ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 279
ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਨ ਆਵੈ ਮਾਇਆ ਪਾਛੈ ਪਾਵੈ ॥
tripat na aavai maaeaa paachhai paavai |Zufriedenheit erlangt man nicht, indem man Maya nachjagt.
ਅਨਿਕ ਭੋਗ ਬਿਖਿਆ ਕੇ ਕਰੈ ॥
anik bhog bikhiaa ke karai |Er kann sich allerlei verdorbenen Vergnügungen hingeben,
ਨਹ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮਰੈ ॥
nah tripataavai khap khap marai |Aber er ist noch immer nicht zufrieden; er gibt sich seinen Leidenschaften immer wieder hin und verausgabt sich bis zu seinem Tod.
ਬਿਨਾ ਸੰਤੋਖ ਨਹੀ ਕੋਊ ਰਾਜੈ ॥
binaa santokh nahee koaoo raajai |Ohne Zufriedenheit ist niemand zufrieden.
ਸੁਪਨ ਮਨੋਰਥ ਬ੍ਰਿਥੇ ਸਭ ਕਾਜੈ ॥
supan manorath brithe sabh kaajai |Wie bei den Objekten in einem Traum sind alle seine Bemühungen vergeblich.
ਨਾਮ ਰੰਗਿ ਸਰਬ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
naam rang sarab sukh hoe |Durch die Liebe zu Naam wird aller Frieden erlangt.
ਬਡਭਾਗੀ ਕਿਸੈ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
baddabhaagee kisai paraapat hoe |Nur wenigen gelingt dies durch großes Glück.
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥
karan karaavan aape aap |Er selbst ist die Ursache aller Ursachen.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜਾਪਿ ॥੫॥
sadaa sadaa naanak har jaap |5|Für immer und ewig, oh Nanak, singe den Namen des Herrn. ||5||
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ॥
karan karaavan karanaihaar |Der Handelnde, die Ursache aller Ursachen, ist der Schöpfer.
ਇਸ ਕੈ ਹਾਥਿ ਕਹਾ ਬੀਚਾਰੁ ॥
eis kai haath kahaa beechaar |Welche Überlegungen liegen in den Händen sterblicher Wesen?
ਜੈਸੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਕਰੇ ਤੈਸਾ ਹੋਇ ॥
jaisee drisatt kare taisaa hoe |Sie entstehen, wenn Gott seinen gnädigen Blick auf sie wirft.
ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
aape aap aap prabh soe |Gott selbst ist aus sich selbst und für sich selbst.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕੀਨੋ ਸੁ ਅਪਨੈ ਰੰਗਿ ॥
jo kichh keeno su apanai rang |Was auch immer Er geschaffen hat, geschah aus Seinem Eigenen Wunsch.
ਸਭ ਤੇ ਦੂਰਿ ਸਭਹੂ ਕੈ ਸੰਗਿ ॥
sabh te door sabhahoo kai sang |Er ist fern von allem und doch bei allem.
ਬੂਝੈ ਦੇਖੈ ਕਰੈ ਬਿਬੇਕ ॥
boojhai dekhai karai bibek |Er versteht, er sieht und er fällt ein Urteil.
ਆਪਹਿ ਏਕ ਆਪਹਿ ਅਨੇਕ ॥
aapeh ek aapeh anek |Er selbst ist der Eine, und Er selbst ist die Vielen.
ਮਰੈ ਨ ਬਿਨਸੈ ਆਵੈ ਨ ਜਾਇ ॥
marai na binasai aavai na jaae |Er stirbt nicht und geht nicht zugrunde; er kommt nicht und geht nicht.
ਨਾਨਕ ਸਦ ਹੀ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੬॥
naanak sad hee rahiaa samaae |6|O Nanak, er bleibt für immer allgegenwärtig. ||6||
ਆਪਿ ਉਪਦੇਸੈ ਸਮਝੈ ਆਪਿ ॥
aap upadesai samajhai aap |Er selbst unterrichtet, und er selbst lernt.
ਆਪੇ ਰਚਿਆ ਸਭ ਕੈ ਸਾਥਿ ॥
aape rachiaa sabh kai saath |Er selbst mischt sich unter alle.
ਆਪਿ ਕੀਨੋ ਆਪਨ ਬਿਸਥਾਰੁ ॥
aap keeno aapan bisathaar |Er selbst hat seine eigenen Weiten geschaffen.
ਸਭੁ ਕਛੁ ਉਸ ਕਾ ਓਹੁ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ॥
sabh kachh us kaa ohu karanaihaar |Alle Dinge gehören Ihm. Er ist der Schöpfer.
ਉਸ ਤੇ ਭਿੰਨ ਕਹਹੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥
aus te bhin kahahu kichh hoe |Was könnte ohne Ihn getan werden?
ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਏਕੈ ਸੋਇ ॥
thaan thanantar ekai soe |In den Räumen und Zwischenräumen ist Er der Eine.
ਅਪੁਨੇ ਚਲਿਤ ਆਪਿ ਕਰਣੈਹਾਰ ॥
apune chalit aap karanaihaar |In seinem eigenen Stück ist er selbst der Schauspieler.
ਕਉਤਕ ਕਰੈ ਰੰਗ ਆਪਾਰ ॥
kautak karai rang aapaar |Er inszeniert seine Stücke mit unendlicher Vielfalt.
ਮਨ ਮਹਿ ਆਪਿ ਮਨ ਅਪੁਨੇ ਮਾਹਿ ॥
man meh aap man apune maeh |Er selbst ist im Geist, und der Geist ist in ihm.
ਨਾਨਕ ਕੀਮਤਿ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਇ ॥੭॥
naanak keemat kahan na jaae |7|O Nanak, sein Wert kann nicht geschätzt werden. ||7||
ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੁਆਮੀ ॥
sat sat sat prabh suaamee |Wahr, wahr, wahr ist Gott, unser Herr und Meister.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਕਿਨੈ ਵਖਿਆਨੀ ॥
guraparasaad kinai vakhiaanee |Durch die Gnade des Gurus sprechen einige von ihm.
ਸਚੁ ਸਚੁ ਸਚੁ ਸਭੁ ਕੀਨਾ ॥
sach sach sach sabh keenaa |Wahr, Wahr, Wahr ist der Schöpfer von allem.
ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਨੈ ਬਿਰਲੈ ਚੀਨਾ ॥
kott madhe kinai biralai cheenaa |Von Millionen kennt ihn kaum jemand.
ਭਲਾ ਭਲਾ ਭਲਾ ਤੇਰਾ ਰੂਪ ॥
bhalaa bhalaa bhalaa teraa roop |Schön, schön, schön ist deine erhabene Form.
ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਅਪਾਰ ਅਨੂਪ ॥
at sundar apaar anoop |Du bist von erlesener Schönheit, unendlich und unvergleichlich.
ਨਿਰਮਲ ਨਿਰਮਲ ਨਿਰਮਲ ਤੇਰੀ ਬਾਣੀ ॥
niramal niramal niramal teree baanee |Rein, rein, rein ist das Wort Deines Bani,
ਘਟਿ ਘਟਿ ਸੁਨੀ ਸ੍ਰਵਨ ਬਖੵਾਣੀ ॥
ghatt ghatt sunee sravan bakhayaanee |In jedem einzelnen Herzen gehört, in die Ohren gesprochen.
ਪਵਿਤ੍ਰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਪੁਨੀਤ ॥
pavitr pavitr pavitr puneet |Heilig, heilig, heilig und erhaben rein
ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥੮॥੧੨॥
naam japai naanak man preet |8|12|- singe das Naam, oh Nanak, mit tiefempfundener Liebe. ||8||12||
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |Salok:
ਸੰਤ ਸਰਨਿ ਜੋ ਜਨੁ ਪਰੈ ਸੋ ਜਨੁ ਉਧਰਨਹਾਰ ॥
sant saran jo jan parai so jan udharanahaar |Wer das Heiligtum der Heiligen aufsucht, wird gerettet.
ਸੰਤ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਨਾਨਕਾ ਬਹੁਰਿ ਬਹੁਰਿ ਅਵਤਾਰ ॥੧॥
sant kee nindaa naanakaa bahur bahur avataar |1|Wer die Heiligen verleumdet, oh Nanak, wird immer wieder reinkarniert. ||1||
ਅਸਟਪਦੀ ॥
asattapadee |Ashtapadee:
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਆਰਜਾ ਘਟੈ ॥
sant kai dookhan aarajaa ghattai |Wer die Heiligen verleumdet, verliert sein Leben.
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਜਮ ਤੇ ਨਹੀ ਛੁਟੈ ॥
sant kai dookhan jam te nahee chhuttai |Wer die Heiligen verleumdet, wird dem Todesboten nicht entkommen.
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਸੁਖੁ ਸਭੁ ਜਾਇ ॥
sant kai dookhan sukh sabh jaae |Wenn man die Heiligen verleumdet, verschwindet alles Glück.
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਨਰਕ ਮਹਿ ਪਾਇ ॥
sant kai dookhan narak meh paae |Wer die Heiligen verleumdet, kommt in die Hölle.
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਮਤਿ ਹੋਇ ਮਲੀਨ ॥
sant kai dookhan mat hoe maleen |Durch die Verleumdung der Heiligen wird der Intellekt verunreinigt.
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਸੋਭਾ ਤੇ ਹੀਨ ॥
sant kai dookhan sobhaa te heen |Wer die Heiligen verleumdet, verliert seinen Ruf.
ਸੰਤ ਕੇ ਹਤੇ ਕਉ ਰਖੈ ਨ ਕੋਇ ॥
sant ke hate kau rakhai na koe |Wer von einem Heiligen verflucht wird, kann nicht gerettet werden.
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਥਾਨ ਭ੍ਰਸਟੁ ਹੋਇ ॥
sant kai dookhan thaan bhrasatt hoe |Wer die Heiligen verleumdet, beschmutzt seinen Platz.
ਸੰਤ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾ ਜੇ ਕਰੈ ॥
sant kripaal kripaa je karai |Aber wenn der barmherzige Heilige seine Güte zeigt,
ਨਾਨਕ ਸੰਤਸੰਗਿ ਨਿੰਦਕੁ ਭੀ ਤਰੈ ॥੧॥
naanak santasang nindak bhee tarai |1|O Nanak, in der Gemeinschaft der Heiligen kann der Verleumder vielleicht noch gerettet werden. ||1||
ਸੰਤ ਕੇ ਦੂਖਨ ਤੇ ਮੁਖੁ ਭਵੈ ॥
sant ke dookhan te mukh bhavai |Wer die Heiligen verleumdet, wird zum Nörgler mit schiefem Gesicht.
ਸੰਤਨ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਕਾਗ ਜਿਉ ਲਵੈ ॥
santan kai dookhan kaag jiau lavai |Einer verleumdet die Heiligen und krächzt wie ein Rabe.
ਸੰਤਨ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਸਰਪ ਜੋਨਿ ਪਾਇ ॥
santan kai dookhan sarap jon paae |Wer die Heiligen verleumdet, wird als Schlange wiedergeboren.
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਤ੍ਰਿਗਦ ਜੋਨਿ ਕਿਰਮਾਇ ॥
sant kai dookhan trigad jon kiramaae |Wer die Heiligen verleumdet, wird als zappelnder Wurm wiedergeboren.
ਸੰਤਨ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਹਿ ਜਲੈ ॥
santan kai dookhan trisanaa meh jalai |Wer die Heiligen verleumdet, brennt im Feuer der Begierde.
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਸਭੁ ਕੋ ਛਲੈ ॥
sant kai dookhan sabh ko chhalai |Indem man die Heiligen verleumdet, versucht man, alle zu täuschen.
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਤੇਜੁ ਸਭੁ ਜਾਇ ॥
sant kai dookhan tej sabh jaae |Wenn man die Heiligen verleumdet, verschwindet jeglicher Einfluss.
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਨੀਚੁ ਨੀਚਾਇ ॥
sant kai dookhan neech neechaae |Wer die Heiligen verleumdet, wird zum Niedrigsten der Niedrigen.
ਸੰਤ ਦੋਖੀ ਕਾ ਥਾਉ ਕੋ ਨਾਹਿ ॥
sant dokhee kaa thaau ko naeh |Für den Verleumder des Heiligen gibt es keinen Ort der Ruhe.