Në këtë botë, nuk do të gjesh asnjë strehë; në botën tjetër, duke qenë të rremë, do të vuani. ||1||Pauzë||
Vetë Zoti i Vërtetë di gjithçka; Ai nuk bën gabime. Ai është Fermeri i Madh i Universit.
Së pari, Ai përgatit tokën dhe më pas mbjell Farën e Emrit të Vërtetë.
Të nëntë thesaret janë prodhuar nga Emri i Zotit të Vetëm. Me hirin e Tij, ne marrim Flamurin dhe Shenjat e Tij. ||2||
Disa janë shumë të ditur, por nëse nuk e njohin Guru-në, atëherë çfarë dobie ka jeta e tyre?
Të verbërit kanë harruar Naamin, emrin e Zotit. Manmukhët e vetëdashur janë në errësirë të plotë.
Ardhjet dhe ikjet e tyre në rimishërim nuk mbarojnë; përmes vdekjes dhe rilindjes, ata po humbasin. ||3||
Nusja mund të blejë vaj dhe parfume druri sandali dhe t'i aplikojë ato në sasi të mëdha në flokët e saj;
ajo mund të ëmbëlsojë frymën e saj me gjethe betel dhe kamfor,
por nëse kjo nuse nuk është e pëlqyer për Zotin e burrit të saj, atëherë të gjitha këto kurthe janë të rreme. ||4||
Gëzimi i të gjitha kënaqësive të saj është i kotë dhe të gjitha dekorimet e saj janë të prishura.
Derisa ajo të jetë shpuar me Shabad, si mund të duket bukur në Portën e Guru?
O Nanak, e bekuar është ajo nuse fatlume, e dashuruar me burrin e saj Zotin. ||5||13||
Siree Raag, Mehl i Parë:
Trupi bosh është i tmerrshëm, kur shpirti del nga brenda.
Zjarri djegës i jetës shuhet dhe tymi i frymës nuk del më.
Pesë të afërmit (shqisat) qajnë dhe vajtojnë me dhimbje dhe humbasin nga dashuria për dualitetin. ||1||
O budalla, këndo emrin e Zotit dhe ruaj virtytin tënd.
Egoizmi dhe posesiviteti janë shumë joshës; krenaria egoiste i ka plaçkitur të gjithë. ||1||Pauzë||
Ata që kanë harruar Naamin, Emrin e Zotit, janë të lidhur me çështjet e dualitetit.
Të lidhur me dualitetin, ata kalben dhe vdesin; ata janë të mbushur me zjarrin e dëshirës brenda.
Ata që mbrohen nga Guru janë të shpëtuar; të gjithë të tjerët mashtrohen dhe plaçkiten nga punët mashtruese të kësaj bote. ||2||
Dashuria vdes dhe dashuria zhduket. Urrejtja dhe tjetërsimi vdesin.
Ngatërresat mbarojnë dhe egoizmi vdes, së bashku me lidhjen me Mayën, posesivitetin dhe zemërimin.
Ata që marrin Mëshirën e Tij, fitojnë të Vërtetin. Gurmukët qëndrojnë përgjithmonë në kufizim të ekuilibruar. ||3||
Me veprime të vërteta, Zoti i Vërtetë takohet dhe Mësimet e Guru-së gjenden.
Pastaj, ata nuk i nënshtrohen lindjes dhe vdekjes; ata nuk vijnë e shkojnë në rimishërim.
O Nanak, ata respektohen te porta e Zotit; ata janë të veshur për nder në Oborrin e Zotit. ||4||14||
Siree Raag, Mehl i Parë:
Trupi është djegur në hi; nga dashuria e saj për Mayën, mendja është ndryshkur.
Të këqijat bëhen armiqtë e dikujt, dhe gënjeshtra i fryn zhurmës së sulmit.
Pa Fjalën e Shabadit, njerëzit enden të humbur në rimishërim. Përmes dashurisë për dualitetin, turmat janë mbytur. ||1||
O mendje, noto matanë, duke e përqendruar vetëdijen tënde në Shabad.
Ata që nuk bëhen gurmuh nuk e kuptojnë Naamin; ata vdesin dhe vazhdojnë të vijnë e të shkojnë në rimishërim. ||1||Pauzë||
Ai trup thuhet se është i pastër, në të cilin qëndron Emri i Vërtetë.
Ai, trupi i të cilit është i mbushur me frikën e të Vërtetit dhe gjuha e të cilit shijon të Vërtetën,
është sjellë në ekstazë nga Vështrimi i Hirit të Zotit të Vërtetë. Ai person nuk duhet të kalojë përsëri në zjarrin e barkut. ||2||
Nga Zoti i Vërtetë doli ajri dhe nga ajri doli uji.
Nga uji, Ai krijoi tre botët; në çdo zemër Ai ka futur Dritën e Tij.
Zoti i Papërlyer nuk ndotet. I përshtatur me Shabadin, fitohet nderi. ||3||
Ai, mendja e të cilit është e kënaqur me Vërtetësinë, bekohet me Vështrimin e Hirit të Zotit.