Per Shabad, Verbum Veri Guru, Semita notum est.
Guru fauente, una virtute veri Domini benedicitur.
In Naam habita, et Verbum pulcherrimum Bani sui cognosce.
Si voluntas tua est, Domine, deducis me ad inveniendum januam tuam. ||2||
Alta volans vel sedens, super unum Dominum amans sum.
Per Verbum Guru Shabad, Naam pro mea Suscipio accipio.
Nullus est aequor aquarum, nullae montes assurgentes.
Ego habito intra domum interioris mei, ubi non est via, et non est qui graditur in ea. ||3||
Tu solus nosti viam ad domum illam in qua habitas. Nemo alius novit mansionem praesentiae tuae.
Verum sine Guru non est intellectus. Totus mundus suo somnio obrutus est.
Omnia mortalia quaerit, plorat et ululat, Sed sine Guru nescit Naam nomen Domini.
In ictu oculi, Naam eum salvat, si Verbum Guru Shabad cognoscit. ||4||
Sunt quidam fatui, caeci, stupidi, et ignari.
Nonnulli, Guru metu Veri, subsidium Naam sumunt.
Dulce Bani verum verbum, fons ambrosiae nectaris.
Qui illud bibit, ostium salutis invenit. ||5||
Qui, amore et timore Dei, in corde suo Naam infert, secundum Guru instructiones agit et verum Bani cognoscit.
Cum emittunt nubes pluviam, speciosa fit terra; Dei lux omnia et singula penetrat cor.
Mali seminant in terra sterili; tale signum est illis qui non habent Guru.
Sine Guru vera, tenebrae merae sunt; ibi mergunt etiam sine aqua. ||6||
Quidquid Deus facit, per suam voluntatem est.
Quod autem praeordinatum est, deleri non potest.
Hukam praecepto Domini alligatus est, mortalis opera sua facit.
Uno verbo Shabad pervaditur, mortale immergitur in veritate. ||7||
Mandatum tuum, Deus, regit in quattuor; Tuum nomen etiam in quattuor plagis inferiorum regionum pervadit.
Verum verbum Shabad inter omnes pervadit. Gratia sua, aeternus nos sibi iungit.
Nativitas et mors super omnia capita inminent cum fame, somno et mori.
Naam animus Nanak placet; Domine, fons beatitudinis, benedic me gratia tua. ||8||1||4||
Malaar, Primum Mehl:
Naturam mortis et liberationis non intelligis.
Tu ad ripam fluminis sedens; Intellego Verbum Guru Shabad. ||1||
Ciconia! - Quomodo captus es in retia?
Non meministi in corde tuo invisibilis Dominus Deus. ||1||Pause||
Pro una vita multas consumitis animas.
Natare creditus es in aqua, sed mergis potius. ||2||
Torquesti omnia.
Quando te mors apprehenderit, tunc poenitebit et poenitebit. ||3||
Cum laqueus gravis collo circumdatus est;
expandas alas tuas, sed volare non poteris. ||4||
Tu gustibus et saporibus gaudes, stulte manmukh superbum.
Capti estis. Tu modo salvari potes per conversationem virtuosam, sapientiam et contemplationem spiritualem. ||5||
Vero Guru serviens, Mortis Nuntius comminues.
In corde tuo, in vero verbo Shabad habita. ||6||
Doctrinae Guru, verum Verbum Shabad, est optimum et sublime.
Custodi nomen Domini in corde tuo. ||7||
Qui obsessus hic voluptatibus fruitur, postea in dolore laborabit.
O Nanak, nulla est liberatio sine vero nomine. ||8||2||5||