Kur tingëllon rryma e tingullit të pa goditur, dyshimi dhe frika ikin.
Zoti është i gjithëpërfshirës, i jep hije të gjithëve.
Të gjitha të përkasin Ty; për Gurmukët, ju jeni të njohur. Duke kënduar lavdërimet tuaja, ato duken bukur në oborrin tuaj. ||10||
Ai është Zoti Kryesor, i papërlyer dhe i pastër.
Nuk njoh asnjë tjetër fare.
Zoti i Vetmi Krijues Universal banon brenda dhe është i këndshëm për mendjen e atyre që dëbojnë egoizmin dhe krenarinë. ||11||
Unë pi në Nektarin Ambrosial, të dhënë nga Guru i Vërtetë.
Nuk njoh asnjë të dytë apo të tretë tjetër.
Ai është Zoti Një, Unik, i Pafund dhe i Pafund; Ai vlerëson të gjitha qeniet dhe vendos disa në thesarin e Tij. ||12||
Urtësia shpirtërore dhe meditimi mbi Zotin e Vërtetë janë të thella dhe të thella.
Askush nuk e njeh hapësirën Tënde.
Të gjithë ata që janë, luten nga Ti; Ju jeni arritur vetëm nga Hiri juaj. ||13||
Ti mban karmën dhe Dharman në duart e Tua, o Zot i Vërtetë.
O Zot i pavarur, thesaret e tua janë të pashtershme.
Ti je përgjithmonë i sjellshëm dhe i mëshirshëm, Zot. Ju bashkoheni në Bashkimin tuaj. ||14||
Ju vetë shihni dhe bëni që të shihet.
Ju vetë krijoni, dhe ju vetë shpërbëni.
Vetë Krijuesi bashkon dhe ndan; Ai Vetë vret dhe rinovon. ||15||
Aq sa ka, përmbahet brenda Teje.
Ti shikon krijimin Tënd, ulur brenda pallatit tënd mbretëror.
Nanak ofron këtë lutje të vërtetë; duke parë Vegimin e Bekuar të Darshanit të Zotit, kam gjetur paqen. ||16||1||13||
Maaroo, Mehl i Parë:
Nëse jam i kënaqur me Ty, Zot, atëherë do të marr Vegimin e Bekuar të Darshanit Tënd.
Në adhurimin e dashur devotshëm, o Zot i Vërtetë, unë këndoj Lavdërimet e Tua të Lavdishme.
Me vullnetin Tënd, o Zot Krijues, ti je bërë i këndshëm për mua dhe aq i ëmbël për gjuhën time. ||1||
Të devotshmit duken bukur në Darbar, në Oborrin e Zotit.
Skllevërit e tu, Zot, janë çliruar.
Duke zhdukur mendjemadhësinë, ata janë të përshtatur me Dashurinë Tënde; natën dhe ditën, ata meditojnë mbi Naamin, emrin e Zotit. ||2||
Shiva, Brahma, perëndi dhe perëndesha,
Indra, asketët dhe të urtët e heshtur të shërbejnë Ty.
Beqarët, dhuruesit e bamirësisë dhe banorët e shumtë të pyjeve nuk i kanë gjetur kufijtë e Zotit. ||3||
Askush nuk të njeh ty, përveç nëse i bën të njohur Ty.
Çfarëdo që bëhet, është me Vullnetin Tënd.
Ju keni krijuar 8.4 milionë llojet e qenieve; me Vullnetin Tënd, ata marrin frymën e tyre. ||4||
Çfarëdo që është e këndshme për Vullnetin Tënd, padyshim që ndodh.
Manmukh i vetëdëshiruar shfaqet dhe vjen në pikëllim.
Duke harruar Emrin, nuk gjen vend pushimi; duke shkuar e duke shkuar në rimishërim, ai vuan nga dhimbjet. ||5||
I pastër është trupi dhe i papërlyer është shpirti i mjellmës;
brenda tij është thelbi i papërlyer i Naamit.
Një qenie e tillë pi në të gjitha dhimbjet e tij si Nektari Ambrosial; ai nuk e pëson më pikëllimin. ||6||
Për indulgjencat e tij të tepruara, ai merr vetëm dhimbje;
nga kënaqësitë e tij, ai sëmuret dhe në fund humbet.
Kënaqësia e tij nuk mund ta fshijë kurrë dhimbjen e tij; pa pranuar Vullnetin e Zotit, ai endet i humbur dhe i hutuar. ||7||
Pa urtësi shpirtërore, ata të gjithë thjesht enden përreth.
Zoti i Vërtetë përshkon dhe përshkon kudo, i angazhuar me dashuri.
Zoti i patrembur njihet nëpërmjet Shabadit, Fjalës së Gurusë së Vërtetë; drita e dikujt shkrihet në Dritë. ||8||
Ai është Zoti i përjetshëm, i pandryshueshëm, i pamatshëm.
Në një çast, Ai shkatërron, dhe pastaj rindërton.
Ai nuk ka formë apo formë, nuk ka kufi apo vlerë. I shpuar nga Shabad, njeriu është i kënaqur. ||9||