Ai banon në çdo zemër, Dhënësi i Madh, Jeta e botës.
Në të njëjtën kohë, Ai është edhe i fshehur edhe i zbuluar. Për Gurmukh-un, dyshimi dhe frika shpërndahen. ||15||
Gurmukhu e njeh të Vetmin, Zotin e Dashur.
Thellë brenda bërthamës së qenies së tij të brendshme, është Naami, Emri i Zotit; ai e realizon Fjalën e Shabadit.
Vetëm Ai e merr atë, të cilit ti ia jep. O Nanak, Naami është madhështi e lavdishme. ||16||4||
Maaroo, Mehli i tretë:
Unë lavdëroj Zotin e vërtetë, të thellë dhe të padepërtueshëm.
E gjithë bota është në fuqinë e Tij.
Ai gëzon të gjitha zemrat përgjithmonë, ditë e natë; Ai vetë banon në paqe. ||1||
I Vërtetë është Zoti dhe Mjeshtri, dhe i Vërtetë është Emri i Tij.
Me hirin e Guru-së, unë e ruaj Atë në mendjen time.
Ai Vetë ka ardhur të banojë thellë brenda bërthamës së zemrës sime; laku i vdekjes është këputur. ||2||
Kujt duhet t'i shërbej dhe kujt duhet të lavdëroj?
Unë i shërbej Guru-së së Vërtetë dhe lavdëroj Fjalën e Shabadit.
Nëpërmjet Shabadit të Vërtetë, intelekti lartësohet dhe fisnikërohet përgjithmonë, dhe zambak uji thellë brenda lulëzon. ||3||
Trupi është i brishtë dhe që prishet, si letra.
Kur pika e ujit bie mbi të, ajo shkërmoqet dhe tretet menjëherë.
Por trupi i Gurmukhut, i cili kupton, është si ari; Naami, emri i Zotit, banon thellë brenda. ||4||
E pastër është ajo kuzhinë, e cila është e rrethuar nga vetëdija shpirtërore.
Emri i Zotit është ushqimi im dhe e vërteta është mbështetja ime.
Përgjithmonë i kënaqur, i shenjtëruar dhe i pastër është ai person, në zemrën e të cilit qëndron emri i Zotit. ||5||
Unë jam një sakrificë për ata që janë të lidhur me të Vërtetën.
Ata këndojnë Lëvdimet e Lavdishme të Zotit dhe qëndrojnë zgjuar dhe të vetëdijshëm natë e ditë.
Paqja e vërtetë i mbush përgjithmonë dhe gjuhët e tyre shijojnë thelbin sublim të Zotit. ||6||
Më kujtohet Emri i Zotit dhe asnjë tjetër fare.
Unë i shërbej Zotit të Vetmit dhe askujt tjetër.
Guruja e Përsosur më ka zbuluar të gjithë të Vërtetën; Unë banoj në Emrin e Vërtetë. ||7||
Duke u endur, duke u endur në rimishërim, përsëri dhe përsëri, ai vjen në botë.
Ai është i mashtruar dhe i hutuar, kur Zoti dhe Mjeshtri e ngatërrojnë atë.
Ai takohet me Zotin e Dashur, kur, si Gurmukh, ai kupton; ai kujton Shabadin, Fjalën e Zotit të pavdekshëm, të përjetshëm. ||8||
Unë jam një mëkatar, i mbushur me dëshirë seksuale dhe zemërim.
Me çfarë goje duhet të flas? Unë nuk kam asnjë virtyt dhe nuk kam bërë asnjë shërbim.
Unë jam një gur që fundoset; të lutem, Zot, më bashko me veten tënde. Emri yt është i përjetshëm dhe i pashkatërrueshëm. ||9||
Askush nuk bën asgjë; askush nuk është në gjendje të bëjë asgjë.
Vetëm kjo ndodh, të cilën Zoti vetë e bën dhe bën që të bëhet.
Ata që Ai Vetë i fal, gjejnë paqe; ata do të banojnë përjetë në Naam, në emrin e Zotit. ||10||
Ky trup është toka dhe Shabad i pafund është fara.
Merreni dhe tregtoni vetëm me Emrin e Vërtetë.
Pasuria e Vërtetë rritet; nuk shterohet kurrë, kur Naami banon thellë brenda. ||11||
O Zot i dashur, të lutem më beko mua, mëkatarin e pavlerë, me virtyt.
Më fal dhe më beko me Emrin Tënd.
Ai që bëhet Gurmuk, nderohet; ai banon vetëm në emër të Zotit të vetëm. ||12||
Pasuria e Zotit është thellë brenda qenies së brendshme të njeriut, por ai nuk e kupton atë.
Me hirin e Guru-së, njeriu arrin të kuptojë.
Ai që bëhet Gurmukh është i bekuar me këtë pasuri; ai jeton përgjithmonë në Naam. ||13||
Zjarri dhe era e çojnë atë në iluzionet e dyshimit.