ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 419
ਜੋਗੀ ਭੋਗੀ ਕਾਪੜੀ ਕਿਆ ਭਵਹਿ ਦਿਸੰਤਰ ॥
jogee bhogee kaaparree kiaa bhaveh disantar |Warum wandern die Yogis, die Feiernden und die Bettler in fremde Länder umher?
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੑਹੀ ਤਤੁ ਸਾਰੁ ਨਿਰੰਤਰ ॥੩॥
gur kaa sabad na cheenahee tat saar nirantar |3|Sie verstehen die Worte des Shabad des Gurus und das Wesen der Vortrefflichkeit in ihnen nicht. ||3||
ਪੰਡਿਤ ਪਾਧੇ ਜੋਇਸੀ ਨਿਤ ਪੜ੍ਹਹਿ ਪੁਰਾਣਾ ॥
panddit paadhe joeisee nit parrheh puraanaa |Die Pandits, die Religionsgelehrten, die Lehrer und Astrologen und diejenigen, die ununterbrochen die Puranas lesen,
ਅੰਤਰਿ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਘਟਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਲੁਕਾਣਾ ॥੪॥
antar vasat na jaananaee ghatt braham lukaanaa |4|wissen nicht, was in ihrem Inneren vorgeht; Gott ist tief in ihnen verborgen. ||4||
ਇਕਿ ਤਪਸੀ ਬਨ ਮਹਿ ਤਪੁ ਕਰਹਿ ਨਿਤ ਤੀਰਥ ਵਾਸਾ ॥
eik tapasee ban meh tap kareh nit teerath vaasaa |Manche Büßer verrichten ihre Buße im Wald, andere verweilen für immer an heiligen Schreinen.
ਆਪੁ ਨ ਚੀਨਹਿ ਤਾਮਸੀ ਕਾਹੇ ਭਏ ਉਦਾਸਾ ॥੫॥
aap na cheeneh taamasee kaahe bhe udaasaa |5|Die unaufgeklärten Menschen verstehen sich selbst nicht – warum sind sie zu Entsagenden geworden? ||5||
ਇਕਿ ਬਿੰਦੁ ਜਤਨ ਕਰਿ ਰਾਖਦੇ ਸੇ ਜਤੀ ਕਹਾਵਹਿ ॥
eik bind jatan kar raakhade se jatee kahaaveh |Manche kontrollieren ihre sexuelle Energie und gelten als zölibatär.
ਬਿਨੁ ਗੁਰਸਬਦ ਨ ਛੂਟਹੀ ਭ੍ਰਮਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ॥੬॥
bin gurasabad na chhoottahee bhram aaveh jaaveh |6|Aber ohne das Wort des Gurus sind sie nicht errettet und wandeln in der Reinkarnation umher. ||6||
ਇਕਿ ਗਿਰਹੀ ਸੇਵਕ ਸਾਧਿਕਾ ਗੁਰਮਤੀ ਲਾਗੇ ॥
eik girahee sevak saadhikaa guramatee laage |Manche sind Haushälter, Diener und Suchende, die den Lehren des Gurus verbunden sind.
ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਦ੍ਰਿੜੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਸੁ ਜਾਗੇ ॥੭॥
naam daan isanaan drirr har bhagat su jaage |7|Sie halten am Naam fest, an der Wohltätigkeit, an Reinigung und Läuterung; sie bleiben in Hingabe an den Herrn wach. ||7||
ਗੁਰ ਤੇ ਦਰੁ ਘਰੁ ਜਾਣੀਐ ਸੋ ਜਾਇ ਸਿਞਾਣੈ ॥
gur te dar ghar jaaneeai so jaae siyaanai |Durch den Guru wird das Tor zur Heimat des Herrn gefunden und dieser Ort erkannt.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸਾਚੇ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥੮॥੧੪॥
naanak naam na veesarai saache man maanai |8|14|Nanak vergisst Naam nicht; sein Geist hat sich dem Wahren Herrn ergeben. ||8||14||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |Aasaa, Erster Mehl:
ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇਲੇ ਭਉਜਲੁ ਸਚਿ ਤਰਣਾ ॥
manasaa maneh samaaeile bhaujal sach taranaa |Indem er die Wünsche seines Geistes beruhigt, überquert der Sterbliche wahrhaftig den furchterregenden Weltozean.
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਦਇਆਲੁ ਤੂ ਠਾਕੁਰ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾ ॥੧॥
aad jugaad deaal too tthaakur teree saranaa |1|Von Anfang an und im Laufe der Zeit warst Du der barmherzige Herr und Meister. Ich suche Deine Zuflucht. ||1||
ਤੂ ਦਾਤੌ ਹਮ ਜਾਚਿਕਾ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਦੀਜੈ ॥
too daatau ham jaachikaa har darasan deejai |Du bist der Geber und ich bin ein bloßer Bettler. Herr, bitte gewähre mir die gesegnete Vision Deines Darshan.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਨ ਮੰਦਰੁ ਭੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh naam dhiaaeeai man mandar bheejai |1| rahaau |Der Gurmukh meditiert über Naam; der Tempel seines Geistes hallt vor Freude wider. ||1||Pause||
ਕੂੜਾ ਲਾਲਚੁ ਛੋਡੀਐ ਤਉ ਸਾਚੁ ਪਛਾਣੈ ॥
koorraa laalach chhoddeeai tau saach pachhaanai |Indem man falscher Gier abschwört, erkennt man die Wahrheit.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਈਐ ਪਰਮਾਰਥੁ ਜਾਣੈ ॥੨॥
gur kai sabad samaaeeai paramaarath jaanai |2|Lassen Sie sich also in die Worte des Shabad des Gurus vertiefen und erfahren Sie diese höchste Erkenntnis. ||2||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਰਾਜਾ ਲੋਭੀਆ ਲੁਭਤਉ ਲੋਭਾਈ ॥
eihu man raajaa lobheea lubhtau lobhaaee |Dieser Geist ist ein gieriger König, der von Gier besessen ist.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੋਭੁ ਨਿਵਾਰੀਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਬਣਿ ਆਈ ॥੩॥
guramukh lobh nivaareeai har siau ban aaee |3|Der Gurmukh beseitigt seine Gier und gelangt zu einer Einigung mit dem Herrn. ||3||
ਕਲਰਿ ਖੇਤੀ ਬੀਜੀਐ ਕਿਉ ਲਾਹਾ ਪਾਵੈ ॥
kalar khetee beejeeai kiau laahaa paavai |Wie kann man einen Gewinn erzielen, wenn man die Samen in steinigen Boden pflanzt?
ਮਨਮੁਖੁ ਸਚਿ ਨ ਭੀਜਈ ਕੂੜੁ ਕੂੜਿ ਗਡਾਵੈ ॥੪॥
manamukh sach na bheejee koorr koorr gaddaavai |4|Der eigensinnige Manmukh ist mit der Wahrheit nicht zufrieden; die Falschen versinken in Falschheit. ||4||
ਲਾਲਚੁ ਛੋਡਹੁ ਅੰਧਿਹੋ ਲਾਲਚਿ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥
laalach chhoddahu andhiho laalach dukh bhaaree |Verzichten Sie also auf die Gier – Sie sind blind! Gier bringt nur Schmerz.
ਸਾਚੌ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਮਾਰੀ ॥੫॥
saachau saahib man vasai haumai bikh maaree |5|Wenn der Wahre Herr im Geist wohnt, wird das giftige Ego besiegt. ||5||
ਦੁਬਿਧਾ ਛੋਡਿ ਕੁਵਾਟੜੀ ਮੂਸਹੁਗੇ ਭਾਈ ॥
dubidhaa chhodd kuvaattarree moosahuge bhaaee |Entsagt dem bösen Weg der Dualität, sonst werdet ihr ausgeplündert, oh Geschwister des Schicksals.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀਐ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ॥੬॥
ahinis naam salaaheeai satigur saranaaee |6|Lobe Naam Tag und Nacht im Heiligtum des Wahren Gurus. ||6||
ਮਨਮੁਖ ਪਥਰੁ ਸੈਲੁ ਹੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਫੀਕਾ ॥
manamukh pathar sail hai dhrig jeevan feekaa |Der eigensinnige Manmukh ist ein Fels, ein Stein. Sein Leben ist verflucht und nutzlos.
ਜਲ ਮਹਿ ਕੇਤਾ ਰਾਖੀਐ ਅਭ ਅੰਤਰਿ ਸੂਕਾ ॥੭॥
jal meh ketaa raakheeai abh antar sookaa |7|Egal wie lange ein Stein unter Wasser gehalten wird, im Kern bleibt er trocken. ||7||
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ॥
har kaa naam nidhaan hai poorai gur deea |Der Name des Herrn ist der Schatz; der vollkommene Guru hat ihn mir gegeben.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਮਥਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥੮॥੧੫॥
naanak naam na veesarai math amrit peea |8|15|O Nanak, wer Naam nicht vergisst, der rührt und trinkt den ambrosischen Nektar. ||8||15||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |Aasaa, Erster Mehl:
ਚਲੇ ਚਲਣਹਾਰ ਵਾਟ ਵਟਾਇਆ ॥
chale chalanahaar vaatt vattaaeaa |Die Reisenden reisen von einer Straße zur anderen.
ਧੰਧੁ ਪਿਟੇ ਸੰਸਾਰੁ ਸਚੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥੧॥
dhandh pitte sansaar sach na bhaaeaa |1|Die Welt ist in ihre Verstrickungen vertieft und schätzt die Wahrheit nicht. ||1||
ਕਿਆ ਭਵੀਐ ਕਿਆ ਢੂਢੀਐ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਦਿਖਾਇਆ ॥
kiaa bhaveeai kiaa dtoodteeai gur sabad dikhaaeaa |Warum umherwandern und suchen, wenn der Shabad des Gurus ihn uns offenbart?
ਮਮਤਾ ਮੋਹੁ ਵਿਸਰਜਿਆ ਅਪਨੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mamataa mohu visarajiaa apanai ghar aaeaa |1| rahaau |Ich habe Egoismus und Anhaftung hinter mir gelassen und bin in meinem eigenen Zuhause angekommen. ||1||Pause||
ਸਚਿ ਮਿਲੈ ਸਚਿਆਰੁ ਕੂੜਿ ਨ ਪਾਈਐ ॥
sach milai sachiaar koorr na paaeeai |Durch die Wahrheit begegnet man dem Wahren. Ihn erlangt man nicht durch Falschheit.
ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਆਈਐ ॥੨॥
sache siau chit laae bahurr na aaeeai |2|Wenn Sie Ihr Bewusstsein auf den Wahren Herrn richten, müssen Sie nicht wieder auf die Welt kommen. ||2||
ਮੋਇਆ ਕਉ ਕਿਆ ਰੋਵਹੁ ਰੋਇ ਨ ਜਾਣਹੂ ॥
moeaa kau kiaa rovahu roe na jaanahoo |Warum weinst du um die Toten? Du weißt nicht, wie man weint.
ਰੋਵਹੁ ਸਚੁ ਸਲਾਹਿ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਹੂ ॥੩॥
rovahu sach salaeh hukam pachhaanahoo |3|Weine, indem du den wahren Herrn lobst, und erkenne seinen Befehl an. ||3||
ਹੁਕਮੀ ਵਜਹੁ ਲਿਖਾਇ ਆਇਆ ਜਾਣੀਐ ॥
hukamee vajahu likhaae aaeaa jaaneeai |Gesegnet sei die Geburt eines Menschen, dessen Bestimmung es ist, den Geboten des Herrn Folge zu leisten.
ਲਾਹਾ ਪਲੈ ਪਾਇ ਹੁਕਮੁ ਸਿਞਾਣੀਐ ॥੪॥
laahaa palai paae hukam siyaaneeai |4|Er erlangt den wahren Gewinn, indem er das Gebot des Herrn befolgt. ||4||