیاں جا سکدیاں۔
ਜੇ ਕੋ ਕਹੈ ਪਿਛੈ ਪਛੁਤਾਇ ॥
je ko kahai pichhai pachhutaae |جے کوئی منکھّ بیان کردا ہے، تاں پچھوں پچھتاؤندا ہے (کیونکِ اہ بیان کرن دے اسمرتھ رہندا ہے)۔
ਤਿਥੈ ਘੜੀਐ ਸੁਰਤਿ ਮਤਿ ਮਨਿ ਬੁਧਿ ॥
tithai gharreeai surat mat man budh |اس مہنت والی اوستھا وچ منکھّ دی سرت تے مت گھڑی جاندی ہے، (بھاو، سرت تے مت اچی ہو جاندی ہے) اتے من وچ جاگرت پیدا ہو جاندی ہے۔
ਤਿਥੈ ਘੜੀਐ ਸੁਰਾ ਸਿਧਾ ਕੀ ਸੁਧਿ ॥੩੬॥
tithai gharreeai suraa sidhaa kee sudh |36|سرم کھنڈ وچ دیوتیاں تے سدھاں والی اکل (منکھّ دے اندر) بن جاندی ہے ۔۔36۔۔
ਕਰਮ ਖੰਡ ਕੀ ਬਾਣੀ ਜੋਰੁ ॥
karam khandd kee baanee jor |بخشش والی اوستھا دی بناوٹ بل ہے، (بھاو، جدوں منکھّ اتے اکال پرکھ دی مہر دی نزر ہندی ہے، تاں اس دے اندر اجہا بل پیدا ہندا ہے کِ وشے-وکار اس اتے آپنا پربھاو نہیں پا سکدے)،
ਤਿਥੈ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ਹੋਰੁ ॥
tithai hor na koee hor |کیونکِ اس اوستھا وچ (منکھّ دے اندر) اکال پرکھ توں بنا کوئی دوجا اکا ہی نہیں رہندا۔
ਤਿਥੈ ਜੋਧ ਮਹਾਬਲ ਸੂਰ ॥
tithai jodh mahaabal soor |اس اوستھا وچ(جو منکھّ ہن اہ) جودھے، مہامبلی تے سورمے ہن۔
ਤਿਨ ਮਹਿ ਰਾਮੁ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰ ॥
tin meh raam rahiaa bharapoor |اہناں دے روم روم وچ اکال پرکھ وسّ رہا ہے۔
ਤਿਥੈ ਸੀਤੋ ਸੀਤਾ ਮਹਿਮਾ ਮਾਹਿ ॥
tithai seeto seetaa mahimaa maeh |اس (بخشش) اوستھا وچ اپڑے ہوئے منکھاں دا من نرول اکال پرکھ دی وڈیائی وچ پروتا رہندا ہے۔
ਤਾ ਕੇ ਰੂਪ ਨ ਕਥਨੇ ਜਾਹਿ ॥
taa ke roop na kathane jaeh |(اہناں دے سریر اجہے کنچن دی ونی والے ہو جاندے ہن کِ) اہناں دے سوہنے روپ ورنن نہیں کیتے جا سکدے (اہناں دے مونہ اتے نور ہی نور لشکدا ہے)۔
ਨਾ ਓਹਿ ਮਰਹਿ ਨ ਠਾਗੇ ਜਾਹਿ ॥
naa ohi mareh na tthaage jaeh |(اس اوستھا وچ) اہ آتمک موت نہیں مردے تے مایا اہناں نوں ٹھگّ نہیں سکدی،
ਜਿਨ ਕੈ ਰਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
jin kai raam vasai man maeh |جنھاں دے من وچ اکال پرکھ وسدا ہے۔
ਤਿਥੈ ਭਗਤ ਵਸਹਿ ਕੇ ਲੋਅ ॥
tithai bhagat vaseh ke loa |اس اوستھا وچ کئی بھوناں دے بھگت جن وسدے ہن،
ਕਰਹਿ ਅਨੰਦੁ ਸਚਾ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥
kareh anand sachaa man soe |جو سدا کھڑے رہندے ہن، (کیونکِ) اہ سچا اکال پرکھ اہناں دے من وچ (موجود) ہے۔
ਸਚ ਖੰਡਿ ਵਸੈ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥
sach khandd vasai nirankaar |سچّ کھنڈ وچ (بھاو،اکال پرکھ نال اکّ روپ ہون والی اوستھا وچ) منکھّ دے اندر اہ اکال پرکھ آپ ہی وسدا ہے،
ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲ ॥
kar kar vekhai nadar nihaal |جو سرشٹی نوں رچ رچ کے مہر دی نزر نال اس دی سمبھال کردا ہے۔
ਤਿਥੈ ਖੰਡ ਮੰਡਲ ਵਰਭੰਡ ॥
tithai khandd manddal varabhandd |اس اوستھا وچ (بھاو، اکال پرکھ نال اکّ-روپ ہون والی اوستھا وچ) منکھّ نوں بیئنت کھنڈ، منڈل تے بیئنت برہمنڈ (دسدے ہن، اتنے بیئنت کِ)
ਜੇ ਕੋ ਕਥੈ ਤ ਅੰਤ ਨ ਅੰਤ ॥
je ko kathai ta ant na ant |جے کوئی منکھّ اس دا کتھن کرن لگے، تاں اہناں دے اوڑک نہیں پے سکدے۔
ਤਿਥੈ ਲੋਅ ਲੋਅ ਆਕਾਰ ॥
tithai loa loa aakaar |اس اوستھا وچ بیئنت بھون تے اکار دسدے ہن، (جنھاں سبھناں وچ)
ਜਿਵ ਜਿਵ ਹੁਕਮੁ ਤਿਵੈ ਤਿਵ ਕਾਰ ॥
jiv jiv hukam tivai tiv kaar |اسے تراں کار چلّ رہی ہے جویں اکال پرکھ دا ہکم ہندا ہے (بھاو، اس اوستھا وچ اپڑ کے منکھّ نوں ہر تھاں اکال پرکھ دی رزا ورتدی دسدی ہے)۔
ਵੇਖੈ ਵਿਗਸੈ ਕਰਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
vekhai vigasai kar veechaar |(اس نوں پرتکھّ دسدا ہے کِ) اکال پرکھ ویچار کرکے (سبھ جیواں دی) سمبھال کردا ہے تے خش ہندا ہے۔
ਨਾਨਕ ਕਥਨਾ ਕਰੜਾ ਸਾਰੁ ॥੩੭॥
naanak kathanaa kararraa saar |37|ہے نانک! اس اوستھا دا کتھن کرنا بہت ہی اؤکھا ہے (بھاو، اہ اوستھا بیان نہیں ہو سکدی، انبھو ہی کیتی جا سکدی ہے) ॥37۔۔
ਜਤੁ ਪਾਹਾਰਾ ਧੀਰਜੁ ਸੁਨਿਆਰੁ ॥
jat paahaaraa dheeraj suniaar |(جے) جت-روپ دکان (ہووے)، دھیرج سنیارا بنے،
ਅਹਰਣਿ ਮਤਿ ਵੇਦੁ ਹਥੀਆਰੁ ॥
aharan mat ved hatheeaar |منکھّ دی آپنی متّ اہرن ہووے، (اس مت-اہرن اتے) گیان ہتھوڑا (وجے)۔
ਭਉ ਖਲਾ ਅਗਨਿ ਤਪ ਤਾਉ ॥
bhau khalaa agan tap taau |(جے) اکال پرکھ دا ڈر دھونکنی (ہووے)، گھال-کمائی اگّ (ہووے)،
ਭਾਂਡਾ ਭਾਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਤਿਤੁ ਢਾਲਿ ॥
bhaanddaa bhaau amrit tith dtaal |پریم کٹھالی ہووے، تاں (ہے بھائی!) اس (کٹھالی) وچ اکال پرکھ دا امرت نام گلاوو۔
ਘੜੀਐ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਟਕਸਾਲ ॥
gharreeai sabad sachee ttakasaal |(کیونکِ اہو جہی ہی) سچی ٹکسال وچ (گرو دا) شبد گھڑیا جاندا ہے۔
ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰਮੁ ਤਿਨ ਕਾਰ ॥
jin kau nadar karam tin kaar |اہ کار اہناں منکھاں دی ہے، جنھاں اتے مہر دی نزر ہندی ہے۔
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲ ॥੩੮॥
naanak nadaree nadar nihaal |38|جنھاں اتے بخشش ہندی ہے، ہے نانک! اہ منکھّ اکال پرکھ دی کرپا-درشٹی نال نہال ہو جاندا ہے ۔۔38۔۔{ 8}
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |سلوکُ
ਪਵਣੁ ਗੁਰੂ ਪਾਣੀ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਧਰਤਿ ਮਹਤੁ ॥
pavan guroo paanee pitaa maataa dharat mahat |پران (سریراں لئی اؤں ہن جویں) گرو (جیواں دے آتما لئی) ہے۔ پانی (سبھ جیواں دا) پیو ہے اتے دھرتی (سبھ دی) وڈی ماں ہے۔
ਦਿਵਸੁ ਰਾਤਿ ਦੁਇ ਦਾਈ ਦਾਇਆ ਖੇਲੈ ਸਗਲ ਜਗਤੁ ॥
divas raat due daaee daaeaa khelai sagal jagat |دن اتے رات دوویں کھڈاوا تے کھڈاوی ہن، سارا سنسار کھیڈ رہا ہے، (بھاو، سنسار دے سارے جیو رات نوں سون وچ اتے دنے کار-وہار وچ پرچے پئے ہن)۔
ਚੰਗਿਆਈਆ ਬੁਰਿਆਈਆ ਵਾਚੈ ਧਰਮੁ ਹਦੂਰਿ ॥
changiaaeea buriaaeea vaachai dharam hadoor |دھرمراج اکال پرکھ دی ہزوری وچ (جیواں دے کیتے ہوئے) چنگے تے مندے کمّ وچاردا ہے۔
ਕਰਮੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਕੇ ਨੇੜੈ ਕੇ ਦੂਰਿ ॥
karamee aapo aapanee ke nerrai ke door |آپو آپنے (اہناں کیتے ہوئے) کرماں دے انوسار کئی جیو اکال پرکھ دے نیڑے ہو جاندے ہن اتے اکال پرکھ توں دور ہو جاندے ہن۔
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗਏ ਮਸਕਤਿ ਘਾਲਿ ॥
jinee naam dhiaaeaa ge masakat ghaal |ہے نانک! جنھاں منکھاں نے اکال پرکھ دا نام سمریا ہے، اہ آپنی مہنت سپھلی کر گئے ہن۔
ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਕੇਤੀ ਛੁਟੀ ਨਾਲਿ ॥੧॥
naanak te mukh ujale ketee chhuttee naal |1|(اکال پرکھ دے در 'تے) اہ اجل مکھ والے ہن اتے (ہور بھی) کئی جیو اہناں دی سنگتِ وچ (رہِ کے) ("کوڑ دی پالِ" ڈھاہ کے مایا دے بندھناں توں) آزاد ہو گئے ہن ۔۔1۔۔
ਸੋ ਦਰੁ ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
so dar raag aasaa mahalaa 1 |راگ آسا وچّ گرو نانک جی دی بانی 'سو-در'۔
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |اکال پرکھ اکّ ہے اتے ستگورو دی کرپا نال ملدا ہے۔
ਸੋ ਦਰੁ ਤੇਰਾ ਕੇਹਾ ਸੋ ਘਰੁ ਕੇਹਾ ਜਿਤੁ ਬਹਿ ਸਰਬ ਸਮਾਲੇ ॥
so dar teraa kehaa so ghar kehaa jit beh sarab samaale |(ہے پربھو!) تیرا اہ گھر اتے (اس گھر دا) اہ دروازا بڑا ہی اسچرج ہوویگا، جتھے بیٹھ کے توں سارے جیواں دی سمبھال کر رہا ہیں۔
ਵਾਜੇ ਤੇਰੇ ਨਾਦ ਅਨੇਕ ਅਸੰਖਾ ਕੇਤੇ ਤੇਰੇ ਵਾਵਣਹਾਰੇ ॥
vaaje tere naad anek asankhaa kete tere vaavanahaare |(تیری اس رچی ہوئی کدرت وچ) انیکاں تے انگنت واجے تے راگ ہن؛ بیئنت ہی جیو (اہناں واجیاں نوں) وجان والے ہن۔
ਕੇਤੇ ਤੇਰੇ ਰਾਗ ਪਰੀ ਸਿਉ ਕਹੀਅਹਿ ਕੇਤੇ ਤੇਰੇ ਗਾਵਣਹਾਰੇ ॥
kete tere raag paree siau kaheeeh kete tere gaavanahaare |راگنیاں سمیت بیئنت ہی راگاں دے نام لئے جاندے ہن۔ انیکاں ہی جیو (اہناں راگ-راگنیاں دی راہیں تینوں) گان والے ہن (تیری سفتِ دے گیت گا رہے ہن)۔
ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਪਵਣੁ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੁ ਗਾਵੈ ਰਾਜਾ ਧਰਮੁ ਦੁਆਰੇ ॥
gaavan tudhano pavan paanee baisantar gaavai raajaa dharam duaare |(ہے پربھو!) ہوا پانی اگّ (آدک تتّ) تیرے گن گا رہے ہن (تیری رزا وچ تر رہے ہن)۔ دھرم راج (تیرے) در تے (کھلو کے تیری سفت-سالاہ دے گیت) گا رہا ہے۔
ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਚਿਤੁ ਗੁਪਤੁ ਲਿਖਿ ਜਾਣਨਿ ਲਿਖਿ ਲਿਖਿ ਧਰਮੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥
gaavan tudhano chit gupat likh jaanan likh likh dharam beechaare |اہ چتر گپت بھی جو (جیواں دے چنگے مندے کرماں دے لیکھے) لکھنے جاندے ہن اتے جنھاں دے لکھے ہوئے دھرم راج وچاردا ہے تیری سفت-سالاہ دے گیت گا رہے ہن۔
ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਈਸਰੁ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੇਵੀ ਸੋਹਨਿ ਤੇਰੇ ਸਦਾ ਸਵਾਰੇ ॥
gaavan tudhano eesar brahamaa devee sohan tere sadaa savaare |(ہے پربھو!) انیکاں دیویاں شو اتے برہما (آدک دیوتے) جو تیرے سوارے ہوئے ہن سدا (تیرے در تے) سوبھ رہے ہن تینوں گا رہے ہن (تیرے گن گا رہے ہن)۔
ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਇੰਦ੍ਰ ਇੰਦ੍ਰਾਸਣਿ ਬੈਠੇ ਦੇਵਤਿਆ ਦਰਿ ਨਾਲੇ ॥
gaavan tudhano indr indraasan baitthe devatiaa dar naale |کئی اندر دیوتے آپنے تخت اتے بیٹھے ہوئے دیوتیاں سمیت تیرے در اتے تینوں گا رہے ہن (تیری سفت-سالاہ دے گیت گا رہے ہن)۔