Nanak, duke e vrarë egon, është i kënaqur; meteori ka qëlluar nëpër qiell. ||1||
Gurmukët mbeten zgjuar dhe të vetëdijshëm; krenaria e tyre egoiste është zhdukur.
Për ta natë e ditë është agim; ato bashkohen në Zotin e Vërtetë.
Gurmukët janë shkrirë në Zotin e Vërtetë; ato janë të pëlqyera për Mendjen e Tij. Gurmukët janë të paprekur, të sigurt dhe të shëndoshë, zgjuar dhe zgjuar.
Guru i bekon ata me Nektarin Ambrozial të Emrit të Vërtetë; ata janë përshtatur me dashuri me Këmbët e Zotit.
Drita Hyjnore zbulohet dhe në atë Dritë ata arrijnë realizimin; manmukhët e vetëdashur enden në dyshim dhe konfuzion.
O Nanak, kur zbardhet agimi u ngopet mendja; ata e kalojnë natën e jetës së tyre zgjuar dhe të vetëdijshëm. ||2||
Të harrosh të metat dhe të metat, virtyti dhe merita hyjnë në shtëpinë e dikujt.
Zoti i Vetëm po përshkon kudo; nuk ka fare tjeter.
Ai është Gjithëpërfshirës; nuk ka tjeter. Mendja vjen për të besuar, nga mendja.
Ai që krijoi ujin, tokën, tre botët, secilën zemër - se Zoti njihet nga Gurmukh.
Zoti i Pafund, i Gjithëfuqishëm është Krijuesi, Shkaku i shkaqeve; duke fshirë Majan trefazore, ne bashkohemi në Të.
O Nanak, pra, të metat shkrihen nga meritat; të tilla janë Mësimet e Guru-së. ||3||
Ardhja dhe shkuarja ime në rimishërim kanë marrë fund; dyshimi dhe hezitimi janë zhdukur.
Duke pushtuar egon time, kam takuar Zotin e Vërtetë dhe tani vesh rrobën e së Vërtetës.
Guru më ka çliruar nga egoizmi; hidhërimi dhe vuajtja ime janë zhdukur.
Fuqia ime shkrihet në Dritë; Unë e kuptoj dhe e kuptoj veten time.
Në këtë botë të shtëpisë së prindërve të mi, jam i kënaqur me Shabadin; në shtëpinë e vjehrrit tim, në botën e përtejme, do të jem i kënaqur me burrin tim, Zotin.
O Nanak, Guru i Vërtetë më ka bashkuar në Bashkimin e Tij; varësia ime nga njerëzit ka marrë fund. ||4||3||
Tukhaari, Mehl i Parë:
E mashtruar nga dyshimi, e mashtruar dhe e hutuar, nusja shpirtërore më vonë pendohet dhe pendohet.
Duke e braktisur burrin e saj Zotin, ajo fle dhe nuk e vlerëson vlerën e Tij.
Duke e lënë burrin e saj Zotin, ajo fle dhe është plaçkitur nga të metat dhe të metat e saj. Nata është kaq e dhimbshme për këtë nuse.
Dëshira seksuale, zemërimi dhe egoizmi e shkatërrojnë atë. Ajo digjet në egoizëm.
Kur mjellma shpirti fluturon larg, me Urdhër të Zotit, pluhuri i saj përzihet me pluhur.
O Nanak, pa Emrin e Vërtetë, ajo është e hutuar dhe e mashtruar, dhe kështu ajo pendohet dhe pendohet. ||1||
Ju lutem dëgjoni, o Zot, burri im i dashur, lutjen time të vetme.
Ti banon në shtëpinë e vetvetes thellë brenda, ndërsa unë rrotullohem si një top pluhuri.
Pa burrin tim Zotin, askush nuk më pëlqen fare; çfarë mund të them apo të bëj tani?
Naami Ambrosial, Emri i Zotit, është nektari më i ëmbël i nektarëve. Përmes Fjalës së Shabadit të Guru-së, me gjuhën time, unë pi në këtë nektar.
Pa Emrin, askush nuk ka shok apo shok; miliona vijnë dhe shkojnë në rimishërim.
Nanak: fitohet fitimi dhe shpirti kthehet në shtëpi. Të vërteta, të vërteta janë Mësimet e Tua. ||2||
O mik, ke udhëtuar aq larg nga atdheu yt; Ju dërgoj mesazhin tim të dashurisë.
E ruaj dhe e kujtoj atë Mik; sytë e kësaj shpirt-nuse mbushen me lot.
Sytë e shpirtit të nuses janë mbushur me lot; Unë ndalem në Virtytet e Tua të Lavdishme. Si mund të takoj Zotin tim të Dashur Perëndinë?
Unë nuk e di rrugën e pabesë, rrugën drejt Teje. Si mund të të gjej dhe të kaloj, o burri im Zot?
Nëpërmjet Shabadit, Fjalës së Guru-së së Vërtetë, nusja shpirtërore e ndarë takohet me Zotin; Unë e vendos trupin dhe mendjen time para Teje.
O Nanak, pema ambroziale jep frytet më të shijshme; duke u takuar me të dashurin tim, shijoj thelbin e ëmbël. ||3||
Zoti ju ka thirrur në Shtëpinë e Prezencës së Tij - mos vononi!