راگ دھناسری، گھر 1 وچّ گرو رامداس جی دی بانی 'چھنت' (چھند)۔
اکال پرکھ اکّ ہے اتے ستگورو دی کرپا نال ملدا ہے۔
ہے بھائی! جے پرماتما آپ کرپا کرے، تاں اس دا نام سمریا جا سکدا ہے۔
جے گرو مل پئے، تاں (پربھو دے) پریم وچ (لین ہو کے) آتمک اڈولتا وچ (ٹک کے) پرماتما دے گناں نوں گا سکیدا ہے۔
(پرماتما دے) گن گا کے (منکھّ) سدا ہر ویلے کھڑیا رہندا ہے، (پر اہ تدوں ہی ہو سکدا ہے) جدوں سدا کائم رہن والے پرماتما نوں آپ (اہ میہر کرنی) پسند آوے۔
(گن گان دی برکتِ نال منکھّ) اہنکار، ہؤمے، مایا (دا موہ) تیاگ دیندا ہے، اتے، آتمک اڈولتا وچ ہرِ-نام وچ لین ہو جاندا ہے۔
(نام سمرن دی داتِ) اہ پرماتما آپ ہی کردا ہے، جدوں اہ (اہ داتِ) دیندا ہے تدوں ملدی ہے۔
ہے بھائی! پرماتما کرپا کرے، تاں اس دا نام سمریا جا سکدا ہے ۔۔1۔۔
ہے بھائی! پورے گرو دی راہیں (میرے) من وچ (پرماتما نال) سدا-تھر رہن والا پیار بن گیا ہے۔
(گرو دی کرپا نال) میں اس (پربھو) نوں دن رات سمردا رہندا ہاں، مینوں اہ کدے بھی نہیں بھلدا۔
میں اس نوں کدے بھلاندا نہیں، میں ہر ویلے (اس پربھو نوں) ہردے وچ وسائی رکھدا ہاں۔ جدوں میں اس دا نام جپدا ہاں، تدوں مینوں آتمک جیون پراپت ہندا ہے۔
جدوں میں آپنے کناں نال (ہرِ-نام) سندا ہاں تدوں (میرا) اہ من (مایا ولوں) رجّ جاندا ہے۔
ہے بھائی! میں گرو دی سرن پے کے آتمک جیون دین والا نام-جل پیندا رہندا ہاں (جدوں پربھو منکھّ اتے میہر دی) نگاہ کردا ہے، تدوں (اس نوں) گرو ملاندا ہے (تدوں ہر ویلے اس منکھّ دے اندر) چنگے مندے دی پرکھ کر سکن والی اکل کمّ کردی ہے۔
ہے بھائی! پورے گرو دی کرپا نال میرے اندر (پربھو نال) سدا کائم رہن والا پیار بن گیا ہے ۔۔2۔۔
(جس منکھّ نوں) وڈی کسمت نال سادھ سنگتِ پراپت ہو جاندی ہے، تاں اس نوں پرماتما دے نام دا سواد آؤن لگّ پیندا ہے،
اہ ہر ویلے (پربھو دی یاد وچ) سرتِ جوڑی رکھدا ہے، آتمک اڈولتا وچ ٹکیا رہندا ہے۔
جدوں منکھّ آتمک اڈولتا وچ لین ہو جاندا ہے، تدوں پرماتما دے من وچ پیارا لگن لگّ پیندا ہے، تدوں مایا دے موہ توں پرے لنگھ جاندا ہے، نرلیپ ہو جاندا ہے۔
اس لوک وچ، پرلوک وچ، سارے سنسار وچ اس دی سوبھا ہون لگّ پیندی ہے، پرماتما دے نام وچ اس دی لگن لگی رہندی ہے۔
اہ منکھّ خشی غمی دوہاں توں ستنتر ہو جاندا ہے، جو کجھ پرماتما کردا ہے اہ اس نوں چنگا لگن لگّ پیندا ہے۔
ہے بھائی! جدوں وڈی کسمت نال کسے منکھّ نوں سادھ سنگتِ پراپت ہندی ہے تدوں اس نوں پرماتما دے نام دا رس آؤن لگّ پیندا ہے ۔۔3۔۔
ہے بھائی! آپنے من دے پچھے ترن والے منکھّ نوں آتمک موت نے سدا آپنی تکّ وچ رکھیا ہویا ہے، مایا دے موہ دے کارن اس نوں سدا دکھّ ویاپدا ہے۔
اہ دن رات 'ہائ ہائ' کردا رہندا ہے، مایا دے دکھّ وچ پھسیا رہندا ہے۔
اہ سدا مایا دے دکھّ وچ گرسیا ہویا ہؤمے دے کارن کرودھاتر بھی رہندا ہے۔ اس دی ساری امر 'میری مایا، میری مایا' کردیاں لنگھ جاندی ہے۔
جیہڑا پرماتما (اس نوں سبھ کجھ) دے رہا ہے اس پرماتما نوں اہ کدے چیتے نہیں کردا، آخر جدوں اتھوں تردا ہے تاں پچھتاندا ہے۔
پتر استری (آدک) ہرِ-نام توں بنا کوئی بھی (منکھّ دے) نال نہیں جاندا، دنیا دی مایا اس نوں چھل لیندی ہے۔
ہے بھائی! آپنے من دے پچھے ترن والے منکھّ نوں آتمک موت گرسی رکھدی ہے، مایا دے موہ دے کارن اس نوں سدا دکھّ ویاپدا ہے ۔۔4۔۔
ہے ہری! جس منکھّ نوں توں (آپنی) کرپا کر کے (آپنے چرناں وچ) جوڑ لیندا ہیں، اس نوں تیری ہزوری پراپت ہو جاندی ہے۔
(ہے بھائی! اہ منکھّ پربھو دی ہزوری وچ) سدا ہتھ جوڑ کے ٹکیا رہندا ہے، اس نوں (آپنے) من وچ پربھو پیارا لگدا ہے۔
جدوں منکھّ نوں آپنے من وچ پربھو پیارا لگدا ہے، تدوں اہ پربھو دی رزا وچ ٹک جاندا ہے، تے، ہکم منّ کے آتمک آنند ماندا ہے۔
اہ منکھّ ہر ویلے دن رات پرماتما دا نام جپدا رہندا ہے، آتمک اڈولتا وچ ٹک کے اہ ہرِ-نام سمردا رہندا ہے۔
ہے نانک! پرماتما دا (ہر ویلے) نام-سمرن (ہی) اس نوں وڈیائی ملی رہندی ہے، پربھو دا نام (اس نوں آپنے) من وچ پیارا لگدا ہے۔
ہے ہری! (آپنی) کرپا کر کے (جس منکھّ نوں توں آپنے چرناں وچ) جوڑ لیندا ہیں، اس نوں تیری ہزوری پراپت ہو جاندی ہے ۔۔5۔۔1۔۔